ตอนที่แล้วเจ้าหน้าที่หมายเลข 65 [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเจ้าหน้าที่หมายเลข 67 [ฟรี]

เจ้าหน้าที่หมายเลข 66 [ฟรี]


ตอนที่ 66

ฟังก์ชั่นใหม่ของระบบ!

"บริษัทอาวุธที่ไม่ผลิตอาวุธ!"

"วันนี้หุ้นของสตาร์ค อินดัสตรีส์ถูกขายออกเป็นจำนวนมาก ทำให้ราคาหุ้นดิ่งลงเป็นประวัติศาสตร์ . . . "

"โทนี่ สตาร์ค ชายผู้อยู่ในความมืดมิดมาสามเดือนเต็ม แต่นิสัยของเขาก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง เขายังเป็นสตาร์คที่ทำตามใจของตัวเองเสมอ . . . "

. . .

หลังจากโทนี่ สตาร์ค ประกาศปิดสายงานผลิตอาวุธของสตาร์ค อินดัสตรีส์ มันก็ได้มีพาดหัวข่าวใหญ่มากมายในเช้าวันรุ่งขึ้นและติดชาร์ตการค้นหาอย่างร้อนแรงบนโลกอินเทอร์เน็ต ตอนนี้คนทั่วทั้งอเมริกาต่างก็ตื่นเต้นกับเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้

ราคาหุ้นที่ตกลงและความโกลาหลของสาธารณชนทำให้ผู้บริหารของสตาร์ค อินดัสตรีส์กำลังตกอยู่ในความสิ้นหวัง

ในขณะเดียวกันเวลานี้ลีออนก็ไม่มีเวลาที่จะมาสนใจความวุ่นวายของสตาร์ค อินดัสตรีส์เผชิญอยู่ในตอนนี้เช่นกัน

เขานั่งอยู่บนโซฟาในอพาร์ตเมนต์ของเขาด้วยสีหน้าคาดหวัง ดวงตาจับจ้องไปที่เบื้องหน้าราวกับว่ากำลังรอสิ่งสำคัญที่กำลังจะเกิดขึ้นอยู่

ถ้าหากมีคนอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของลีออนเขาจะต้องคิดว่าลีออนกลายเป็นบ้าไปแล้วอย่างแน่นอน เพราะเบื้องหน้าที่ลีออนกำลังจ้องอยู่มันไม่มีอะไรเลย!

อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่สำหรับในจิตใจของเขา

ตอนนี้หน้าต่างระบบโปร่งใสกำลังแสดงเวลานับถอยหลังอยู่เบื้องหน้าของเขา [การอัพเกรดกำลังดำเนินการ เวลาคงเหลือ 0 ชั่วโมง 5 นาที 35 วินาทีก่อนที่จะอัพเกรดเสร็จสิ้น . . .]

ตัวเลขที่แสดงอยู่นี้หมายความว่าระบบที่ใช้ค่าประสบการ์ณไปมากกว่า 100,000 ในการอัพเกรดจะเสร็จสิ้นในไม่ช้า!

ไม่ว่าท้องฟ้าและโลกจะถล่มทลายแค่ไหนตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาคือระบบ!

ส่วนเรื่องของโทนี่ สตาร์คทางฝั่งนั้นลุงของเขาจะเป็นคนจัดการมันเอง!

ห้านาทีผ่านไปในพริบตา

เมื่อเวลาเหลือ [0 ชั่วโมง 0 นาที 0 วินาที] ลีออนที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ได้ยินแจ้งเตือนของระบบที่ฟังลื่นหูดังขึ้น

[ติ๊ง!]

[การอัพเกรดระบบเสร็จสิ้น!]

เสียงแจ้งเตือนอันไร้อารมณ์ของระบบดังขึ้นมา ซึ่งก่อนที่ลีออนจะได้ถามว่ามีอะไรอัพเกรดขึ้นมาบ้างเขาก็ได้ยินเสียงของระบบที่ทำให้เขาตกใจ

[ฟังก์ชั่น : ศัตรูถูกปลดล็อก]

ฟังก์ชั่นใหม่? ศัตรู? นี่มันคืออะไร?!

