บทที่ 623: ไม่ใช่ความเป็นอมตะ
บทที่ 623: ไม่ใช่ความเป็นอมตะ ขณะที่ซูโม่ก้าวออกจากสำนักหลงหู สีหน้าของเขาดูสงบนิ่ง แต่แววตาฉายแววครุ่นคิด ราวกับเข้าใจอะไรบางอย่าง แต่ก็ยังมีความสับสนอยู่บ้าง สองผู้อาวุโสที่เฝ้าประตูอยู่ไม่ได้เอ่ยปากใดๆ เพียงแต่โค้งคำนับให้ซูโม่เมื่อเห็นเขาเดินออกมา ก่อนจะผละจากไป ในที่สุด บรรยากาศเงียบเหงาบนภูเข...