บทที่ 112 หนูและแม่มด
ราวกับว่าจู่ๆ ตู้เสื้อผ้าของพวกเขาก็ว่างเปล่า และเสียงขี้เล่นของพ่อมดตัวน้อยก็ไม่ได้ยินในหอพักอีกต่อไปแต่ต่างจากตอนที่โรงเรียนเปิด มีรูปภาพบางรูปบนผนังหอพักที่ไม่ได้ถูกรื้อออกไป ผู้เล่นควิดดิชที่อยู่บนนั้นก็ทำท่าขว้างลูกบอลซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากนั้นพวกเขาก็เชียร์และเฉลิมฉลองกัน ดูเหมือนพวกเขาจะรู้ว่าเจ้...
