33

เมื่อเห็นสุนัขตัวน้อยอากามารุวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว และคิบะที่รีบตามไป ทุกคนรู้สึกพูดไม่ออก

เมื่อคิดถึงท่าทางภูมิใจของคิบะเมื่อครู่ และสภาพที่ตามจับสุนัขอย่างทุลักทุเลในตอนนี้ ทุกคนก็อดหัวเราะไม่ได้

โชคดีที่ทุกคนไม่สนใจเรื่องนี้มากเกินไป แต่หันมามองนารูโตะแทน

“นารูโตะ เธอมาที่นี่ได้ยังไง รู้ได้ไงว่าเรามาอยู่ที่นี่” ฮินาตะเดินเข้ามาหานารูโตะ ดวงตาที่เหมือนอัญมณีเปล่งประกายความอ่อนโยน

“วันนี้ฉันว่างเลยมาดูเธอ พวกเธอกำลังฝึกอยู่เหรอ” นารูโตะเปลี่ยนเรื่องคุย

“ใช่ พวกเรากำลังทดสอบความสามารถในการต่อสู้ แต่ฉันอ่อนแอเกินไป มักจะเป็นตัวถ่วงตลอด” ฮินาตะพูดอย่างหดหู่

“ไม่เป็นไร เนตรสีขาวของเธอก็เพียงพอแล้ว ความสามารถในการสังเกตที่ยอดเยี่ยมเป็นสิ่งที่มีประโยชน์เสมอ” นารูโตะปลอบโยนเบาๆ

“นารูโตะพูดถูก ฮินาตะ เนตรสีขาวของเธอมีประโยชน์มาก อย่าโทษตัวเองเลย” คุเรไนจุนินก็พูดขึ้นด้วย ดวงตาสวยของเธอมองนารูโตะอย่างเงียบๆ

เธอเข้าใจโดยสังหรณ์ว่าสาเหตุที่อากามารุวิ่งหนีและกลัวนารูโตะนั้นอาจเกี่ยวข้องกับเก้าหางในตัวนารูโตะ

แน่นอนว่าเธอจะถามคิบะเมื่อเขากลับมาเพื่อหาข้อเท็จจริง

【ค่าประสบการณ์ +2】

เสียงแจ้งเตือนค่าประสบการณ์ดังขึ้น นารูโตะมองคุเรไนอย่างไม่แสดงอารมณ์ และเข้าสู่ความคิดลึกๆ

การเพิ่มขึ้นของค่าประสบการณ์ทำให้เขาสับสนเสมอ เขาไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความแข็งแกร่งหรืออายุ ไม่สามารถตัดสินได้ จึงต้องสัมผัสกับผู้คนมากขึ้นทีละน้อยเพื่อหาคำตอบ

【ค่าประสบการณ์ +1】

“อากามารุเจ้าหมาบ้า นารูโตะน่ากลัวตรงไหน วิ่งหนีทำไม” เสียงโกรธเกรี้ยวดังขึ้น คิบะอุ้มอากามารุกลับมา แต่สุนัขน้อยยังคงตัวสั่นไม่กล้าเงยหน้า

“คิบะ นายไม่เป็นไรใช่ไหม” คุเรไนหันไปถามคิบะ

“แน่นอน ไม่มีปัญหา อากามารุเจ้าหมาบ้านี่บอกว่านารูโตะเป็นปีศาจ” คิบะพูดอย่างโกรธเคือง

เหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้เขาอับอาย และรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นนารูโตะและฮินาตะพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ทำให้เขาไม่พอใจมากขึ้น

“ปีศาจ?”

คุเรไนได้ยินดังนั้นรู้สึกไม่พอใจ เพราะเธอรู้เรื่องเก้าหาง จึงเตือนว่า “คิบะ ต่อไปห้ามพูดแบบนี้ เข้าใจไหม”

“ชิ รู้แล้ว” คิบะตอบอย่างไม่พอใจ มองนารูโตะด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

“นารูโตะ นายมาทำอะไรที่นี่ ที่นี่เป็นที่ฝึกของพวกเรา”

“หืม?” นารูโตะรู้สึกถึงความไม่พอใจของคิบะ จึงตอบอย่างเย็นชา “ไม่ใช่เรื่องของนาย”

“หึ ไอ้หางแถว” คิบะไม่ยอมแพ้ตอบกลับ

“หางแถว?”

นารูโตะขยับคอจนเกิดเสียงกร๊อบ “ไม่ได้สู้กับใครมานานแล้ว ฉันไม่ว่าอะไรถ้าจะออกกำลังกายวันนี้”

“โอ้ งั้นก็ดี ลองดูกัน”

คิบะก้าวไปข้างหน้า เตรียมจะสู้กับนารูโตะ แต่ในตอนนั้น อากามารุในอ้อมแขนของเขาก็วิ่งหนีไปอีกครั้ง

“เจ้าหมาบ้า กลับมาเดี๋ยวนี้!”

คิบะโกรธจนหน้าเขียว การที่อากามารุหนีไปก่อนที่จะเริ่มสู้ทำให้เขาอับอายมากขึ้น

คิบะที่โกรธมากรีบตามไป จับอากามารุกลับมา แต่ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้นารูโตะในระยะสิบเมตร อากามารุก็วิ่งหนีไปอีก ทำให้เขาอับอายอย่างมาก

เขาหมดอารมณ์จะสู้กับนารูโตะ จึงต้องอุ้มอากามารุอยู่ห่างจากนารูโตะในระยะสิบเมตรด้วยความโกรธ

【ค่าประสบการณ์ +1】

อีกด้านหนึ่ง

คุเรไนและฮินาตะล้อมรอบนารูโตะ พยายามปลอบใจเขา

“นารูโตะ อย่าโกรธเลย คิบะเป็นคนใจร้อน พวกนายเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ต้องช่วยเหลือกันนะ” คุเรไนปลอบใจนารูโตะ ไม่อยากให้เกิดการทะเลาะวิวาท

ฮินาตะที่อยู่ข้างๆ ก็บอกอย่างเบาๆ ไม่อยากให้นารูโตะได้รับบาดเจ็บเลย

“ตกลง ครั้งนี้ฉันจะปล่อยเขาไป แต่ถ้าเขากล้ามาแหย่อีก จะไม่ง่ายแบบนี้แน่” นารูโตะตอบเบาๆ

“น่ารำคาญนัก ปล่อยฉันไปเหรอ วันนี้เรามาสู้กันดูว่าใครเก่งกว่ากัน นารูโตะหรือตระกูลอินุซึกะ” คิบะที่ได้ยินนารูโตะพูดก็โกรธทันที รู้สึกเหมือนตัวเองด้อยกว่านารูโตะ จึงท้าสู้

“ทุกคนเห็นแล้วนะ เขาท้าฉันเอง” นารูโตะขยับคอแล้วเดินไปข้างหน้า

“นี่…”

คุเรไนเห็นแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่การต่อสู้เพื่อแก้แค้นระหว่างนินจาก็เป็นเรื่องปกติ เธอจึงคิดแล้วพูดว่า

“งั้นสู้กันครั้งนี้ ไม่ว่าใครชนะ ความแค้นก็หมดไป”

“ตกลง”

“ได้”

นารูโตะและคิบะมายืนต่อหน้าทุกคน เตรียมพร้อมที่จะสู้

“นารูโตะ การที่นายตอบรับการต่อสู้กับฉันคือความผิดพลาดใหญ่หลวง นายไม่รู้เลยว่าฉันแข็งแกร่งแค่ไหน” คิบะหัวเราะเยาะ และจักระที่แรงกล้าเริ่มล้อมรอบตัวเขา

คิบะใช้ “สี่ขา” ทันใดนั้นเขาโน้มตัวลงบนพื้นเหมือนสัตว์ป่า เล็บของเขาเริ่มแหลมคม ดวงตาที่ดุร้ายก็ยิ่งแหลมคมขึ้น

ฟิ้ว!

คิบะวิ่งอย่างรวดเร็วเหมือนสัตว์ป่า วิ่งวนรอบนารูโตะอย่างรวดเร็ว ความเร็วที่สูงทำให้ยากที่จะล็อคเป้าหมาย

ฮินาตะเห็นแล้วหน้าซีดด้วยความกังวล กลัวว่านารูโตะจะเป็นอะไรไป

คุเรไนที่อยู่ไม่ไกลก็ขมวดคิ้ว เตรียมจะเตือนคิบะให้ระวังตัว แต่ในขณะนั้นคิบะก็เริ่มโจมตี

“ตายซะเถอะ นารูโตะ!”

คิบะวิ่งไปที่จุดบอดด้านหลังนารูโตะ ในขณะนั้นเขาใช้พลังจากสี่ขา พุ่งตัวไปข้างหลังนารูโตะ

เล็บแหลมคมของเขาจ้องไปที่นารูโตะแล้วโจมตีอย่างรวดเร็ว

แต่ในขณะที่เล็บของเขาใกล้นารูโตะ ในขณะที่เขาคิดว่าจะชนะ

มือที่แข็งแรงก็คว้าข้อมือของเขาไว้ และก่อนที่คิบะจะมีโอกาสตอบโต้ พลังมหาศาลก็ยกคิบะขึ้นไปในอากาศ

จากนั้นนารูโตะก็เหวี่ยงคิบะลงกับพื้นอย่างแรง

ตึง ตึง ตึง!

เสียงกระแทกดังขึ้นสามครั้ง พื้นดินเกิดหลุมสามหลุม ภายใต้การกระแทกอย่างรุนแรงนี้ คิบะสลบไปทันที

ในขณะนั้นทุกคนเงียบงัน

คุเรไน, ชิโนะ, ฮินาตะ มองดูเหตุการณ์นี้อย่างตะลึง มองดูคิบะที่สลบอยู่บนพื้น นึกถึงการกระแทกอย่างรุนแรงของนารูโตะ พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นหิน

สักพักหนึ่งพวกเขาถึงได้สติแล้วชิโนะก็พูดขึ้น

“แข็งแกร่งมาก พลังมหาศาล”

“การเหวี่ยงคนได้ง่ายดายขนาดนี้ แสดงว่ามีพลังมากจริงๆ” คุเรไนก็รู้สึกตกใจ แต่เมื่อนึกถึงสภาพของคิบะ เธอก็รีบวิ่งไปดู

“เขาแค่สลบไปเท่านั้น และจะตื่นขึ้นเร็วๆ นี้ นารูโตะควบคุมพลังได้ดีมาก เขายั้งมือในขณะที่เหวี่ยงลง”

คุเรไนตรวจสอบบาดแผลของคิบะแล้วพบว่าเขาไม่เป็นอะไร จึงโล่งใจและชื่นชมการควบคุมพลังของนารูโตะ

การต่อสู้เมื่อครู่เธอไม่ทันเห็นรายละเอียดมากนัก เห็นแค่นารูโตะเหวี่ยงคิบะไปเท่านั้น ไม่ทันเห็นว่าเขาจับคิบะได้อย่างไร

ด้วยความสงสัย คุเรไนถาม “นารูโตะ นายจับคิบะได้ยังไง? ความเร็วของเขาในระดับเกะนินนั้นถือว่าเร็วมาก”

“ผมแค่ตั้งใจจะจับเขาเอง เขาเข้ามาในจังหวะพอดี ผมก็เลยจับแล้วเหวี่ยงไป” นารูโตะยักไหล่อย่างไม่รู้สึกผิดอะไร

“นี่…”

คุเรไนฟังคำอธิบายนี้แล้วรู้สึกพูดไม่ออก คิดว่านารูโตะโกหก แต่เหตุการณ์เมื่อครู่นั้นเหมือนเป็นความบังเอิญ ถ้านารูโตะไม่ได้ตั้งใจ คิบะก็คงโชคร้ายมาก

การสนทนานี้ถูกคิบะที่นอนอยู่บนพื้นได้ยิน แม้ว่าเขาจะสลบไป แต่ก็ฟื้นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เขาก็โกรธจนสลบไปอีกครั้ง

【ค่าประสบการณ์ +1】

【ค่าประสบการณ์ +2】

(จบบท)