ตอนที่แล้วตอนที่ 18 เธอผู้รักบ้านนี้ที่สุด... แต่ไม่เคยกลับมา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 20 นิค ฟิวรี่ ไม่มีวันเปิดเผยไพ่ตายลับของเขา

ตอนที่ 19 นาตาชา โรมานอฟฟ์: ฉันตายเหรอ? ฮืมม... ฉันทำลงไปจริงเหรอเนี่ย!


ภายในรถยนต์

แบล็ควิโดว์หัวเราะเยาะตัวเองหลังจากได้อ่านเนื้อหาในไดอารี่

ก็อย่างที่เธอคิดจริงๆ ด้วย

เธอไม่ได้เป็นคนแรกที่เกษียณ แต่เป็นคนแรกที่ตาย

เธอเอื้อมมือปัดผมไรสีไวน์แดงไปไว้ด้านหลัง

นาตาชา โรมานอฟฟ์ปรับเบาะนั่งให้นอนลงแล้วยกเท้าขึ้นมาพาดบนพวงมาลัยตรงหน้า

ในใจเธอเริ่มคิดอย่างจริงจังว่าถ้าหากทีม 'อเวนเจอร์ส' มีอยู่จริง

งั้นเธอจะทำยังไงกับสถานการณ์นี้

ตัวเธอเติบโตมาใน 'เรดรูม' ที่แสนโหดร้าย ต้องทนรับการฝึกที่ทรมานเกินจะรับไหว

หลังโตขึ้น เธอมีฉายาว่า 'แบล็ควิโดว์' แต่เธอก็ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของเรดรูมอีกครั้ง และถูกบังคับให้ก่อกรรมทำเข็ญที่เธอเองก็ยากจะให้อภัยตัวเองได้

จนกระทั่งเธอหนีออกมาจากสถานที่นั้นได้สำเร็จ มือของเธอก็เปื้อนด้วยเลือดไปแล้ว

ทุกวัน เธอทำได้เพียงแต่หลบซ่อนตัว และยังต้องเผชิญกับการไล่ล่าจากคนของเรดรูมอย่างไม่หยุดหย่อน

ต้องบอกเลยว่าช่วงเวลานั้น เธอไม่ต่างจากหนูท่อที่ต้องหลบหนี แถมยังตกต่ำกว่านั้นด้วยซ้ำ

ต่อมา คลินตัน บาร์ตันก็ได้รับคำสั่งจากชีลด์ให้ฆ่าเธอ

แต่เขากลับดึงเธอออกมาจากบ่อโคลนแห่งนั้นแบบไม่ลังเลแม้แต่น้อย และทำให้เธอเข้าร่วมหน่วยชีลด์

ก็คือตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เธอเลยมองชีลด์เป็นองค์กรในสังกัดที่เธอไว้ใจ

ยินดีช่วยชีลด์ทำภารกิจแล้วภารกิจเล่า

แต่ถ้าหน่วยชีลด์ไม่ใช่ 'หน่วยชีลด์' ที่แท้จริงล่ะ?

เมื่อย้อนนึกถึงสิ่งที่เขียนไว้ในไดอารี่สองเล่มแรกชีลด์ในปัจจุบันไม่น่าไว้วางใจ หน่วยชีลด์ตอนนี้ไม่ใช่หน่วยชีลด์ที่แท้จริง

พอคิดถึงจุดนี้ นาตาชา โรมานอฟฟ์ ก็ลืมตาขึ้น ดวงตาของเธอแฝงแววเศร้าสร้อย

สิ่งที่ซูเฉอเขียนไว้ในไดอารี่น่าจะเป็นเรื่องจริง

สอดคล้องกับบุคลิกของตัวเธอเอง

หากวันใดที่เธอเข้าร่วมทีม 'อเวนเจอร์ส' จริง ๆ

ได้ต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกพวกเขาทั้งหมด ได้ร่วมเป็นร่วมตายกัน

เวลาผ่านไป เธอน่าจะมองทีมอเวนเจอร์สเป็นครอบครัวของเธอจริง ๆ ก็ได้

ดังที่ซูเฉอบอก เธอจะเป็นฝ่ายที่เลือกยืนหยัดอยู่เพียงคนเดียวและพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อพาทุกคนกลับมา

ยิ่งขาดแคลนสิ่งใด เราก็ยิ่งปรารถนาสิ่งนั้น

และสิ่งที่เธอปรารถนาที่สุดก็คือ 'บ้าน' อันอบอุ่นนั่นเอง

"เฮออ..."

