บทที่ 542 เจ้าห้ามไปไหน
บทที่ 542 เจ้าห้ามไปไหน มาแล้ว! นางมาแล้ว! เสียงดังต่อเนื่องดังมาจากหอยสังข์ ข้ามผืนน้ำอันกว้างใหญ่ พร้อมกับเสียงหายใจที่หนักหน่วงและเร่งรีบ ก่อนหน้านี้ เสียงร้องครวญครางและเสียงร้องขอความช่วยเหลือของเสวียนเฟิงเนตรโลหิตที่ถูกทุบตีจนตาย ไม่ได้ทำให้เกิดคลื่นใต้น้ำแม้แต่น้อย แต่ในชั่วขณะที่หญิงชราผู้นี...
