ตอนที่ 54 เหตุการณ์ไม่คาดคิด

“พวกแกไสหัวไปให้พ้น!”

เย่เฉิน และคนอื่นๆ ยืนอยู่หน้าวิลล่าหรูพร้อมด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ

เกิดอะไรขึ้นกัน?

นี่ไม่ใช่วิลล่าที่ ซุน ซือหยวน เพิ่งเช่าไว้หรอกเหรอ? ทำไมพวกเขายังไม่ได้เข้าไปเลยด้วยซ้ำ กลับถูกชายหนุ่มที่ออกมาจากวิลล่าด่าทอแบบนี้

“ไอ้หนู แกพูดว่าอะไรนะ?”

ซุน ซือหยวน ที่ทนไม่ไหวรีบก้าวออกมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มคนนั้นทันที

นี่คือวิลล่าที่เขาเพิ่งเช่าไว้ ยังไงเขาก็ถือว่าเป็นเจ้าของวิลล่าหลังนี้ชั่วคราว

ในวิลล่าของตัวเองกลับถูกด่าแล้วยังถูกคนอื่นไล่ให้ออกไปอีก?

นี่มันใช่เรื่องตลกเหรอไง?

แม้แต่คนธรรมดายังไม่ยอมทนกับการถูกเหยียดหยามแบบนี้ นับประสาอะไรกับคนหนุ่มสาวที่เต็มไปด้วยพลังอย่าง ซุน ซือหยวน

“หึหึ”

ชายหนุ่มหัวเราะเย้ยเสียงหนึ่งโดยไม่สนใจ ซุน ซือหยวน เลยแม้แต่น้อย

“ฉันบอกให้พวกแกไสหัวไป ไม่ได้ยินหรือไงวะ?”

ชายหนุ่มมีท่าทีหยิ่งยโส โดยเขาทวนสิ่งที่เพิ่งพูดออกไป ..อีกครั้ง

ซุน ซือหยวน ที่เห็นโกรธจัด เขาพลันกำหมัดแน่นขึ้น

“โห อยากสู้งั้นหรือ? ได้อยู่แล้ว ทุกคนออกมาสิ”

ชายหนุ่มที่หยิ่งยโสเห็น ซุน ซือหยวน กำหมัดแน่น ก็พลันยิ้มเยาะเสียงหนึ่งแล้วหันหลังตะโกนเข้าไปในวิลล่า

ไม่นานนัก ชาย และหญิงจากในวิลล่าก็เดินออกมากว่าสิบคน

ส่วนใหญ่มากกว่าครึ่งเป็นผู้ชาย

“คุณชายติง คนพวกนี้เป็นใครกันคะ?”

หญิงสาวผมสั้นคนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนของชายหนุ่มที่หยิ่งยโสถามด้วยความสงสัย

“ฉันเองก็ไม่รู้ว่าพวกบ้าพวกนี้เป็นใคร มาบุกวิลล่าของฉันแล้วยังอยากจะมาต่อยหน้าฉันอีก”

ชายหนุ่มที่หยิ่งยโสซึ่งถูกเรียกว่า ‘คุณชายติง’ พูดอย่างดูถูกเหยียดหยาม

“อะไรนะ กล้าต่อยกันเลยเหรอ?”

“ใครหน้าไหนมันกล้าต่อย คุณชายติง ของเรา”

“ใครที่กล้าต่อย ก็มา.. มาลองดูกันซักตั้ง”

เพื่อนๆ ของ คุณชายติง หกหรือเจ็ดคนเดินออกมาจากวิลล่าทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น

พวกเขามายืนเคียงข้าง คุณชายติง และยืนจ้องหน้ากับ ซุน ซือหยวน และเย่เฉิน รวมไปถึงคนอื่นๆ

“ไอ้หนุ่ม มันเป็นแกใช่ไหมวะ?”

ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ที่สูงถึงหนึ่งเมตรเก้าถาม ซุน ซือหยวน

“เดี๋ยวก่อน นาย..พูดว่าอะไรนะ?”

ซุน ซือหยวน ถามด้วยความงุนงง

“ฉันพูดว่าอะไรน่ะเหรอ? ฉันก็บอกให้พวกแกไสหัวออกไปไง!”

ชายหนุ่มที่หยิ่งยโสกล่าวเยาะเย้ย

“นายบอกว่านี่คือวิลล่าของนายเหรอ?”

“ใช่ แล้วไง?”

ชายหนุ่มที่หยิ่งยโสพยักหน้า

ซุน ซือหยวน สับสนทันที นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

นี่ไม่ใช่วิลล่าที่เขาเพิ่งเช่าไว้หรอกเหรอไง?

เมื่อกี้ตอนเขาเช่าวิลล่าเจ้าหน้าที่บอกว่านี่เป็นวิลล่าหลังสุดท้ายที่ว่างในวันนี้

ถ้าเขามาช้ากว่านี้คงจะเช่าไม่ได้แล้ว

หรือว่าเขาจะมาผิดที่?

ซุน ซือหยวน หันไปมองพนักงานที่พาพวกเขามาที่นี่

“คุณพาเรามาผิดทางหรือเปล่า? และนี่คือวิลล่าที่ฉันเช่าไว้หรือเปล่า?”

ซุน ซือหยวน ถาม

ขณะนี้แม้แต่เจ้าหน้าที่ก็ยังรู้สึกงุนงงสับสนไม่น้อย

ก็นี่แหละวิลล่าที่ฉันต้องพามา ให้ตาย..ฉันทำงานที่นี่มาหลายปีแล้ว วิลล่าที่ปล่อยเช่าในรีสอร์ตนี้มีแค่ยี่สิบกว่าหลัง ฉันจะไปจำผิดได้ยังไง?

เพียงแต่ตอนนี้สถานการณ์นี้กลับทำให้เขาเริ่มสงสัยในตัวเอง

“ช่วยกรุณารอสักครู่ครับ”

พนักงานคนนั้นพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อเช็คข้อมูลการจองวิลล่าของ ซุน ซือหยวน

“วิลล่า หมายเลข 16”

พนักงานเช็คข้อมูล และยืนยันได้ว่า ซุน ซือหยวน จองวิลล่า หมายเลข 16 จริงๆ

และวิลล่าที่พวกเขาอยู่ตรงหน้าก็เป็นวิลล่า หมายเลข 16..

ไม่มีผิดแน่นอน

“ผมตรวจเช็คข้อมูลแล้ว เป็นที่นี่แหละครับ”

พนักงานตอบกลับ ซุน ซือหยวน

“พวกคุณเห็นไหม.. ว่านี่คือวิลล่าที่ฉันเช่าไว้ แล้วทำไมมันถึงกลายเป็นของนายไปได้?!”

เมื่อได้รับการยืนยันจากพนักงาน ซุน ซือหยวน เริ่มมีความมั่นใจ และถามกลับไปยังชายหนุ่มที่หยิ่งยโสคนนั้นโดยตรง

พนักงานก็ยังเดินเข้าไปถามชายหนุ่มที่หยิ่งยโสที่ถูกเรียกว่า คุณชายติง คนนั้นเช่นกัน

“ขอโทษครับ คุณเองได้จองวิลล่า หมายเลข 16 นี้ไว้ด้วยหรือเปล่า?”

เมื่อถูก ซุน ซือหยวน และพนักงานถาม ชายหนุ่มที่หยิ่งยโสตอบอย่างไม่พอใจไปว่า :

“วิลล่าหลังนี้ ผู้จัดการหยางให้ฉันมาอยู่ ถ้ามีปัญหาอะไรก็ไปถามผู้จัดการหยาง”

“แล้วก็อย่ามาเสียเวลาของเราอีก ฉันจะพูดอีกครั้ง ไสหัวไป!!”

ผู้จัดการหยาง? (杨经理)

เมื่อได้ยินสามคำนี้.. พนักงานก็เริ่มเป็นกังวลทันที

ผู้จัดการหยาง เป็นผู้จัดการของ ป๋ายอวิ๋น ฮิลส์ รีสอร์ท วิลล่าหลังนี้ ..ผู้จัดการหยาง ให้พวกเขาอยู่จริงๆ งั้นหรือ?

“ช่วยรอสักครู่ครับ ผมจะโทรไปสอบถาม ผู้จัดการหยาง”

พนักงานเดินไปด้านข้าง และกดหมายเลขโทรออกไปหา ผู้จัดการหยาง

“วิลล่าหลังนั้นหรือ? ฉันให้ คุณชายติง เข้าอยู่ไปเมื่อกี้เอง”

ผู้จัดการหยาง ตอบ

“คุณคืนเงินให้ลูกค้าคนนั้นแล้วให้พวกเขาไปพักที่โรงแรม อย่าไปรบกวน คุณชายติง”

“ได้ครับ”

พนักงานพยักหน้า และเข้าใจสถานการณ์แล้ว

น่าจะเป็น ซุน ซือหยวน คนนี้จองวิลล่าหลังนี้ไว้ก่อน ดังนั้นการจองจึงสำเร็จ

แต่เนื่องจาก คุณชายติง มา ผู้จัดการหยาง จึงจัดการให้ คุณชายติง เข้าอยู่ทันทีเพื่อเอาใจเขา

ดังนั้น ..จึงเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น พนักงานคนดังกล่าวส่ายหัวทันที

ตอนนี้เรื่องการไม่ทำให้ลูกค้าโกรธก็คงเป็นหน้าที่ฉัน ..ต้องจัดการสินะ เฮ้ออ

“ขอโทษนะครับ เอาอย่างนี้ดีกว่า เราจะคืนเงินให้กับทางคุณ แล้วคุณไปพักที่โรงแรมในรีสอร์ตแทน ไม่ทราบว่าพอจะได้ไหมครับ?”

พนักงานเดินเข้ามาบอกกับ ซุน ซือหยวน

วิลล่าหลังอื่นในรีสอร์ตถูกจองไว้หมดแล้ว ไม่มีที่ว่างเหลือ

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

ซุน ซือหยวน ถามด้วยความโกรธ

เห็นเช่นนี้แล้ว พนักงานคนนี้จึงไม่อยากรับผิดชอบแทน ผู้จัดการหยาง จึงกระซิบบอกความจริงทั้งหมดกับ ซุน ซือหยวน

“อะไรนะ?”

หลังจากฟังจบ ซุน ซือหยวน ก็โกรธจัดขึ้นมา

ผู้จัดการหยาง อะไรนั่น เพื่อเอาใจ คุณชายติง คนนี้ ถึงกลับยกวิลล่าที่เขาจองให้ คุณชายติง เข้าอยู่

แถมยังใช้ให้เขาไปพักโรงแรมแทน…

แม้จะคืนเงินให้แต่เรื่องแบบนี้ยิ่งคิดยิ่งโมโห

“ซือหยวน พอเถอะ”

“ใช่ ฉันว่าพวกเขามีเบื้องหลังไม่ธรรมดา พวกเราไปพักโรงแรมเถอะ”

เพื่อนร่วมชั้นของ ซู หลิงเอ๋อร์ พยายามเกลี้ยกล่อม ซุน ซือหยวน

คุณชายติง และเพื่อนๆ ของเขาพวกนั้นดูจากท่าทางก็รู้แล้วว่ามีเบื้องหลังไม่ธรรมดา คงไม่ใช่คนที่ควรเข้าไปยุ่งด้วย

พวกเราควรยอมถอยออกไปก่อนดีกว่า

ซุน ซือหยวน เองเริ่มลังเล

“กล้าบุกวิลล่าของ คุณชายติง ..ของเรา ฉันว่าพวกแกนี่คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว”

“รีบไสหัวไปอย่ามารบกวนปาร์ตี้ของเรา”

“พวกไม่มีตามันถึงได้โง่อย่างงี้ไง!!”

เพื่อนๆ ของ คุณชายติง พากันด่าทอ ซุน ซือหยวน, เย่เฉิน และคนอื่นๆ อย่างไม่หยุดหย่อนไปด้วยท่าทีหยิ่งยโสอย่างยิ่ง

“ไอ้หนุ่ม ตอนนี้แกรู้แล้วใช่ไหมว่าวิลล่าหลังนี้เป็นของใคร งั้นก็รีบๆ ไสหัวออกไปให้พ้นหน้าพ้นตาฉันซะ!”

คุณชายติง พูดไล่ ซุน ซือหยวน, เย่เฉิน และคนอื่นๆ ออกไปอีกครั้ง

“อย่ามาทำให้ตาฉันสกปรก”

“มันบ้าอะไรกันวะ ไอ้ขยะนี่ คุณชายติง สินะ แกรอฉันก่อนเถอะ!”

ซุน ซือหยวน ที่กำลังลังเลอยู่โกรธจัดขึ้นมา เมื่อได้ยินคำพูดนี้

ก่อนหน้าเขาลังเลว่าจะยอมอ่อนข้อให้ดีหรือไม่

แต่ตอนนี้เขาต้องการสู้กับ คุณชายติง ที่ว่านี่ให้ถึงที่สุด

คุณชายติง มีเบื้องหลังไม่ธรรมดา แล้วเบื้องหลังของเขาเองมันง่ายนักหรือไง?

เย่เฉิน ที่อยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้ว เขา.. อารมณ์ไม่ดีเช่นกัน

คุณชายติง อะไรคนนี้พูดจาหยาบคายเกินไป

“วันนี้ฉันจะไล่พวกแกออกจากวิลล่าหลังนี้ให้ได้”

หลังจากพูดจบ ซุน ซือหยวน หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และโทรหาพ่อของเขาทันที

เมื่อพ่อของ ซุน ซือหยวน รับสายเขาก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

“อืม ฉันรู้แล้ว”

“ฉันจะโทรไปถามให้เอง”

พ่อของ ซุน ซือหยวน ตอบรับ และเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อพ่อของเขารับปากจะช่วยแล้ว ..ก็พลันมีรอยยิ้มมั่นใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ ซุน ซือหยวน

“ทุกคนไม่ต้องกังวล พ่อของฉันออกหน้าแล้ว พวกที่จะถูกไล่ออกจากวิลล่าหลังนี้ต้องเป็นพวกเขาแน่”

ซุน ซือหยวน พูดกับ ซู หลิงเอ๋อร์ และเพื่อนๆ อย่างมั่นใจพลางชี้นิ้วไปที่ คุณชายติง และพวก