เจ้าหน้าที่หมายเลข 49 [ฟรี]
ตอนที่ 49
เพื่อความคงกระพัน!
"ขอบคุณ . . ."
ด้านนอกสโมสร ‘ไดม่อนฮาร์ท’ ลีออนโบกลาชายผิวดำและหยิบกระดาษโน้ตในมือขึ้นมาดู
"420 ถนนเซาท์ฟิเกโอรา . . . "
ที่เขียนอยู่บนกระดาษโน้ตคือที่อยู่ของลุค เคจ
นี่คือข้อมูลที่ลีออนได้รับจากชายผิวดำพนักงานเสิร์ฟของสโมสร ‘ไดม่อนฮาร์ท’ จากการขอร้องด้วยความจริงใจและเงินกับอีกสองร้อยดอลลาร์
ซึ่งเขาได้บอกกับพนักงานเสิร์ฟไปว่าเขาเป็นแฟนตัวยงของ ‘ไดม่อน’ และอยากพบเขาเป็นการส่วนตัว . . .
อย่างไรก็ตามมีเพียงลีออนเท่านั้นที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น
เขาต้องการเกลี้ยกล่อมลุค เคจให้เข้าร่วมกับ SHIELD
ในความคิดของเขาแทนที่จะปล่อยให้ลุค เคจที่เป็นตัวอันตรายเดินเพล่นพล่านอยู่ข้างนอกมันจะเป็นการดีกว่าที่จะเอาเขาเข้าร่วม SHIELD และทำสิ่งที่มีความหมายมากขึ้น
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงแค่เหตุผลรองเท่านั้น
ส่วนเหตุผลหลักคือผลประโยชน์ของตัวเองล้วน ๆ
ถ้าหากเขาได้ความสามารถผิวคงกระพันของลุค เคจมาด้วยวิธีนี้มันจะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับเขาได้อย่างมหาศาล
ท้ายที่สุดแล้วความสามารถนี้มันก็สามารถเพิกเฉยต่ออาวุธร้อนได้อย่างง่าย ทำให้เขาสามารถก้าวข้ามความแข็งแกร่งในปัจจุบันสู่ระดับใหม่ที่ไม่ธรรมดา
และมันคงจะไม่มีเหตุการณ์ที่ถูกยิงเข้าที่หลังจนเสียเลือดจนเกือบตายเหมือนที่รัสเซียเกิดขึ้นอีกในอนาคต
ด้วยความสามารถที่เย้ายวนใจขนาดนี้ลีออนจะปล่อยให้มันหนีไปจากเขาได้อย่างไร?!!
นอกจากนี้สำหรับเหตุการณ์ใหญ่ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเขารู้สึกว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งของแต่ละคนยังอ่อนแออยู่ ดังนั้นยิ่งมีคนมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น
ไม่ว่าจะเป็นมหาอำนาจลึกลับหรือสายลับชั้นยอดที่แปรพักตร์จากหน่วยข่างกรองอื่น ๆ ก็ตาม . . .
ดังนั้นลีออนจึงหวังว่าเขาจะสามารถเจรจากับลุค เคจได้สำเร็จ
เพราะตอนนี้เขายังไม่สามารถเอาชนะลุค เคจได้อย่างเด็ดขาด!
"แท็กซี่!"
ในขณะที่กำลังคิดว่าจะเกลี้ยกล่อมลุค เคจอย่างไรดี ลีออนก็โบกมือเรียกรถแท็กซี่และมุ่งหน้าไปยังจุดหมายปลายทางของเขา
สามสิบนาทีต่อมา . . .
ลีออนนั่งรถแท็กซี่มาถึงบ้านพักของลุค เคจตามที่เขียนอยู่ในกระดาษ
อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเดินเข้ามาด้านในอพาร์ตเมนต์บนชั้นสามเขาก็พบว่าประตูห้องของลุค เคจมันเปิดอยู่!
ลีออนไม่ได้หลบซ่อนตัวเพื่อสังเกตสถานการณ์และรีบเดินตรงเข้าไปทันที
พอเดินผ่านพ้นประตูไปลีออนก็พบเข้ากับภาพของสิ่งของที่กระจัดกระจายอยู่เต็มห้องไปหมด
ผนังห้องถูกเจาะเป็นรู โซฟาเต็มไปด้วยรูกระสุน มีร่างชายไว้เคราในชุดสูทนอนอยู่บนพื้น และชายรูปร่างกำยำที่หัวอาบไปด้วยเลือดจากการถูกตีเข้ากับชั้นวางหนังสืออย่างรุนแรง . . .
เพียงแค่มองเห็นภาพตรงหน้าก็สามารถเดาได้เลยว่าก่อนหน้านี้มันจะต้องเกิดการต่อสู้ขึ้นอย่างแน่นอน
เพราะในห้องที่ดูเหมือนถูกสัตว์ประหลาดเข้ามาทำลายจนย่อยยับแบบนี้มันคงเป็นฝีมือของใครไปไม่ได้นอกจากคนที่เขามาหาวันนี้
ลุค เคจ!
แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่นี่ลีออนก็ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องนี้ และใช้มือแตะคางพยายามคิดว่าลุค เคจจะทำอย่างไรต่อไปในเมื่อสภาพห้องของเขามันเป็นแบบนี้ไปซะแล้ว!?
ซึ่งคำแรกที่ปรากฏขึ้นมาในหัวของเขาก็คือ หนี!
เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ลีออนก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนและเปิดตู้เสื้อผ้าออกเพื่อยืนยันความคิดของเขา
"ใช่จริง ๆ ด้วย . . . "
ไม่มีเสื้อผ้าอยู่ในตู้เสื้อผ้าหรือลิ้นชักด้านล่างเลยสักชิ้น
แสดงว่าความคิดของเขามันถูกต้อง!
ลุค เคจได้เก็บเสื้อผ้าของตัวเองหลบหนีไปเรียบร้อยแล้ว!
ลีออนเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้งและหยิบกระสุนจากพื้นขึ้นมาวางเอาไว้ใต้จมูกของเขาเพื่อดมกลิ่นและพึมพำกับตัวเองว่า "กลิ่นดินปืนยังไม่จางหายไปจนหมด แสดงว่าเวลาน่าจะผ่านไปประมาณสิบนาที ฉันยังพอมีเวลา!"
ลีออนวางกระสุนปืนลงกับพื้นและหันไปมองรอบ ๆ ราวกับว่ากำลังมองหาอะไรบางอย่างอยู่
เมื่อดวงตาของเขาเหลือบมองไปเห็นโน้ตบุ๊กยี่ห้อ Dell ที่วางอยู่อย่างเงียบ ๆ บนโต๊ะกาแฟดวงตาของลีออนก็สว่างขึ้นทันที
นี่แหละ!
ลีออนรีบหยิบโน้ตบุ๊กขึ้นมาและวิ่งออกจากห้องอย่างรวดเร็ว
เขาจำได้ว่าที่ทางเข้าของอพาร์ตเมนต์มันมีกล้องวงจรปิดอยู่ . . .
เมื่อมาถึงประตูทางเข้าอพาร์ตเมนต์ลีออนก็เปิดโน้ตบุ๊กและแฮกเข้าสู่ระบบฐานข้อมูลของกล้องวงจรปิด และย้ายข้อมูลมายังโน้ตบุ๊ก
หลังจากย้ายข้อมูลมาเสร็จลีออนก็เปิดคลิปกล้องวงจรปิดขึ้นมาดูและเห็นลุค เคจที่เดินเข้ามาในอพาร์ตเมนต์พรอมกับกลุ่มที่ดูเหมือนว่าจะเป็นสมาชิกแก๊ง
หลังจากผ่านไปสักพักภาพบนกล้องวงจรปิดก็แสดงภาพของลุค เคจที่รีบเดินออกมาจากอพาร์ตเมนต์พร้อมกับกระเป๋าใบหนึ่ง!