นาตาชา โรมานอฟฟ์ ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งใจ เธอจ้องมองไปที่หลังคารถยนต์

ถ้าหากตัวเธอในอนาคตต้องเสียสละชีวิตเพื่อครอบครัว อย่างนี้ก็น่าจะเป็นการแลกเปลี่ยนที่คุ้มค่า

เธออยากจะมีครอบครัวที่อบอุ่นและเป็นที่รักอย่างที่สุดในโลก

ในขณะนั้น ตัวเธออาจจะไม่รู้สึกเสียใจอะไรเลยก็ได้

นาตาชา โรมานอฟฟ์คิดถึงตัวเลือกที่เธอจะทำในสถานการณ์นั้น แล้วก็ตระหนักได้ว่า ตามนิสัยของเธอแล้ว

ดูเหมือนว่าเธอจะทำสิ่งเหล่านี้ได้จริง ๆ

ในระหว่างที่ครุ่นคิดนั้น นาตาชา โรมานอฟฟ์ ไม่ทันสังเกตเลยว่ามุมปากของตัวเองยกยิ้มขึ้น

ดูเหมือนเธอจะมีความมั่นใจว่า ในอนาคต ตัวเธอจะต้องได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวที่ยิ่งใหญ่และน่าอิจฉาแน่ๆ

อยากจะเจอพวกเขาไวๆ จังเลย...

ส่วนเรื่องที่เธอจะต้องตายในอนาคต

เฮอะ ช่วงที่หนีออกจากเรดรูมวันแรกเธอก็พร้อมสำหรับเรื่องนี้แล้ว

ก่อนจะสิ้นใจลง เธอนำพาครอบครัวทุกคนกลับมาได้สำเร็จ

งั้นจะมีอะไรต้องบ่นอีกเล่ะ?

ไม่รู้ทำไมเธอถึงรู้สึกมีความสุขมากขึ้น นาตาชา โรมานอฟฟ์ หยิบไดอารี่ขึ้นมาอ่านต่อ

[นั่นแหละ พอได้เจอ นาตาชา โรมานอฟฟ์ เช้านี้ ฉันแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ อยากเข้าไปกอดเธอมาก]

[อยากบอกเธอเหลือเกินว่าฉันคิดถึงเธอมากแค่ไหน]

[แต่โชคดีที่ฉันยังยั้งใจทัน ไม่อย่างนั้นเธอที่ยังไม่รู้จักฉันต้องตบฉันฉาดแน่ๆ หรือไม่ก็คงมองว่าฉันเป็นพวกบ้าฉวยโอกาสกินเต้าหู้

[ทว่ายังไงก็ตาม หลังได้เจอ นาตาชา โรมานอฟฟ์ ฉันก็รู้สึกขอบคุณและเสียดายอยู่บ้าง]

[ที่รู้สึกเสียดายคงเป็นเพราะว่านี่คือโลกคู่ขนาน ในโลกของฉัน ฉันจะไม่ได้เจอเธออีกแล้ว]

[ฉันจะไม่ได้เห็นเธออีกแล้ว เธอที่เต็มใจช่วยเหลือทุกคนในอเวนเจอร์สให้เสมอ และปฏิบัติต่อพวกเราเหมือนครอบครัว]

[แต่เรื่องที่น่ายินดีก็คือ ในโลกคู่ขนานนี้ไม่มีฉันอีกคน ดังนั้นเขาจะไม่ต้องแบกภาระหนักอึ้งอย่างฉัน]

[ใช่แล้ว โลกคู่ขนานนี้ไม่มีตัวฉันอีกคน]

[หลังจากที่ฉันมายังโลกคู่ขนานนี้ ฉันก็พยายามสืบหาร่องรอยของตัวเองอีกคนตามอดีตที่ผ่านมา]

[แต่ก็ได้คำตอบว่าไม่มีตัวฉันอีกคนอยู่บนโลกนี้จริงๆ]

[บางทีการปรากฏตัวของฉัน อาจจะทำให้ตัวฉันในโลกคู่ขนานนี้หายไป หรือว่าบางทีตัวฉันอีกคนอาจไม่มีอยู่บนโลกนี้เลยตั้งแต่แรก]

[ฉันไม่แน่ใจว่าการปรากฏตัวของฉันจะมีผลอะไรกับโลกคู่ขนานนี้บ้าง ไม่แน่ใจว่าการมีตัวตนของฉันจะทำให้โลกนี้อันตรายขึ้นหรือเปล่า]

[เพราะฉะนั้น ฉันถึงทำได้แค่หลบซ่อนตัวเอง และไม่กล้าไปแทรกแซงทิศทางการพัฒนาของโลกนี้

[เหมือนกับผีเสื้อตัวนั้น แต่ต่างกันตรงที่ฉันไม่กล้าแม้แต่จะกระพือปีก...]*

* กล่าวถึงปรากฏการณ์ ผีเสื้อขยับปีก กล่าวคือ เมื่อเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์ในอดีตเพียงเล็กน้อย อนาคตที่ตามมา จะเปลี่ยนแปลงไปอย่างสิ้นเชิง

----

ที่กลุ่มจบแล้วนะครับ เข้าเหมารวดเดียวมีโปรให้ด้วย

2 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด