บทที่ 64 คุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตา
จินหมินใช้น้ำเสียงแข็งกร้าวกล่าวว่า “หากเขาอยู่ในขั้นหลอมกายาขั้นสุดยอด แต่ก็ยังแพ้อยู่เล่า…” วาจาของจินหมินยังกล่าวไม่ทันจบ ในเวลาเดียวกันนี้ “ข้ายังไม่แพ้!” เสียงคำรามที่ยังไม่ยอมรับต่อชะตาตนก็แผดกังวานดังไปทั่วหอคอยสูง เมื่อทุกคนหันมองมายังต้นเสียง ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกตะลึงทันที ใ...
