บทที่ 240 เย่เฟิงถังและธุรกรรมของนูบิซี(ฟรี)

บทที่ 240 เย่เฟิงถังและธุรกรรมของนูบิซี(ฟรี)

หลังจากฟังจบ อาบิกิก็พยักหน้า

จากนั้นเขาลุกขึ้นยืน ร่างกายค่อยๆ จางหายไป และจากเมืองจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ไปในที่สุด

ซาบรีน่ากำหมัดแน่น ขณะมองร่างของอาบิกิที่เลือนหายไป

เธอไม่ยินยอมอย่างยิ่ง ที่อาบิกิถือเอาเมืองจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์เป็นเสมือนสวนหลังบ้าน

ทว่า เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้

นับตั้งแต่เทพจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ ผู้พิทักษ์แห่งเมืองจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ล่วงลับ เมืองนี้ก็กลายเป็นเหมือนลูกแกะรอวันเชือด ในสายตาของเหล่าปีศาจร้ายและซอมบี้

เพื่อความอยู่รอด ซาบรีน่าจึงทำได้เพียงอดทน

เช่นเดียวกับเมืองจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ ตระกูลเย่ก็ตกเป็นเหยื่อเช่นกัน พวกเขากลายเป็นเสมือนโรงอาหารของเทพปีศาจ นูบิซี

ณ เวลานี้ ภายในตระกูลเย่ เย่เฟิงถังคุกเข่าอยู่แทบเท้าของนูบิซี ใบหน้าเต็มไปด้วยความประจบสอพลอ

"เทพผู้ยิ่งใหญ่ ของกำนัลเตรียมพร้อมแล้ว เชิญท่านไปรับได้ตลอดเวลา!" เย่เฟิงถังกล่าวด้วยความเคารพอย่างที่สุด

เมื่อได้ยินดังนั้น นูบิซีก็หัวเราะลั่นด้วยความพึงพอใจ "ดี ดีมาก เจ้าทำได้ดีมาก! เจ้าช่างลำบากแท้ เอาล่ะ นำมาให้ข้าดูหน่อยสิ!"

"พ่ะย่ะค่ะ เทพผู้ยิ่งใหญ่!"

เย่เฟิงถังขานรับ ก่อนจะโบกมือเรียกทหารสองนายที่ยืนอยู่ด้านข้าง

เมื่อได้รับคำสั่ง ทหารทั้งสองก็ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

ครู่ต่อมา พวกเขาก็กึ่งลากกึ่งจูงชายคนหนึ่งที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนทั้งสี่เข้ามา

"เทพผู้ยิ่งใหญ่ นี่คือเครื่องบรรณาการของท่าน เป็นผู้มีพลังเทียบเท่ากึ่งเทพ!" เย่เฟิงถังแนะนำชายคนนั้นให้นูบิซีรู้จัก

"ไม่เลว!" ดวงตาของนูบิซีเป็นประกายทันทีที่ได้ยินคำกล่าวนี้

เขามองชายคนนั้นอย่างเลียริมฝีปาก ราวกับว่าต้องการจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งเป็น

ในขณะเดียวกัน ชายคนนั้นมีบาดแผลเต็มร่างกาย ดวงตาเต็มไปด้วยความสับสน

เขายืนนิ่งราวกับคนไร้วิญญาณ

นูบิซีลุกขึ้นจากบัลลังก์ เดินวนรอบชายคนนั้น

เขาสูดดมกลิ่นกายของชายคนนั้นด้วยสีหน้าเคลิบเคลิ้ม "หอมจริงๆ!"

ทันใดนั้น เขาก็อ้าปากกว้างเผยให้เห็นฟันแหลมคมสองแถว

เขากัดเข้าที่ไหล่ของชายคนนั้นอย่างแรง

เสียง "กร้วม!" ดังกึกก้อง ฟันของเขาเจาะลึกเข้าไปในกล้ามเนื้อ เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากบาดแผล

เขาอ้าปากกว้าง เริ่มดูดเลือดอย่างตะกละตะกลาม

ร่างกายของชายคนนั้นกระตุก ดวงตาเลื่อนลอย ใบหน้าแดงก่ำจากความทรมาน

แม้ใบหน้าของเขาจะแสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างสุดขีด แต่ร่างกายของเขากลับไม่ตอบสนอง ปล่อยให้นูบิซีฉีกกระชากร่างกายของเขาเป็นชิ้นๆ

"กร้วม กร้วม!"

เสียงนูบิซีกินดังก้องไปทั่วห้อง

แม้จะรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก แต่เย่เฟิงถังก็ไม่กล้าขยับเขยื้อน

เขาทำได้เพียงยืนรออย่างเงียบๆ จนกว่านูบิซีจะกินเสร็จ

ในตอนแรก นูบิซียังเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย

แต่ไม่นาน เขาก็รู้สึกไม่อิ่ม จึงผลักชายคนนั้นลงกับพื้น

จากนั้นก็เริ่มกินอย่างตะกละตะกลาม

ไม่นานร่างกายของชายคนนั้นก็ถูกเขากินจนแหลกละเอียด

กระดูกและอวัยวะภายในกระจัดกระจายอยู่บนพื้น

เลือดไหลนองพื้นจนกลายเป็นสีแดงฉาน!

สิบนาทีต่อมา นูบิซีลุกขึ้นจากพื้น เลียริมฝีปากอย่างพอใจ

เย่เฟิงถังรีบส่งผ้าเช็ดปากให้เขา

นูบิซีรับผ้าเช็ดปากมาเช็ดเลือดที่มุมปากอย่างแรง "อ่าาา..."

เขาเรอใส่หน้าเย่เฟิงถัง

กลิ่นเหม็นคาวคลุ้งออกมาจากปากของเขา

เย่เฟิงถังเกือบจะเป็นลม เมื่อได้กลิ่นสาบนั่น

"เย่เฟิงถัง ของกำนัลที่เจ้าส่งมาให้ครั้งนี้ไม่เลว!"

หลังจากกล่าวจบ นูบิซีก็โยนผ้าเช็ดปากที่เปื้อนเลือดลงบนหัวของเย่เฟิงถัง

ร่างของนูบิซีค่อยๆ เลือนหายไปในอากาศ จนกระทั่งลับสายตา เย่เฟิงถังจึงผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก

เขาปัดผ้าเช็ดปากที่เปื้อนเลือดบนหัวทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี

"บัดซบ!"

ความอัปยศอดสูและความคับแค้นใจที่อัดอั้นมานาน พลุ่งพล่านขึ้นมาในอก!

หลังจากเย่เฟิงถังระบายความโกรธและจากไป ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทสีดำสวมแว่นกรอบทองก็ก้าวออกมาจากเงามืดอย่างเชื่องช้า

เขาคือ ซุนเสวี่ยหวู่ วิญญาณสัญญาของจางเซิง ที่แฝงตัวอยู่ในตระกูลเย่!

การแลกเปลี่ยนระหว่างเย่เฟิงถังและนูบิซีเมื่อครู่ ซุนเสวี่ยหวู่ที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเห็นทุกอย่างชัดเจน

หลังจากผ่านการฝึกฝนอย่างลับๆ และได้รับทรัพยากรมากมาย ซุนเสวี่ยหวู่ก็สามารถพัฒนาจนกลายเป็นถึงขั้นกึ่งเทพ!

การที่เขาแอบเข้ามาในครั้งนี้ เพราะมีเป้าหมายบางอย่าง

อาจารย์ของเขา โม่จวิน หายตัวไปอย่างลึกลับเมื่อสามวันก่อน หลังจากสืบหาความจริงอยู่นาน เขาก็พบว่า เย่เฟิงถัง ผู้นำตระกูลเย่เป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้

ด้วยพลังในตอนนี้ เขาไม่สามารถต่อกรกับเย่เฟิงถังได้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะลอบเข้ามาในห้องนี้

และได้เห็นฉากที่น่าสยดสยอง เมื่อครู่นี้ นูบิซี กำลังกัดกินร่างของอาจารย์เขา!

ซุนเสวี่ยหวู่ใช้ร่างแยกที่ไร้ซึ่งพลังใดๆ ลอบเข้ามา

ร่างแยกนี้ไม่มีพลังโจมตี มีเพียงทักษะการล่องหน

เหมาะสำหรับใช้ในการสอดแนมเป็นอย่างยิ่ง

ไม่คาดคิดว่า วันนี้เขาจะได้พบกับเรื่องราวที่น่าตกตะลึงเช่นนี้!

