บทที่ 34 สัตว์ถ้ำโจมตีจู่โจม
บทที่ 34 สัตว์ถ้ำโจมตีจู่โจม
ในห้องแคบๆ ชายวัยกลางคนศีรษะล้านพูดเสียงทุ้ม
"ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันเกลียดคนที่ไม่ทำตามกฎมากที่สุด"
"ก่อนหน้านี้พอเห็นเพื่อนนักเรียนเพื่อนร่วมงานโกงข้อสอบ ลอกการบ้าน ฉันเป็นคนแรกที่แจ้งเรื่องทันที!"
"ฉันนับถือกฎเป็นอย่างมาก 《กฎหมายจัดการพิเศษ》ที่คณะกรรมการร่างขึ้นวางอยู่หัวเตียงเสมอ ทุกสิ่งต้องดำเนินตามกฎหมายและกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง ในการผลิต ในการดำเนินธุรกิจ นี่คือหลักการส่วนตัวของฉัน"
อัยการซ่งชิอี้ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามทำสีหน้าประหลาด
"งั้นเจียเสี่ยวไค คุณมาที่นี่ได้ยังไง?"
"นั่นเขาใส่ร้าย! เป็นความเข้าใจผิด ถูกใส่ร้าย..."
ซ่งชิอี้ขัดขึ้น "เอาเรื่องสำคัญก่อน"
"พวกเรารู้กันดีว่า ปัจเจกจากมิติต่ำไม่สามารถทะลุข้อกำจัดมิติด้วยตัวเองได้ ต้องมีผู้เล่นช่วยเหลือ"
"คุณบอกว่าไม่ได้ทำการควบคุมระยะไกล แล้วผู้หญิงชื่ออวี๋เหยาจากตระกูลทะเลตะวันออกเข้ามาในโลกความจริงได้ยังไง? นั่นเป็นชนเผ่าที่คุณควบคุมอยู่"
"ฉันก็ไม่รู้"
เจียเสี่ยวไคยักไหล่ "พวกคุณไม่ควรใส่ร้ายคนดีนะ ถึงแม้ฉันเคยทำผิดพลาดเล็กๆน้อยๆจริงๆ...แต่สองปีที่ผ่านมานี่ฉันรับใช้อยู่ในห้องขังตลอด ไม่มีการละเมิดกฎอะไรเลย"
"เจียเสี่ยวไค คุณเป็นคนแรกที่จัดกลุ่มปัจเจกจากมิติต่ำมาขายบริการ"
สายตาของซ่งชิอี้เริ่มคมกริบ "แม้คุณจะไม่ใช่คนแรกที่ใช้ศาสนิกมิติต่ำกับคนธรรมดาให้กำเนิดสิ่งกลายพันธุ์ แต่คุณทำมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา"
"คุณบอกว่าตัวเองนับถือกฎ คุณเองก็เชื่อหรือเปล่า?"
ชายวัยกลางคน เจียเสี่ยวไค จัดผม ใบหน้าไม่มีความอึดอัดแม้แต่น้อย กลับยิ้มออกมา "อัยการซ่ง เรื่องที่ผ่านมาอย่าเอามาพูดอีกเลย หลังจากพวกคุณจับกุมผม ผมก็ทำตัวอยู่ในพื้นที่ผู้เล่นระดับสูงเรียบร้อยดี ทำธุรกิจศรัทธาอย่างเดียว สิ่งเหล่านี้สามารถตรวจสอบได้จากวิหารแห่งเทพทั้งหลาย"
"อ้อใช่ ต้องเป็นของวิเศษในบ้านผมแน่ๆ ตระกูลทะเลตะวันออกใช้ของวิเศษข้ามมิติมา ต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ มีความเป็นไปได้แค่แบบนี้เท่านั้น"
ซ่งชิอี้พูดเข้มงวด "ผมหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือกับการสืบสวนของคณะกรรมการ รายงานความจริง ไม่อย่างนั้น พอพวกเราสืบได้ มันก็จะเป็นการลงโทษหลายข้อหารวมกัน ระยะเวลาจำคุกจะยิ่งยาวขึ้นไปอีก ขอให้ช่วยตัวเองด้วย"
หลังจากอัยการสาวจากไป บ้านหลังเล็กๆก็กลับมามืดอีกครั้ง มีเพียงคอมพิวเตอร์บนโต๊ะที่เปล่งแสงอยู่
ใบหน้าของเจียเสี่ยวไคดูมืดมน
ไม่หลุดไพ่ตาย ตัวเองต้องขึ้นสูงเหนือเมฆได้ในไม่ช้า
"รอผมเข้าโซนกระโดด คณะกรรมการจะมีความหมายอะไร พวกไร้ความสามารถที่รังแกคนอ่อนแอกลัวคนแข็งแรงก็แค่นั้นแหละ"
"ซ่งชิอี้ เธอเคยร่วมเกิร์ลกรุ๊ปมาไม่ใช่เหรอ? ตอนนั้นฉันจะให้เธอใส่ชุดรัดรูปมายืนต่อหน้าฉัน เต้นเซิ้งและร้องเพลง 'สามีจ๋า สามีจ๋า หนูรักคุณ'!"
...
ลู่เหยาเปิดกล่องอาหารเดลิเวอรี่ หยิบหมี่เป็ดขิงออกมา จิบกินอย่างช้าๆพร้อมแครอทดองและน้ำบ๊วยเปรี้ยว
หลังจากโจวเฉียงย้ายออกไป ที่นี่ก็กลับมาเงียบสงบเหมือนเดิม
ในที่สุดเขาก็สามารถกลับเข้าไปมุ่งมั่นอยู่ในเกมซิมได้อย่างเต็มที่
อิซาเบลเป็นธรรมดาที่กลับไปยังโลกพิกเซล
เธอเป็นอาวุธกลยุทธ์ที่สำคัญที่สุดของลู่เหยา พูดได้ว่าสาเหตุที่ชนเผ่ากระเทียมสามารถพัฒนาได้รวดเร็วเพียงนี้ ก็เพราะความสามารถส่วนตัวที่เหนือกว่าของอิซาเบล
โดยปกติแล้ว การที่ชนเผ่าหนึ่งจะพัฒนาอารยธรรมอย่างต่อเนื่อง ขยายประชากร ต้องอาศัยความอดทนเพียงพอและการดูแลเอาใจใส่อย่างต่อเนื่อง
ความก้าวหน้าของอารยธรรมต้องสะสมเป็นเวลานาน จึงจะปรากฏเป็นภาพขึ้นลงเป็นเกลียว
ลู่เหยารู้สึกเลือนรางว่า ผู้เล่นที่เป็นเทพในโซนปลอดภัย ในสถานการณ์ปกติจะไม่สามารถมีผู้ศรัทธาได้
ตัวเลือกนี้ไม่มีปรากฏให้เห็นในภาพรวมปาฏิหาริย์เลย อิซาเบลเหมือนมรดกที่ลู่เหยาสืบทอดมาจากเทพแห่งป่ามากกว่า
เขาประมาณว่า การปั้นผู้ศรัทธาขึ้นมาเองสักคน อาจต้องออกจากโซนปลอดภัย สร้างสิ่งมหัศจรรย์ เข้าสู่โซนปีนป่าย จึงจะมีตัวเลือกที่เหมาะสม
ลู่เหยามองไปทางขวาบน
ประชากร: 11,371 ศรัทธา: 11,094
ภายใต้การผลักดันของเมืองผีซานิโร ตัวเลขเหล่านี้ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เมื่อเทียบกับการเพิ่มจำนวนคน การหาวิญญาณที่คนตายทิ้งไว้ก็ง่ายกว่ามากในเวลาอันสั้น
ภายใต้การส่งเสริมอย่างเต็มที่ของนายกเทศมนตรีแชปแมน ผู้บัญชาการอเล็กซ์พาทหารไปตามหาวิญญาณที่พเนจรไปมาบนชายหาดเป็นกลุ่มแล้วกลุ่มเล่า ส่วนใหญ่ก็เต็มใจเข้ามาอยู่ในซานิโรเพื่อแสวงหาการคุ้มครองจากเทพเจ้า
งานดูดซับวิญญาณของซานิโรได้ขยายไปถึงในทะเลทรายแล้ว
เนื่องจากอิซาเบลสังหารอย่างบ้าคลั่งในทะเลทราย ฆ่าหนอนทรายจนไม่กล้าโผล่หน้า ตอนนี้ระดับภัยคุกคามที่นั่นจึงลดลงอย่างมาก
การกำจัดฝูงหนอนทรายอย่างต่อเนื่อง ยังกระตุ้นคุณสมบัติ 【ดาบแห่งป่า】ของอิซาเบลด้วย มี【เสือดาวลาย】อีกสองตัวถูกสร้างขึ้นมา วิ่งเข้าไปในป่า ทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ที่มองไม่เห็นของชนเผ่ากระเทียม
สิ่งเดียวที่ยังไม่สมบูรณ์คือ เมืองซานิโรที่กว้างใหญ่ กลับไม่มีเครื่องบูชาที่ดูดีเลย
นายกเทศมนตรีแชปแมนเคยบอกเหตุผลไว้
ของมีค่าทุกชิ้นในเมืองถูกถวายให้เทพแห่งป่าหมด เมื่อเทพเจ้าล่มสลาย สิ่งเหล่านี้ก็ไม่รู้ว่าหายไปไหนด้วย ต่อมาท่านเทพอีฉีก็พบว่าที่นี่ไม่มีเครื่องบูชาใดๆเลย ประกอบกับเมืองซานิโรไม่ยอมจำนนง่ายๆ จึงถูกสาปแช่งจากโทเท็มลงโทษ
ลู่เหยาเคยถามอิซาเบล "เธอเคยเป็นผู้ศรัทธาของเทพแห่งป่า ทำไมชาวเมืองซานิโรถึงไม่รู้จักเธอเลย?"
"ท่านเทพเจ้า ผู้ศรัทธามักจะออกเดินทางข้างนอกเป็นเวลานาน ส่วนใหญ่ไม่ได้ประจำการอยู่ที่ไหน สิ่งที่ผู้ศรัทธารู้ก็มีอย่างจำกัดมาก"
เมื่อคิดว่าแม้แต่เสี่ยวหั่วที่เป็นผู้ติดตามในศาสนสถานยังไม่รู้จักอิซาเบล ก็ดูจะสมเหตุสมผล
ลู่เหยาจึงไม่ได้สืบสาวให้ลึกไปกว่านี้
ในขณะที่ลู่เหยากำลังจับตาดูสถานการณ์ของซานิโรอย่างใกล้ชิด กลับมีเรื่องเกิดขึ้นที่ชนเผ่ากระเทียม
ทางด้านตะวันตกของภูเขาที่ถูกแผ่นดินไหวทำลาย มี【สัตว์ถ้ำ】บางตัวปรากฏตัวขึ้น
เพื่อถ่วงเวลาให้ชนเผ่ากระเทียมรวบรวมกำลังพล หัวหน้านักล่าสองคน เหลี่ยเที่ยวและอวี๋เหยา พาพรานอีกห้าคนไปล่อสัตว์ถ้ำไปอีกทาง แต่เพราะศัตรูมากกว่า ทำให้หัวหน้านักล่าและพรานอีกสี่คนต้องตาย มีเพียงอวี๋เหยาที่บาดเจ็บรอดมาได้
ข่าวนี้มาอย่างกะทันหัน ทำให้ลู่เหยางุนงงเล็กน้อย แล้วก็โกรธตามมา
ไม่สนใจสถานการณ์ทางภูเขา พวกแกกลับมาท้าทายฉันอย่างนั้นเหรอ?
-- อิซาเบล ไปฆ่าพวกสัตว์ถ้ำพวกนั้นให้ตายตามหัวหน้านักล่าไป
หลังได้รับคำสั่ง ผู้ศรัทธาก็รีบไปยังภูเขา
ในไม่ช้า ก็ปรากฏข้อความ【กำลังต่อสู้】อยู่เหนือหัวอิซาเบล
ลู่เหยาคลิกเข้าไปในหน้าต่อสู้
ในฉากการต่อสู้ สัตว์ถ้ำเป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์ที่เปลือยท่อนบน สวมหน้ากากหิน มีขนหนาปกคลุมทั่วตัว ถือหอกหิน มีตั้งแต่ระดับ LV1 ถึง LV5 รวมห้าตัว
เมื่อเจอสัตว์ประหลาดในระดับนี้ ตอนนี้วีรบุรุษที่ยังไม่มีทหารประจำการเป็นธรรมดาที่จะต่อสู้ได้ยาก
ลู่เหยามองข้อมูลของสัตว์ถ้ำระดับสูงสุดผ่านๆ
...
【สัตว์ถ้ำ LV5】
พลังชีวิต: 102/102
พลังเวท: 22/22
พลังโจมตี: 6
พลังป้องกัน: 4
ความเร็ว: 4
【พลังวังชา Lv2】
พลังชีวิตสูงกว่าปกติ สามารถรักษาแรงต่อสู้ได้นานกว่า
...
สำหรับอิซาเบลแล้ว ต่อให้มีสัตว์ถ้ำมากแค่ไหนก็เป็นแค่แมลง มันพยายามเข้าโจมตี แต่ก็ไม่สามารถทำลายการป้องกันของอิซาเบลได้ แม้กระทั่งการขว้างหอกก็พลาดหมด
อิซาเบลฆ่าอย่างเย็นชาตลอดทาง หลังจากกำจัดสัตว์ถ้ำไปสองกลุ่มติดต่อกัน ในที่สุดก็พบฐานที่มั่นใหญ่ของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ รังของมันอยู่บนภูเขาลูกหนึ่ง ที่นั่นยังมีอีกสิบตัว มีหัวหน้าเป็น【สัตว์ถ้ำกลายพันธุ์】หนึ่งตัว
...
【สัตว์ถ้ำกลายพันธุ์ LV10】
พลังชีวิต: 219/219
พลังเวท: 51/51
พลังโจมตี: 8
พลังป้องกัน: 6
ความเร็ว: 6
【พลังวังชา Lv5】
พลังชีวิตสูงกว่าปกติ สามารถรักษาแรงต่อสู้ได้นานกว่า
【การโจมตีหนัก LV1】
ขณะโจมตีมีโอกาสทำความเสียหายพิเศษ
...
ในรังของสัตว์ถ้ำ ยังมีคนตัวจิ๋วจากชนเผ่าบ่อเกลือมาหาอยู่ด้วย
คนตัวจิ๋วเหล่านี้เห็นอิซาเบลมา ก็ตกใจวิ่งหนีออกไปข้างนอก
ลู่เหยาขมวดคิ้ว
ไอ้พวกก่อกวนพวกนี้อีกแล้ว ไปไหนก็เจอแต่พวกมัน
การที่สัตว์ถ้ำโจมตีชนเผ่ากระเทียมกะทันหัน ยากที่จะบอกว่าไม่เกี่ยวข้องกับชนเผ่าบ่อเกลือเลย
เผชิญหน้ากับอิซาเบล 【สัตว์ถ้ำกลายพันธุ์】กลับวิ่งหนี ตามคนของชนเผ่าบ่อเกลือไป ไม่มีภาวะผู้นำเลย
กล้าไปทำให้เทพโกรธแล้วคิดจะหนีเหรอ?
ลู่เหยาเรียกสายฟ้าลงมาทันที กระแทก【สัตว์ถ้ำกลายพันธุ์】ลดเลือด 40 หน่วย การโจมตีด้วยไฟฟ้าครั้งนี้ทำให้สัตว์ถ้ำวิ่งหนีช้าลงบ้าง อิซาเบลตามทันในทันที
อิซาเบลเรียกดาบศักดิ์สิทธ์ออกมา แล้วก็เหยียบสัตว์ถ้ำกลายพันธุ์ราบ ระหว่างการฟันต่อเนื่องและการระเบิดด้วยแสงสีเขียว พลังชีวิตของหัวหน้าสัตว์ถ้ำก็เป็นศูนย์ ล้มลงแล้วแสดง 【ตาย】อยู่เหนือหัว
อิซาเบลเริ่มฆ่าล้างสัตว์ถ้ำที่เหลือต่อ
อาจเป็นเพราะสติปัญญาไม่สูง สัตว์ถ้ำระดับต่ำกลับไม่กลัวความตาย เข้ามาอย่างไม่ขาดสาย แม้ผลจะออกมาเป็นถูกอิซาเบลสังหารได้อย่างง่ายดายก็ตาม
หลังจบการต่อสู้ อิซาเบลยืนพิงดาบ แสงสีเขียวระยิบระยับลอยออกมาจากศพบนพื้น ค่อยๆรวมตัวเป็นสัตว์ตัวเล็ก
...
【กระต่ายวิ่งทางไกล LV5】【อิซาเบลสร้าง】
พลังชีวิต: 75/75
พลังเวท: 25/25
พลังโจมตี: 2
พลังป้องกัน: 2
ความเร็ว: 10
【วิ่งทางไกล LV5】
สามารถวิ่งด้วยความเร็วสูงได้เป็นเวลานาน หลบหลีกศัตรู
【องค์ประกอบแห่งป่า LV1】
สิ่งมีชีวิตองค์ประกอบป่า มีประโยชน์ต่อการเติบโตอย่างรวดเร็วของป่า คุณสมบัติทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นเมื่ออยู่ในป่า ผลขึ้นอยู่กับระดับความสามารถและพลังชีวิต
...
คุณสมบัติของกระต่ายวิ่งทางไกลก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร แค่ดีกว่าไม่มีน่ะนะ
"ท่านเทพเจ้า"
อิซาเบลพูด "มันจะทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางการสื่อสารระหว่างชนเผ่า ถ่ายทอดข้อมูลข่าวสารได้"
จุดสนใจหลักของลู่เหยาไม่ใช่กระต่ายตัวนี้หรอก
เขาพิมพ์ข้อความ
-- ถามวิญญาณ ทำไมสัตว์ถ้ำถึงโจมตีชนเผ่ากระเทียม ใครเป็นผู้บงการเบื้องหลัง
