บทที่ 23 พวกก่อกวน
บทที่ 23 พวกก่อกวน
การกลับมาของอิซาเบล ทำให้ในที่สุดลู่เหยาก็มีคนที่สามารถสื่อสารและสั่งการด้วยตรงๆ แบบซับซ้อนได้
【จดหมายล่องลอย】ตอนนี้เหลือกระดาษจดหมายให้ใช้แค่ 1 แผ่น พอใช้หมดก็จะหมดฤทธิ์ ลู่เหยาต้องการให้มันให้ผลผลิตค่าศรัทธาชั่วโมงละ 1 หน่วย ดังนั้นโดยพื้นฐานมันจึงใช้เป็นเครื่องรางได้เท่านั้น
ก่อนหน้านี้ หากลู่เหยาต้องการออกคำสั่ง ต้องให้ผู้พยากรณ์ตีความ แล้วถ่ายทอดต่อไปยังชนเผ่า แต่จากการที่คำสั่งต้องผ่านการคาดเดาและอธิบายของผู้พยากรณ์ ทำให้เมื่อมองจากสายตาของคนจิ๋ว ลู่เหยาผู้เป็นเทพก็ยิ่งกลายเป็นสิ่งลึกลับและคาดเดาไม่ได้
ทั้งกระบวนการนั้น เหมือนการใช้ถุงมือหนังไปแคะขี้มูก
ทั้งมือและจมูกก็รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง
โดยผ่านปากของอิซาเบล ลู่เหยาซึ่งอยู่ในมุมมองแบบสูงก็จะรู้ได้ว่า แท้จริงแล้วมีอะไรเกิดขึ้นบ้างในโลกเกมพิกเซลนี้
"ตามที่ชนเผ่าเบตูบอกมา โจรทะเลทรายเริ่มปรากฏขึ้นในสองสามปีมานี้เอง ส่วนก่อนที่อสูรน้ำจะบุกโจมตีโอเอซิส เคยเกิดเรื่องหนึ่งขึ้น"
ข้อความปรากฏลอยเหนือศีรษะของอิซาเบล
"ชนเผ่าบ่อเกลือเคยไปหาชนเผ่าเบตู ต้องการให้พวกเขาขนส่งสินค้าให้ชนเผ่าบ่อเกลือในทะเลทราย และตั้งฐานที่มั่นของชนเผ่าบ่อเกลือในโอเอซิส"
"แต่สิ่งนี้ถูกชนเผ่าเบตูต่อต้านและปฏิเสธ"
"หลังจากนั้นไม่นาน ฝูงอสูรทะเลทรายที่แต่เดิมอยู่ห่างจากโอเอซิสกลับพลันสับสนอลหม่าน และโจมตีเข้ามาเป็นจำนวนมาก ชนเผ่าเบตูสู้ไม่ไหว จึงต้องทิ้งโอเอซิส หลบหนีไปชั่วคราว"
"ระหว่างหลบหนี โจรทะเลทรายก็ฉวยโอกาสโจมตี สังหารคนของชนเผ่าเบตูเป็นจำนวนมาก ชิงอูฐและฝูงแกะไป"
"ชนเผ่าบ่อเกลืออันตรายมาก" อิซาเบลแสดงความคิดเห็น
ลู่เหยาคิดในใจ สิ่งที่ต้องมาก็ต้องมาจนได้
หากชนเผ่ากระเทียมปฏิเสธการค้าขายกับพวกเขาตั้งแต่แรก ก็อาจจะถูกทำให้วุ่นวายจนเหนื่อยหน่าย และพบกับปัญหาที่คาดไม่ถึงต่างๆ ก็ได้
ชนเผ่าบ่อเกลือแผ่ขยายอิทธิพลไปรอบๆ ชนเผ่ากระเทียมก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือพวกเขาด้วย
ลู่เหยามองที่เชลยชนเผ่าบ่อเกลือทั้ง 11 คน และนึกอะไรขึ้นมาได้
เขาพิมพ์ข้อความบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว
--- ส่งเชลยทั้ง 11 คนนี้ให้ชนเผ่าแม่น้ำตะวันออก ถือเป็นการช่วยเหลือพวกเขา
"รับทราบ ท่านเทพเจ้า"
--- แล้วก็ไปถามชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกด้วยว่า ชนเผ่าบ่อเกลือร่วมมือกับพวกเขาแค่ไหน
หลังได้รับคำสั่ง อิซาเบลก็ไปพบกับ【ผู้เฒ่า】
"ท่านอัครสาวกนี่นา!"
【ผู้เฒ่า】ดูประหลาดใจมาก เหนือศีรษะปรากฏเครื่องหมายคำถาม
เธอคิดในใจ "โชคดีที่ชนเผ่ายังคงสวดภาวนาและบูชาอยู่ เทพทั่วไปไม่สามารถมีอัครสาวกได้ ดูเหมือนเทพเจ้าเหยาจะเป็นเทพผู้น่าขนพองสยองเกล้าระดับเดียวกับเทพอีฉีเลย"
ซึ่งนั่นก็ทำให้ลู่เหยาระวังตัวขึ้นมา
เทพอีฉีก็มีอัครสาวกเหมือนกัน ถ้าเจอเข้าต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
...
【ชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกมีทัศนคติกลายเป็นสนิทสนม】
การส่งเชลยกลุ่มนี้ไป ก็ได้รับการขอบคุณและทำให้ชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกรู้สึกดีขึ้นจริงๆ
จากนั้นลู่เหยาก็หันความสนใจไปอีกฝั่ง
การที่กลุ่มผู้รอดชีวิตจากชนเผ่าเบตูเข้าร่วม ทำให้ชนเผ่ากระเทียมเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่หลายอย่าง
【ชนเผ่ากระเทียมเรียนรู้วิธีเลี้ยงและใช้ประโยชน์จากอูฐ】
【ชนเผ่ากระเทียมเรียนรู้วิธีเลี้ยงและใช้ประโยชน์จากแกะ】
【ชนเผ่ากระเทียมมีปศุสัตว์แล้ว】
【ชนเผ่ากระเทียมค้นพบขนแกะ】
สัตว์เลี้ยงทั้งสองชนิดที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีต่างมีประโยชน์
หลังชนเผ่ากระเทียมเริ่มเลี้ยงอูฐ อูฐก็เริ่มแทนที่แรงงานคนในอดีต ใช้บรรทุกวัตถุหนักต่างๆ เช่น ไม้ หิน และปลา ทำให้ประสิทธิภาพในการขนส่งและเก็บของเพิ่มขึ้นมาก
คนจิ๋วเริ่มขี่อูฐออกสำรวจไปทั่ว ด้วยพาหนะนี้ ทำให้พื้นที่เคลื่อนที่ของคนในชนเผ่าขยายออกไปมาก พวกเขาสามารถเข้าออกป่าและภูเขาได้ในเวลาสั้นๆ ชนเผ่ากระเทียมยังได้เหยียบย่างทะเลทรายเป็นครั้งแรก และค้นหาทรัพยากรที่ใช้ได้ในนั้น
การปรากฏของแกะยิ่งนำมาซึ่งทรัพยากรสำคัญสองอย่าง
เนื้อ และขนแกะ
ในอดีต เนื้อของชนเผ่ากระเทียมล้วนได้มาจากการล่าของนายพราน การล่าไม่เพียงขึ้นกับฤดูกาล แต่ยังเสี่ยงอันตรายด้วย แม้ตอนนี้จะมีธนูแล้ว นายพรานก็ยังบาดเจ็บบ่อยๆ
หลังจากเลี้ยงแกะ เนื้อก็มีแหล่งจำหน่ายที่มั่นคง
ขนแกะยิ่งเป็นวัสดุสำคัญสำหรับการกันหนาว
คนชนเผ่าเบตูต่างเป็นผู้ชำนาญการฝึกสัตว์ พวกเขาไม่เพียงถนัดเลี้ยงอูฐและแกะ แต่ยังรู้วิธีปั่นทอและถักขนแกะอีกด้วย หลังรวมกลุ่มประชากรเข้าด้วยกันแล้ว เทคนิคเหล่านี้ก็กลายเป็นความรู้ของชนเผ่ากระเทียม แพร่หลายอย่างกว้างขวาง
ผู้ที่ลู่เหยาให้ความสำคัญเป็นพิเศษคือซาฮาน ผู้นำของกลุ่มผู้รอดชีวิตจากชนเผ่าเบตู เขาเป็นคนแก่ผมขาวปลอด มีตำแหน่งเป็น【ผู้ทำนายดวงดาว】
...
【ผู้ทำนายดวงดาวLv4】ซาฮาน
พลังโจมตี0 พลังป้องกัน0 ความรู้4 พลังเวท2 โชคลาภ0 กำลังใจ1
【ความสามารถ】
วิชาทำนายดวงดาว Lv3: ทำนายการเปลี่ยนแปลงของท้องฟ้าและเคราะห์ร้ายเคราะห์ดีได้จากการผันแปรของดวงดาว
...
ผู้ที่คล้ายกับซาฮานอยู่บ้างคือหมอผีเลี่ยเซียง
...
【หมอผีLv3】เลี่ยเซียง
พลังโจมตี0 พลังป้องกัน0 ความรู้2 พลังเวท2 โชคลาภ0 กำลังใจ1
【ความสามารถ】
ศิลปะรักษา Lv2: สามารถรักษาโรคและบาดแผลต่างๆ ความสามารถในการรักษาเกี่ยวข้องกับระดับทักษะ ความรู้ และพลังเวท
...
ความสามารถของผู้ทำนายดวงดาวและหมอผีนั้นมีแง่มุมการใช้งานและการนำไปประยุกต์สูงมาก
หลังมาถึงชนเผ่ากระเทียม ผู้ทำนายดวงดาวก็นั่งอยู่ข้างศาสนสถาน เขาตั้้งเต็นท์หนังแกะ กราบไหว้เทพเจ้าไปด้วย สังเกตดวงดาวทำนายไปด้วย
ส่วนใหญ่แล้ว เขาทำหน้าที่เป็นผู้พยากรณ์อากาศของชนเผ่า
"ฝนตกชุก ใบไม้ผลินี้เหมาะแก่การหว่านเมล็ด"
"ลมบ้าหมุนกำลังก่อตัวที่ขอบฟ้า ทุกคนจัดเก็บข้าวของให้เรียบร้อย รีบหลบภัยเถอะ"
"เพลิงโทสะกำลังจะระเบิดในหุบเขา ห้ามเข้าไปในนั้น"
...
ลู่เหยาตรวจสอบเป็นพิเศษ พบว่าการพยากรณ์ภัยพิบัติขนาดใหญ่ เช่น ฝนตกหนัก แผ่นดินไหว พายุหมุน ของซาฮานนั้นมีความแม่นยำสูงมาก
ชนเผ่ากระเทียมหลอมรวมชนเผ่าเบตู ขยายอาณาเขตและอุตสาหกรรมออกไปได้มากขึ้น บวกกับอาหารที่อุดมสมบูรณ์ยิ่งขึ้น คนจิ๋วส่วนใหญ่มีรอยยิ้มอยู่เหนือศีรษะ
แต่อีกด้านหนึ่ง สถานการณ์ของชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกกลับเลวร้ายลงอย่างต่อเนื่อง
แต่เดิมอสูรทะเลก็เป็นโรคที่รักษายาก พวกมันอ่อนแอลงเรื่อยๆ และตายไป ตอนนี้เหลือรอดชีวิตอยู่เพียงสองตัว
อิซาเบลกลับมายังศาสนสถาน รายงานว่า "ท่านเทพเจ้า ข้าน้อยใช้ภาวนาใกล้ตายปลุกวิญญาณอสูรทะเลขึ้นมาในชนเผ่าแม่น้ำตะวันออก หลังจากสอบถามตรวจสอบแล้ว พบว่าสาเหตุการเจ็บป่วยของพวกมันคือการได้รับพิษ"
"อสูรทะเลมักจะหาอาหารในน้ำ กินปลา กุ้ง และหอย แต่ในช่วงปีที่ผ่านมา ที่ก้นน้ำกลับมีเนื้อประหลาดปรากฏขึ้นจำนวนมาก"
"เนื้อเหล่านี้ล้วนสดใหม่ อสูรทะเลชอบมาก แม้ร่างกายจะใหญ่โต แต่สมองกลับไม่ฉลาดเลย พอๆ กับเด็กทารก"
"หลังกินเนื้อเหล่านี้เข้าไป อสูรทะเลก็เริ่มแสดงอาการป่วยในระดับต่างๆ เกล็ดเน่าเปื่อย ตัวอ่อนแรง ง่วงซึมอยากนอนตลอดเวลา อาการรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ก็จะทำให้อสูรทะเลตายในที่สุด"
เหตุการณ์วางยาพิษอสูรทะเล เบื้องหลังกำลังเล่นงานชนเผ่าแม่น้ำตะวันออก
รูปแบบที่เหมือนไม้กวนอึแบบนี้ ทำให้ลู่เหยานึกถึงกลุ่มคนบางกลุ่มขึ้นมาทันที
เขาพิมพ์ข้อความบนแป้นพิมพ์
--- ชนเผ่าบ่อเกลือ
"ท่านเทพเจ้าช่างหยั่งรู้ทุกสิ่งจริงๆ"
อิซาเบลเล่าต่อถึงสิ่งที่เธอค้นพบ
"ข้าน้อยใช้ภาวนาใกล้ตายสอบถามวิญญาณในแม่น้ำตะวันออก วิญญาณเล่าว่า มีกลุ่มคนปริศนาแอบลงเรือมาในแม่น้ำตอนกลางคืน พวกเขามาในจุดที่ห่างจากเกาะเรือของชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกไม่ไกลนัก ทิ้งเนื้อลงไปในน้ำ ยืนยันแล้วว่าเป็นฝีมือของชนเผ่าบ่อเกลือ"
"ตามที่ชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกเล่ามา พวกเขามีความขัดแย้งกับชนเผ่าบ่อเกลือ ชนเผ่าบ่อเกลือต้องการแลกอสูรทะเลด้วยทาสและเกลือมาโดยตลอด แต่ถูกชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกปฏิเสธ"
"ชนเผ่าบ่อเกลือไม่พอใจในเรื่องนี้มาก พวกเขามองว่านี่เป็นการทรยศและไม่ไว้ใจ ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายเย็นชาลงเรื่อยๆ ปริมาณการซื้อขายก็ลดน้อยถอยลงไม่หยุด"
ลู่เหยาเข้าใจแล้ว
ดูเหมือนว่าภาวนาใกล้ตายนี้ ไม่เพียงใช้เรียกวิญญาณมาต่อสู้ได้ แต่การเก็บข้อมูลข่าวสารนี่สิเทพจริงๆ
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจ
--- บอกความจริงให้ชนเผ่าแม่น้ำตะวันออกรู้
--- แล้วก็บอกพวกเขาด้วยว่า ชนเผ่ากระเทียมยินดีจะมอบที่ดินผืนหนึ่งริมฝั่งแม่น้ำ ให้พวกเขามาตั้งถิ่นฐานบนบก ไม่ต้องกังวลกับภัยคลื่นลมบนผืนน้ำและสภาพอากาศอีก อยู่ใกล้ชนเผ่ากระเทียมมากขึ้น สะดวกต่อการค้าขาย และยังช่วยเหลือกันและกันได้ด้วย
"รับทราบ ท่านเทพเจ้า"
อิซาเบลรับคำสั่ง
