บทที่ 81 เทพมาร!

บทที่ 81 เทพมาร!

ป่าทางตอนเหนือเป็นพื้นที่ที่ยังไม่ได้ควบคุมอย่างสมบูรณ์

เหตุผลคือยิ่งเข้าใกล้ทางเหนือ สภาพแวดล้อมในป่าก็ยิ่งเลวร้าย

ในป่าลึกมีหมอกพิษรุนแรงคล้ายกับไอสารพิษ ทำให้คนตัวเล็กๆ ในโลกพิกเซลไม่สามารถเข้าไปลึกได้

นอกจากนี้ภูมิประเทศในป่ายังซับซ้อน ทำให้คนหลงทางได้ง่าย แม้จะมีอูฐและม้าแล้ว บางครั้งนักล่าก็ยังหายตัวไปในป่า อีกทั้งในป่าลึกยังมีสิ่งมีชีวิตธาตุป่าอาศัยอยู่ คนตัวเล็กๆ จึงไม่กล้าเข้าไปลึกเกินไป

ลู่เหยาไม่ได้แตะต้องที่นี่มาตลอด เพราะป่าเงียบสงบมาโดยตลอด ไม่มีสัตว์ประหลาดวิ่งออกมา และไม่เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่

ถึงเวลาที่จะต้องขยับแล้ว

เขามองไปที่แผ่นดินใหญ่ทางตะวันตก

นักล่าสองสามคนกำลังรายงานสิ่งที่พวกเขาค้นพบต่อผู้นำเซินเจี้ยน

"ในป่าลึกมีมนุษย์ดึกดำบรรพ์ พวกเขาป่าเถื่อนมาก ไม่สวมเสื้อผ้า ไม่มีตัวอักษร โง่เขลามาก"

"มนุษย์ดึกดำบรรพ์นับถือเทพนอกรีต เทพนำไฟมาให้พวกเขา"

"พวกเขาล่าสัตว์ป่าเป็นเครื่องบูชา แล้วไปที่ขอบเทือกเขาสีดำในป่าลึก เทพนอกรีตอยู่ในภูเขานั้น"

"...รอบๆ เทือกเขาสีดำเต็มไปด้วยหมอกพิษ และร้อนมาก บนภูเขามีควันลอย พื้นดินยังพ่นไฟออกมา เราไม่สามารถเข้าใกล้ได้"

เซินเจี้ยนถาม "มนุษย์ดึกดำบรรพ์เข้าไปในภูเขาได้อย่างไร?"

นักล่าคนหนึ่งพูด "เทพนอกรีตส่งผู้ส่งสารมา เป็นนกตัวใหญ่ มันจะพาพวกเขาเข้าไปในภูเขา ที่ที่นกบินผ่าน เปลวไฟจะดับ หมอกพิษก็จะสลายไป"

พ่อมดเซินเจี้ยนอายุมากแล้ว

ผู้นำที่มีอายุมากมักมีลักษณะพิเศษอย่างหนึ่ง คือมักจะรอบคอบกว่า

เขาปรึกษากับไห่หมี่ลาและหยูเหลียน ตัดสินใจปิดล้อมบริเวณรอบเทือกเขาสีดำไว้ชั่วคราว ก่อนที่จะสำรวจความจริงเกี่ยวกับเทพนอกรีตให้ชัดเจน อย่าเพิ่งขัดแย้งกับมนุษย์ดึกดำบรรพ์...

ในเวลาเดียวกัน ลู่เหยาได้ระดมกำลังใต้บังคับบัญชาของเขาแล้ว

แผนที่ใหญ่สามารถกำหนดตำแหน่งของเทือกเขาสีดำได้ มันอยู่ในป่าลึกสุดทางตอนเหนือ อีกด้านหนึ่งติดกับทะเลเกือบจะสนิท เชื่อมต่อกับหมู่เกาะเล็กๆ

หมอกในเทือกเขาสีดำยังไม่สลายไปหมด มองไม่เห็นรายละเอียดข้างใน

เพื่อความปลอดภัย ครั้งนี้ลู่เหยาส่งกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดออกไป

อัศวินเลือดเนวิดเป็นกำลังหลักในการต่อสู้อย่างแน่นอน เขาจะสวมอุปกรณ์การต่อสู้ทั้งหมด ทำหน้าที่เป็นผู้โจมตีหลัก

อิซาเบลทำหน้าที่สนับสนุนไปด้วย

ในทะเลมีเจ้านายแห่งท้องทะเลลึกประจำการอยู่ มันปิดล้อมน่านน้ำโดยรอบแล้ว พร้อมสนับสนุนทางทะเลและปฏิบัติการขึ้นบกได้ทุกเมื่อ

รอบๆ ป่า ฝูงหมาป่าและเอนท์ได้สร้างแนวป้องกันไว้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ปฏิบัติการครั้งนี้ส่งผลกระทบต่อภายนอก และรบกวนการใช้ชีวิตปกติของคนตัวเล็กๆ ทั่วไป

ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว

ลู่เหยามองลงไปยังพื้นที่เป้าหมาย รอบๆ เทือกเขาสีดำมีหมอกสีเขียวอ่อนล้อมรอบ ทำให้มองเห็นทุกอย่างไม่ชัดเจน

ที่เชิงเขามีกองไฟที่ก่อด้วยหินวางอยู่เป็นระยะๆ ไฟดับแล้ว

กลุ่มคนตัวเล็กๆ ที่มีขนดกปกคลุมทั่วร่างล้อมรอบกองไฟ พวกเขาคลานอยู่บนพื้น ราวกับกำลังรอคอยบางสิ่ง

ไม่นาน นกตัวหนึ่งบินออกมาจากหมอกเขียว

นกตัวนี้มีขนาดใกล้เคียงกับคนตัวเล็กๆ ทั้งตัวขาวโพลน มีไฟลุกอยู่บนขน

เหนือหัวมันแสดงชื่อ:【นกเปลวเพลิงบ้าคลั่ง LV10】

นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งบินลงมาที่เชิงเขา บินผ่านกองไฟ เปลวไฟบนตัวมันจุดกองไฟขึ้นมาทันที ภาพนี้ทำให้มนุษย์ดึกดำบรรพ์ตื่นเต้นอย่างยิ่ง พวกเขาคุกเข่าลงกราบไหว้พร้อมกับส่งเสียงร้องดังลั่น

จากนั้นนกเปลวเพลิงบ้าคลั่งหยุดอยู่กลางอากาศ มองลงมายังคนตัวเล็กๆ บนพื้น

มนุษย์ดึกดำบรรพ์รีบนำเครื่องบูชาของพวกเขามาเสนอทันที

กลับกลายเป็นทารกที่มีชีวิต

ลู่เหยาโกรธจัด

เทพมาร!

กล้าเรียกร้องทารกเป็นเครื่องบูชา! ต้องกำจัดให้สิ้นซาก!

อย่างไรก็ตาม นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งดูเหมือนจะไม่พอใจ มันบินวนรอบหนึ่ง ทำท่าจะจากไป

คนตัวเล็กๆ ตกใจ จึงนำทารกกลับไป แล้วนำเครื่องบูชาชิ้นที่สองมาเสนอ

คราวนี้เป็นลูกหมูป่าที่ถูกมัดไว้

หมูป่ายังมีชีวิตอยู่ ดิ้นรนไม่หยุด เนื่องจากถูกมัดติดกับไม้ มันจึงทำได้เพียงส่งเสียงร้องอย่างไร้ประโยชน์

นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งหันกลับมา ดูเหมือนจะพอใจมากขึ้น

ลู่เหยาวิเคราะห์อีกครั้ง

เป็นเทพมาร!

ไม่เพียงแต่ใช้สิ่งมีชีวิตเป็นเครื่องบูชา ยังกดขี่คนป่าที่ยากจนให้ส่งมอบอาหารอันน้อยนิดของพวกเขา!

ต้องกำจัดมันให้ได้ จึงจะฟื้นฟูระบบนิเวศตามธรรมชาติของป่าแห่งนี้ได้

นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งนำทาง มนุษย์ดึกดำบรรพ์แบกลูกหมูป่า เดินเข้าไปในเทือกเขาสีดำ

ฝ่ายของลู่เหยาก็กำลังเคลื่อนไหวอย่างเงียบๆ

อัศวินเลือดขี่ม้าขาววิญญาณตามหลัง ภายใต้การปลอมตัวขั้นสูงทำให้ไม่ถูกพบเลย เขาตามคนตัวเล็กๆ ด้านหน้า วาดเส้นทางเข้าสู่เทือกเขาสีดำ

เทือกเขาสีดำเป็นภูเขาไฟขนาดใหญ่ ภูเขาสีดำสนิท ปากปล่องพ่นควันหนาทึบ

นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งบินต่ำลง เดินตามเส้นทางเล็กๆ เข้าไปในปากปล่อง มนุษย์ดึกดำบรรพ์ที่แบกหมูป่าก็เดินตามหลังอย่างระมัดระวัง

มุมมองของลู่เหยาล็อกอยู่ที่ศีรษะของอัศวินเลือด

หลังจากเข้าไปในปากปล่อง หน้าจอก็ตัดเข้าสู่ฉากใหม่

ปลายทางของเส้นทางภูเขาไฟที่คดเคี้ยว เต็มไปด้วยลาวาสีเหลืองแดง ก้อนสีสดใสเหล่านี้พ่นฟองและควันหนาอย่างต่อเนื่อง

บนเกาะเล็กๆ กลางทะเลสาบลาวา มีก้อนหินสีเทาดำรูปไข่ขนาดใหญ่กองอยู่

นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งลงจอดข้างก้อนหิน

คนตัวเล็กๆ ด้านหลังแบกหมูป่าเดินอย่างระมัดระวังมาถึงหน้าก้อนหิน วางหมูป่าลงบนพื้น แล้วคลานราบกับพื้นทีละคน นกเปลวเพลิงบ้าคลั่งขับไล่เปลวไฟรอบๆ ออกไป ทำให้คนตัวเล็กๆ ไม่ได้รับบาดเจ็บ

กองหินสั่นไหว มีหนวดสีแดงสองเส้นยื่นออกมาจากข้างใน พวกมันคว้าหมูป่าที่ดิ้นรนอยู่ ลากเครื่องบูชาเข้าไปในกองหิน

กองหินค่อยๆ โก่งตัวขึ้น เผยให้เห็นเนื้อสีน้ำตาลด้านล่าง และเกล็ดแข็งรูปข้าวหลามตัดบนผิวหนัง

เหนือหัวมันปรากฏชื่อ【หอยทากยักษ์เกล็ดเขา】

ลู่เหยาดับเบิลคลิกที่หัวมัน

...

【หอยทากยักษ์เกล็ดเขา LV29】

พลังชีวิต: 777/777

พลังเวท: 211/211

พลังโจมตี: 18

พลังป้องกัน: 74

ความเร็ว: 5

【กำแพงแกร่ง】

มีพลังป้องกันสูงโดยธรรมชาติ

【ธาตุไฟ】

ฟื้นฟูพลังชีวิตอย่างต่อเนื่องในไฟ การโจมตีมีความเสียหายธาตุไฟเพิ่มเติม

【เผาไหม้ LV10】

การโจมตีทำให้ศัตรูถูกเผาไหม้ สร้างความเสียหายอย่างต่อเนื่อง

【พุ่งเปลวเพลิง L1】

ปล่อยเปลวไฟให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงบนเป้าหมาย สร้างความเสียหายสูงและเผาผลาญพลังเวท ผลความเสียหายขึ้นอยู่กับระดับความสามารถ

...

ข้อมูลของหอยทากยักษ์ทำให้ลู่เหยาประหลาดใจเล็กน้อย

สิ่งนี้มีการป้องกันสูงมาก และยังมีความเสียหายที่ไม่ธรรมดา ดูคล้ายกับเวอร์ชันพ่อมดของเอนท์ แต่มันช้ากว่าและมีข้อจำกัดในการต่อสู้มากกว่า

อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างของระดับก็ยังเห็นได้ชัดเจน

ลู่เหยาสั่งให้อัศวินเลือดเข้าโจมตีทันที

อัศวินเลือดเนวิดขี่ม้าขาววิญญาณ มีสถานะ【ดาบแห่งป่า】อยู่เหนือศีรษะ ถือดาบใหญ่พุ่งเข้าใส่ศัตรู ภายใต้【การปลอมตัวขั้นสูง】 การโจมตีครั้งแรกของเขาสร้างความเสียหายสองเท่า

ตัวเลขสีแดง -230 ปรากฏเหนือศีรษะของหอยทากยักษ์

หลังจากเจ็บปวด หอยทากยักษ์ก็โต้กลับ มันพ่นเปลวไฟออกมาจากตัว เหมือนกับเครื่องพ่นไฟทรงเกลียว พ่นไฟไปรอบๆ โดยไม่เลือกเป้าหมาย

ยกเว้นนกเปลวเพลิงบ้าคลั่งที่บินหนีไปได้ มนุษย์ดึกดำบรรพ์ที่หนีไม่ทันถูกเผาเป็นเถ้าถ่านดำ

ภายใต้ผลของ【เผาไหม้】 ตัวเลข -1 ปรากฏเหนือศีรษะของอัศวินเลือดเป็นระยะๆ บังคับให้เลือดลดลง

เขายังคงรักษารูปแบบการต่อสู้ที่แข็งแกร่งและดุดันของตัวเอง เข้าประชิดแล้วก็ลุย ฟันดาบใหญ่ใส่หอยทากยักษ์อย่างบ้าคลั่ง

ลู่เหยาไม่กังวลเลย

อัศวินเลือดที่มีอุปกรณ์ครบครัน การจัดการมอนสเตอร์ระดับต่ำกว่า 30 ก็ถือว่าเป็นเรื่องง่ายๆ

ไม่นาน อัศวินเลือดก็สังหารสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้ น่าเสียดายที่หอยทากยักษ์ไม่ได้ดรอปอุปกรณ์หรือวัสดุใดๆ เหลือไว้เพียงเปลือกหอยทากขนาดใหญ่ที่หนักอึ้ง

ลู่เหยาคาดการณ์ว่า คงต้องให้เผ่ากระเทียมมาเก็บ ดูว่าจะคิดค้นอะไรจากเปลือกนี้ได้บ้าง

การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว แต่สถานการณ์ที่นี่ยังไม่ชัดเจนขึ้น

อิซาเบลใช้สวดภาวนาใกล้ตาย หลังจากสื่อสารกับวิญญาณผู้ตาย ก็ได้ข่าวที่น่าตกใจ

"ท่านเทพเจ้า ผู้ที่ปกครองที่นี่จริงๆ คือ【มังกร】ที่ซ่อนอยู่ในลาวาเจ้าค่ะ"

มังกร?

ดวงตาของลู่เหยาเป็นประกาย เขาขยับนิ้วมือ

ในที่สุดก็มาถึงภารกิจมาตรฐานของผู้เล่น การปราบมังกร