บทที่ 1875 : ฉันคือปรมาจารย์ที่สาบสูญของคุณ! (4)

บทที่ 1875 : ฉันคือปรมาจารย์ที่สาบสูญของคุณ! (4)

บทที่ 1875 : ฉันคือปรมาจารย์ที่สาบสูญของคุณ! (4) “ อะไรนะ?” หวังเต็งค่อนข้างประหลาดใจ เขาตะโกนว่า “ แกกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเจ้านายของแกได้ยังไง? แกนี่มันกล้าได้กล้าเสียจริงๆ” “ โอหัง!” เสียงนั้นเริ่มโกรธมากขึ้นเมื่อหวังเต็งเรียกตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเป็นเจ้านายของมัน “ คนที่อวดดีก็คือแกนั่นแหละ!” หว...