บทที่ 69 ดวงดาวเบื้องหลัง

เสียงแมวป่าร้องแหลมดังลอดเข้ามาทางหน้าต่าง ปลุกลู่เหยาที่กำลังงีบหลับให้ตื่นขึ้น

เขาขยี้หน้าผากและถูใบหน้า

มองเวลา ตีสองครึ่ง

คิดในใจว่าควรนอนต่อดีกว่า

แต่ด้วยความเคยชิน ลู่เหยาก็เหลือบมองหน้าจอคอมพิวเตอร์

บนหน้าจอเกมมีข้อความปรากฏขึ้นมาหลายบรรทัด

【มู่เค่อได้คิดค้น《หมากรุกชนเผ่า》】

【เผ่ากระเทียมได้เรียนรู้วิธีสร้างและใช้《หมากรุกชนเผ่า》】

【เผ่ากระเทียมมีสินค้าพิเศษชิ้นแรก ทุกคนได้รับการเพิ่มค่าปัญญาเล็กน้อย】

【ของประทานสำเร็จสมบูรณ์ ลูกเต๋าหลอมรวมเข้ากับโลก】

—เทพผู้ยิ่งใหญ่ มีผู้ศรัทธาคนหนึ่งทำสิ่งที่เหนือกว่าผู้อื่น ต้องการเปลี่ยนเขาเป็นวีรบุรุษหรือไม่?

【ใช่】【ไม่】

แตกต่างจากครั้งก่อน คราวนี้การแจ้งเตือนมาพร้อมกับไอคอนทรัพยากรใหม่

มุมซ้ายบนของหน้าจอมีแถบยาวเพิ่มขึ้นมาหนึ่งอัน คือ【สินค้าพิเศษ】

ลู่เหยาขยับเมาส์ พบว่าในรายละเอียดสินค้าพิเศษมีเพียงอย่างเดียว คือ《หมากรุกชนเผ่า》

เดิมทีตั้งใจจะเพิ่มความมีชีวิตชีวาให้คนตัวเล็กในเผ่า หาอะไรให้พวกเขาสนุกสนานบ้าง ไม่คิดว่าจะได้ของใหม่มาด้วย

เขาสนใจผู้คิดค้น

มู่เค่อ

...ไม่ใช่เด็กที่เคยถูกปฏิเสธคนนั้นหรอกหรือ?

ลู่เหยาคลิกเปิดศาสนสถาน

ในศาสนสถานมีคนตัวเล็กเพิ่มขึ้นมาหนึ่งคน เหนือหัวแสดง【มู่เค่อ】 อายุ 13 ปี

ลู่เหยาจึงเปลี่ยนเขาเป็นวีรบุรุษทันที

ในภาพตัวละคร มู่เค่อเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่น นั่งอยู่ใต้แสงตะวันยามเย็น บนพื้นทรายมีเส้นทางที่ตัดกันและตารางหมากรุกที่เขาวาดไว้ มู่เค่อกำลังทอยลูกเต๋า เล่นเกมอยู่คนเดียว

ใต้ภาพมีประโยคหนึ่งของเขา

—มีแต่《หมากรุกชนเผ่า》เท่านั้นที่จะอยู่เป็นเพื่อนผมตลอดไป

...

【วีรบุรุษLv1】มู่เค่อ

พลังโจมตี 0 ป้องกัน 1 ปัญญา 3 พลังเวท 0 โชค 0 ขวัญกำลังใจ 0

【ความสามารถ】

ปัญญา Lv1: ปัญญาเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้อัครสาวกรับฟังเจตจำนงของเทพเจ้า ยิ่งปัญญาระดับสูง ยิ่งง่ายต่อการเพิ่มพูนและเข้าใจความสามารถต่างๆ

นักเล่นเกม Lv1: เชี่ยวชาญการเล่นเกม มีโอกาสคิดค้นเกมใหม่ได้

...

หลังจาก《หมากรุกชนเผ่า》ถือกำเนิดขึ้น มันก็แพร่หลายไปทั่วทั้งเผ่าอย่างรวดเร็ว

ในอดีต ชีวิตประจำวันของคนตัวเล็กๆ นอกจากทำงานก็มีแต่กินและสืบพันธุ์ ชีวิตค่อนข้างจำเจ ตอนนี้ ยามว่างพวกเขาจะหยิบหมากรุกออกมา เล่นกับคนอื่นได้ทุกที่ทุกเวลา

รอยยิ้มบนใบหน้าของคนตัวเล็กๆ ค่อยๆ เพิ่มมากขึ้น

《หมากรุกชนเผ่า》ช่วยปรับปรุงบรรยากาศของเผ่ากระเทียม มอบความบันเทิงและการพักผ่อนหย่อนใจให้กับคนตัวเล็กๆ ที่ทำงานหนัก โดยเฉพาะในฤดูหนาวที่หนาวเย็น ทุกคนจะรวมตัวกันเล่นหมากรุก แม้แต่การทะเลาะวิวาทที่เคยเกิดขึ้นบ่อยๆ ก็ลดน้อยลง

เมื่อเห็นว่าบรรลุวัตถุประสงค์แล้ว ลู่เหยาก็รู้สึกโล่งอก

คนทำงานไม่ควรลำบากคนทำงานด้วยกัน

พี่ชายกำลังพยายามหาสวัสดิการให้พวกนายอยู่นะ

แต่เล่นก็เล่นไป พอถึงเวลาสำคัญต้องตื่นตัวขึ้นมาให้ได้ล่ะ

ในโลกพิกเซล ฤดูหนาวผ่านไป ฤดูใบไม้ผลิมาเยือน

ฤดูหนาวนี้มีคนป่าไม่น้อยออกจากป่า มาเข้าร่วมกับเผ่ากระเทียม พอถึงฤดูใบไม้ผลิ ก็มีเผ่าสัตว์ถ้ำอีกกลุ่มหนึ่งลงจากเขามาสวามิภักดิ์ด้วยตนเอง

ประชากรของเผ่ากระเทียมเพิ่มขึ้นกว่าร้อยคนในคราวเดียว

ในช่วงเดียวกัน ทางเมืองผีซานิโรก็มีความคืบหน้าครั้งใหญ่ แม่ทัพอเล็กซ์ได้ค้นพบแนวปะการังที่ทอดยาวทางทิศตะวันตกของทะเล ที่นั่นมีซากเรืออับปางและวิญญาณผู้ตายกลางทะเลอยู่มากมาย

เขานำวิญญาณกลับมาเกือบสามร้อยดวงในคราวเดียว

ด้วยเหตุนี้ จำนวนผู้ศรัทธาของลู่เหยาจึงทะลุสองหมื่นอย่างเป็นทางการ

มุมขวาบนของเกมซิมแสดง

ประชากร: 20,018 ศรัทธา: 3,935

ตามมาด้วยการเปลี่ยนแปลงอันน่าอัศจรรย์หลายอย่างในร่างกายของลู่เหยา

เขารู้สึกได้ว่า ในร่างกายปรากฏของเหลวร้อนชนิดหนึ่ง

ราวกับมีระบบหมุนเวียนใหม่เกิดขึ้นในร่างกาย มันแผ่กระจายไปทั่วผิวหนังและกล้ามเนื้อ ล้อมรอบกระดูกและเส้นประสาทที่อยู่ลึกลงไป

กระแสความร้อนที่ยากจะอธิบายนี้ ดูเหมือนจะเป็นผลรวมของอนุภาคบางอย่างในระดับจุลภาค มันหมุนเวียนรอบกระดูก กล้ามเนื้อ และเส้นประสาทอยู่ตลอดเวลา เปิดช่องทางและข้อจำกัดบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในร่างกายมนุษย์ ทำให้ลู่เหยารู้สึกสบายตัวไปทั้งร่าง

ในความพร่าเลือน เขาเห็นบนเตียงที่รกรุงรังปรากฏสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งนั่งยองๆ อยู่

สัตว์ตัวนั้นดำสนิททั้งตัว ราวกับถูกปรุงขึ้นจากสีน้ำมันผสมกับน้ำเชื่อม ผิวของมันดูเหมือนกำลังขับน้ำมันดิบสีดำออกมาตลอดเวลา คงความชุ่มชื้นและลื่นมัน จนมองไม่เห็นรูปร่างที่แท้จริง

ใต้ร่างของมันไม่ใช่เตียง แต่เป็นพื้นแม่น้ำแห้งที่เต็มไปด้วยเศษหิน

สิ่งมีชีวิตนี้กำลังนั่งยองๆ บนก้อนหินก้อนหนึ่ง เหมือนสัตว์ตระกูลแมวหรือสุนัข ก้นแตะพื้น ยกลำตัวท่อนบนขึ้น ราวกับกำลังมองไปไกลๆ

ลู่เหยาชะงักไปครู่หนึ่ง สิ่งมีชีวิตสีดำนั้นก็หายวับไป

บนเตียงในห้องยังคงมีเพียงผ้าห่มที่เปิดอ้า และผ้าปูที่ยับย่น

นี่คือ...การมองเห็นมิติอื่นหรือ?

ลู่เหยารู้สึกประหลาดใจอยู่บ้าง

แต่ยังดีที่สัตว์ประหลาดนั่นไม่ได้สังเกตเห็นตัวเขา หรือพูดอีกอย่างคือ มันไม่สามารถมองเห็นเขาได้

การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ลู่เหยารู้สึกงุนงงอยู่บ้าง

เขารวบรวมสมาธิ จ้องมองไปที่เตียง

สัตว์น้ำมันนั่นปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง

มันไม่ได้รู้ตัวเลยว่าถูกแอบมอง เพียงแต่หันหลังกลับ เคลื่อนที่บนพื้นแม่น้ำแห้งราวกับของเหลวที่ไหลไป แล้วค่อยๆ หายลับไป

ลู่เหยาลองทดสอบหลายครั้ง จนค่อยๆ เข้าใจวิธีการ

การมองเห็นโลกอีกด้านแบบนี้สามารถเปิดและปิดได้ตามต้องการ แต่มองเห็นได้เพียงพื้นที่เล็กๆ เท่านั้น และจะเลือนรางไปอย่างรวดเร็ว

สำคัญที่สุดคือกระแสความร้อนในร่างกายนั่น เพียงแค่กระตุ้นให้มันหมุนเวียนเร็วขึ้นในร่างกาย ก็จะสามารถมองเห็นฉากและสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้อยู่ในโลกความเป็นจริงได้

อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงการมองเห็นเท่านั้น รักษาสภาพได้ในระยะเวลาสั้นๆ ไม่สามารถสัมผัสได้ และทั้งสองฝ่ายก็ไม่สามารถมีปฏิสัมพันธ์ใดๆ ที่เป็นรูปธรรมได้ มันคล้ายกับภาพลวงตาเฉพาะจุดมากกว่า

เหมือนที่ซ่งชิอี้เคยพูดไว้ โซนปลอดภัยก็ยังคงปลอดภัยอยู่

ลู่เหยาขยับนิ้วมือทั้งสิบ นึกถึงคำพูดนั้น

ประชากรคือร่างกาย

นี่คือการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพที่เกิดขึ้นกับร่างกายเมื่อจำนวนประชากรทะลุถึงจุดหนึ่ง

ลู่เหยาหันความสนใจไปที่ร่างกายของตัวเอง คราวนี้เขารู้สึกได้ว่า กระแสความร้อนเหล่านี้ดูเหมือนจะรวมตัวกันอยู่นอกร่างกาย ก่อตัวเป็นวงปิดบางอย่างภายนอก

เขาหันไปมอง

ด้านหลังของเขามีวงแหวนเรืองแสงก่อตัวขึ้น เหมือนวงแหวนที่ล้อมรอบดาวเคราะห์ มันหมุนช้าๆ พร้อมกับร่างกายของลู่เหยา

ลู่เหยาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่า วงแหวนดาวนี้ไม่ใช่ภาพฉายหรือแสงสะท้อนจากภายนอก มันเป็นสสารหรือพลังงานพิเศษที่มีอยู่จริง เป็นผลผลิตจากการรวมตัวของกระแสความร้อนจำนวนมากที่ก่อตัวเป็นวงหมุนเวียนที่มั่นคงอยู่นอกร่างกาย

ตอนที่ซ่งชิอี้เปิดเผยตัวตนกับอิซาเบล เธอก็เคยแสดงวงแหวนดาวด้านหลัง ซึ่งเหมือนกับของเขาพอดี

ดูเหมือนว่าเมื่อจำนวนประชากรในเกมซิมถึงระดับหนึ่ง ร่างกายของผู้เล่นที่เป็นเทพเจ้าก็จะสร้างวงแหวนดาวนี้ขึ้นมา

ถ้าเช่นนั้น มันมีประโยชน์อะไร?

ลู่เหยาเริ่มทดลองอย่างระมัดระวัง

มือสามารถสัมผัสได้ รู้สึกถึงการตอบสนองระหว่างนิ้วมือกับกระแสความร้อน

วงแหวนดาวเหมือนเป็นส่วนขยายของร่างกาย

จะได้รับบาดเจ็บไหม?

เขาใช้นิ้วและกำปั้นทุบ ลองใช้ราวตากผ้าแทงและเคาะ แต่ไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆ ทุกอย่างทะลุผ่านไปเหมือนอากาศ

ลู่เหยาเข้าใจแล้ว

ที่แท้วงแหวนที่เกิดจากกระแสความร้อนนี้ จะตอบสนองเฉพาะกับกระแสความร้อนแบบเดียวกันเท่านั้น สิ่งอื่นๆ ที่สัมผัสกับมันจะเหมือนอากาศ ราวกับทั้งสองสิ่งไม่ได้อยู่ในพื้นที่เดียวกัน

ความรู้สึกสัมผัสจากนิ้วมือไม่ได้มาจากเส้นประสาทที่ผิวหนัง แต่มาจากกระแสความร้อนในนิ้วมือ

ลู่เหยาลองนำปากกาด้ามหนึ่งเข้าใกล้วงแหวนดาว

ปากการ่วงลงพื้นทันที

ไม่มีแรงโน้มถ่วง และไม่มีปฏิกิริยาคล้ายสนามแม่เหล็กใดๆ

แต่ในกระจกและกล้อง ภาพของมันก็ยังคงปรากฏอยู่

ของพรรค์นี้มีประโยชน์อะไรกันแน่?

แค่ดูน่าเกรงขาม ทำให้ดูเหมือนรัศมีหลังจากพระพุทธเจ้าทรงแสดงปาฏิหาริย์...

หลังจากทดลองอย่างอดทนหลายครั้ง ลู่เหยาก็ค้นพบในที่สุด

นอกจากจะตอบสนองกับกระแสความร้อนที่สร้างมันขึ้นมาแล้ว วงแหวนดาวยังมีผลต่อไอเทมในเกมซิมด้วย

ไอเทมอย่าง【ไม้กายสิทธิ์】สามารถลอยอยู่บนวงแหวนดาว หมุนไปช้าๆ พร้อมกับมัน

ไม่เพียงเท่านั้น

ลู่เหยาเพียงแค่รวมสมาธิ เร่งความเร็วของวงแหวนดาวเล็กน้อย มันก็จะกลืน【ไม้กายสิทธิ์】เข้าไปในพื้นที่พิเศษ เมื่อต้องการใช้ เพียงแค่เร่งความเร็วของวงแหวนดาว ก็สามารถเรียกไอเทมที่ต้องการออกมาได้

ความรู้สึกอันแปลกประหลาดนั้นยากจะอธิบายได้อย่างถูกต้อง

พื้นที่ภายในวงแหวนดาวเป็นความมืดมิด เหมือนความว่างเปล่าอันบริสุทธิ์ นอกจากไอเทมในเกมซิมที่นำเข้าไป ก็ไม่สามารถรับรู้สิ่งอื่นใดได้

ลู่เหยามีข้อสงสัยมาตลอด

เมื่อไอเทมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้เล่นเก่าที่เข้าสู่สภาเทพอย่างอีฉีจะเก็บรักษาไอเทมในมือได้อย่างไร?

แม้แต่ลิซ่าที่ตกจากสภาเทพยังเก็บไอเทมไว้ได้สามชิ้น เทพระดับสูงอย่างอีฉีคงมีมากกว่านั้น

ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว

ผู้เล่นเก่าที่เข้าสู่สภาเทพ หรือพูดอีกอย่างคือผู้ที่ก้าวเข้าสู่โซนปีนป่าย น่าจะเก็บไอเทมไว้ในวงแหวนดาว พร้อมนำออกมาใช้ได้ทุกเมื่อ วงแหวนดาวนี้ก็คือกระเป๋ามิติของผู้เล่นที่เป็นเทพเจ้านั่นเอง

ตอนที่ซ่งชิอี้เปิดเผยตัวตน ในวงแหวนดาวของเธอมีโล่เงินที่สลักรูปกองไฟลอยอยู่ นั่นน่าจะเป็นไอเทมบางอย่าง อาจจะเป็นบัตรประจำตัวของคณะกรรมการ?

ลู่เหยาเก็บไอเทมทั้งหมดที่เหลืออยู่ในมือเข้าไปในวงแหวนดาว

ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกขโมยของแล้ว!

เขานอนลงบนเตียง หลับสบายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน