บทที่ 176 วัตถุทดลอง
[แฟนเพจBamแปลNiyay:ลงแบบราคาถูกโคตรในmy-novel(ลงช้ากว่าThai-novel100ตอน)กับthai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นนอกจากสองเว็บนี้คือไม่ใช่ผมนะ ถ้าเจอคนอ่านก็อปดันเยอะกว่าก็ท้อเป็นนะครับ]
[ถ้าอ่านฟรีแบบเถื่อนไม่ว่าจะได้มายังไงนั้น ผมไม่ว่าเลยครับ และต่อให้ไม่มีคนอ่าน ผมก็ยังจะแปลต่อจนจบด้วย แต่ถ้าจะจ่ายเงินให้เว็บหรือคนที่copyไปขายอีกที คุณโคตรแย่เลยครับ]
[หลังแปลจบจะมีการแก้คำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น ดังนั้นถ้าคุณอ่านแบบเถื่อน ก็เชิญเลยครับ เพราะมันไม่มีอัพเดทให้หรอก]
บทที่ 176 วัตถุทดลอง
หลังจากที่เขามาถึงบราซิล ทันใดนั้นซุนเฉิงก็รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาดในร่างกายของเขา สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารีบหาที่ลับตาเพื่อลงจอดทันที
มือของเขาโบกไปมา เครื่องตรวจจับแมลงขนาดเล็กที่เป็นฝีมือการประดิษฐ์อันชาญฉลาดของวิศวกรดีเซปติคอนได้กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ระบบสอดแนมของพวกมันครอบคลุมพื้นที่เป็นรัศมีหลายกิโลเมตร
หลังจากส่งมันออกไป ซุนเฉิงก็คลายความระมัดระวังลงเล็กน้อย
เขาคุ้นเคยกับอารมณ์ความรู้สึกเช่นนี้ที่เกิดขึ้นกับร่างกายของเขาแล้ว มันคงเกิจากพื้นที่ทรงกลมลึกลับสินะ
"หรือว่าการผสานโลกคู่ขนานกำลังเริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว?"
เมื่อคำนวณเวลาแล้ว เวลาก็ผ่านไปมากกว่าสี่เดือนนับตั้งแต่การผสานโลกครั้งก่อน มันคงถึงเวลาที่จะผสานโลกครั้งต่อไปแล้วสินะ
แสงสีฟ้าได้ส่องประกายในดวงตาอิเล็กทรอนิกส์ของเขา ซุนเฉิงคิดพลางนั่งอยู่บนพื้น
เขาได้ค้นคว้าเกี่ยวกับพื้นที่ทรงกลมที่จู่ ๆ ก็มาปรากฏบนร่างกายของเขาอย่างอธิบายไม่ได้ดูแล้ว
อันที่จริง สาเหตุที่เขากลับสู่โลกทรานฟอร์เมอร์สก่อนกำหนด นอกเหนือจากเรื่องที่เคลียร์ธุระส่วนใหญ่ในโลกแห่งความเป็นจริงเสร็จสิ้นแล้ว มันยังมีเหตุผลสำคัญอีกประการหนึ่งคือ เขาต้องการหลีกเลี่ยงการผสานโลกคู่ขนานที่กำลังจะเกิดขึ้น
ไม่ใช่ว่าเขาจะสามารถยุติการผสานโลกได้ ต่อให้ซุนเฉิงจะอยู่โลกจริงหรือโลกทรานฟอร์เมอร์ส เวลานับถอยหลังสำหรับการผสานโลกก็ยังคงไหลต่อไป
เวลาของมิติทรงกลมมันคงเป็นอิสระจากเส้นเวลาของโลกแห่งความเป็นจริง ไม่หยุดนิ่งต่อให้จะอยู่โลกไหน
สิ่งนี้สามารถยืนยันได้จากการแจ้งเตือนการนับถอยหลังอย่างต่อเนื่องในหน้าจอแสงของพื้นที่ทรงกลม!
เป้าหมายของซุนเฉิงคือหลีกเลี่ยงการอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงตอนที่เกิดการผสานโลกใหม่ เพราะคราวก่อน มันดันมีการผสานรวมกันสองรอบ นำมาทั้งไดโนเสาร์และเอเลี่ยนพร้อมกันรวดเดียว เขาเลยกังวลว่าถ้าอยู่บนโลกจริง เขาอาจจะต้องเผชิญหน้ากับอันตรายจากการผสานโลกคู่ขนาน
ตอนนี้เขายังไม่มีพลังพอที่จะรับมือกับมัน!
ขณะรู้สึกถึงความกระวนกระวายอันไม่หยุดนิ่งที่เล็ดลอดมาจากพื้นที่ทรงกลมภายในร่างกาย ซุนเฉิงก็พยายามต้านทานแรงกระตุ้นอันรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ
แกนหลักของเขาเปิดใช้งานอย่างเต็มที่ ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ามีข้อมูลแปลก ๆ ปรากฏขึ้นในแกนหลักของเขา
"หือ..."
แกนหลักสามารถเก็บข้อมูลที่แปลกประหลาดนี้ได้ ซึ่งทำให้เขาดีใจมาก
เขาอยากรู้มาตลอดถึงตัวตนและหลักการของพื้นที่ทรงกลม มันปรากฏขึ้นได้ยังไง? มันยึดติดกับร่างกายของเขาได้ยังไง? ยิ่งไปกว่านั้น มันมีความสามารถที่จะทำให้เขาเดินทางระหว่างโลกทั้งสองโลกแบบนี้ได้ยังไง?
แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามค้นหามันยังไง เขาก็ไม่อาจรู้ได้เลย
ตอนนี้เขาได้พบเบาะแสบางอย่างเข้าให้แล้ว เขาจึงไม่อาจห้ามใจตนเองได้ เขาเปิดใช้งานความสามารถของแกนหลักโดยตรงและเริ่มติดตาม ถอดรหัสข้อมูลแปลก ๆ ที่ปรากฏขึ้น
ในไม่ช้า แสงสีฟ้าในดวงตาของซุนเฉิงหรี่ลงและเขาเงยหน้าขึ้นถอนหายใจเบา ๆ
"ล้มเหลวอีกครั้งสินะ..."
ข้อมูลแปลก ๆ ที่ปรากฏขึ้นไม่สามารถให้เบาะแสเพิ่มเติมถึงเรื่องพื้นที่ทรงกลมแก่เขาได้ ทว่าเขาก็ได้รับข้อมูลใหม่ที่ถูกถอดรหัสจากแกนหลักของเขา เหมือนเมื่อสี่เดือนก่อนบนเกาะนูบลาไม่มีผิด ข้อมูลใหม่ที่เขาได้มาคือเบาะแสของพื้นที่ทรงกลม
“การผสานรวมเสร็จสมบูรณ์แล้ว! การผสานโลกคู่ขนานที่ไม่รู้จักกำลังนับถอยหลัง...”
ซุนเฉิงขมวดคิ้ว ลุกขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว จักรวาลคู่ขนานใหม่เอี่ยมได้ผสานเข้ากับโลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้งแล้ว
ถึงเขาไม่รู้ว่ามันเป็นโลกแบบไหน แต่เขาก็พอรู้คร่าว ๆ จากคำอธิบายของมัน
โลกคู่ขนานใหม่มีชื่อว่า "คอมมานด์ & คองเคอร์" และคำต่อท้ายคือ "เจเนอรัลส์" เขารู้ได้เลยว่ามันเป็นโลกที่เกี่ยวกับสงคราม
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกโชคดีมากที่เขาเลือกมาอยู่ที่นี่ก่อน
“จะมีการผสานรวมโลกคู่ขนานใหม่ในอีกแปดเดือนสินะ? ฉันเหลือเวลาไม่มากแล้ว...”
ด้วยความหงุดหงิด เขาเงยหน้ามองฟ้าแล้วรีบสั่งการให้โดรนลาดตระเวนจิ๋วใช้ระบบทำลายตัวเองใส่ตัวอันตรายที่อาจเข้ามาใกล้ฐานทัพ
จากนั้นเขาก็ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าอีกครั้ง
เขามีลางสังหรณ์ว่าครั้งต่อไปที่เขากลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง เขาอาจต้องการมากกว่าแค่จักรกล เขาอาจต้องการอาวุธและอีกมากมาย...
หลังเขามาถึงฐานทัพที่ 2 ก็เห็นได้ชัดว่าฟอร์เรนเนอร์และแอตลาสไม่ได้อู้เลย
ตอนนี้ถ้ำใต้ดินขนาดมหึมามีการเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง โดยมีกลุ่มเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลสร้างเสียงดังกึกก้องในถ้ำที่กว้างขวาง
การมาถึงของแอตลาสทำให้ฟอร์เรนเนอร์พ้นจากภาระเดิม ตอนนี้แอตลาสจึงเข้ามาควบคุมภารกิจการก่อสร้างของฐานทัพที่ 2 แทน
สำหรับฟอร์เรนเนอร์ เขาอาสาที่จะสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกในการป้องกันในเทือกเขาอามัมไบ
ก่อนหน้านี้ ซุนเฉิงประสบความสำเร็จในการลอบแบล็กเมลผู้บริหารระดับสูงจากเนบรินา ซึ่งเป็นบริษัทการค้าทางทหารของบราซิล และจากนั้นก็ไปซื้อขีปนาวุธเฮลไฟจากอเมริกันชุดหนึ่ง สาเหตุที่เขาซื้อมันเป็นเพราะเขาต้องการเพิ่มขีดความสามารถในการต่อสู้ของเขาเอง
ส่วนหนึ่งเกิดจากตอนที่เขาได้สัมผัสกับขีปนาวุธเพลิเฮลไฟในการต่อสู้ที่ลาสเวกัส
หากเทียบกับเฮลไฟแล้ว ขีปนาวุธอากาศสู่อากาศของสหรัฐอเมริกาถือได้ว่าก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อสิ่งชีวิตจักรกลได้น้อยนิดยิ่ง มันจึงทำให้เขาผิดหวังมากและไม่ต้องการใช้ขีปนาวุธทั่วไป
แต่ขีปนาวุธตัวก่อนที่เขาซื้อมา เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะใช้มันอย่างทิ้งขว้าง
ขีปนาวุธที่เขาซื้อมา วิศวกรที่ฐานทัพที่ 2 ใช้เวลาในการปรับเปลี่ยนขีปนาวุธบางส่วน ทำให้สามารถยิงขีปนาวุธบนพื้นดินได้
นอกจากนี้ ซุนเฉิงยังมอบขีปนาวุธเหล่านี้ให้ฟอร์เรนเนอร์ สั่งให้เขาสร้างฐานทัพป้องกันทางอากาศหลายตำแหน่งในรัศมีหลายร้อยกิโลเมตรใกล้กับฐานทัพที่ 2
ทั้งหมดก็เพื่อ...ตอบโต้อากาศยานทหารของมนุษย์
จากนั้น เขาก็มุ่งตรงไปยังโรงงานก่อสร้างที่ฐาน
ตามคำสั่งของซุนเฉิง แอตลาสและทีมวิศวกรของเขาเริ่มออกแบบสายการผลิตหุ่นยนต์อุตสาหกรรมแบบครบวงจรทันที
ความคืบหน้าถือว่าดี พวกเขาได้คาดการณ์ว่าสิ่งนี้จะเสร็จสมบูรณ์แล้วเสร็จภายในอีกประมาณหนึ่งอาทิตย์
เมื่อสร้างเสร็จแล้ว สายการผลิตจะมีกำลังการผลิตหุ่นยนต์อุตสาหกรรมได้สามถึงห้าตัวต่อวัน ซึ่งซุนเฉิงรู้ดีว่ามันเป็นงานที่หนักหนาขนาดไหน
“นายท่าน ในช่วงเวลานี้เราได้ผลิตหุ่นยนต์อุตสาหกรรมอีกสี่ตัว นายท่านต้องการใช้พวกมันเลยไหมขอรับ?”
ครั้งก่อนตอนที่เขากลับมาจากโลกแห่งความเป็นจริง เขารีบเอาหุ่นยนต์อุตสาหกรรมสองสามตัวไปทันที โดยอ้างว่าเขาต้องการมันโดยไม่บอกเหตุผลอะไร นั่นจึงเป็นสาเหตุที่แอตลาสได้ถามคำถามนี้ออกมา
"ไม่ใช่ตอนนี้..."
สายตาของเขาจับจ้องไปยังหุ่นยนต์อุตสาหกรรมตัวหนึ่งที่เพิ่งสร้างมาสักพัก ซุนเฉิงส่ายหัวตอบ เขารู้ดีว่าข้อจำกัดเดียวของหุ่นยนต์อุตสาหกรรมที่ผลิตจำนวนมากคือปัญหาเรื่องพลังงาน แต่ปัญหาเรื่องนั้นเดี๋ยวก็จะกลายเป็นอดีตในไม่ช้า
ไม่กี่วันที่ผ่านมาเมื่อเขาเข้ายึดฐานของออนสลอต เขาได้รับอุปกรณ์สกัดและแปลงพลังงานสองชุด ซุนเฉิงมีแผนแล้วว่า ครั้งต่อไปที่เขากลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง เขาตั้งใจที่จะนำอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งจากไซเบอร์ตรอนมาด้วย เขาจะนำมันไปใช้ในโรงงานใหม่ที่เขากำลังจะสร้าง
สิ่งนั้นจะช่วยทำให้เขาสามารถใช้ระบบไฟฟ้าของจีนในโลกแห่งความเป็นจริงกับแผนที่กำลังวางไว้ได้
ขณะคิดถึงพลังงาน มันก็ทำให้เขาคิดถึงเรื่องแกนหลัก ความคิดของซุนเฉิงปั่นป่วน และทันใดนั้นเขาก็นึกถึงข้อมูลการวิจัยเกี่ยวกับแกนหลักที่เขาได้รับจาก "คอมพิวเตอร์ไซเบอร์ตรอน" ในฐานของออนสลอต
ในขณะนั้นเอง เขาก็พูดช้า ๆ และออกคำสั่ง “ไปเรียกกรีนสกินออกมา เตรียมห้องปฏิบัติการให้ข้า ข้าจะต้องใช้มันทันที !”
"รับทราบนายท่าน ข้าจะดำเนินการให้ทันทีเลยครับ!"
