บทที่ 62 ความพ่ายแพ้
ขณะยืนอยู่ตรงหน้าหลัวเฉิง หลินอวิ๋นก็ยกคางขึ้นเล็กน้อยแล้วกล่าวอย่างภาคภูมิ “เจ้าจะเป็นหินก้อนแรกที่ ข้าหลินอวิ๋นผู้นี้เหยียบปีนขึ้นไปสู่ความรุ่งโรจน์!” ดวงตาของหลัวเฉิงยังคงเฉื่อยชา “มันก็ไม่แน่หรอก ว่าใครจะเป็นหินให้ผู้ใดเหยียบกันแน่” “จนถึงตอนนี้ เจ้ายังกล้าอวดดีอีก เช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้าได้รู้ ...
