ตอนที่แล้ว344
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป346

345 (ฟรี)


345 (ฟรี)

“ระบบ ฉันขอให้พอฉันดื่มชาแก้เมาแล้วฉันจะรู้สึกรุ่มร้อนและควบคุมตัวเองไม่ได้!”

“ติ๊ง! คำขอสัมฤทธิ์ผล!”

หลินเป่ยฝานยิ้มอย่างภาคภูมิใจ “อู๋เกออยู่ในห้องเดียวกันกับผู้หญิงคนนั้น! เพื่อที่จะลดความอึดอัด ผู้หญิงคนนั้นคงจะชวนอู๋เกอดื่มชา! พออู๋เกอดื่มชาแล้วก็จะควบคุมตัวเองไม่ได้!”

“พี่น้องอู๋นี่คือสวัสดิการที่ฉันมอบให้ ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก!”

“ฮ่าๆๆ…”

เขาอยากจะดูละครเรื่องนี้เร็วๆจัง!

ในตอนนั้น เขาก็เดินลงมาถึงข้างล่างแล้ว

เหลิ่งชิงเยว่ถือกระติกน้ำร้อนรอเขาอยู่ที่หน้าประตู เมื่อเห็นหลินเป่ยฝานเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอเดินเข้ามาหาเขา “ฉันนึกว่านายจะติดพันสาวๆไม่ยอมลงมาซะแล้ว!”

“ดูเธอพูดสิ…ผู้หญิงคนไหนจะสวยเท่าเธอได้ล่ะ?” หลินเป่ยฝานพูดอย่างหวานๆ

“ก็ไม่แน่! ดอกไม้ริมทางมันหอมกว่าดอกไม้ในบ้านนะ” เหลิ่งชิงเยว่พูดอย่างน้อยใจ

“แต่ฉันเป็นคนสวนที่ขยันขันแข็ง ชอบดอกไม้ในบ้านที่สุด!”

“พอแล้วไม่ต้องมาอ้อนแล้ว!” เหลิ่งชิงเยว่ยิ้มไม่หยุด เธอยื่นกระติกน้ำร้อนให้หลินเป่ยฝาน “นี่ฉันเตรียมมาให้คุณ ดื่มสิจะได้รู้สึกดีขึ้น”

“นี่อะไรเหรอ?” หลินเป่ยฝานเปิดฝากระติก

“ชาแก้เมาฉันให้คนไปชงมาให้ คุณดื่มสิ”

หลินเป่ยฝานอึ้งไป!

โอ้พระเจ้าเป็นชาแก้เมาเหรอ?

นี่มันลิขิตฟ้าหรือเปล่า?

“ดื่มสิทำไมไม่ดื่ม? เดี๋ยวก็เย็นหมดแล้วนะ!” เหลิ่งชิงเยว่พูด

หลินเป่ยฝานปิดฝากระติกและพูดอย่างจริงจัง “ชาดีๆแบบนี้ผมว่าเราควรจะหาห้องที่เป็นส่วนตัวบรรยากาศดีๆแล้วค่อยๆจิบมันดีกว่า!”

“ไม่เห็นจะต้องขนาดนั้นเลย” เหลิ่งชิงเยว่งง

“ต้องขนาดนั้นสิ เดี๋ยวเธอก็รู้!”

หลินเป่ยฝานพาเหลิ่งชิงเยว่ขึ้นรถและไปที่บ้านของเธอ จากนั้นก็ดื่มชาในกระติกจนหมด เขาอุ้มเหลิ่งชิงเยว่ขึ้นและพาเธอไปที่เตียง

ต่อจากนี้ก็เป็นฉาก18+

…………

ส่วนดาราหญิงระดับกลางคนนั้นก็ชงชาแก้เมาเสร็จแล้ว เธอเดินออกมาจากห้องครัวและเห็นแค่อู๋เกอจึงถามอย่างสงสัย “ท่านประธานหลินล่ะคะ?”

อู๋เกอกระแอม “ท่านประธานหลินมีโทรศัพท์เข้ามาเลยออกไปข้างนอกแป๊บหนึ่งเดี๋ยวก็กลับมาแล้วครับ”

“อ๋อเป็นแบบนี้เอง”

ดาราหญิงคนนั้นวางแก้วชาลงและรินชาแก้เมา 3 แก้ว

เธอยื่นแก้วหนึ่งให้อู๋เกอ

“นี่คือชาแก้เมาค่ะ ดื่มแล้วจะรู้สึกดีขึ้น”

“ขอบคุณครับ”

อู๋เกอรับแก้วชามา

ตอนนี้ในห้องเหลือแค่พวกเขาสองคน ผู้ชายกับผู้หญิง แถมยังเป็นคนแปลกหน้าจึงไม่รู้จะคุยอะไรกัน

เพื่อลดความอึดอัด อู๋เกอจึงยกแก้วชาขึ้นมาดื่ม

แต่เขาเป็นคนที่ระมัดระวังตัว

เขาดมกลิ่นชาก่อน จากนั้นก็ลองชิมดูนิดหน่อย พอเห็นว่าไม่มีปัญหาอะไรก็ดื่มมันลงไป

“ชารสชาติเป็นยังไงบ้างคะ? ถูกปากไหม?” ดาราหญิงคนนั้นถาม

“อร่อยดีครับผมชอบ” เย่ซิงเฉินพยักหน้า

แต่ในตอนนั้นเอง เขาก็รู้สึกรุ่มร้อนไปทั่วร่างกาย ดวงตาของเขาแดงก่ำ เริ่มควบคุมสติไม่อยู่

เขามองดาราหญิงคนนั้นด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ ลมหายใจของเขาเริ่มถี่ขึ้น

ดาราหญิงคนนั้นรู้สึกหวาดกลัวเมื่อเห็นสายตาของเขา “คุณเป็นอะไรไปคะ?”

