ตอนที่ 15: พวกคุณนี่ก็แปลก ถึงกับมารนหาที่ตายเอง
ตอนที่ 15: พวกคุณนี่ก็แปลก ถึงกับมารนหาที่ตายเอง
“แย่แล้ว! ซุ่มโจมตี!!”
ต้าไป๋กับเสี่ยวไป๋ซึ่งเป็นนักรบทรงพลังทั้งสองผู้เคยต่อสู้ท่ามกลางทะเลโลหิตและซากศพมีการตอบสนองค่อนข้างไวเป็นพิเศษ ทันทีที่ได้ยินเสียงสายลมจากด้านหลัง เสี่ยวไป๋จึงหันหลังโดยไม่คิดซ้ำสองพร้อมกับยกโล่ในมือขึ้น
แล้วเสียง “ฉึ่ก!” อันแผ่วเบาก็ดังขึ้น
ลูกธนูดอกหนึ่งถูกปัดป้องด้วยโล่สีขาวขนาดเล็ก
ในเวลาเดียวกัน ข้อความจึงวูบไหวตรงหน้าหวังยวน
คุณถูกโจมตีโดยทีมผู้เล่น "มังกรหัวล้าน" คุณมีเวลา 180 วินาทีในการป้องกันตัวเอง การฆ่าคู่ต่อสู้ในช่วงป้องกันจะไม่เพิ่มค่า K [1]
“?!”
หวังยวนพลันหันกลับมา
ผู้เล่นกลุ่มหนึ่งโอบล้อมเข้ามาจากด้านหลัง
ผู้นำหัวโล้นที่หน้าตาดูคุ้นเคยจ้องมองมาด้วยสายตาดุร้าย ซึ่งเหนือศีรษะของตนเองมี ID “มังกรหัวล้าน” ปรากฏอยู่!
ใน <<ดอว์นเบรกกิ้ง>> เมื่อผู้เล่นเริ่มต้น K ชื่อจะถูกแสดงขึ้นมาโดยอัตโนมัติ มีเพียงการสวมใส่เครื่องประดับหรืออุปกรณ์บางอย่างเท่านั้นจึงจะสามารถปกปิดข้อมูลส่วนตัวได้
ผู้เล่นหกคนที่ติดตามมังกรหัวล้านมีทั้งสิ้นหกคน
แต่ละคนประกอบด้วยนักธนูหนึ่งคน นักเวทสองคน นักบวชหนึ่งคนและวอริเออร์สองคน โดยอุปกรณ์สวมใส่ล้วนเป็นอุปกรณ์ประจำอาชีพครบชุด เห็นได้ชัดว่ามีประสบการณ์โชกโชนไม่เบา
“บัดซบ! นี่มันกลุ่มโจร!”
"ดูท่าสวะจะมีอยู่ทุกยุคทุกสมัยเลยสินะ!"
โครงกระดูกทั้งสองสบตากันก่อนจะตระหนักได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นกลิ่นอายสังหารจึงปะทุออกจากเปลวเพลิงวิญญาณที่สั่นไหวไปมา ทำให้หวังยวนรู้สึกเย็นสันหลังวาบ
ในอนาคต ท่ามกลางสงครามระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ที่ยาวนานนับร้อยปี สิ่งที่น่ารังเกียจไม่ใช่มอนสเตอร์ แต่เป็นพวกฉวยโอกาสแทงข้างหลังเพื่อนร่วมชาติเพื่อกอบโกยผลประโยชน์จากภัยพิบัติ
กลุ่มโจรคือหนึ่งในนั้น
กฎข้อแรกของวันสิ้นโลกระบุไว้ชัดเจนว่าหากยอดฝีมือเผชิญหน้ากับกลุ่มโจร สามารถทำการสังหารอย่างไร้ความปรานีได้ อย่าปล่อยให้รอดแม้แต่คนเดียว
ในฐานะนักรบชั้นยอดในสายอาชีพ ทหารโครงกระดูกทั้งสองจึงอยากสังหารโจรเหล่านี้ตามสัญชาตญาณ
…
"ฮ่าฮ่า พวกเราเจอกันอีกแล้วนะสหาย!"
มังกรหัวล้านมองหวังยวนตรงหน้าด้วยรอยยิ้มน่ารังเกียจ
“คุณเองเหรอ? มีธุระอะไร?”
หวังยวนขมวดคิ้วก่อนจะจำผู้ชายตรงหน้าได้ จากนั้นจึงรู้ทันทีว่าเป็นเพราะโอ้อวดความมั่งคั่ง ด้วยเหตุนี้ตนเองจึงถ่ายทอดคำสั่งให้ทหารโครงกระดูก "เตรียมพร้อมต่อสู้!"
“ไม่มีอะไร เห็นว่าสหายอย่างคุณใจดีก็เลยอยากยืมอุปกรณ์สวมใส่เสียหน่อยน่ะ!” มังกรหัวล้านชำเลืองมองอาวุธในมือของต้าไป๋กับเสี่ยวไป๋ด้วยสายตาละโมบ
แผนที่วางเอาไว้คืออาวุธของวอริเออร์จะเป็นของตนเอง อาวุธของนักเวทเป็นของลูกพี่ ส่วนเงินที่ดรอปก็แจกจ่ายให้คนอื่น นับว่าเหมาะเจาะอย่างสมบูรณ์
“แล้วถ้าฉันไม่ให้ยืมล่ะ?” หวังยวนถาม
“ฮ่าฮ่า? เขาบอกว่าไม่ให้ยืมด้วย!” มังกรหัวล้านหันไปหัวเราะกับทุกคนที่อยู่ข้างหลัง
คนอื่นต่างยิ้มกว้างจนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะร่วน "สหายคนนี้โง่หรือไง? แค่สุภาพนิดหน่อยเขาก็เก็บมาคิดจริงจังแล้ว!"
“เฮ้ย สมองของคุณมีปัญหาหรือเปล่า? ลูกพี่ของพวกฉันกำลังบอกว่าหากคุณทิ้งอุปกรณ์สวมใส่กับเงินเอาไว้ก็จะยอมไว้ชีวิตคุณต่างหาก! ทีนี้เข้าใจแล้วหรือยัง?”
"อ๋อ..."
หวังยวนแตะคางแล้วเอ่ยคำ "พวกคุณมาปล้นนี่เอง"
“ใช่แล้ว! สหายอย่างคุณช่างสรุปได้อย่างแม่นยำเหลือเกิน!” มังกรหัวล้านเอ่ยคำ "ฉันไม่ชอบการต่อสู้และเข่นฆ่า เดี๋ยวค่า K มันจะเพิ่มเอา คุณควรถอดอุปกรณ์สวมใส่ของตัวเองออกซะ พวกเราจะได้ไม่ต้องสู้กัน"
“พวกคุณนี่ก็แปลกดีเหมือนกัน”
หวังยวนยิ้มแล้วเอ่ยคำ "ในเมื่อพวกคุณมารนหาที่ตายกันเองแบบนี้ ฉันก็ต้องช่วยสงเคราะห์พวกคุณสักหน่อย"
“????”
“!!!!”
เมื่อได้ยินคำพูดของหวังยวน พวกมังกรหัวล้านต่างตกตะลึง จากนั้นเสียงหัวเราะก็ยิ่งดังกระหึ่ม
“คุณได้ยินหรือเปล่า เขาบอกว่าจะฆ่าพวกเรา!!”
“พวกเขาสามคนแค่เลเวลสิบแต่อยากฆ่าพวกเราทั้งแปดคน!!”
"ฮ่าฮ่า!"
เกมเพิ่งเปิดทำการ ผู้เล่นจึงยังอยู่ในช่วงต้นที่ไม่มีอุปกรณ์สวมใส่หรือสกิล รายชื่อผู้เล่น V [2] เลเวลและจำนวนต่างมีบอกจนหมดเปลือก
ในสายตาของพวกมังกรหัวล้าน หวังยวนเป็นเพียงคนตัวน้อยที่มีพวกเลเวล 10 รวมกันสามคน ในขณะที่พวกเขามีอยู่แปดคน แถมเลเวลต่ำสุดยังอยู่ที่ 15
ไม่ว่าจะด้านเลเวลหรือจำนวนต่างก็เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด
แต่หวังยวนถึงกับตะโกนบอกว่าจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด ทุกคนจึงรู้สึกเหมือนกับได้ฟังเรื่องที่น่าขบขันที่สุด
ทว่าในตอนนี้ หวังยวนกลับหรี่ตาแล้วถ่ายทอดคำสั่งกับต้าไป๋และเสี่ยวไป๋ "จัดการ อย่าปล่อยให้ใครรอดไปได้!"
“พี่หนิว ยอดเยี่ยมมาก!”
"ฉันโคตรนับถือใจคุณเหลือเกิน!"
หลังจากรับคำสั่ง โครงกระดูกทั้งสองจึงเปิดฉากโจมตีโดยไม่พูดพล่ามอะไรอีก
ต้าไป๋ยกไม้เท้าขึ้น
จากนั้นตะโกนออกมาว่า “ฟู่!”
ลูกไฟพุ่งตรงหน้ามาทางมังกรหัวล้านที่อยู่ตรงหน้า
“เวรเอ๊ย! มันกล้าลงมือจริง!!”
มังกรหัวล้านตกตะลึงขณะรีบยกโล่ในมือขึ้นมาป้องกัน
แต่ทันทีที่มังกรหัวล้านยกโล่ขึ้น เสี่ยวไป๋จึงพุ่งมาที่ด้านข้างของมังกรหัวล้านแล้วโจมตีเข้าใส่อย่างรุนแรง
"ปัง!"
มังกรหัวล้านถูกกระแทกจนตัวลอย ทำให้การป้องกันถูกขัดจังหวะ
"ตูม!"
เมื่อการป้องกันถูกขัดจังหวะ ลูกไฟของต้าไป๋จึงกระแทกเข้าที่ใบหน้าของมังกรหัวล้านโดยไม่มีอะไรปิดกั้น
182
277
ค่าพลังชีวิตที่เสียไปเป็นจำนวนมากสองครั้งซึ่งเป็นสีแดงหนึ่งกับสีน้ำเงินหนึ่งลอยอยู่เหนือศีรษะของมังกรหัวล้าน
แถบพลังชีวิตของมังกรหัวล้านลดลงไปครึ่งหนึ่ง
โดยไม่รอให้มังกรหัวล้านสัมผัสพื้น เสี่ยวไป๋จึงกวัดแกว่งกระบี่เพื่อฟาดฟันขาของมังกรหัวล้าน
“ดึ๋ง!”
มังกรหัวล้านกระแทกกับพื้นในสภาพขาชี้ฟ้าเพราะกระบี่ที่ฟาดฟันเข้ามา จากนั้นเสี่ยวไป๋จึงฉวยโอกาสจากสถานการณ์ดังกล่าวเพื่อทำการโจมตีอย่างรุนแรงด้วยการทะลวงลำคอของมังกรหัวล้านด้วยกระบี่
ตั้งแต่ช่วงที่หวังยวนออกคำสั่งจนถึงตอนที่เสี่ยวไป๋ใช้การโจมตีหนักเพื่อจบการต่อสู้ มันกินเวลาไม่ถึงสามวินาที แล้วมังกรหัวล้านจึงกลายเป็นศพในพริบตา
แม้แต่คนอื่นยังไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
"นี่มัน!!"
เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
ทุกคนล้วนเป็นเพื่อนร่วมทีมในกิลด์เดียวกัน เพราะอย่างนั้นจึงทราบความแข็งแกร่งของแต่ละคนเป็นอย่างดี
ในฐานะผู้นำของพวกเขา มังกรหัวล้านย่อมแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาทุกคน
นอกจากนี้ในฐานะวอริเออร์ อุปกรณ์สวมใส่ของมังกรหัวล้านยังดีที่สุดในทีม ไม่เพียงแค่ค่าโจมตีกับป้องกันสูงเท่านั้น แต่ค่าพลังชีวิตยังสูงอีกด้วย นับว่าเป็นหัวใจหลักของทีม
แต่มาตอนนี้กลับถูกฆ่าตายในทันทีโดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยแม้แต่ครั้งเดียว
บัดซบเอ๊ย!
แม้แต่หวังยวนยังอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ สมแล้วที่เป็นผู้เหี้ยมโหดซึ่งผ่านการสังหารคนกับมอนสเตอร์บนสมรภูมิมาแล้ว เทียบกับผู้เล่นทั่วไปถือได้ว่าอยู่กันคนละมิติอย่างสิ้นเชิง
ทั้งสองร่วมมือกันอย่างสมบูรณ์แบบ อีกทั้งการเคลื่อนไหวยังเรียบง่ายและหยาบกร้าน ซึ่งโอตาคุอย่างหวังยวนไม่เคยได้ยินมาก่อน
“ไอ้เวรเอ๊ย กล้ามาฆ่าฉันงั้นเหรอ!! ฆ่าพวกมันซะ!”
อีกด้านหนึ่ง เมื่อมังกรหัวล้านกลับมาตอบสนองก็ได้มาอยู่จุดคืนชีพแล้ว จากนั้นจึงออกคำสั่งให้ลูกน้องโจมตีอย่างเดือดดาล
สมาชิกของสมาคมมังกรดำพุ่งเข้าหาต้าไป๋กับเสี่ยวไป๋
วินาทีต่อมา วอริเออร์ทั้งสองจึงพุ่งออกมาข้างหน้า
เมื่อเห็นเสี่ยวไป๋กำลังจะโดนกระแทกจนกระเด็น
"ฮิฮิ!"
ต้าไป๋หัวเราะขณะมายืนอยู่ตรงหน้าเสี่ยวไป๋ จากนั้นฟาดไม้เท้าในมือลงไป
"ฟู่!"
ลูกไฟเจิดจ้ากระจายไปทั่ว 360 องศาโดยมีต้าไป๋เป็นศูนย์กลาง จากนั้นจึงปะทะเข้ากับวอริเออร์ทั้งสองที่กำลังพุ่งเข้ามา
"ปัง!"
วอริเออร์ทั้งสองถูกผลักออกไปทันที
เสี่ยวไป๋ทะยานไปข้างหน้าแล้วแทงที่ไปลำคอของวอริเออร์ทั้งสองด้วยกระบี่สองครั้ง ทำให้เกิดคริติคอลฮิต
วอริเออร์ทั้งสองไม่มีเวลาแม้แต่จะหลบก่อนจะกลายเป็นศพสองร่าง
เสี่ยวไป๋เคลื่อนลงสู่พื้นพร้อมกับยกโล่ขึ้น
"ปัง!"
ลูกไฟจากนักเวทฝ่ายตรงข้ามกับลูกธนูพุ่งมาทางต้าไป๋ พวกมันกระแทกกับโล่จนเกิดเสียงดัง
แรงกระแทกอันทรงพลังผลักเสี่ยวไป๋จนถอยไปครึ่งก้าว
ในเวลาเดียวกัน ลูกไฟของต้าไป๋ตกลงไปที่นักเวทของฝ่ายตรงข้ามเช่นกัน
ด้วยเสียงดังสนั่นหวั่นไหว นักเวทฝ่ายตรงข้ามจึงถูกเผาจากทั้งด้านนอกและด้านในก่อนจะถึงแก่ความตาย
[1]: K ย่อมาจาก Kill ที่แปลว่าฆ่า
[2]: V ย่อมาจาก Versus ที่แปลว่าปะทะ