"ฉันเจอนายแล้ว!" เมื่อมองไปที่ลุค เคจที่อยู่บนหน้าจอโน้ตบุ๊กมุมปากของลีออนก็ยกยิ้มขึ้นมา
โชคดีที่ระบบรักษาความปลอดภัยของในละแวกนี้มันค่อนข้างดี ทำให้ยังพอมีกล้องวงจรปิดที่บันทึกภาพของลุค เคจเอาไว้
ไม่งั้นถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าลุค เคจหนีไปทางไหน แต่เขาก็จะไม่มีทางรู้เลยว่าลุค เคจอยู่ที่ไหน . . .
ใครบอกว่ามีทักษะมากมายแล้วมันจะไร้ประโยชน์?!
ลีออนมองดูรายการทักษะของเขาที่กำลังส่องแสงสีฟ้า [ความสามารถแฮกเกอร์ (สุดยอด)] ด้วยมุมปากที่ยกขึ้นเล็กน้อยและพึมพำขึ้นมาในใจว่า ‘ทักษะแฮกเกอร์มันใช้ประโยชน์ได้มากมาย . . .’
ลีออนยกมือให้กำลังใจตัวเองเล็กน้อยและหันไปมองทิศทางที่ลุค เคจเดินจากไปพร้อมกับตะโกนขึ้นมาในใจว่า ‘ลุค ฉันกำลังจะไปหานายแล้ว!’
. . .
อีกด้านหนึ่งทางฝั่งของลุค เคจที่เพิ่งจะมีปัญหากับมาเฟียอิตาลีเขาได้เดินทางมาที่ท่าเรือชานเมืองด้วยรถแท็กซี่
เขารู้ว่าตัวเองได้ยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุไปแล้ว ถ้าหากเขายังไม่รีบออกจากเมืองโดยเร็วที่สุดมันคงมีกระสุนถูกส่งมาถึงประตูห้องของเขาอย่างแน่นอน
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด หลังจากเก็บสัมภาระอะไรเรียบร้อยแล้วเขาก็ติดต่อคนรู้จักในท้องถิ่นให้รีบจองเรือให้เขาโดยเร็วที่สุดเพื่อหลบหนีออกจากลอสแองเจลิส
ลุค เคจถือกระเป๋าดัฟเฟิลนั่งลงบนม้านั่งแถวท่าเรือและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูเวลา
เวลาที่ตกลงกันเอาไว้คือตอน 10.30 น.
ซึ่งเวลาที่แสดงอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์ของเขาในตอนนี้ก็คือ 10.12 น.
ตอนนี้เขาเหลือเวลาอีก 18 นาทีก่อนที่เขาจะออกจากสถานที่แห่งนี้ที่เขาอาศัยอยู่มานานกว่าครึ่งปี
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้มันก็ทำให้เขารู้สึกเศร้าเล็กน้อย
แอตแลนตา ซีแอตเทิล ซานฟรานซิสโก และ ... ตอนนี้ก็เป็นลอสแองเจลิส
เขามักจะย้ายไปมาอยู่หลายที่ และยังไม่เคยเจอสถานที่ที่เรียกว่าบ้านเลย
ดูเหมือนว่าเขาจะต้องเริ่มต้นใหม่อีกครั้งแล้วสินะ?!
ในขณะที่กำลังคิดว่าจะทำอะไรต่อไปดีเมื่อไปถึงจุดหมายปลายทางต่อไป ทันใดนั้นมันก็มีชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อโค้ทสีดำเดินมานั่งลงข้าง ๆ เขา
เมื่อลุค เคจหันหน้าไปมองสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นประหลาดใจทันที เพราะชายสวมเสื้อโค้ทสีดำที่นั่งลงข้าง ๆ เขากับเป็นเจ้าหน้าที่หนุ่มที่โจมตีเขาก่อนหน้านี้โดยไม่มีเหตุผล!
"นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?!"
เมื่อมองไปที่สีหน้าประหลาดใจของลุค เคจมุมปากของลีออนก็ยกยิ้มขึ้นมาอย่างมั่นใจและพูดขึ้นมาว่า "พวกเราพบกันอีกแล้วนะครับ . . . "
"คุณคาร์ล ลูคัส!"
โปรดติดตามตอนต่อไป …