ร่างแยกค่อยๆ จางหายไป ซุนเสวี่ยหวู่ตระหนักได้ว่าเรื่องนี้ใหญ่เกินกว่าจะเก็บไว้คนเดียว

เขาต้องรีบรายงานเรื่องนี้ให้จางเซิงรู้โดยเร็วที่สุด

ทันใดนั้น เสียงตะโกนดังขึ้นจากถนน "มาร่วมกับกองทัพปราบปรามจางเซิง กอบกู้มวลมนุษยชาติ!"

โอกาสมาถึงแล้ว!

ซุนเสวี่ยหวู่มองไปที่ทหารของกองทัพปราบปรามที่ตะโกนอย่างกระตือรือร้น ดวงตาของเขาเป็นประกาย

เขาสามารถแสร้งทำเป็นเข้าร่วมกองทัพปราบปราม มุ่งหน้าสู่เขตเลเวล 80 จากนั้นจึงรายงานเรื่องนี้ให้จางเซิงทราบ

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาก็เดินตรงไปที่ทหารคนนั้น

"พี่ชาย สนใจเข้าร่วมกองทัพปราบปรามไหม?" เมื่อเห็นซุนเสวี่ยหวู่ ทหารคนนั้นก็เปล่งประกาย

"บอกเลยว่า การเข้าร่วมกองทัพปราบปรามมีแต่ได้กับได้..."

ซุนเสวี่ยหวู่ขัดจังหวะก่อนที่อีกฝ่ายจะพูดจบ "ข้าเข้าร่วม!"

ทหารคนนั้นถึงกับอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเผยรอยยิ้มดีใจออกมา "ดี ดีมาก!"

......

ในความเป็นจริง นอกจากเมืองศักดิ์สิทธิ์แล้ว อีกสี่เมืองเลเวล 100 ก็ได้กลายเป็นโรงอาหารของเทพซอมบี้และเทพปีศาจไปแล้ว

เมืองจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ ถูกควบคุมโดยเทพปีศาจอาบิกิ

ตระกูลเย่ ถูกควบคุมโดยเทพปีศาจนูบิซี

เมืองมังกร ถูกควบคุมโดยเทพซอมบี้เร็กดอร์ซี่

เมืองคาคาโดส ถูกควบคุมโดยเทพซอมบี้มอร์เดรค

ส่วนเมืองศักดิ์สิทธิ์นั้น ว่ากันว่าเบื้องหลังมีเทพแห่งแสงสว่างเจอรัลด์คอยปกป้อง เทพซอมบี้และเทพปีศาจจึงไม่กล้าทำอะไร

......

หลังจากที่จางเซิงอัปเกรดระดับการจุติเป็นเลเวล 6 แล้ว ก็ไม่สามารถอัปเกรดต่อไปได้อีก

ตอนนี้เขาต้องเพิ่มระดับตัวละครของเขาก่อน

ระดับกึ่งเทพทั่วไปอยู่ที่เลเวล 140 ระดับซูเปอร์กึ่งเทพอยู่ที่ประมาณเลเวล 160

ส่วนระดับเทพโดยทั่วไปจะอยู่ที่ประมาณเลเวล 180

ในขณะที่ระดับของเขาในตอนนี้อยู่ที่เพียงเลเวล 120

ในตอนนี้ เฉพาะเมืองร้างในเขตเลเวล 80 เท่านั้นที่ยังคงมีซอมบี้ปรากฏตัวอยู่

จางเซิงได้ออกคำสั่งให้กองทัพวิญญาณทำลายล้างทั้งเมืองซอมบี้และเมืองปีศาจจนราบเป็นหน้ากลอง

เมื่อเขตเลเวล 80 ทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา จางเซิงจึงแบ่งกองทัพวิญญาณออกเป็นสิบกองทัพ

พวกเขามุ่งหน้าไปยังเมืองร้างทั้ง 10 แห่ง นำโดยวิญญาณสัญญาและผีต่อสู้

ด้วยวิธีนี้ ความเร็วในการเพิ่มพูนประสบการณ์ของจางเซิงจะต้องพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน!