เจ้าหน้าที่หมายเลข 60 [ฟรี]
ตอนที่ 60
วันคริสต์มาสแสนพิเศษ!
หลังจากเข้าสู่เดือนธันวาคมมันก็เหลืออีกไม่กี่วันแล้วที่จะหมดปี 2007 เปิดตัวสู่ศักราชใหม่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงใกล้วันคริสต์มาสมีร้านค้าหลายแห่งที่จัดโปรโมชั่นคริสต์มาสกันทั่วถนนนิวยอร์ก ทำให้ถนนในนิวยอร์กซิตี้มีชีวิตชีวาเป็นอย่างมาก
วันคริสต์มาสเป็นอีกหนึ่งวันหยุดที่สำคัญมากสำหรับหลายประเทศทางตะวันตก
เพราะมันเป็นวันที่พวกเขาจะได้หยุดอยู่บ้านเพื่อใช้เวลากับครอบครัว
แม้แต่เจ้าหน้าที่ก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน . . .
ลีออนดึงผ้าห่มออกลุกขึ้นมาจากเตียงตั้งแต่เช้าตรู่ วันนี้เขาวางแผนที่จะเข้าไปในเจตชานเมืองเพื่อเลือกซื้อต้นคริสต์มาสมาตบแต่งให้เข้ากับเทศกาล
ซึ่งการใช้วันหยุดคริสต์มาสด้วยกันนี้เป็นสิ่งที่ทำมาตลอดหลายปีของลุงและหลานชายตลอดหลายปีที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตามเมื่อลีออนเดินมาลงที่ชั้นล่างด้วยสายตางัวเงียบและเปิดประตูออกไปข้างนอก ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นคู่หู่ของเขาที่มาอยู่หน้าบ้านของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ - นาตาชา!
ลีออนมองไปที่เธอด้วยสายตามึนงงและถามว่า "ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ละ?!"
นาตาชายิ้มโดยไม่พูดอะไร พร้อมกับควักมือเรียกให้ลีออนรีบขึ้นรถมา
ในขณะเดียวกันโคลสันที่เปิดหน้าต่างกระจกลงก็ยิ้มมองไปที่ลีออนและพูดว่า "ฉันเป็นคนบอกให้นาตาชาตามมาด้วยเอง"
ลีออนมองไปที่นาตาชาและโคลสันเขาก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจเล็กน้อย
ไม่จำเป็นจะต้องคิดอะไรให้มากความ ดูเหมือนว่าโคลสันจะเห็นว่านาตาชาอยู่คนเดียวและไม่ได้ไปไหนในวันคริสต์มาส ดังนั้นเขาจึงชวนนาตาชามาด้วย และยังเป็นการสังเกตการณ์เธอไปในตัว
แน่นอนว่าลีออนไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่แล้ว นอกจากนี้การเฉลิมฉลองวันคริสต์มาสสามคนมันก็ดีกว่าสองคน . . .
เครื่องยนต์สตาร์ทพร้อมกับรถกระบะสีดำที่ขับออกไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากขึ้นรถลีออนก็เอนตัวพิงเบาะหลังพร้อมกับหาวขึ้นมาเล็กน้อยเตรียมตัวที่จะหลับตานอนพักผ่อนอีกสักหน่อย
อย่างไรก็ตามดูเหมือนโคลสันจะไม่ยอมปล่อยให้ลีออนนอนพักได้ง่าย ๆ และเปิดปากชวนคุยขึ้นมาว่า "พวกเธอรู้จักโทนี่ สตาร์คกันไหม?"
เมื่อได้ยินคำถามของลุงตัวเอง ลีออนที่นั่งอยู่เบาะหลังก็หาวขึ้นมาอีกครั้ง และพูดขึ้นมาว่า "มีใครบ้างที่ไม่รู้จักเขา คาสโนว่าตัวพ่อที่หายตัวไป . . ."
นาตาชากลอกตาเล็กน้อยราวกับว่าเธอกำลังคิดอะไรบางอย่างที่ต่างจากลีออน
นาตาชาคือใคร?
เธอคือแบล็ควิโดว์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง!
ตอนนี้เธอกำลังสังเกตคนอื่นว่ากำลังคิดอะไรอยู่ผ่านการสังเกตสีหน้า ดวงตา และน้ำเสียงผ่านประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอ
ดังนั้นเมื่อเธอได้ยินโคลสันพูดชื่อ ‘โทนี่ สตาร์ค’ ขึ้นมาเธอก็รู้ทันทีว่าโคลสันกำลังคิดอะไรอยู่
ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าและตอบขึ้นมาว่า "อืม ถ้าหากฉันจำไม่ผิดเมื่อไม่นานมานี้ชีลด์ได้จัดทีมค้นหาและกู้ภัยไปยังตะวันออกกลางเพื่อตามหาตัวของโทนี่ สตาร์ค?"
"ตอนนี้คุณพบเขาแล้วหรือยัง?"
โคลสันยิ้มเล็กน้อยกับคำตอบของนาตาชาและพูดขึ้นมาว่า "น่าเสียดายที่ทีมค้นหาและกู้ภัยในตะวันออกกลางมาเกือบเดือนแต่ก็ยังไม่พบ และยังไม่มีเบาะแสอะไรเลย . . . "
"จากข้อมูลที่พวกเรารวบรวมมาได้ โทนี่ สตาร์ค น่าจะถูกลักพาตัวไปโดยพวกผู้ก่อการร้าย ส่วนจุดประสงค์ยังไม่แน่ชัด . . . "
อย่างไรก็ตามสำหรับลีออนที่รู้ดีกว่าเบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องนี้มันไม่ใช่คนไกลตัวของโทนี่ สตาร์คเลยนอกจาก โอบาไดอาห์ สเตน ผู้เปรียบเสมือนพ่อของโทนี่!
โอบาไดอาห์ สเตนต้องการศพของโทนี่ สตาร์ค!
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าโอบาไดอาห์จะถูกคนที่ตัวเองว่าจ้างเหลี่ยมใส่
ผู้ก่อการร้ายจับตัวโทนี่ สตาร์ค แต่ไม่ได้ฆ่าให้ตายแถมยังช่วยโทนี่ให้พ้นความตายจากการที่ยิงเข้าที่หน้าอก . . .
บางครั้งการถือกำเนิดของซูเปอร์ฮีโร่ก็ไม่ได้เกิดจากสภาพแวดล้อมที่จะต้องดีเสมอไป
ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์แบบไหนหรือสถานที่แบบนั้นมันก็สามารถถือกำเนิดซูเปอร์ฮีโร่ขึ้นมาได้!
อย่างไรก็ตามโทนี่ที่อยู่ห่างไกลออกไปหลายหมื่นไมล์ในตอนนี้เป็นแค่เพียงหัวข้อสนทนาของพวกเขาสามคนเท่านั้น
ภายใต้การนำของชายวัยกลางคนที่ผ่านประสบการณ์มามากมายทำให้บรรยากาศภายในรถค่อย ๆ สนุกสนานมากขึ้นเรื่อย ๆ . . .
ตอนนี้รถได้ขับออกมาจากตัวเมืองโดยไม่รู้ตัวมุ่งหน้าไปยังชานเมือง
ทิวทัศน์รอบตัวเริ่มเปลี่ยนจากอาคารสูงเชียดฟ้ากลายเป็นอาคารเดี่ยวแบนราบ
ในขณะที่กำลังนั่งรถเพลิน ๆ ลีออนก็นึกถึงคนคนหนึ่งขึ้นมาได้และถามกับโคลสันว่า "ลุงฟิล ตอนนี้ลุคเป็นยังไงบ้าง? เขาเริ่มปรับตัวกับการเป็นเจ้าหน้าที่ได้แล้วหรือยัง?"
ถึงแม้ว่าลุค เคจจะถูกส่งมอบให้โคลสันเป็นคนดูแล แต่ภายในใจของลีออนก็ยังอดกังวลไม่ได้ เขากลัวว่าลุค เคจจะไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับชีวิตใหม่ภายในชีลด์ได้
ท้ายที่สุดแล้วมันก็ไม่ใช่ทุกคนที่เหมาะสมที่จะเป็นเจ้าหน้าที่
อย่างไรก็ตามคำตอบของโคลสันมันก็ทำให้ลีออนถอนหายใจด้วยความโล่งอก
"ลุค เคจอย่างนั้นหรอ?! เขาปรับตัวได้เร็วมาก และเพิ่งเข้าไปฝึกฝนใน ‘โคคูล’ เพื่อรอการประเมินผลครั้งสุดท้าย อีกไม่นานเขาคงได้ทำงานในฐานะเจ้าหน้าที่จริง ๆ แล้วล่ะ"
"ค่อยยังชั่ว . . . "
"หืม? นาตาชาไม่ได้บอกเธอเรื่องนี้หรอ?"
"ห๊ะ?!" เมื่อได้ยินคำพูดของโคลสันลีออนก็มึนงงเล็กน้อย และหันไปมองนาตาชาพร้อมกับถามว่า "นาตาชา?!"
นาตาชาที่นั่งอยู่ด้านหน้าข้าง ๆ โคลสันหันหน้ากลับไปยิ้มให้กับลีออนด้วยรอยยิ้มซุกซน "โอ้!! ฉันลืมนายไปเลยว่าลุค เคจก็อยู่ในโคคูลกับฉัน แถมยังเป็นฝึกอยู่ในชั้นเรียนเดียวกันด้วย . . . "
"เอ๊ะ?!!" เมื่อเห็นปากของลีออนที่อ้าออกเล็กน้อยพร้อมกับสีหน้าประหลาดใจ โคลสันและนาตาชาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา
"ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันบอกคุณแล้วว่าเขาจะต้องประหลาดใจ . . . "
"ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่จริง ๆ ด้วย . . . "
ในระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกันด้วยเสียงหัวเราะพวกเขาก็มาถึงที่หมายในที่สุด
หลังจากที่ทั้งสามมาถึงร้านค้าพวกเขาก็ใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการเลือกต้นสนสีขาวที่มีกิ่งก้านและใบที่สวยงามมาวางเอาไว้บนหลังกระบะและเดินทางกลับบ้าน
คริสต์มาสทุกปีลีออนจะจัดขึ้นที่บ้านของโคลสัน ดังนั้นหลังจากที่มาถึงบ้านของโคลสันและยกต้นไม้ลงนาตาชาและลีออนก็รีบตกแต่ง ‘ต้นคริสต์มาส’ นี้ด้วยกัน
ไม่กี่วันต่อมา . . .
วันคริสต์มาสก็มาถึงพร้อมกับหิมะแรก
เมืองนิวยอร์กถูกปกคลุมไปด้วยสีขาวบริสุทธิ์ คนบนท้องถนนก็เริ่มแกล้งกันไปมาอย่างสนุกสนาน
พวกเขาก้มลงไปหยิบหิมะและปั้นเป็นก้อน ๆ โจมตีใส่กันไปมา หรือบางคนก็เดินออกมาเป็นคู่เพลิดเพลินความเงียบสงบกับคนรักตัวเองในฤดูหนาว
และภายในบ้านของโคลสัน ตอนนี้นาตาชาก็กำลังใช้เวลาวันคริสต์มาสอันแสนพิเศษนี้เช่นกัน
เมื่อมองไปที่ลุงและหลานชายที่กำลังแย่งกับกินไก่งวงที่วางอยู่บนโต๊ะนาตาชาก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้
นี่เป็นคริสต์มาสครั้งแรกของเธอที่รอมาเนิ่นนาน . . .
โปรดติดตามตอนต่อไป …