บทที่ 548 ช่างเอาแต่ใจยิ่งนัก
บทที่ 548 ช่างเอาแต่ใจยิ่งนัก เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่ชิงเฟิงก็รีบตามออกไป มองไปรอบๆ และพูดว่า “อยู่ที่ไหน?” ราวกับกำลังตอบคำถามของเขา ทันใดนั้น บนท้องฟ้าเหนือเขตประตูชั้นในของนิกายหนานหยางก็มีสีแดงจางๆ ปรากฏขึ้น ราวกับแสงสนธยา ยิ่งเข้าใกล้ยอดเขานั้นมากเท่าไหร่ สีแดงก็ยิ่งเข้มข้นขึ้นเท่านั้น จนกระทั่...
