เจ้าหน้าที่หมายเลข 55 [ฟรี]
ตอนที่ 55
ชายหัวล้าน!
หลังจากยืนยันตำแหน่งที่ฆาตกรอาจจะซ่อนตัวอยู่คร่าว ๆ ได้แล้ว ลีออนและนาตาชาก็กลับไปที่เครื่องบินควินเจ็ทเพื่อเตรียมอุปกรณ์ที่จำเป็น
อย่างไรก็ตามเมื่อนาตาชาเห็นว่าลีออนหยิบปืนพกมาเหน็บเอาไว้ที่เอวของเขาแทนที่จะหยิบธนูเหมือนตอนที่พาเธอหลบหนีในตอนนั้นมันก็ทำให้เธอประหลาดใจเล็กน้อย
ในขณะที่กำลังตรวจสอบแม็กกาซีนในปืนพก Glock 17 ในมือนาตาชาก็ถามขึ้นมาอย่างสงสัยว่า "ทำไมนายไม่ใช่ธนูเหมือนตอนนั้นละ?"
ลีออนที่ถูกถามเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างกะทันหันก็ผงะเล็กน้อยและพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า "ผมคิดว่าการได้เป็นคู่หูกับเจ้าหน้าที่ที่มีคะแนนครอบคลุมในทุกด้านสูงสุดในประวัติศาสตร์ของการฝึกอบรม ผมอาจจะไม่ต้องทำอะไรมากมาย"
ลีออนตบไปที่ปืนพกที่เอวและพูดขึ้นมาอย่างยิ้มแย้มว่า "นอกจากนี้ฝีมือการยิงปืนของผมยังเหมือนกับธนู มันแม่นอย่างกับจับวางเลยล่ะ . . . "
"โห่?! งั้นมาดูกันว่าใครจะยิงแม่นมากกว่ากัน . . . "
"ผมพร้อมเสมอคนสวย!"
ภายใต้เสียงหัวเราะและการพูดคุยหลังจากนั้นไม่นานพวกเขาทั้งสองคนก็ออกจากเครื่องบินมุ่งหน้าไปยังสถานที่แห่งแรก
สามสิบนาทีต่อมา . . .
ลีออนและนาตาชาตอนนี้กำลังยืนอยู่หน้าบ้านเดี่ยวที่เพิ่งสร้างขึ้นมาได้ไม่กี่ปี ลีออนหยิบสมุดบันทึกของเขาขึ้นมาตรวจสอบตำแหน่งที่จดเอาไว้เพื่อไม่ให้ผิดพลาด ก่อนที่จะปิดสมุดบันทึกลงและหันไปพูดกับนาตาชาว่า "น่าจะเป็นที่นี่แหละ"
"ในบรรดาสถานที่ทั้งสองแห่ง ที่นี่ตั้งอยู่ในเขตที่อยู่อาศัย แต่ดันมีความถี่ของการเตือนอุณหภูมิสูงกว่าสถานที่แห่งอื่น ถ้าหากเทพีแห่งโชคลาภอยู่เคียงข้างเรา เราอาจจะเจอตัวฆาตกรอยู่ข้างใน . . . "
"คุณพร้อมแล้วหรือยัง?"
เมื่อได้ยินคำพูดของลีออนนาตาชาก็พยักหน้าเล็กน้อยและพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มมั่นใจว่า "ฉันพร้อมเสมอ"
การได้เป็นคู่หูกับเจ้าหน้าที่ชั้นยอดอย่างแบล็ควิโดว์ทำให้ลีออนรู้สึกสบายใจเป็นพิเศษ
ในแง่หนึ่งเป็นเพราะความสามารถของแบล็ควิโดว์นั้นยอดเยี่ยมทุกด้าน ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเธออยู่ในจุดสูงสุดที่มนุษย์สามารถไปถึงได้ ในทางกลับกันการทำภารกิจคนเดียวกับการมีคู่หูที่สามารถเชื่อใจได้มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ไม่ต้องคอยระวังหลังตลอดเวลา ทำให้เขาสามารถโฟกัสกับด้านหน้าได้ โดยธรรมชาติแล้วมันทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายมากกว่าครั้งไหน ๆ . . .
เมื่อเดินมาถึงประตูบ้านลีออนและนาตาชาก็แลกเปลี่ยนสายตากันเล็กน้อย ก่อนที่ลีออนจะเคาะประตู
ก๊อก! ก๊อก! ก็อก!
ลีออนเคาะประตูเป็นจังหวะสามครั้ง แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับจากด้านใน
ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะกำลังยุ่งกับอะไรบางอย่างอยู่ จนกระทั่งลีออนเคาะประตูอีกครั้งถึงจะมีเสียงตอบรับดังขึ้นมาว่า "รอเดี๋ยว กำลังไป!"
มันเป็นเสียงผู้ชาย!
นอกจากนี้ภาษาอังกฤษ์ของเขายังมีสำเนียงสก็อตอย่างชัดเจน!
ผู้ต้องสงสัยนี้ตรงกับการให้ปากคำของพยานถึงสองอย่าง ทำให้ชายหนุ่มและหญิงสาวที่อยู่หน้าประตูแลกเปลี่ยนสายตากันอีกครั้ง
นาตาชาที่ยืนอยู่ด้านหลังของลีออนค่อย ๆ เหยียดมือไปจับปืนพกที่ด้านหลังของเธอเอาไว้เตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี
ก่อนที่หลังจากนั้นไม่นานเจ้าของบ้านจะปรากฏตัวขึ้นต่อนหน้าของพวกเขา!
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูดังขึ้นเผยให้เห็นชายผิวขาววัยสามสิบสวมเสื้อยืนแขนสั้นหัวล้านกำลังมองมาที่พวกเขาสองคนด้วยความสงสัย "พวกคุณ . . . มีอะไรอย่างนั้นหรอ?"
เมื่อพิจารณาจากท่าทางธรรมดาของอีกฝ่ายมันแทบจะดูไม่เหมือนกับฆาตกรที่เพิ่งฆ่าคนมาเลย
อย่างไรก็ตามมันคงไม่มีฆาตกรตัวจริงคนไหนสลักคำว่า ‘ฆ่าคน’ เอาไว้บนหน้าผากของตัวเอง และเดินไปบอกกับคนอื่นว่า ‘ฉันเพิ่งไปฆ่าคนมา’ หรอกจริงไหม!
ถึงแม้ว่าผู้ชายหัวล้านตรงหน้าจะมีคุณสมบัติตรงทุกอย่างตามการให้การของพยาน แต่มันก็ยังจำเป็นที่จะต้องตรวจสอบเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย . . .
"ขอโทษนะครับ คุณใช่คุณโจเซฟไหมครับ?"
"ใช่ครับ ส่วนคุณคือ?"
ลีออนและนาตาชากระพริบตาเพื่อพูดคุยกันทางสายตาเล็กน้อย หลังจากนั้นลีออนก็หยิบตราเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ยืมมาจากสถานีตำรวจออกมาจากกระเป๋าโชว์ให้ชายตรงหน้าดูและพูดว่า "พวกเราเป็นตำรวจและต้องการสอบถามอะไรกับคุณสักหน่อย คุณพอจะสะดวกไหมครับ?"
"ตำรวจ?" เมื่อได้ยินคำที่ละเอียดอ่อนนี้ชายหัวล้านก็ดูแปลกใจเล็กน้อยพร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย
ในขณะเดียวกันเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ลีออนเรียนรู้มาจากฮอว์กอายก็เริ่มมีบทบาทขึ้นมาอีกครั้ง!
เมื่อลีออนเห็นว่ารูม่านตาของอีกฝ่ายขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อยและเริ่มขยับไปทางขวาล้างโดยไม่รู้ตัว ภายในใจของลีออนก็เริ่มมั่นใจเล็กน้อยเกี่ยวกับข้อสันนิฐานของตัวเอง
"คุณจะถามอะไรฉัน?"
"ผมอยากจะถามว่า . . . "
ก่อนที่ลีออนจะได้พูดจบ ทันใดนั้นเหตุการณ์ตรงหน้ามันก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน!
"ระวัง!"
นาตาชาตะโกนขึ้นมา พร้อมกับใช้เท้าขวาเตะลีออนออกไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว ซึ่งลีออนสามารถรู้สึกได้ถึงแรงเตะอย่างรุนแรงบริเวณเอวของเขาส่งร่างของเขากระเด็นออกไป
ปัง!
"โอ๊ย!" ลีออนล้มหน้าฟาดลงกับพื้นบนสนามหญ้าหน้าประตูบ้าน
ก่อนที่ทันใดนั้นเขาจะรีบพลิกตัวกลับมามองอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อเห็นภาพตรงหน้าลีออนก็ไม่มีเวลาถามกับนาตาชาเลยว่าทำไมเธอถึงได้โจมตีเขาอย่างกะทันหันแบบนั้น เพราะเขากำลังเห็นภาพที่น่าเหลือเชื่ออยู่
เขาเห็นชายหัวล้านที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีก่อนหน้านี้ได้ยื่นมือขวาออกมาด้วยท่าทางน่ากลัวไปตรงที่เขายื่นอยู่เมื่อกี้นี้ โดยแขนทั้งสองข้างของเขาได้เปลี่ยนกลายเป็นสีแดงส้มเหมือนกับเหล็กที่ถูกเผาด้วยความร้อนสูง!
ถ้าหากไม่ใช่ปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วของนาตาชาเตะส่งร่างของเขากระเด็นออกไปบางทีวันนี้เขาอาจจะกลายเป็น ศพ ไปแล้ว!
ในขณะเดียวกันลีออนก็รู้แล้วว่าฆาตกรใช้วิธีไหนในการฆ่าผู้ตายและอาวุธของฆาตกรมันคืออะไรกันแน่!
ไม่ใช่อาวุธไฮเทค แต่เป็นพลังวิเศษ!
และอาวุธสังหารก็คือตัวของเขาเอง!
เมื่อเห็นว่าการโจมตีของตัวเองล้มเหลวชายหัวล้านก็เลียริมฝีปากของตัวเองอย่างกับฆาตกรโรคจิตและพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายว่า "ในเมื่อแกรู้ความลับของฉันแล้ว ฉันก็คงจะปล่อยแกไปไม่ได้!"
หลังจากพูดจบท่าทางของชายหัวล้านก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง
"อ๊ากก!!"
ชายหัวล้านคำรามเบ่งพลังใช้มือทั้งสองข้างฉีกเสื้อของตัวเองทิ้งเผยให้เห็นร่างกายส่วนบนทั้งหมดของเขา
จากนั้นร่างกายส่วนบนก็เริ่มถูกปกคลุมด้วยจุดแปลก ๆ สีส้มแดงที่ลามมาจากแขนจนเปลี่ยนผิวทั้งร่างกายให้เป็นสีแดงส้มเหมือนกับเหล็กที่โดนความร้อนสูง
แน่นอนว่ามันไม่ได้เปลี่ยนแค่ร่างกายให้มีความร้อนสูงเท่านั้น แต่บริเวณศรีษะของชายหัวล้านก็เปลี่ยนเป็นสีแดงส้มเช่นกันและจุดนี้ดูเหมือนว่าจะอุณหภูมิสูงมากเป็นพิเศษ ทำให้ชายหัวล้านในตอนนี้ดูเหมือนเตาหลอมเหล็กที่มีความร้อนสูง!
เมื่อเห็นภาพนี้ความคิดแรกของลีออนไม่ใช่การคิดหาวิธีรับมือ แต่เป็นความรู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจ ‘สุดยอด! นี่มันความสามารถของพี่ชายหัวล้านคนนี้!!’
อีกด้านหนึ่งนาตาชาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังเตรียมพร้อมสำหรับโจมตีเธอก็ถอยเว้นระยะห่างออกมาเล็กน้อย พลางเหลือบมองไปที่ลีออน
แต่เมื่อเห็นว่าลีออนยังคงตกตะลึงกับภาพตรงหน้าอยู่เธอก็อดตะโกนขึ้นมาไม่ได้ว่า "ลีออน! นายจะมัวแต่ยืนเซ่อตรงนั้นไปอีกนานไหม!!"
เมื่อได้ยินเสียงตะโกนของนาตาชาทันใดนั้นลีออนก็สะดุ้งเล็กน้อยเหมือนกับเพิ่งตื่นมาจากฝัน และรีบตอบสนองอย่างรวดเร็ว
ลีออนกลิ้งตัวไปด้านหน้าเพื่อเว้นระยะห่างและคุกเข่าลงข้างหนึ่งหยิบปืนพกออกมาจากเอวของเขาอย่างรวดเร็ว
ปากกระบอกปืนถูกเล็งไปที่ชายหัวล้านที่กำลังเดินเข้าไปหานาตาชาอย่างช้า ๆ ก่อนที่ทันใดนั้นเขาจะเหนี่ยวไกทันที!
ปัง!
โปรดติดตามตอนต่อไป …