บทที่ 77 ที่แท้ก็เป็นความเข้าใจผิด

บทที่ 77 ที่แท้ก็เป็นความเข้าใจผิด

รถยนต์ Audi สีดำคันหนึ่งแล่นเข้ามาในซอยจอดรถ หลินเจ๋อเฉิงรู้กาลเทศะดี เดินไปเปิดประตูรถแล้วนั่งเข้าไปในเบาะหลังเอง

ซ่งชิอี้ไม่ได้จากไปทันที

เธอมองไปที่หญิงสาวผมสีเขียวที่ยืนอยู่ใต้เสาไฟถนน

"ขอบคุณมากค่ะ"

หญิงสาวที่แนะนำตัวว่าชื่อมารีคนนี้ ในบันทึกของซ่งชิอี้ก็เป็นปริศนาเช่นกัน

ในฐานข้อมูลของคณะกรรมการก็ไม่มีอัครสาวกคนนี้ ซ่งชิอี้ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้เล่นเบื้องหลังมารีเลย

แต่นั่นไม่ใช่อุปสรรค

สำหรับซ่งชิอี้แล้ว การกระทำมีน้ำหนักมากกว่าสถานะ

คนที่ได้รับคำชมเชยจากมหาชนอาจไม่ใช่คนดีเสมอไป คนที่ไม่เป็นที่นิยมก็ไม่ได้หมายความว่าไม่น่าเชื่อถือ

สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า คนๆ นั้นทำอะไร

มารีที่อยู่ตรงหน้านี้ ในบันทึกมีข้อมูลชัดเจนสองรายการ: จับกุมหยวนลี่ซาส่งมอบให้คณะกรรมการ โทรศัพท์เตือนเรื่อง【ผู้เป่านกหวีด】และฟู่เฉิงกัง

เธอยืนอยู่ฝั่งเดียวกับความเป็นระเบียบเรียบร้อย

ซ่งชิอี้รู้สึกอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย ผู้เล่นเบื้องหลังมารีอาจเป็นคนที่ตนคุ้นเคยหรือไม่?

เพื่อซ่อนตัวตน อีกฝ่ายจึงเรียกอัครสาวกคนใหม่มาแทนที่

เป็นอย่างนั้นหรือ?

แต่คำว่า "คุ้นเคย" ก็ไม่เหมาะจะใช้กับตัวเธอนัก

คนที่มักลืมและต้องทบทวนความทรงจำอยู่เสมอ แม้จะมีคนที่เรียกว่าคุ้นเคย ตอนนี้ก็เหลือเพียงความทรงจำฝ่ายเดียวของอีกฝ่ายเท่านั้น

ซ่งชิอี้รักษานิสัยที่ดีในการมองไปข้างหน้าเอาไว้

เธอพูดว่า "งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"

มารีเอ่ยปาก "ฉันต้องการข้อมูลของผู้เป่านกหวีด"

ซ่งชิอี้ลังเลเล็กน้อย

ในฐานข้อมูลของคณะกรรมการมีข้อมูลเกี่ยวกับ【ผู้เป่านกหวีด】 แต่โดยทั่วไปแล้วห้ามเผยแพร่ข้อมูลเหล่านี้ออกไป ไม่เพียงเพื่อรักษาความลับ แต่ยังเพื่อลดความตื่นตระหนกด้วย

ซ่งชิอี้ทบทวนกฎระเบียบและวินัยต่างๆ ของคณะกรรมการในหัวอย่างรวดเร็ว

ใน《กฎระเบียบ》กำหนดไว้ว่า: ในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเกมซิม อัยการประจำของคณะกรรมการมีอำนาจในการสืบสวนและกำกับดูแลโดยอิสระ

การตรวจสอบข้อมูลถือเป็นขอบเขตการทำงานปกติ

"รอฉันสักครู่นะคะ"

ซ่งชิอี้เดินไปที่รถ Audi สีดำ ใช้เครื่องพิมพ์พกพาเชื่อมต่อกับโทรศัพท์มือถือ หลังจากยืนยันตัวตนแล้วจึงเข้าสู่ฐานข้อมูล...

สองสามนาทีต่อมา เธอถือแฟ้มเอกสารกลับมา ส่งให้มารี

"นี่เป็นข้อมูลที่ฉันสามารถเข้าถึงได้ตามระดับสิทธิ์ของฉัน ใช้อ้างอิงเท่านั้นนะคะ อย่าเผยแพร่ออกไป และหากพบข้อผิดพลาดหรือข้อมูลที่ขาดหายไป ยินดีรับฟังคำชี้แนะค่ะ"

มารีพยักหน้า "ขอบคุณค่ะ เข้าใจแล้ว"

ซ่งชิอี้กลับเข้าไปในรถ Audi รถค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป

ผ่านกระจกมองหลัง เธอเห็นมารีกำลังพลิกอ่านเอกสารทีละหน้าในซอย

...

ผ่านดวงตาของอิซาเบล ลู่เหยาอ่านข้อความบนกระดาษพิมพ์อย่างละเอียด

"【ผู้เป่านกหวีด】 เทพผู้มีฉายา ปัจจุบันอยู่ในโซนกระโดด อันดับ 179 ในสภาเทพ ระดับอันตราย: A"

"สถานะเป็นสิ่งมีชีวิตจากโลกมิติสูงที่ไม่รู้จัก รายละเอียดไม่ชัดเจน"

"จากสถิติ 【ผู้เป่านกหวีด】ทำให้เทพผู้มีฉายา 4 องค์ล่มสลาย สังหารเทพ 169 องค์ เทพที่ไม่มีฉายาไม่สามารถต่อกรได้..."

"เทพบริวารของ【ผู้เป่านกหวีด】ที่รู้จักมี 19 องค์ ล้วนเป็นเทพ รวมถึง... เทพอีฉี (เจียเสี่ยวไค)..."

...

ลู่เหยาเพิ่งรู้ว่า【ผู้เป่านกหวีด】ไม่ใช่มนุษย์

ก่อนหน้านี้เขาก็รู้สึกลางๆ ว่าเบื้องหลังเกมซิมเทพเจ้า อาจมีสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เพราะเกมซิมเชื่อมต่อกับหลายมิติ โลกมนุษย์บนโลกเป็นเพียงหนึ่งในนั้น

คณะกรรมการยืนยันข้อสงสัยนี้

【ผู้ถลกหนัง】ที่บุกรุกเข้ามาในโลกเศษส่วนพร้อมกับ【ผู้เป่านกหวีด】 ชัดเจนว่าอยู่ในระดับชั้นเดียวกับ【ผู้เป่านกหวีด】 พลังของทั้งสองคงไม่ต่างกันมาก มิฉะนั้นผู้ถลกหนังคงไม่มีคุณสมบัติพอจะเข้ามาแบ่งเค้กด้วย

ข้อมูลของคณะกรรมการละเอียดและครอบคลุม คำศัพท์และข้อสรุปหลายแห่งมีการอ้างอิงและหมายเหตุเป็นย่อหน้า มีลักษณะคล้ายงานวิชาการ

ด้วยความช่วยเหลือของเอกสารชุดนี้ ลู่เหยาจึงเข้าใจลำดับชั้นของผู้เล่นในเกมซิมในที่สุด

กลุ่มที่มีจำนวนมากที่สุดคือผู้เล่นมือใหม่ หรือก็คือเทพเจ้ามือใหม่ในเกมซิม

หลังจากเข้าสู่สภาเทพ ผู้เล่นจะเลื่อนขั้นเป็น【เหล่าเทพ】

ขั้นต่อไปของเหล่าเทพคือ【เทพผู้มีฉายา】

ยิ่งขึ้นไปอีกจึงจะเป็น【เทพหลัก】

ส่วนความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างผู้เล่นแต่ละระดับ ในเอกสารชุดนี้ไม่ได้กล่าวถึง

แต่อย่างน้อยลู่เหยาก็เข้าใจประเด็นหนึ่ง

ตราบใดที่ไม่เข้าสู่สภาเทพ ในโลกเศษส่วนสลายก็จะได้รับการคุ้มครองจากกฎ คณะกรรมการไม่สามารถยืนยันตัวตนของผู้เล่นมือใหม่แต่ละคนได้ จึงมุ่งเน้นการคุ้มครองกลุ่มนี้เป็นหลัก

นี่ขจัดความกังวลที่หลงเหลืออยู่ในใจลู่เหยา

โซนปลอดภัยโดยทั่วไปแล้วก็ปลอดภัยจริงๆ

ข้างนอกอันตรายมาก ตัวเขาควรพัฒนาตัวเองในโลกเศษส่วนให้ดีก่อน

พูดถึงการพัฒนา...ก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงของรางวัลที่ได้มาในครั้งนี้

ลู่เหยามองไปที่อุปกรณ์สองชิ้นที่อิซาเบลนำกลับมา

อันหนึ่งคือ【บัตรประจำตัว】ที่หลินเจ๋อเฉิงเคยพูดถึง

มันดูเหมือนไพ่กระดาษสีขาวที่ไม่มีลวดลาย สัมผัสด้วยนิ้วมือรู้สึกนุ่มละเอียดและยืดหยุ่น

...

【บัตรประจำตัว LV3】: ศรัทธา +3/ชั่วโมง สามารถเปิดใช้【ภาพลักษณ์สมมติ】

เขียนสถานะบนการ์ด ผู้ถือจะสร้างภาพลักษณ์สมมติที่สอดคล้องกันให้กับอีกฝ่าย การแสดงสถานะครั้งแรกให้ผลดีที่สุด การใช้ซ้ำจะให้ผลลดลง มีผลกับตัวเองด้วยเช่นกัน

...

ลู่เหยาเข้าใจแจ่มแจ้ง

น่าแปลกใจที่ตอนพบหลินเจ๋อเฉิงครั้งแรก ตัวเองถึงไม่มีความระแวงเลย เป็นการด่วนสรุปโดยไม่รู้ตัว ความสามารถนี้ช่างแนบเนียนจริงๆ

การมี【บัตรประจำตัว】นี้ ถือว่าเป็นการสร้างตัวตนเสมือนจริงอย่างแท้จริง หากพกติดตัวไว้ อิซาเบลจะสามารถเคลื่อนไหวในสองโลกได้อย่างซ่อนเร้นและปลอดภัยมากขึ้น

เขาหันไปมองอุปกรณ์ชิ้นต่อไป

มันเป็นขวดแก้วขนาดเท่าหัวแม่มือ ดูเหมือนตัวอย่างน้ำหอมขนาดเล็กที่ถูกดึงฉลากออก ที่ปากขวดมีสัญลักษณ์ลูกศรสีแดง

...

【ขวดเก็บกลิ่น LV3】: ศรัทธา +1/ชั่วโมง

เก็บกลิ่นไว้ในขวด ใช้กลิ่นในการระบุตัวตน

...

ต่างจาก【บัตรประจำตัว】 คำอธิบายของ【ขวดเก็บกลิ่น】ค่อนข้างคลุมเครือ

ลู่เหยาจึงต้องทดลองเพื่อพิสูจน์ประสิทธิภาพ

หลังจากเล่นอยู่กว่าชั่วโมง เขาได้ข้อสรุปเบื้องต้นว่า: สิ่งนี้คือสุนัขในรูปทรงขวดแก้ว สามารถระบุตัวบุคคลจากกลิ่นได้

【ขวดเก็บกลิ่น】สามารถเก็บกลิ่นต่างๆ ได้

หากหันลูกศรที่ปากขวดไปทางคนใดคนหนึ่ง ในระยะใกล้จะสามารถเก็บกลิ่นเฉพาะตัวของคนนั้นได้ เมื่อพบคนเดิมอีกครั้ง ในขวดจะเกิดปฏิกิริยาเป็นสี - แต่ใช้ได้กับสิ่งมีชีวิตเท่านั้น

หลินเจ๋อเฉิงมีทั้ง【บัตรประจำตัว】และ【ขวดเก็บกลิ่น】 จึงสามารถสืบสวนได้อย่างคล่องแคล่วจริงๆ

ลู่เหยาโยนอุปกรณ์ทั้งสองชิ้นเข้าไปในวงแหวนดาวด้านหลัง

จู่ๆ บนถนนก็มีเสียงไซเรนดังขึ้น

ลู่เหยามองออกไปนอกหน้าต่าง

รถตำรวจคันหนึ่งเปิดไฟวับวาบ เลี้ยวเข้ามาในซอยจอดรถ

ตำรวจในเครื่องแบบสองนายลงจากรถทั้งสองข้าง พวกเขามองหาไปทั่ว แล้วพบคนคนหนึ่งในรถสีขาว ดูเหมือนคนผู้นั้นจะติดอยู่ในรถ ต้องอาศัยความช่วยเหลือจากตำรวจจึงจะหลุดออกมาได้

ตอนนี้ลู่เหยามีสายตาดีเยี่ยม เขามองออกทันทีว่า คนที่ตำรวจพยุงอยู่นั้นคือบอสหวง หวงเหลียวซิน

รถสีขาวคันนั้นก็คือ BMW X5 ของบอสหวง

ลู่เหยาลูบศีรษะ

มัวแต่ครุ่นคิดเรื่องเกมซิมและ【ผู้เป่านกหวีด】 จนลืมเขาไปเสียสนิท

คนที่หลินเจ๋อเฉิงตามไม่ใช่ตัวเอง แต่เป็นบอสหวง เขาแกล้งแยกกำลังเป็นสองทาง ส่งอัครสาวกไปควบคุมตัวบอสหวง บังคับถามเรื่องกุญแจ

พูดถึงตรงนี้ นี่เป็นความเข้าใจผิด

โดยพื้นฐานแล้วไม่เกี่ยวข้องกับลู่เหยาเลย

เนื่องจากมีเรื่องกับเทพอีฉีและ【ผู้เป่านกหวีด】 เขาจึงป้องกันตัวเองและหลบหลีกอันตรายล่วงหน้า

อีกด้านหนึ่ง กุญแจในมือของเจียเสี่ยวไคดูมีอะไรไม่ชอบมาพากล

ลู่เหยาได้รับกุญแจมาจากตระกูลทะเลตะวันออกจริง แต่มันไม่ได้นำไปสู่【ทุ่งหญ้าทองคำคำ】 แต่ใช้เปิด【มิติมืด】

เขาได้กลิ่นของการวางแผนอุบาย

ดูเหมือนว่าภายในกลุ่ม【ผู้เป่านกหวีด】เองก็มีการวางแผนเล่นงานกันเอง

ช่างมันเถอะ

อย่างไรเสีย พี่ชายก็เป็นสายพัฒนาตัวแบบเล่นคนเดียว ไม่ออกจากโซนมือใหม่ไปยุ่งกับพวกนั้นหรอก

มีฝีมือก็เข้ามาสิ ดูซิว่าข้าจะจัดการพวกเจ้าได้หรือไม่ก็เท่านั้นเอง

ตำรวจถอนกำลังออกจากซอยจอดรถหมดแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มแล้ว

หลังจากยืนยันว่าที่นั่นปลอดภัย ไม่มีใครอยู่แล้ว ลู่เหยาจึงให้อิซาเบลขี่【ม้าขาววิญญาณ】ไปตรวจสอบเพิ่มเติม

สิ่งที่หลินเจ๋อเฉิงพูดไว้ก่อนหน้านี้คงไม่ใช่เรื่องโกหกทั้งหมด แต่ก็อาจไม่ใช่ความจริงทั้งหมดเช่นกัน ดังนั้นจึงต้องตรวจสอบกับผู้เกี่ยวข้องอีกคนหนึ่ง

ผู้เกี่ยวข้องคนนี้ก็คืออัครสาวกที่ถูกอัศวินเลือดสังหารด้วยดาบเพียงฟันเดียว

ลู่เหยารู้แค่ว่าเขาชื่อฮีรุต

เขามองไปที่มุมห้อง

อัศวินในชุดเกราะยืนนิ่งอยู่ที่มุมห้องราวกับรูปปั้นหิน หากไม่มีคำสั่ง มันจะไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

สำหรับอัศวินเลือด ลู่เหยามีคำประเมินเพียงคำเดียว

มืออาชีพ!