บทที่ 75: การเล่นแร่แปรธาตุเพื่อสร้างน้ำแข็ง(ฟรี)
บทที่ 75: การเล่นแร่แปรธาตุเพื่อสร้างน้ำแข็ง(ฟรี)
แค่คิดถึงแตงโมเย็นๆ
“จักรพรรดินีแห่งการกิน” จางเค่อเหมิง ร่างเล็กๆ เต็มไปด้วยพลัง!
ไม่มีอะไรดึงดูดใจเธอได้เท่ากับอาหารอร่อยๆ
ทั้งเช้า สองคนนี้สำรวจเขตปลอดภัยในหมอกหมดแล้ว
เนื่องจากภูมิประเทศในหมอกเป็นทะเลทรายทำให้พวกเขาสำรวจได้เร็ว
ไม่ได้เก็บรวบรวมทรัพยากรวัสดุมากนัก
แต่โชคดีที่จับแมลงเกราะไฟได้หลายตัว
หลินเฟิง นำแมลงเกราะไฟทั้งหมดกลับไปที่ค่ายเริ่มต้นเพื่อเลี้ยง
มันเป็นของดีเลี้ยงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี
กลับมาถึงค่ายเริ่มต้นหลินเฟิง เริ่มตรวจสอบผลการต่อสู้ในวันนี้
ด้วยทักษะการค้นหาสมบัติที่อัปเกรดแล้วของ จางเค่อเหมิง
หลินเฟิง เก็บรวบรวมทรัพยากรวัสดุได้ทั้งหมดสิบห้าชิ้นในทะเลทราย
สำหรับเขาถือว่าไม่มากแต่สำหรับนักสำรวจคนอื่นๆถือว่าได้มาเยอะ
นี่มันหรูหราไปเลย!
หลังจากตรวจสอบทรัพยากรวัสดุเสร็จหลินเฟิง และ จางเค่อเหมิง ต่างก็รีบไปที่ฟาร์มขนาดเล็ก
ตอนเช้ายังเป็นแค่ต้นกล้าแตงโมตอนนี้โตเต็มที่แล้ว
เถาวัลย์สีเขียวเลื้อยไปตามพื้นใบไม้สีเขียวพลิ้วไหวตามสายลม
มองดูใกล้ๆ ยังเห็นดอกตูมรอการบาน
อีกสองชั่วโมง ดอกตูมเหล่านี้ก็จะกลายเป็นแตงโม
ในช่วงเวลาที่แตงโมยังไม่โตหลินเฟิง และ จางเค่อเหมิง เริ่มศึกษาการทำน้ำแข็ง
การทำน้ำแข็งมีในหนังสือ "ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ"
การทำน้ำแข็งการควบคุมไฟการหลอมเหล็กการสร้างลม
การดำเนินการพื้นฐานเหล่านี้สามารถเห็นได้ในบทนำของ "ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ"
วัสดุที่ใช้ในการทำน้ำแข็งด้วยการแปรธาตุไม่มาก
เพียงแค่ต้องการ "ดินประสิว" และ "น้ำ"
ดูเหมือนว่าจะใช้วัสดุไม่มากแต่ในความเป็นจริง!
วัสดุ "ดินประสิว" นั้นหาได้ยากในโลกหมอก
แม้แต่นักสำรวจระดับเทพแห่งการเคมีก็ต้องใช้เวลาเก็บรวบรวมวัสดุเป็นเวลานานเพื่อทำ "ดินประสิว"
นี่เป็นกรณีที่ไม่มีโรงงานแปรธาตุ!
ค่ายเริ่มต้นของ หลินเฟิง มีโรงงานแปรธาตุอยู่แล้ว
การได้รับ "ดินประสิว" เป็นเรื่องง่ายมาก
ยืนอยู่หน้าโรงงานแปรธาตุเตรียมวัสดุสำหรับทำ "ดินประสิว"
โรงงานแปรธาตุเริ่มทำงานหนึ่งนาทีต่อมา"ดินประสิว" ที่สมบูรณ์แบบก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าหลินเฟิง
หลินเฟิง ใช้โรงงานแปรธาตุทำ "ดินประสิว" สิบก้อนติดต่อกันเก็บไว้ใช้
ตอนนี้วัสดุ ที่สำคัญที่สุดในการทำน้ำแข็ง "ดินประสิว" มีแล้ว
หลินเฟิง พยักหน้าไปที่ จางเค่อเหมิงยิ้มและพูดว่า
“เดี๋ยวงานนี้มอบให้เธอจัดการนะ”
“ฮึ่มๆ เดี๋ยวดูดีๆ เลย!”
ทั้งสองเดินเข้าไปในกระท่อมไม้หลินเฟิง ยืนมอง จางเค่อเหมิง ทำงาน
ด้านแปรธาตุเขาเตรียมจะเลิกแล้ว
สูตรการทำน้ำแข็งนั้น จางเค่อเหมิง จดจำได้ขึ้นใจแล้ว
ไม่รู้ว่าทำไมเรื่องแปรธาตุเธอมองปุ๊บก็เข้าใจปั๊บ
และยังมีพลังจำได้แม่นยำสุดๆ!
แม้แต่ หลินเฟิง ที่ค่าสถานะพื้นฐาน【จิตวิญญาณ】 เพิ่มขึ้นแล้วก็ยังทำไม่ได้แบบนี้
ตอนที่ จางเค่อเหมิง เล่าเรื่องนี้ให้ฟังหลินเฟิง ก็เข้าใจอย่างหนึ่ง
จางเค่อเหมิง นี่แหละคือนักแปรธาตุตัวจริงเสียงจริง!
เธอวาดสูตรเวทมนตร์การทำน้ำแข็งที่ซับซ้อนลงบนแผ่นหิน
ตรงกลางของสูตรวางวัสดุ "ดินประสิว" ลงไป
จากนั้นเทน้ำลงบนดินประสิว
ทำทุกอย่างเสร็จแล้วจางเค่อเหมิง ก็เริ่มร่ายเวทมนตร์
การทำงานที่ซับซ้อนดำเนินไปนานถึงสามนาที
ใต้สายตาที่รอคอยของ หลินเฟิง"ดินประสิว" บนแผ่นหินก็กลายเป็นน้ำแข็ง!
เนื่องจาก จางเค่อเหมิง ทำได้อย่างสมบูรณ์แบบน้ำแข็งที่ได้จึงมีคุณภาพสูง
น้ำแข็งใสราวกับคริสตัลปรากฏบนแผ่นหิน
ไอเย็นแผ่ออกมาจากก้อนน้ำแข็ง
ก้อนน้ำแข็งนี้ใหญ่หนักประมาณสามจินเพียงพอต่อการใช้งาน
ต่างจากน้ำแข็งทั่วไป!
น้ำแข็งที่ทำด้วยเวทมนตร์สามารถคงอยู่ได้นานไม่ละลายง่ายและยังเย็นจัด
ทั้งสองคนว่างๆ ก็เลยทำน้ำแข็งก้อนที่สองไว้
หลินเฟิง หาถาดไม้ที่สะอาดมาใส่ก้อนน้ำแข็งใสราวกับคริสตัลลงไป
สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือรอให้แตงโมในฟาร์มสัตว์เลี้ยงขนาดเล็กสุกเต็มที่
จางเค่อเหมิง นั่งเฝ้าอยู่ข้างๆ ฟาร์มขนาดเล็กดวงตาโตเต็มไปด้วยความคาดหวัง
ส่วน หลินเฟิง ก็ไปนั่งในกระท่อมไม้เปิดช่องแชทของเขตดูว่ามีใครขายแผนที่ทรัพยากรบ้าง
“ถามหน่อยแถวๆ นี้เป็นช่วงต้นฤดูร้อนกันหมดรึเปล่า?”
“อยู่แถวป่าฝนตอนนี้เป็นช่วงต้นฤดูร้อนฝนตกทุกวันปวดหัวมาก”
“ฉันก็เหมือนกันอยู่แถวทะเลทรายร้อนจนแทบระเบิด”
“อยากกินแตงโมเย็นๆใครเอาแตงโมเย็นมาให้ฉันฉันยอมทำอะไรก็ได้”
คนพูดเป็นสาวสวยรูปร่างดี
หลังจากพูดจบในช่องแชทสาวสวยคนนี้ก็อัพโหลดรูปครึ่งตัว
ฟังก์ชั่นถ่ายรูปในช่องแชทของโลกหมอกไม่มีฟิลเตอร์ใดๆ
แม้จะหน้าสดหลินเฟิง ก็เห็นว่าเธอน่ารัก
ส่วนบนยังสวมชุดเครื่องแบบคาดว่าเคยเป็นแอร์โฮสเตส
ไม่ผิดคาดหลังจากสาวสวยโพสต์รูปของตัวเองลงในช่องแชทของเขตเหล่านักสำรวจชายต่างก็ฮือฮา
“โอ้โห!สุดยอด!รู้สึกเหมือนไม่ได้เจอผู้หญิงมาเป็นปี!”
“พี่สาวครับขอเพิ่มเพื่อนหน่อยเดี๋ยวผมส่งของขวัญไปให้”
“พวกบ้านนอกแอร์โฮสเตสมีอะไรดีตอนผมเป็นประธาน ไม่รู้เคยเจอแอร์โฮสเตสมากี่คนแล้ว...”
“คนข้างบนเล่าต่ออย่าหยุด อย่าหยุด!”
“ในโลกหมอกไม่มีใครเลย นายเล่ารายละเอียดหน่อยนายทำอะไรกับพวกแอร์โฮสเตส”
ช่องแชทของเขตเต็มไปด้วยบรรยากาศสนุกสนาน
หลินเฟิง เลื่อนออกจากช่องแชทหลังจากไม่เจอใครขายแผนที่
ตอนนี้ช่องแชทของเขตเต็มไปด้วยเรื่องตลกเขาไม่ค่อยสนใจ
เขาเดินเข้าไปในร้านประมูลมองดูไปรอบๆสินค้าในร้านประมูลก็ไม่มาก
ตอนนี้สิ่งที่ปรากฏในร้านประมูลส่วนใหญ่เป็นทรัพยากรทั่วไป
เช่น ไม้เหล็ก ขนกระต่าย
บางครั้งก็เป็นวัสดุพิเศษแต่ก็หายาก
แต่หลินเฟิง ไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้เขามีวัสดุที่ปรากฏในร้านประมูลครบแล้ว
ในร้านประมูลมีนักสำรวจบางคนขายแผนที่
แต่ทั้งหมดเป็นแผนที่ของเขตอื่นไม่เกี่ยวข้องกับเขตของ หลินเฟิง
เดิมทีหลินเฟิง ไม่คิดจะซื้อแผนที่ของเขตอื่น
แต่คิดไปคิดมาอาจต้องไปเขตอื่นในอนาคต
เขาอยากรู้ว่าโลกหมอกใหญ่แค่ไหน
ยิ่งไปกว่านั้นนักสำรวจที่ซื้อแผนที่มีน้อยมากราคาขายของแผนที่ในร้านประมูลจึงต่ำมาก
หลินเฟิง ประมูลแผนที่ทั้งหมดในร้านประมูลราคาเสนอไม่ต่ำ
ผลจะออกมาเป็นยังไงขึ้นอยู่กับดวง
หลังจากจัดการเรื่องยิบย่อยเสร็จเวลาผ่านไปสองชั่วโมงหลินเฟิง ที่ยังอยู่ที่กระท่อมไม้ก็ได้ยินเสียงตะโกนด้วยความตื่นเต้นของ จางเค่อเหมิง
“แตงโมออกแล้ว! แตงโมออกแล้ว!”
ได้ยินดังนั้นหลินเฟิง ก็ยิ้มเล็กน้อยเตรียมไปกินแตงโมเย็น
