บทที่ 55 สิ่งที่ต้องกลัว  

หลูมู่หยานและเสือดาวสายฟ้าเล่นต่อสู้กันอยู่อย่างนั้น เพียงชั่วขณะหนึ่ง เพราะตอนนี้นางเริ่มเบื่อและตัดสินใจจะยุติการต่อสู้

อสูรระดับสี่ตัวนี้ถูกสัตว์วิญญาณเลี้ยงเร็วเกินไป และความดุร้ายของมันเทียบไม่ได้กับสัตว์ร้ายที่ต้องต่อสู้เพื่อผู้อ่อนแอ และผู้แข็งแกร่งทุกวันในป่า ความเป็นจริง ความแข็งแกร่งของมันยังด้อยกว่าวิญญาณดาบระดับกลางอยู่มาก

เมื่อเสือดาวสายฟ้าบินโฉบไปข้างหน้าอีกครั้ง ดวงตาของหลูมู่หยานก็เริ่มเป็นประกาย ก่อนที่หยกในมือของนางจะส่งเป็นตราเวทย์พลังแห่งอัคคีบนฝ่ามือของนาง และเมื่อเสือดาวสายฟ้าเข้ามาใกล้ นางจึงเคาะนิ้วเท้าแล้วเดินไปด้านข้าง ก่อนจะผลักตราประทับในมือเข้าสู่ร่างของเสือดาวสายฟ้าโดยตรง

อ๊ากกกก!

เสือดาวสายฟ้ารู้สึกถึงอวัยวะภายในกำลังจะถูกจุดไฟ มันตกลงมากลางอากาศ พร้อมกระตุกด้วยความเจ็บปวด

ดวงตาของหลูมู่หยานยังคงเรียบนิ่งทุกครั้งที่อสูรตัวนั้นโจมตีนาง แม้ว่ากฎจะต้องเผชิญหน้ากับกู่ยันรันและตันเถียนของนางไม่เพียงต้องการทำลายใบหน้าของหลูมู่หยานเท่านั้น แต่ยังต้องการใช้โอกาสนี้ทำลายตันเถียนของหลูมู่หยานด้วย แม้ว่ากู่ยันรันจะสั่งให้ยกโทษให้ก็ตาม

การเผชิญหน้าทุกครั้ง หลูมู่หยานใช้ธาตุไฟเพื่อวาดยันต์เข้าไปในร่างของเสือดาวสายฟ้า และนางสามารถฆ่ามันได้เพียงโอกาสเดียวเท่านั้น แต่สถาบันกำหนดเงื่อนไขว่าชีวิตของนางไม่ควรได้รับอันตรายในระหว่างการแข่งขัน ดังนั้นหลูมู่หยานจึงหันไปยกเลิกคฤหาสน์ปีศาจและทำให้มันกลายเป็นสัตว์ร้ายโดยสิ้นเชิง

บ้านสัตว์ประหลาดของอสูรนั้นคล้ายกับบริเวณหัวหน่าวของมนุษย์ การดูดซับพลังธาตุของอสูรสามารถเปลี่ยนเป็นพลังของได้ผ่านบ้านมันเท่านั้น ฉะนั้นอสูรและสัตว์อื่น ๆ ของบ้านจึงถูกยกเลิกอย่างไม่ต้องสงสัย

“อะไร?” ผู้คนบนอัฒจันทร์ตกตะลึง “หลูมู่หยานเอาชนะสัตว์ประหลาดระดับสี่ได้ ตาของข้าไม่ฝาดใช่ไหม?”

“โอ้พระเจ้า! หลูมู่หยานรุนแรงมาก ข้าชอบมาก” นักเรียนชายขยี้ตา พร้อมมองด้วยความชื่นชม

“ใช่ ผู้หญิงสวยก็คือผู้หญิงสวย เวลามีอารมณ์รุนแรงจะมีเสน่ห์มาก”

เหตุการณ์นี้นับกรณีในโลกที่เคารพความแข็งแกร่ง ไม่ว่าภูมิหลังของตระกูลเจ้าจะแข็งแกร่ง หรือเจ้าสวยงามแค่ไหน เจ้าก็จะถูกคนอื่นดูถูก และโดนกล่าวหาว่าเป็นคนไร้ค่า ทว่าหากผู้คนรับรู้ถึงความแข็งแกร่ง จิตใจของพวกเขาก็จะเปลี่ยนไป และพวกเขาจะได้รับความเคารพจากผู้อื่นด้วย

“ให้ตายเถอะ หลูมู่หยาน เสือตัวนี้ดุร้ายเกินไป” เสี่ยวเซียงมองไปยังหลูมู่หยาน ด้วยสีหน้าตื่นเต้น

จากนั้นเขาก็ตบบ่าหลูมู่ถิงเป็นการทักทาย “เจ้าเป็นเสือโคร่ง และตระกูลของเจ้าก็เป็นเสือโคร่งกันหมด น้องสาวของเจ้าช่างสวยงามเหลือเกิน เสือโคร่งอยู่ที่ไหน”

หลูมู่ไป๋หันศีรษะมองไปที่เสี่ยวเซียงช้า ๆ ตอนนี้แววตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

หยุนหลันมองดูเขาอย่างหงุดหงิดและพูดอย่างไม่เห็นด้วย “ลูกพี่ลูกน้องควบคุมอารมณ์และระวังปากเจ้าไว้ให้ดี”

เสี่ยวเซียงหดคอ เขาไม่ได้ตั้งใจจะพูดออกมา ก่อนที่เขาจะมองไปที่หยุนหลัวอย่างเสียใจและขอความช่วยเหลือ แต่เหมือนว่าหยุนหลัวไม่ได้สนใจ เขาจึงยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ข้าล้อเล่น ข้าล้อเล่น”

หลูมู่หยานเอาชนะอสูรระดับสี่ได้ นั่นทำให้ทุกคนบนอัฒจันทร์รวมถึงที่นั่งพิเศษต้องตกตะลึง นางไม่เพียงต่อสู้ข้ามระดับเท่านั้น แต่ความเร็วของนางยังมากล้น นางซ่อนพละกำลังไว้มากแค่ไหน?

“หลูมู่หยาน เจอกับเสือดาวสายฟ้าแล้วเป็นไงบ้าง?” กู่ยันรันเอ่ยถาม นางสัมผัสได้ว่าพลังของนางและสัตว์อสูรของนางเริ่มอ่อนลง เมื่อเห็นสัตว์เลี้ยงวิญญาณที่เจ็บปวดกลิ้งไปกับพื้น แม้ว่ารู้สึกจุกอยู่ในใจ แต่ในไม่ช้าความโกรธก็เข้ามาแทนที่ทุกสิ่ง

หลูมู่หยานเลิกคิ้ว “นั่นคือสิ่งที่เจ้าเห็น”

“เจ้ากล้าดียังไงมาทำร้ายสัตว์เลี้ยงวิญญาณของข้า” กู่ยันรันมองหลูมู่หยานด้วยแววตาโกรธเคือง และพร้อมที่จะลำลายคนตรงหน้าให้ป่นปี้

หลูมู่หยานตะคอกออกไปว่า “กู่ยันรัน เจ้าจริงจังกับตัวเองเกินไป เจ้าไม่เคยอยู่ในสายตาข้าด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับสัตว์เลี้ยงทางวิญญาณของเจ้า ข้าเจ็บต่อเมื่อข้าต้องการทำให้เจ็บ และข้าจะไม่ยอมรับมัน มาสิกู่ยันรัน”

“หลูมู่หยาน ครั้งนี้เจ้าบังคับข้าจริง ๆ” ใบหน้าของกู่ยันรันเริ่มบิดเบี้ยวเล็กน้อยด้วยความโกรธ

กู่ยันรันถามจากพี่สาวของนางถึงเรื่องการทดลองที่ดาบีเข้าร่วมนั้นแตกต่างจากครั้งก่อน ๆ ถ้านางชนะในครั้งนี้ นางจะต้องเก่งกว่าตอนที่อยู่ในสถาบันจักรพรรดิเป็นร้อยเท่า และนางจะต้องได้รับการพิจารณานี้

หลูมู่หยานขมวดคิ้ว นางสังเกตได้ว่ากู่ยันรันมีอะไรที่จะต้องทำ “หากเจ้ามีไม้เด็ดอะไร ก็งัดมันออกมาใช้ซะ”

กู่ยันรันกัดริมฝีปากล่างของนางเพื่อข่มอารมณ์ จากนั้นรอบคอของนางก็ปรากฏเป็นหยกสีเขียว ตอนนี้พลังที่ไม่ใช่ของนางเริ่มล้นทะลักออกมาจากจี้หยก ก่อนที่พลังเหล่านั้นจะเข้าไปสู่ร่างกายของนาง

หลูมู่หยานเริ่มมองภาพตรงหน้าด้วยตาที่เป็นประกาย พลังที่แข็งแกร่งถูกซ่อนเอาไว้ในจี้หยกนั่น และมันก็ไม่อ่อนแอ

พลังแอตทริบิวต์ของลมที่ถูกปิดผนึก ดึงผ่านเส้นลมปราณของกู่ยันรันเล็กน้อยก่อนจะมาบรรจบกันที่ตันเถียนของนาง แต่เนื่องจากมนต์สะกดสีเหลืองนั้น พลังนั้นจึงไม่สามารถเข้าสู่ตันเถียนของนางได้

กู่ยันรันกำดาบยาวไว้ในมือของนางก่อนจะเริ่มควบแน่น และผลักดันพลังเพื่อทุบยันต์แห่งความว่างเปล่าที่วาดโดยหลูมู่หยาน จากนั้นจึงพุ่งเข้าสู่ตันเถียนของนางอย่างรวดเร็ว

เมื่อรับรู้ถึงการสลายของตันเถียนริมฝีปากของกู่ยันรันก็ยิ้มไปด้วยความสุข นางดูดซับพลังแอตทริบิวต์ลมทันที พร้อมกับเปลี่ยนเป็นพลังพร้อมใช้งาน

หลูมู่หยานรู้เมื่อยันต์แห่งความว่างเปล่าแตกสลาย และนางบีบกลลวงบางอย่างด้วยมือที่ซ่อนอยู่ภายใต้แขนเสื้อ ตอนนี้นางรอเพียงแค่ให้กู่ยันรันขยับตัวเท่านั้น

ใบหน้าเล็ก ๆ ของ กู่ยันรันค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างผิดปกติ และพลังที่รุนแรงก็พุ่งเข้ามาในร่างกายของนางทันที

สิ่งที่ทำให้ผู้ชมตกใจคือระดับการฝึกฝนของกู่ยันรันเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากปรมาจารย์ดาบระดับสูงจนถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์ดาบผู้ยิ่งใหญ่ จากนั้นจึงทะลวงไปถึงจิตวิญญาณดาบระดับพื้นฐาน และไม่มีแนวโน้มที่จะหยุด แต่เมื่อนางทะลุทะลวงไปหาปรมาจารย์วิญญาณดาบระดับสูง นางก็หยุดเพราะร่างกายทนแทบไม่ได้

“วันนี้น่าตื่นเต้นจริง ๆ! หลูมู่หยานเปลี่ยนทัศนคติของนาง และกู่ยันรันก็กลับมาอีกครั้ง การแข่งขันครั้งนี้น่าตื่นเต้นยิ่งกว่าการแข่งขันเทียนบัน”

“มาดูอะไรดี ๆ ต่อไป ข้าคิดว่าหลูมู่หยานจะเป็นอันตราย กู่ยันรันมีลมหายใจที่แรงกว่าเสือดาวสายฟ้าในตอนนี้”

“หลูมู่หยานกำลังตกอยู่ในอันตราย ผลการแข่งขันครั้งนี้พลิกผันจริง ๆ”

นักเรียนในกลุ่มผู้ชมกำลังพูดคุยกันอย่างเงียบ ๆ ภายในกลุ่ม และพวกเขาก็ตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของทั้งสองคน ผลการทดสอบเปรียบเทียบถูกคาดเดา ตอนนี้มีผู้คนจำนวนมากยืนอยู่ที่ด้านข้างของกู่ยันรันแล้ว

“หลูมู่หยาน ข้าคิดว่าการที่เจ้ากลับไปเป็นขยะไร้ค่าน่าจะดีกว่า วันนี้ให้ข้าพาเจ้าไปถึงจุดนั้นเถอะ” กู่ยันรันเอ่ย ตอนนี้สีหน้าของนางหน้าแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าพลังงานในร่างกายนางทำให้นางเริ่มทนไม่ไหว แต่ก็พร้อมจะมอบมันให้ ช่างน่าตื่นเต้นเกินบรรยาย

นางจะต้องเอาชนะหลูมู่หยานให้กลับคืนสู่สภาพเดิมให้ได้ภายในวันนี้ และหลูมู่หยานจะต้องจมดิ่งสู่ธุลีดิน

หลูมู่หยานทำท่าทางเหยียดหยาม และการฝึกของกู่ยันรันที่ผิดขั้นผิดตอนก็ยิ่งทำให้นางไม่เห็นด้วย

นางรู้สึกได้ว่าความแข็งแกร่งที่กู่ยันรันยืมมานั้นเต็มไปด้วยความก้าวร้าว และหลังจากที่พละกำลังหมดไป มันจะนำอันตรายที่ซ่อนอยู่มาสู่ร่างกายนางด้วย

แต่นี่คือทางเลือกของกู่ยันรัน นางไม่เคยใจดีกับศัตรูอยู่แล้ว และนางต้องการที่จะพยายามไม่ละเมิดกฎของการแข่งขัน และยกเลิกการแข่งขันกับกู่ยันรันอย่างลับ ๆ แต่ตอนนี้หลูมู่หยานเปลี่ยนใจแล้ว

กู่ยันรันต้องการให้นางกลับไปเป็นขยะอีกครั้ง ฉะนั้นก็ควรปฏิบัติต่อนางเช่นนั้นในฐานะบุคคล

เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งที่ยิ่งใหญ่ กฎคือสิ่งที่มีความสำคัญ เพียงแค่ใช้ประโยชน์จากกฎ

กู่ยันรันยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกระตุ้นอารมณ์ที่หยิ่งผยองจากภายในได้สำเร็จ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับโลกนี้ นางจะกลัวมันได้อย่างไร!