“ไม่รู้ทำไมแต่ตอนนี้ผมรู้สึกว่าคุณช่างเธอเหลือเกิน!  คุณยังไม่มีแฟนใช่ไหม? งั้นบอกทีคุณคิดยังไงกับผม” อู๋เกอกระโดดไปด้านหน้าของดาราหญิงอย่างองอาจ ตั้งตระหง่านอยู่เหนือเธอ

ดาราสาวตื่นตระหนกตัวสั่น “คุณคิดจะทำอะไร?”

“นี่เป็นคำถามที่ดี ผมก็จะกระเด้าคุณไง!”

จากนั้น อู๋เกอก็อุ้มนักแสดงขึ้นมา แล้วรีบไปที่เตียง

ต่อไปก็เป็นฉาก 18+

...

เวลาผ่านไปจนถึงเที่ยงคืน อู๋เกอก็หลับไปแล้ว ดาราหญิงระดับกลางจึงแอบลุกขึ้นและเดินออกมาจากห้อง เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและกดโทรออก

ไม่นาน ปลายสายก็รับสาย เป็นเสียงของผู้ชายคนหนึ่ง “เป็นไงบ้างสำเร็จหรือเปล่า?”

ดาราหญิงระดับกลางสบถออกมา “สำเร็จบ้าอะไร ฉันซวยแล้วต่างหากโดนไอ้กระจอกนั่นเอาเปรียบ!”

“มันเกิดอะไรขึ้น?”

ดาราหญิงระดับกลางเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง

“คนที่เธอพูดถึงชื่ออู๋เกอ จากข้อมูลที่พวกเราสืบมาได้ เขาเป็นคนที่หลินเป่ยฝานไว้ใจและเชื่อใจมาก ช่วยหลินเป่ยฝานทำเรื่องต่างๆมากมาย!”

“แล้วตอนนี้จะทำยังไง? ยกเลิกแผนการเหรอ?”

“ไม่ แผนการยังคงดำเนินต่อไป! ในเมื่อเล่นงานหลินเป่ยฝานไม่ได้ ก็จัดการคนที่เป็นเหมือนแขนขาของมันก็ได้!”

“เรื่องที่รับปาก…”

“ไม่ต้องห่วง! ถ้ากำจัดอู๋เกอได้ ฉันจะส่งเธอเข้าฮอลลีวู้ด!”

“งั้นก็ไม่มีปัญหาแล้วค่ะ!”

ดาราหญิงระดับกลางเปิดหน้าต่างและโยนโทรศัพท์มือถือทิ้งลงไป มีคนรับเอาไว้ข้างล่าง

จากนั้น เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถืออีกเครื่องหนึ่งขึ้นมาโทรหาเบอร์ที่คุ้นเคยและพูดอย่างสะอึกสะอื้น “ฮัลโหล! คุณตำรวจคะฉันจะแจ้งความ! ฉันโดนข่มขืน…”

ไม่นาน รถตำรวจก็มาถึง

ตำรวจหลายคนลงมาจากรถ และวิ่งเข้าไปในห้องของดาราหญิงระดับกลาง พวกเขาจับกุมอู๋เกอที่กำลังนอนหลับอยู่

แต่ไม่รู้ว่ามีคนยุยงหรือเปล่า เรื่องนี้จึงแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว

“รู้หรือเปล่าว่าเกิดเหตุข่มขืนที่โรงแรม××!”

“ตอนนั้นโรงแรม××กำลังจัดงานเลี้ยงต้อนรับเทพธิดาเหลิ่งชิงเยว่ มีดารามากมายไปร่วมงาน! ส่วนเหยื่อในคดีนี้คือซูเฟยเฟยดาราหญิงระดับกลาง!”

“เวรเอ๊ย! เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับดาราด้วยน่าตื่นเต้นจัง!”

“มีเรื่องที่น่าตื่นเต้นกว่านั้นอีกรู้ไหมว่าคนร้ายคือใคร?”

“ใครเหรอ?”

“ฉันเป็นคนวงใน บอกให้ก็ได้ ตอนนั้นซูเฟยเฟยพยุงหลินเป่ยฝานที่เมาอยู่เข้าไปในห้องแล้วก็หายไปเลย! พวกแกคิดว่าคนร้ายคือใคร?”

“คนร้ายคือหลินเป่ยฝานเหรอ น่าตื่นเต้นจัง! แต่ฉันก็ไม่แปลกใจ!”

“ใช่! เขามันเป็นเพลย์บอยอยู่แล้ว ห้ามใจไม่อยู่ ทำเรื่องแบบนี้ก็ไม่แปลก! แต่คราวนี้เขาซวยแล้ว โดนแจ้งความติดคุกไปแล้ว! เทพธิดาเฟยเฟยสุดยอด!”

“เทพธิดาเฟยเฟยไม่ต้องกลัวนะคะ ไม่ต้องกลัวคนชั่ว! พวกเราชาวเน็ตเป็นล้านคนสนับสนุนคุณอยู่!”

“ให้หลินเป่ยฝานติดคุกตลอดชีวิตไปเลย!”

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหลินเป่ยฝานจึงยิ่งดังมากขึ้น!

ทุกคนต่างก็พากันตื่นเต้นอยากจะเผือก!

พวกเขาด่าทอและสาปแช่งหลินเป่ยฝาน!

ทำให้หลินเป่ยฝานที่เพิ่งจะตื่นนอนรู้สึกงง “พวกแกด่าฉันหนักขนาดนี้เลยเหรอ? ฉันไปขโมยข้าวบ้านพวกแกหรือไง? หรือว่าไปแย่งเมียพวกแกมา?”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด