ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 420 วิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ที่สมบูรณ์
ระบบปรับแต่งกาลเวลาสะท้านภพ ตอนที่ 420 วิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ที่สมบูรณ์
"กู่หยางผู้นี้...เอาอีกแล้ว!"
"แต่...ไม่รู้ว่าหนึ่งกระบี่นั้นของเขาจะต้านทานหนึ่งกระบี่เต็มกำลังของหวงยินได้หรือไม่"
"เกรงว่าคงยากลำบากมาก เพราะอย่างไรเสียนั่นก็คือหนึ่งกระบี่ที่หลอมรวมสายเลือดกับกายาศักดิ์สิทธิ์เข้าด้วยกัน!"
"ถูกต้อง ถึงแม้ว่ากู่หยางจะเป็นอสูรโดยแท้ที่เข้าใจวิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ แต่ต่อให้เป็นวิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน ก็ยังคงมีช่องว่างอยู่"
"หากกู่หยางครอบครองสายเลือดกับกายาศักดิ์สิทธิ์ หวงยินคงไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ แต่น่าเสียดาย... เขากลับไม่มี"
"นี่ช่างน่าเสียดายจริง ๆ"
ยอดฝีมือขอบเขตราชันมากมายต่างกล่าวอย่างซาบซึ้งใจ
พวกเขาย่อมไม่คิดว่ากู่หยางจะสามารถรับกระบี่นี้ได้
ท้ายที่สุด...
สายเลือดวิหคชาดบรรพกาลกับกายาศักดิ์สิทธิ์วิหคชาดย่อมไม่ธรรมดา
ในขณะเดียวกัน
เผชิญหน้ากับหนึ่งกระบี่เต็มกำลังนี้
กู่หยางก็แค่เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
ไม่ถอยหนี ไม่หลบเลี่ยง ยังคงยืนอยู่ที่เดิม
เห็นเพียงกระบี่วิญญาณระดับราชันในมือเขา ตอนนี้กลับเริ่มสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
ราวกับว่าพลังอันน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งกำลังถูกเทลงไปในนั้นอย่างบ้าคลั่ง!
ฉากนี้ ทำให้ยอดฝีมือขอบเขตราชันมากมายต่างเปลี่ยนสีหน้าทันที
"กู่หยางเตรียมจะลงมือแล้ว!"
สายตาของพวกเขาต่างจ้องมองไปที่กู่หยาง อยากจะดูว่ากู่หยางจะรับมืออย่างไร
จะใช้หนึ่งกระบี่เมื่อครู่อีกหรือ
หนึ่งกระบี่นั้นพิสดารเหนือชั้นจริง ๆ แต่หากเตรียมตัวล่วงหน้า บางทีก็ไม่แน่ว่าจะไม่สามารถทำลายได้
ตอนนี้สีหน้าของหวงยินจริงจังขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เหมือนกับว่าเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่แล้ว
หากกู่หยางใช้หนึ่งกระบี่เมื่อครู่อีกครั้ง ย่อมไม่สามารถทำลายแนวป้องกันของนางได้อย่างง่ายดายเหมือนก่อนหน้านี้แน่นอน!
และขณะที่ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างจ้องมองอยู่
กู่หยางกลับไม่ได้วางกระบี่วิญญาณระดับราชันไว้ที่เอว แต่ค่อย ๆ ยกมันขึ้นมา
"ในเมื่อเจ้าลงมือเต็มที่ เช่นนั้น...ข้าก็จะทำให้เจ้าพ่ายแพ้อย่างราบคาบ!"
กู่หยางเผยรอยยิ้มกว้าง
น้ำเสียงราบเรียบ แต่กลับเต็มไปด้วยความมั่นใจ
ทันทีที่เขาพูดจบ
ในดวงตาของเขาก็ฉายแววคมกริบ
จากนั้น กระบี่วิญญาณระดับราชันในมือของกู่หยางกลับเริ่มสั่นสะท้านอย่างรุนแรง
เสียงสั่นสะเทือนดังขึ้นเป็นระลอก
เห็นได้ชัดว่ากระบี่กำลังสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ราวกับจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ได้ทุกเมื่อ!
และขณะถัดมา
กู่หยางจึงค่อย ๆ ฟันกระบี่ลง
พร้อมกันนั้น เขาก็บ่นพึมพำ
"พระสูตรกระบี่ปลิดสวรรค์กระบวนท่าที่สอง...มลายสวรรค์!"
ทันทีที่พูดจบ
กระบี่ก็ฟาดลง
และก็เป็นช่วงเวลานี้เอง
แกร๊ก!
เสียงแตกสลายดังขึ้นกลางอากาศ
กระบี่วิญญาณระดับราชันที่คมกริบโด่งดังนั้น บัดนี้กลับมีรอยแตกร้าวปรากฏขึ้นอย่างเด่นชัด!
ทันทีที่รอยแตกปรากฏ
ปราณกระบี่อันน่าสะพรึงกลัว ก็พลันพวยพุ่งออกมาจากกระบี่วิญญาณระดับราชันนั้น!
ฟึ่บ!
ปราณกระบี่พุ่งทะยานฟ้า ชั่วขณะเดียวก็ฉีกขาดท้องฟ้าออกจากกันอย่างสิ้นเชิง
ขณะนั้น ห้วงมิติพังทลาย ผืนฟ้ายุบตัว!
พื้นดินก็สั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง พื้นที่แห้งแล้งใต้เท้าพวกเขาแตกกระจายอย่างสิ้นเชิง
ปราณกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก ราวกับจะทำลายล้างโลกนี้!
พลังกดดันอันทรงพลังถึงขีดสุด...
ก็แผ่ซ่านออกมาจากผลึกฉายภาพ ตรงเข้าไปยังยอดเขาเงาเร้นลับ
ในเวลานี้
ยอดฝีมือขอบเขตราชันมากมายต่างตัวสั่นเทิ้ม ใบหน้าซีดเผือด
"นี่..."
"หนึ่งกระบี่ที่น่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน"
"พลังกดดันอันยิ่งใหญ่นี้ แม้แต่ยอดฝีมือขอบเขตราชันในหมู่พวกเรา ก็ยังไม่อาจเทียบได้!"
"ข้ารู้สึกว่าหากข้าต้องเผชิญหน้ากับกระบี่นี้...เกรงว่าจะถูกฉีกขาดเป็นชิ้น ๆ ในทันที!"
"น่ากลัวเกินไปแล้ว!"
"นี่ เป็นกระบี่ที่ขอบเขตมรณะชีวันจะฟาดฟันออกมาได้จริง ๆ หรือ"
เวลานี้
ไม่เพียงแต่ยอดฝีมือขอบเขตราชัน
แม้แต่ผู้แข็งแกร่งในหมู่ยอดฝีมือขอบเขตราชัน
ก็อดไม่ได้ที่จะเผยสีหน้าหวาดหวั่นออกมา
เพราะว่า ท่ามกลางหนึ่งกระบี่นี้ของกู่หยาง...พวกเขากลับรู้สึกถึงความคุกคามอันน่ากลัวยิ่งนัก!
หากพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับหนึ่งกระบี่นี้ของกู่หยาง พวกเขาเองก็ไม่แน่ว่าจะต้านทานได้!
เมื่อพวกเขานึกถึงจุดนี้...
หัวใจพวกเขาต่างสั่นสะเทือนอย่างยิ่ง!
พวกเขาคือผู้แข็งแกร่งในหมู่ยอดฝีมือขอบเขตราชัน!
ต่างจากยอดฝีมือขอบเขตราชันธรรมดาทั่วไป!
อัจฉริยะฟ้าประทานขอบเขตแก่นสุญตาขั้นสูงสุดผู้หนึ่ง ใช้กระบวนท่ากระบี่...กลับคุกคามชีวิตของพวกเขา
หากเห็นก่อนที่กู่หยางจะฟาดฟันกระบี่นี้ พวกเขาคงจะเย้ยหยันออกมาอย่างแน่นอน คิดว่าคนที่พูดแบบนี้คงจะโง่เขลาถึงที่สุด!
แต่ตอนนี้...
พวกเขากลับไม่มีข้อสงสัยใด ๆ เลย!
เพราะว่ากู่หยาง...อาจจะมีพลังที่จะสังหารพวกเขาจริง ๆ!
ยอดฝีมือขอบเขตราชันไม่น้อยต่างกลืนน้ำลายลงคออย่างห้ามไม่อยู่
สัมผัสได้ถึงพลังอำนาจอันน่าเกรงขามของหนึ่งกระบี่ของกู่หยาง ต่างก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็นยะเยือก
นี่มันช่าง...
เหลือเชื่อจริง ๆ!
ขณะเดียวกัน
ยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิมากมายตอนนี้ก็มองไปที่กู่หยางด้วยสีหน้าตกตะลึง
ในดวงตานั้นมีแต่ความตกใจ
"สัตว์ประหลาด..."
"วิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์หนึ่งเล่มก็พอแล้ว ไฉนเขายังฝึกฝนได้ถึงสองเล่ม!"
"ยิ่งไปกว่านั้น... ดูเหมือนจะอยู่ระดับที่เหนือกว่าระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นต่ำแล้ว!"
"สิ่งที่น่าตกตะลึงที่สุดก็คือ เจ้าหนุ่มนี่ถึงกับฝึกฝนวิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองกระบวนท่านี้จนสมบูรณ์แบบ!"
"วิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ที่ฝึกฝนจนสมบูรณ์แบบสองกระบวนท่า...นี่เป็นนสิ่งที่เด็กหนุ่มอายุ 18 ปีทำได้จริง ๆ หรือ"
ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจและซับซ้อน
ต้องรู้ว่าแม้แต่พวกเขาที่เป็นยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิ...คนที่สามารถเข้าถึงวิชายุทธระดับศักดิ์สิทธิ์ได้ก็มีน้อยมาก
จะพูดว่าไม่มีเลยก็ได้!
แต่กู่หยาง…
เขาเพียงแค่ขอบเขตมรณะชีวันขั้นสูงสุด แม้แต่ขอบเขตผันแปรก็ยังไม่เคยก้าวผ่าน
กลับครอบครองวิชายุทธระดับศักดิ์สิทธิ์ถึงสองกระบวนท่า แถมยังฝึกฝนจนสมบูรณ์แบบทั้งหมด!
นี่พวกเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน
เดิมทีพวกเขายังดูถูกกู่หยางอยู่บ้าง แต่ตอนนี้...
กลับไม่มีใครกล้าดูถูกหนุ่มน้อยอายุเพียง 18 ปีคนนี้อีกแล้ว!
เจ้าหมอนี่...
นับเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะอย่างแท้จริง
อย่าว่าแต่ดินแดนหมื่นรกร้างตะวันออกเลย แม้แต่หากมองไปทั่วทั้งทวีปห้วงเร้นลับ อัจฉริยะฟ้าประทานที่จะสามารถเทียบเคียงกับกู่หยางได้ก็คงจะไม่มีอยู่จริง!
เขาช่างเป็นอสูรโดยแท้!
จักรพรรดิกระบี่เลิศนภาถึงกับตาเบิกกว้าง มองดูอย่างตาค้าง
ยอดฝีมือขอบเขตจักรพรรดิคนอื่น ๆ เมื่อเห็นกู่หยางใช้วิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ 2 กระบวนท่าก็ตกตะลึงงัน
ส่วนเขาตกตะลึง...
กลับเป็นเพราะกู่หยาง ในเวลาเพียงไม่กี่เดือน กลับปรับปรุงวิชากระบี่ให้สูงขึ้นถึงระดับศักดิ์สิทธิ์!
เขาจำได้อย่างชัดเจน
หนึ่งกระบี่นี้... ก่อนหน้านี้ตอนที่กู่หยางต่อสู้กับเจียงไท่ชูในงานเลี้ยงน้ำชาอัจฉริยะฟ้าประทาน ก็เคยใช้มาแล้ว!
แต่ตอนนั้น...
หนึ่งกระบี่นี้ เป็นแค่ระดับจักรพรรดิ!
แต่ตอนนี้ กลับก้าวขึ้นไปถึงระดับศักดิ์สิทธิ์แล้ว!
ยิ่งกว่านั้น เขายังรู้สึกว่า หนึ่งกระบี่ที่กู่หยางใช้ก่อนหน้านี้ น่าจะเป็นสิ่งที่กู่หยางปรับปรุงและสร้างขึ้นมาเอง!
เมื่อคิดได้เช่นนี้ มุมปากของเขาก็อดไม่ได้ที่จะกระตุกเล็กน้อย
"วิชากระบี่ระดับจักรพรรดิปรับปรุงเป็นระดับศักดิ์สิทธิ์..."
"ยิ่งไปกว่านั้น ภายในเวลาสั้น ๆ เช่นนี้ กลับปรับปรุงได้ถึงสองกระบวนท่า..."
ยิ่งคิด จักรพรรดิกระบี่เลิศนภาก็ยิ่งรู้สึกถึงความน่าสะพรึงกลัวของกู่หยาง!
นี่ไม่สามารถใช้คำว่าสัตว์ประหลาด อสูร มาอธิบายได้แล้ว!
เรียกได้ว่าเป็นบุคคลลำดับหนึ่งในใต้หล้า!
"ครั้งก่อนที่มอบมรดกให้เขา ดูเหมือนจะเป็นการตัดสินใจที่เฉียบแหลมที่สุดในชีวิตนี้แล้ว"
จักรพรรดิกระบี่เลิศนภาเผยรอยยิ้มเล็กน้อย
ระดับของเขาเองก็มาได้เพียงเท่านี้
ส่วนวิชากระบี่ระดับจักรพรรดิและวรยุทธที่เขาสร้างขึ้นมา สามารถถูกกู่หยางดูดซับและปรับปรุงได้...
สำหรับเขาแล้ว กลับเป็นเรื่องที่น่ายินดีเสียอีก!
"บางทีในหนึ่งกระบี่นี้... อาจจะมีความเข้าใจบางส่วนของข้าแฝงอยู่ก็ได้"
คิดถึงตรงนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของจักรพรรดิกระบี่เลิศนภาก็ยิ่งแผ่ขยายมากขึ้น
สามารถเห็นหนึ่งกระบี่ที่น่าตกใจเช่นนี้...
ถึงแม้ว่าจะต้องเผชิญกับความตายที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ แต่ก็คุ้มค่าแล้ว
อีกด้านหนึ่ง
ประมุขศักดิ์สิทธิ์วิหคชาดก็ตกตะลึงกับหนึ่งกระบี่นี้ของกู่หยาง
มุมปากของเขาสั่นเทา สีหน้าดูซับซ้อนยิ่งนัก
สำหรับพลังที่กู่หยางแสดงออกมา แน่นอนว่าเขาดีใจเป็นอย่างยิ่ง
อย่างไรเสียกู่หยางก็คือ...ลูกเขยของเขา!
นับว่าเป็นคนในครอบครัวเดียวกันแล้ว!
ยิ่งกู่หยางแข็งแกร่งเท่าไร เขาก็ยิ่งดีใจมากเท่านั้น!
แต่...
กู่หยางแสดงวิชากระบี่ระดับศักดิ์สิทธิ์ที่แตกต่างกันถึงสองกระบวนท่า แถมยังฝึกฝนจนสมบูรณ์แบบทั้งหมดแล้ว
ความเข้าใจและความเป็นอสูรที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้
ก็ทำให้เขารู้สึกอับอายอยู่บ้าง