บทที่ 539 เรื่องราวในอดีตของเสวียนเฟิงเนตรโลหิต
บทที่ 539 เรื่องราวในอดีตของเสวียนเฟิงเนตรโลหิต ไม่นานนัก เสินอี้สังเกตเห็นบางสิ่งตกอยู่ เขารวบรวมสมาธิ มองลงไป จ้องมองขนนกที่เหลืออยู่บนพื้น โคนขนเป็นสีแดงสด ปลายขนเป็นสีดำสนิท มันดูไม่คุ้นตา แต่กลิ่นอายกลับคุ้นเคยและเย้ายวน เสินอี้หยิบมันขึ้นมา ลูบเบาๆ สองครั้ง พบว่าสิ่งนี้ใช้สำหรับติดตามกลิ่นอายผ...