ตอนที่ 77 : เริ่มประลอง ! แพ้ทันที !
ตอนที่ 77 : เริ่มประลอง ! แพ้ทันที !
“ต่อไปขอให้ผู้เข้าแข่งขันทั้ง 4 คนขึ้นไปประจำที่ลานประลอง !”
ทันทีที่พิธีกรพูดจบ ผู้คนต่างก็ส่งเสียงพูดคุยกันอีกครั้ง
“จากบรรดา 4 คนนี้ มันมีผู้ปลุกพลังอาชีพระดับ D อยู่ด้วย ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้มาหลายร้อยปีแล้ว”
“แต่ก่อนไม่เคยมี ! แต่ก่อนไม่เคยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ! ไม่รู้ว่าในอนาคตจะมีเรื่องแบบนี้อีกรึเปล่า”
“หือ ? ผู้ปลุกพลังอาชีพลับระดับ S หยางเฉินหลี่ไม่ได้เป็นฝ่ายป้องกันหรอกเหรอ ?”
“ทีมของหยางเฉินหลี่ไปถึงแค่ชั้น 26 พวกเขาอยู่ได้แค่ไม่กี่นาทีก่อนจะออกมา ความแข็งแกร่งของพวกเขาไม่ได้ดีเท่ากับทีมของมู่หรงเสวี่ยเหิน !”
“ใช่ หยางเฉินหลี่น่ะไม่ได้เก่งเรื่องการต่อสู้แบบเผชิญหน้า เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ได้เป็นฝ่ายป้องกัน !”
“หลินลั่วเป็นม้ามืด !”
“ฉันว่าหลินลั่วต้องตกเป็นเป้าแน่ ๆ !”
“ไม่หรอก เป็นฉันก็ไม่คิดจะสู้กับหลินลั่ว สกิลของเขาน่ะโคตรแปลกเลย เขาลงมือแค่ 3 รอบ คู่ต่อสู้สองคนแรกต้องขอยอมแพ้ หยางห้าวหรานก็ขอยอมแพ้ ในการต่อสู้แบบเผชิญหน้า ไม่มีใครรู้เลยว่าเขาทำอะไรได้บ้าง !”
“มันก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพวกเขา...”
ใจกลางลานประลอง เมื่อได้ยินที่พิธีกรประกาศ ผู้ปลุกพลังหน้าใหม่ทั้ง 13 คนก็พากันแยกตัวออกไป
หลินลั่ว, ตงฟางเหอ, เฉินผิงอัน และมู่หรงเสวี่ยเหินไปประจำที่เวทีประลองของตัวเอง
ที่ใต้เวทีประลอง สายตาของทั้ง 9 คนเป็นประกาย พวกเขาพากันมองไปยังทั้ง 4 คนที่ยืนอยู่บนเวทีประลอง
ตงฟางเหอมองไปที่ฟางหยวนที่อยู่ใต้เวทีประลองและส่งสัญญาณผ่านสายตาให้
ฟางหยวนกัดฟันและพยักหน้าตอบรับ เขากำลังจะเดินไปหาหลินลั่วที่เวทีประลองที่ 1 ทว่ากลับมีคนกระโดดขึ้นไปบนเวทีประลองซะก่อน !
อันดับ 13 ฉือเหล่ย !
“ฮ่าฮ่า ฉันมาก่อนว่ะ !” ฉือเหอที่ร่างกายดูกำยำดูไม่สมกับเป็นเด็กวัยรุ่น
เขาหัวเราะออกมาและพูดขึ้น “ฉันรู้ว่าฉันเอาชนะ 3 คนที่เหลือไม่ได้ ทว่าฉันยังพอรับมือกับนายได้ !”
“หลินลั่ว นายกล้าเอาจริงแล้วมาสู้กับฉันรึเปล่า ?”
ทันทีที่ฉือเหอพูดจบ คนอื่น ๆ ก็แสดงสีหน้าเสียดายออกมา พวกเขาลังเลอยู่ไม่กี่วินาทีแต่กลับโดนคนอื่นตัดหน้าแย่งสู้กับหลินลั่วไป !
โดยเฉพาะห้าวจ้าว, จางเหมิง, ฉือเหล่ย หยางจือชิว, หวังจ้าว และคนอื่น ๆ
พวกเขาเป็นเพื่อนไม่ก็ลูกน้องของสามคนที่เหลือ พวกเขามักจะจับคู่ซ้อมต่อสู้กัน พวกเขาไม่เคยชนะพวกนี้เลย
พวกเขามองว่าหลินลั่วเป็นคนอ่อนแอ ทว่าคิดไม่ถึงเลยว่าจะโดนตัดหน้าไปแบบนี้ !
หลินลั่วมองไปที่เด็กหนุ่มตรงหน้าและพูดขึ้น “อยากจะสู้กับฉันแบบเอาจริง ? ฉันตกลง !”
“ดี !” ฉือเหอแสดงท่าทีพอใจออกมา เขาพอเข้าใจสกิลควบคุมของหลินลั่วมาบ้างแล้ว
แต่เขาคิดว่าอาชีพลับที่เขาปลุกพลังขึ้นมาได้นั้นวิเศษ มันเพียงพอที่เขาจะได้ 3 อันดับแรกในการแข่งแบบเดี่ยวในด้านการป้องกัน ดังนั้นเขาจึงกล้าขึ้นมาบนเวทีประลอง !
เมื่อเห็นว่าหลินลั่วโดนแย่งไป หยางเฉินหลี่ก็ได้แต่เลือกไปที่เวทีประลองที่ 2
“เป็นนายเองเหรอ ?” ตงฟางเหอแปลกใจที่คนที่ขึ้นมาบนเวทีประลองกลับเป็นผู้ปลุกพลังอาชีพลับระดับ S หยางเฉินหลี่ !
หยางเฉินหลี่พึมพำออกมา “ในการต่อสู้ ฉันก็แค่ต้องเอาจริง หวังว่านายจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง”
ตงฟางเหอยิ้ม “ได้ตามที่ขอ !”
บนเวทีประลองที่ 3 มันก็มีคนคนหนึ่งเดินขึ้นไปบนเวทีประลอง
หยางจือชิว !
เฉินผิงอันคิ้วขมวดและพูดขึ้น “นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน !”
“ฮึ่ม !” หยางจือชิวฮึดฮัดออกมา “นายบังคับให้เราต้องออกจากหอฝึกฝนด้วยวิธีสกปรก หยางฟ่านมาแก้แค้นเองไม่ได้ ฉันจะแก้แค้นแทนเขาเอง !”
“ดื้อด้านจริง ๆ !”
เวทีประลอง 3 อันแรกมีคนขึ้นไปท้าสู้แล้ว เวทีประลองที่ 4 นั้น หลังจากที่ผ่านไปหลายวินาที มันถึงมีคนขึ้นไปบนเวทีประลอง
เหลียนอี้หนิง !
มู่หรงเสวี่ยเหินแปลกใจ “หนิงเอ๋อ เธอจะสู้กับฉันจริง ๆ เหรอ ?”
เหลียนอี้หนิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดขึ้น “เสวี่ยเหิน ฉันอยากท้าทายตัวเองดู เธอเป็นคู่มือที่ดี”
เธอสะบัดมือพร้อมแส้สีขาวยาวปรากฏขึ้นมา เสียงสะบัดตัดกับอากาศดังขึ้น
มู๋หรงเสวี่ยเหินมองไปที่แส้ด้วยความแปลกใจ จากนั้นจึงพูดขึ้น “อาวุธระดับทอง ?”
“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ขอเอาจริงบ้าง !”
เสียงพิธีกรดังขึ้นมา “ผู้ชมทุกคน ผู้ป้องกันทั้ง 4 คนได้คู่ต่อสู้แล้ว มาชมการแข่งขันกัน !”
เวทีประลองที่ 1
ตอนที่เสียงพิธีกรเงียบไป ฉือเหอก็ตบมืออย่างแรง
แค่วินาทีเดียวก็มีลำแสง 3 อันปรากฏขึ้นมาบนร่างกายสร้างโล่เวทย์ขึ้นมา 3 อัน
“จัดการ !” เขาพึมพำออกมาพร้อมเสื้อผ้าผ้าที่กระพือเผยให้เห็นมีดบินกว่าพันเล่มที่ซ่อนอยู่ใต้เสื้อผ้า !
“มีดบิน ?” หลินลั่วแสดงท่าทีแปลกใจนิด ๆ เขาไม่ค่อยรู้จักฉือเหอเท่าไหร่
เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายได้อาชีพอะไร รึว่าวิธีการโจมตีและสกิลของอีกฝ่ายคืออะไร
ตอนนั้นเขายังแปลกใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายใช้มีดบิน
ยังไงซะหน้าตาของฉือเหอนั้นก็เหมือนพวกโจมตีระยะประชิดอย่างเบอร์เซิคเกอร์หรือไม่ก็พวกใช้โล่มากกว่า
“รับมือ !” ฉือเหอฮึดฮัดออกมา มือของเขาจับไปที่มีดบินและปาเข้าใส่หลินลั่ว
“มาดูกันว่าเขามีความสามารถแค่ไหน... ” หลินลั่วแค่คิดก็มีโล่น้ำแข็งก่อตัวขึ้นมาตรงหน้าเขา
“แกร๊ง...ตูม !”
เสียงระเบิดดังขึ้นแทบจะทันที
มีดบินสองเล่มระเบิดออกตอนที่สัมผัสกับโล่น้ำแข็ง !
เปลวไฟและคลื่นกระแทกระเบิดเข้าใส่โล่น้ำแข็งจนมันกลายเป็นผุยผงและพุ่งเข้าใส่หลินลั่วต่อ
“ระเบิด !” หลินลั่วเข้าใจสกิลของฉือเหล่ยทันที
เปลี่ยนของให้กลายเป็นระเบิดได้ ?
มัน....เป็นสกิลที่ดีจริง ๆ !
“....”
หึ่ง !
เขาได้สร้างโล่น้ำแข็งขึ้นมาป้องกันการโจมตีไว้อีกครั้ง
ฉือเหอเห็นว่าการโจมตีชุดแรกนั้นได้ผล เขาจึงพุ่งเข้าใส่หลินลั่วทันที ในเวลาเดียวกันมือของเขาก็ยังปามีดบินเข้าใส่หลินลั่วต่อ
ตูม ตูม....
เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง หลินลั่วรายล้อมไปด้วยเปลวไฟและคลื่นกระแทกที่กินระยะกว่า 10 ม. แม้แต่พื้นดินก็ยังมีรอยแตกร้าว
“ฮ่าฮ่า ! ฉันชนะ !” ฉือเหอหัวเราะออกมาและกระโดดขึ้นไปในอากาศพร้อมต่อยลงมา
หมัดของเขาอัดแน่นไปด้วยแสง เขาพุ่งเข้าต่อยหลินลั่ว !
ที่ด้านล่างเวทีประลอง
การระเบิดอย่างต่อเนื่องนี้ดึงความสนใจจากผู้ชมได้
“เหี้ย ! ฉือเหอโหดจริง ๆ !”
“ฮ่าฮ่า ฉือเหอน่ะมาจากโรงเรียนที่ 3 ของเรา เขาเป็นผู้ปลุกพลังอาชีพลับระดับ B ทว่าแม้แต่ผู้ปลุกพลังอาชีพระดับ A ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา !”
“ผู้ใช้ไฟ ส่งพลังจิตเข้าไปในสิ่งของ เปลี่ยนมันเป็นระเบิด ! มันจะระเบิดภายใต้การควบคุมของเขา !”
“นอกจากสิกลนี้แล้ว ผู้ใช้ไฟก็ยังเก่งสู้ระยะประชิดด้วย หมัดระเบิดนั่นรุนแรงไม่ต่างอะไรจากระเบิดจริง ๆ เลย !”
“บัดซบ ! เด่นทั้ง...โจมตีและป้องกัน !”
ตูม !
ในเวทีประลองที่ 1 ภายใต้ควันและฝุ่น มีร่างหนึ่งพุ่งออกมาจนทิ้งเส้นสีแดงไว้ในอากาศ
ฉือเหอ !
ร่างของเขากระแทกกับพื้นอย่างแรง เขาไม่ทันได้พูดอะไรก็สลบไปแล้ว
“กรรมการ ! รีบเรียกหมอมา ไม่งั้นเขาอาจจะเป็นอันตรายถึงชีวิต...” ร่างของหลินลั่วค่อย ๆ ปรากฏตัวขึ้นมาต่อสายตาทุกคน
ที่ตัวเขาไม่มีแผลเลยสักนิด สายตาของเขายังเยือกเย็นราวกับว่าสิ่งที่เขาทำลงไปไม่ได้หนักหนาอะไรเลย
“หือ ?” กรรมการรีบเดินเข้าไปตรวจดูอาการฉือเหอ จากนั้นสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป เขารีบวิ่งออกไป ไม่นานหมอก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับเปล
“เร็วเข้า ! ส่งเขาไปที่แผนกฉุกเฉิน ! ให้นักบวชและฮีลเลอร์ช่วย !”
การกระทำนี้ทำให้ผู้คนหันมาสนใจ
“เกิดอะไรขึ้น ? ฉือเหอโจมตีอยู่แท้ ๆ ทำไมถึงแพ้เร็วแบบนี้ ?”
“บ้าเอ้ย ! ทำไมฉือเหอถึงแพ้ได้ ?”
“หลินลั่วทำอะไรลงไป ?”
“ฉันมองไม่ชัด ! มันมีระเบิดบนเวทีตะกี้ !”
“ดูอาการบาดเจ็บของฉือเหอสิ ! อกของเขามีแต่เลือดจนเห็นกระดูกเลย !”
“หลินลั่วโหดร้ายจริง ๆ !”
“เขาใช้สกิลบ้าอะไร ? สกิลโจมตีที่เหมือนกับใบมีดปราณกับใบมีดลมงั้นเหรอ ?”
“เขาเป็นนักบวชไม่ใช่รึไง ? เขาจะมีสกิลโจมตีแร งๆ แบบนั้นก่อนจะเปลี่ยนอาชีพขั้น 2 ได้ยังไง ?”
ภายในลานประลอง กรรมการได้ยกมือหลินลั่วขึ้นและประกาศออกมา
“เวทีประลองที่ 1 หลินลั่ว ป้องกันได้สำเร็จ !”
ในหมู่ผู้คน สีหน้าของฟางหยวนบิดเบี้ยวขึ้นมาทันที
“ฉือเหอใช้โล่เวทย์ 3 อัน สกิลของหลินลั่วยังทะลุผ่านโล่เวทย์ทั้ง 3 อันได้ในพริบตาจนทำให้ฉือเหอบาดเจ็บหนัก มันเป็นสกิลโจมตีแบบไหนกัน ?”
“เลเวลของหลินลั่วสูงรึว่าพลังโจมตีของเขาสูงกว่าค่าพลังป้องกันของผู้ปลุกพลังทั่ว ๆ ไป”
“เขามีคะแนนสกิลเยอะและเพิ่มแต่เลเวลสกิลโจมตีจนเลเวล 7 รึมากกว่านั้น ดังนั้นเขาจึงทำให้ฉือเหอบาดเจ็บแบบนี้ได้ !”
“แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็เป็นข่าวร้ายทั้งนั้น !”
เขาคิ้วขมวดและมองไปที่หลินลั่ว เขาไม่อาจจะบอกความแข็งแกร่งของหลินลั่วได้เลย
“พี่เหอออกมาที่ชั้น 28 เขาเลเวล 22 ส่วนหลินลั่วออกมาตอนชั้น 30 เขาจะเลเวลเท่าไหร่ ? 23 ? 24 ? รึว่าสูงกว่านั้น....”
“เฮ้อ....” สายตาของฟางหยวนดูเครียด เขามองไปที่แผ่นหลังของตงฟางเหอและกัดฟันพูดขึ้นมา “ต้องสู้ ! ฉันต้องลงมือให้เร็ว ฉันแค่ต้องทำให้เขาได้แต่ป้องกัน แบบนั้นฉันถึงจะมีโอกาสชนะ !”
“แย่สุดก็แค่ต้องใช้วิธีนั้น !” เขาถอนหายใจออกมาก่อนจะเดินขึ้นลานประลองไป
กรรมการคิ้วขมวดและพูดขึ้น “การแข่งขันใหม่จะเริ่มใน 10 นาที ทำไมรีบขึ้นมาแบบนี้ ?”
“อ่ะ...” ฟางหยวนอ้าปากค้าง หลังจากที่ป้องกันเวทีประลองได้ ฝ่ายป้องกันจะมีเวลาพัก 10 นาที
พวกเขาจะได้พักและฟื้นฟูพลังใน 10 นาทีนี้
ไม่งั้นแล้วถ้าต้องสู้กับ 3 คนติด งั้นผู้ปลุกพลังทั่วไปคงทนไม่ไหว
“ไม่เป็นไร” หลินลั่วยิ้มออกมา เขาจำอีกฝ่ายได้ นี่เหมือนจะเป็นลูกน้องของตงฟางเหอ
“กรรมการ ผมไม่ได้ใช้พลังอะไรเยอะแยะ ต่อเลยได้มั้ย ?”
“ถ้าอย่างนั้น....”