เขาอุส่ายอมจ่ายค่าประสบการณ์ 100,000 ค่าประสบการณ์เพื่ออัพเกรดระบบ แต่สิ่งที่ระบบตอบแทนมากับไม่ใช่ฟังก์ชั่นอันยิ่งใหญ่ที่สามารถทำให้เขากลายเป็นซูเปอร์ฮีโร่ในชั่วพริบตา และไม่ใช่ของขวัญอย่างแพ็คเกจค่าประสบการณ์มหาศาล แต่เป็นฟังก์ชั่นใหม่

เมื่อเขากดไปที่ฟังก์ชั่น [ศัตรู] ที่เพิ่งถูกปลดล็อคขึ้นมาใหม่บนหน้าต่างระบบลีออนก็แสดงสีหน้าแปลก ๆ ออกมา มันมีแผ่นหนังเปล่าที่มีรูปรอยสักหัวกะโหลกที่สวยงานประดับอยู่บนหัวกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากระบบ

ในขณะที่ลีออนกำลังมึนงงกับฟังก์ชั่น [ศัตรู] ที่เพิ่งปรากฏขึ้นมาใหม่ของระบบ ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงกลไลอันเย็นชาของระบบดังขึ้นมาอีกครั้งเพื่ออธิบายให้ลีออนฟัง

[นี่คือ คัมภีร์มรณะ โฮสต์สามารถเขียนชื่อและฆ่าศัตรูเพื่อรับทักษะทั้งหมดของศัตรูได้ โดยโฮสต์สามารถใช้ค่าประสบการณ์ 10,000 ค่าประสบการณ์ในการแลกตำแหน่งของอีกฝ่ายได้ โดยมีระยะเวลาหนึ่งวัน ซึ่งคัมภีร์มรณะสามารถใช้ได้กับศัตรูที่มีค่าความชอบระดับ ‘เกลียดชัง’ เท่านั้น]

หลังจากฟังคำอธิบายจากระบบลีออนก็เอามือลูบคางใช้ความคิดเล็กน้อย

คัมภีร์มรณะนี้มองแวบแรกมันอาจจะไม่มีประโยชน์มากนัก

ท้ายที่สุดแล้วฟังก์ชั่นขั้นพื้นฐานของระบบก็คือการให้เขาไปสร้างมิตรภาพกับคนอื่นอย่างต่อเนื่องและเรียนรู้ทักษะของอีกฝ่าย

ถ้าหากความชอบของอีกฝ่ายมีต่ำมากเกินไปมันจะเปลี่ยนกลายเป็นความเกลียดชังและมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเรียนรู้ทักษะจากอีกฝ่าย

อย่างไรก็ตามนอกเหนือจากการสร้างมิตรภาพกับคนอื่นเพื่อรับทักษะของอีกฝ่ายแล้ว ตอนนี้ลีออนมีอีกวิธีหนึ่งในการเอาทักษะของอีกฝ่ายมาเป็นของตัวเองแล้ว

ตราบใดที่เขาทำให้ความชอบของอีกฝ่ายกลายเป็น ‘เกลียดชัง’ และเขียนชื่อศัตรูลงในคัมภีร์มรณะและฆ่าอีกฝ่ายเพื่อรับทักษะทั้งหมดของศัตรูได้!

สำหรับลีออนฟังก์ชั่นนี้เป็นทางลัดที่เขาจะได้รับทักษะขั้นสูงอย่างรวดเร็ว!

อย่าเพิ่งไปพูดถึงศัตรูที่ทรงพลังอย่างธานอส ตอนนี้เอาแค่วายร้ายที่มีพลังพิเศษที่จัดการได้ไม่ยากอย่างชายหัวล้านที่เกือบฆ่าเขาและแบล็ควิโดว์ในภารกิจครั้งนั้น . . .

"ฉันนี่มันฉลาดจริง ๆ!"

ลีออนเอาตบขาตัวเองและอุทานขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นว่า "ทำไมฉันถึงไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน!"

จากนั้นลีออนก็รีบเปิดหน้าต่าง [ความสัมพันธ์] ขึ้นมาตรวจสอบรายชื่อที่มีอยู่ทันที

หลังจากใช้ดวงตาสแกนหารายชื่ออย่างรวดเร็วดวงตาของลีออนก็สว่างขึ้นพร้อมกับมุมปากที่ปรากฏรอยยิ้มอันชั่วร้ายออกมา "หึหึ . . . ฉันเลือกนาย!"

ลีออนใช้นิ้วกดไปที่หน้าต่าง [ศัตรู] อีกครั้งเพื่อเรียกกระดาษคัมภีร์มรณะขึ้นมาและใช้การสั่งการด้วยความคิดเขียนชื่อของชายหัวล้านลงไป

โจเซฟ เบลล์!

นี่คือชื่อของคนที่ลีออนและนาตาชาเจอที่อิสตันบลู อินฮิวแมนคนนี้มีความสามารถในการสร้างความร้อนขึ้นมาปกป้องร่างกายของเขาได้!

หลังจากตรวจสอบอีกรอบจนแน่ใจแล้วว่าเขาดูชื่อถูกต้องและเป็นคนเดียวกันกับที่มีค่าความชอบ ‘เกลียดชัง’ อยู่ในคัมภีร์มรณะ ลีออนก็พูดขอโทษขึ้นมาในใจว่า ‘ขอโทษทีนะเพื่อน นายเป็นศัตรูคนเดียวของฉันที่มีอยู่ เพราะงั้น . . .’

ทันทีที่ชื่อ ‘โจเซฟ เบลล์’ ถูกเขียนลงในคัมภีร์มรณะชื่อของโจเซฟก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความเร็วที่ตาเปล่าสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

[เพิ่มรายชื่อศัตรูลงคัมภีร์มรณะเสร็จสิ้น เนื่องจากเป็นการเขียนชื่อเป็นครั้งแรกของโฮสต์ ระบบสามารถเปิดเผยตำแหน่งของศัตรูให้โฮสต์ได้ฟรี 1 ครั้ง]

[โฮสต์ต้องการใช้เลยหรือไม่ ใช่/ไม่]

ระบบใจดีขนาดนี้เลยหรอเนี้ย?!

ลีออนที่ได้ยินการแจ้งเตือนของระบบสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นดีใจทันทีและรีบพูดขึ้นมาอย่างรวดเร็วว่า "ใช่! ใช้มันเลย!"

ตามการคาดเดาของเขาโจเซฟที่ได้รับการช่วยเหลือจากกอร์ดอนน่าจะถูกขังเอาไว้สักพัก อย่างน้อยที่สุดก็น่าจะถูกขังเอาไว้เป็นเดือนและรอจนกว่าเรื่องด้านนอกจะเงียบลงโจเซฟถึงจะสามารถออกมาพบกับแสงสว่างได้อีกครั้ง

กล่าวอีกนัยหนึ่งตอนนี้โจเซฟน่าจะถูกขังอยู่ที่ ‘อาฟเตอร์ไลฟ์’ สถานที่รวมตัวของอินฮิวแมน

ซึ่งลีออนก็ต้องการเห็น ‘อาฟเตอร์ไลฟ์’ ที่เต็มไปด้วยความลึกลับและยากที่ใครจะหาพบด้วยเช่นกัน

ขณะเดียวกันหลังจากระบบได้รับการยืนยันจากลีออนหน้าต่างโปร่งใสตรงหน้าก็เปลี่ยนกลายเป็นแผนที่โลกสามมิติทรงกลมเสมือนจริง

เมื่อมองไปยังจุดสีแดงที่กำลังกระพริบอยู่บนแผนที่โลกบริเวณทางซีกโลกเหนือแถวประเทศที่มีรูปร่างเหมือนกับหางไก่

"แถวนั้นมันที่ไหนกันนะ?!"

แผนที่ถูกซูมเข้าไปอีกพร้อมกับจุดสีแดงที่เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ

"เทือกเขาหิมาลัย!"

ดูเหมือนว่ามันจะตั้งอยู่ใกล้กับประเทศจีน?

หลังจากรู้ตำแหน่งที่แน่นอนของ ‘อาฟเตอร์ไลฟ์’ ลีออนก็ปิดหน้าต่างระบบลงไปและกลับสู่โลกความเป็นจริง

ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่เงียบ ๆ บนโต๊ะก็ส่งเสียงดังขึ้นมา

กริ๊ง! กริ๊ง! . . .

ลีออนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูและกดรับสาย

"สวัสดีครับ ที่รัก! คุณคิดถึงผมหรอถึงได้โทรมาหาแบบนี้?" ลีออนพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มพร้อมกับเน้นคำว่า ‘ที่รัก’ เป็นพิเศษ

คาร์เตอร์ที่อยู่อีกฝั่งของปลายสายสีหน้าเปลี่ยนเป็นเย็นชาเล็กน้อยและพยายามไม่สนใจการหยอกล้อของลีออนและพูดขึ้นมาว่า "ฉันจะโทรมาเตือนคุณเรื่องงานวันเกิดของป้าเพ็กกี้ คุณคงจะไม่ได้ลืมนัดของเราใช่ไหม?"

"ผมไม่ลืมแน่นอน!"

โปรดติดตามตอนต่อไป …

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด