กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 1 กลไกสวรรค์ ล่วงรู้ได้
กำราบภพด้วยระบบกลไกสวรรค์ ตอนที่ 1 กลไกสวรรค์ ล่วงรู้ได้
เมืองต้าฮวง
บนถนนอันแสนคึกคักสายหนึ่ง
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด
ปรากฏหอคอยขึ้นมาหลังหนึ่ง มองแวบแรกก็ดูธรรมดาไม่น่าสนใจ
แต่หากมองอย่างพิจารณา
บนหอคอยหลังนี้ราวกับซุกซ่อนมรรคาสวรรค์ไว้
เบื้องหน้าหอคอย
บุรุษหนุ่มรูปงามสง่าในชุดคลุมสีเขียว กำลังยืนอยู่บนม้านั่ง ยกป้ายไม้ขึ้นแขวนบนกรอบประตูอย่างยากลำบาก
"หอคอยกลไกสวรรค์!"
"ช่างโอหังนัก!"
"โคลงคู่บทนี้น่าสนใจยิ่งนัก บทแรก วิจารณ์หยินหยาง ตัดขาดธาตุทั้งห้า ชำเลืองดวงตะวันจันทราในอุ้งมือ บทที่สอง เลิศอดีตล้ำปัจจุบัน แจ่มแจ้งหยินหยาง ซุกซ่อนฟ้าดินในแขนเสื้อ ส่วนคำสรุป กลไกสวรรค์ ล่วงรู้ได้!"
"โอ้ ชายผู้นี้ไม่ใช่เสียสติไปแล้วหรือ กล้าเอ่ยวาจาโอหังเช่นนี้ออกมาได้"
"กลไกสวรรค์นั้นไม่อาจคาดเดา ผู้ใดคิดล่วงรู้ ย่อมพบกับภัยพิบัติ ชายหนุ่มผู้นี้ไม่รู้หรือกระไร"
…
ผู้คนรอบข้างต่างให้ความสนใจเมื่อเห็นป้ายหน้าร้าน
แน่นอนส่วนใหญ่แล้วเป็นเพียงผู้ชมละครเท่านั้น
โลกพิศวง ตบะเป็นใหญ่ ไม่ได้หมายความว่าผู้คนไม่สนใจกลไกสวรรค์ แต่ต่อให้ผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิก็ไม่อาจฝืนชะตาได้ แม้รู้ชัดก็ไม่อาจเอ่ยวาจา
ทว่าร้านเล็ก ๆ แห่งนี้ กลับตั้งป้ายว่าหอคอยกลไกสวรรค์!
ไม่ต่างอะไรกับการประกาศท้าทายมรรคาสวรรค์!
หากเปิดเผยกลไกสวรรค์สักครั้งสองครั้ง คงไม่แคล้วเจ้าของร้านจะต้องรับแรงสะท้อนกลับจากสวรรค์เป็นแน่
"หอคอยกลไกสวรรค์เปิดทำการวันนี้ ยินดีต้อนรับทุกท่าน โปรดอุดหนุนร้านเล็ก ๆ แห่งนี้ด้วย"
หลังจากแขวนป้ายเสร็จ
หลี่อวิ๋นก็กระโดดลงจากม้านั่ง ปัดฝุ่นบนเสื้อผ้า ก่อนจะหันมายิ้มและกล่าวกับผู้คนโดยประสานมือคารวะ
เขาคือเจ้าของหอคอยกลไกสวรรค์
เดิมทีเขาก็ไม่ใช่คนของโลกนี้ แต่เมื่อตื่นขึ้นมาก็พบว่าตนเองมาอยู่ในโลกที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้
ผู้แข็งแกร่งสามารถเคลื่อนย้ายภูเขาถมทะเล ทำลายฟ้าดิน ส่วนผู้ที่อ่อนแอชีวิตไร้ค่า ดุจหญ้าไร้ค่าที่รอวันเหี่ยวเฉา
โชคดีที่ หลังจากที่เขาข้ามภพมาได้หนึ่งวัน ก็ได้ปลุกพลังระบบขึ้น
ระบบกลไกสวรรค์!
ดังชื่อ
ระบบนี้สามารถทำนายอดีตและอนาคตได้ ทุกคนในโลกใบนี้ หากก้าวเข้ามาในหอคอยกลไกสวรรค์ อดีตและอนาคตของพวกเขาก็จะถูกเปิดเผยออกมาอย่างชัดเจน
การทำนายเช่นนี้มีข้อจำกัด
ทุกครั้งที่ทำนาย จะต้องใช้แต้มกลไกสวรรค์
ยิ่งอีกฝ่ายมีตบะสูงส่งหรือมีศักยภาพมากเท่าใด แต้มกลไกสวรรค์ที่ใช้ในการทำนายแต่ละครั้งก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ส่วนวิธีการได้รับแต้มกลไกสวรรค์นั้น
ง่ายมาก
สิ่งของที่มีค่าทั้งหมดสามารถแลกเปลี่ยนกับระบบได้ ไม่ว่าจะเป็นวิชาเวท พลังวิเศษ วิชาลับ โอสถ สมบัติฟ้าดิน... เป็นต้น
ทุกสิ่งทุกอย่าง ตราบใดที่ระบบเห็นว่ามีค่า ก็สามารถนำมาแลกเปลี่ยนเป็นแต้มกลไกสวรรค์ได้
ส่วนหลี่อวิ๋น ในฐานะเจ้าหอคอยเทียนจี
หลังจากได้รับแต้มกลไกสวรรค์แล้ว สามารถเลือกใช้แต้มกลไกสวรรค์เพื่อแลกเปลี่ยนระดับพลัง วิชาเวท โอสถ และสิ่งของอื่น ๆ จากระบบ หรือจะใช้เพื่อทำนายชะตาของผู้อื่นก็ย่อมได้
สิ่งที่ควรกล่าวถึงคือ โอสถและวิชาเวทที่แลกเปลี่ยนจากระบบ มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถใช้ได้
ด้วยเหตุนี้เอง
จึงเป็นการตัดโอกาสในการทำธุรกิจอย่างอื่นไปโดยปริยาย
"ก่อนที่ตบะจะแข็งแกร่งพอ คงไม่อาจก้าวออกจากหอคอยกลไกสวรรค์ได้"
หลี่อวิ๋นนึกคิดในใจ
การเปิดเผยกลไกสวรรค์ ย่อมต้องรับแรงสะท้อนกลับจากสวรรค์
แม้แต่ในโลกที่ผู้ฝึกตนมีอิทธิพล ก็ยังมีคำกล่าวเช่นนี้อยู่ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโลกพิศวง
มีเพียงหอคอยกลไกสวรรค์เท่านั้นที่สามารถปิดกั้นการรับรู้ของสวรรค์ และควบคุมผู้ที่มีตบะแข็งแกร่ง ทำให้ตัวเขาอยู่ในสถานะที่ไม่มีผู้ใดต่อกรได้ หากก้าวออกจากหอคอยกลไกสวรรค์ไป ก็ไม่ต่างอะไรจากการหาที่ตาย!
"ตอนนี้ทุกอย่างพร้อมแล้ว เหลือเพียงรอผู้มีวาสนา"
หลี่อวิ๋นมองไปยังผู้คนบนท้องถนน
คนที่นี่ล้วนเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดา ๆ ที่มาดูความตื่นเต้น มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่มีพลัง แต่ตบะอ่อนแอเกินไป คงไม่มีสิ่งของมีค่ามากนัก
หากต้องการโกยกำไร คงต้องรอลูกค้ารายใหญ่
แต่จะทำอย่างไรให้ลูกค้ารายใหญ่ยอมเดินเข้ามา ก็เป็นเรื่องที่ชวนปวดหัวอยู่ไม่น้อย
หลี่อวิ๋นส่ายศีรษะ ไม่คิดมากอีกต่อไป ผู้ใดมีวาสนาย่อมมาถึงเอง ผู้ใดไร้วาสนา ต่อให้มีตบะสูงส่งเพียงใดก็ไม่อาจลากเข้ามาในหอคอยเทียนจีได้
สู้รอคอยอย่างสงบจะดีกว่า
กลับเข้าไปในหอคอย
หลี่อวิ๋นชงชาร้อนสักหนึ่งกา ก่อนจะนอนเอกเขนกบนเก้าอี้ยาวอย่างสบายใจ ในมือตำราเล่มหนึ่ง อ่านอย่างเพลิดเพลิน
ขณะที่หลี่อวิ๋นกำลังอ่านตำราอยู่นั้น
ภายนอกหอคอยกลไกสวรรค์
หญิงสาวชุดขาวผู้หนึ่ง ปรากฏตัวขึ้นด้วยท่าทางเย็นชา นางสวมชุดกระโปรงยาวสีขาว สะพายกระบี่โบราณไว้บนหลัง งดงามราวกับดอกเหมยบนภูเขาสูงเบ่งบานท้าทายสายลมหนาว
ในรัศมีสามจั้ง[1] รอบ ๆ ตัวนาง ไร้ผู้ใดกล้าเข้าใกล้
ดวงตาของหญิงสาวมองไปยังป้ายหอคอยกลไกสวรรค์ด้วยความสนใจ ในแววตาดูแปลกประหลาด
"กลไกสวรรค์ ล่วงรู้ได้" หรือ
"แม้แต่อาจารย์ของข้าก็ไม่อาจทำได้ ข้าจะคอยดูว่าผู้ใดกันที่กล้าเอ่ยวาจาโอหังเช่นนี้!"
หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง
ก่อนจะก้าวเข้าไปในหอคอยกลไกสวรรค์
ทันทีที่เข้ามาในหอคอย
เมื่อเห็นสภาพภายใน หญิงสาวก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ
ภายในหอคอยกลไกสวรรค์ ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแบบโบราณ ทุกสิ่งดูธรรมดาสามัญ แต่เมื่อนำมารวมกัน กลับเผยความงามที่ลึกลับอย่างบอกไม่ถูก
ให้ความรู้สึกราวกับมีมรรคาอันยิ่งใหญ่ไหลเวียนอยู่
"แปลกประหลาดนัก!"
หญิงสาวรำพึงในใจ
แต่ส่วนใดที่แปลกประหลาด นางก็ไม่อาจบอกได้
"คุณหนูหลิว!"
ขณะที่หญิงสาวยังคงตกตะลึง เสียงใส ๆ ดังขึ้นข้างกาย
เพียงเห็น
หลี่อวิ๋นในชุดคลุมสีเขียว ลุกขึ้นจากเก้าอี้ยาวพร้อมรอยยิ้ม เอ่ยทักทาย
"คุณหนูเดินทางไกลนับหมื่นลี้ มายังเมืองต้าฮวง ผ่านเรื่องราวอันตรายมานับไม่ถ้วน เชิญดื่มชาร้อนสักถ้วยก่อนเป็นอย่างไร"
[1] จั้ง หน่วยวัดความยาวของจีนโบราณ ประมาณ 3.3 เมตร