บทที่ 376 อุลติและเพจวัน
[แฟนเพจBamแปลNiyay:ลงแบบราคาถูกโคตรในmy-novel(ลงช้ากว่าThai-novel100ตอน)กับthai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นนอกจากสองเว็บนี้คือไม่ใช่ผมนะ ถ้าเจอคนอ่านก็อปดันเยอะกว่าก็ท้อเป็นนะครับ]
[ถ้าอ่านฟรีแบบเถื่อนไม่ว่าจะได้มายังไงนั้น ผมไม่ว่าเลยครับ และต่อให้ไม่มีคนอ่าน ผมก็ยังจะแปลต่อจนจบด้วย แต่ถ้าจะจ่ายเงินให้เว็บหรือคนที่copyไปขายอีกที คุณโคตรแย่เลยครับ]
[หลังแปลจบจะมีการแก้คำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น ดังนั้นถ้าคุณอ่านแบบเถื่อน ก็เชิญเลยครับ เพราะมันไม่มีอัพเดทให้หรอก]
บทที่ 376 อุลติและเพจวัน
ประเด็นในหนังสือพิมพ์เกือบทั้งหมดเต็มไปด้วยวีรกรรมของกองทัพเรือและรัฐบาลโลก ไคโด ซึ่งเดิมทีรู้สึกขบขันกับมันทั้งหมด ต้องการที่จะดูว่าคนอ่อนแอคนไหนที่พ่ายแพ้อีกครั้ง
มันเป็นยุคของการต่อสู้ที่ดุเดือดในทะเลเปิด และมันก็สมเหตุสมผลสำหรับคนอ่อนแอเท่านั้นที่จะพ่ายแพ้
แต่คราวนี้ เขาเห็นข่าวพิเศษบางอย่าง
หนังสือพิมพ์ที่ไคโดวางลงรายงานว่ากองทัพเรือได้รับบาดเจ็บสาหัสจากโจรสลัดบางคนในนิวเวิลด์ และรายงานสุดท้ายแสดงให้เห็นถึงการหลบหนีที่สิ้นหวังของพวกเขา เมื่อเห็นข่าวนั้น ไคโดก็รู้สึกไม่ดี
เหตุผลที่ไม่ใช่อย่างอื่นนอกจากคนที่หลบหนีเป็นคนรู้จักเก่าของเขา
เมื่อเขามาที่ประเทศวาโนะเป็นครั้งแรก เขาได้พบกับเพื่อนเก่าของเขาเช่น พ่อของมาเรีย ไวท์ และในการสนทนากับเขา พวกเขาพูดถึงชื่อของบุคคลคนหนึ่ง – เวสตัน
เมื่อเทียบกับไวท์ ที่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในประเทศวาโนะ สถานการณ์ของเวสตันดีกว่าของไวท์มาก ด้วยค่าหัวมากกว่า 100 ล้านในนิวเวิลด์ แม้ว่าจะไม่โดดเด่น แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน อย่างไรก็ตามการข้ามไประดับ 100 ล้านเป็นเกณฑ์ที่ดี
ไคโดพยายามที่จะรับสมัครเขามาเป็นพวก แต่เขาปฏิเสธ เขาไม่ได้เข้าร่วมกับกลุ่มโจรสลัดและยังคงเป็นคนพเนจรในดินแดนที่ไร้กฎหมายของนิวเวิลด์
【กองทัพเรือสาขา G14 ได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ และกลุ่มพันธมิตรโจรสลัดของเวสตันได้สลายตัวไป】
นี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่ไคโดเห็นในหนังสือพิมพ์ มันไม่มีพาดหัวข่าวที่เกินจริง เพียงแค่อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในเวลานั้น อย่างไรก็ตาม เรือโจรสลัดที่หลบหนีท่ามกลางการต่อสู้ทำให้ไคโดตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง
บนท้องฟ้า ไคโดในรูปแบบมังกรครามกำลังพุ่งไปยังจุดหมายปลายทางของเขา เขาเข้าใจชุมชนโจรสลัดเป็นอย่างดี ที่ซึ่งการทรยศไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ลูกเรือโจรสลัดที่ไม่กบฏหลังจากความพ่ายแพ้ของกัปตันของพวกเขามีไม่กี่คนซึ่งหายาก
และโจรสลัดเช่นนี้มักจะรับมือได้ยากกว่า
เพราะเมื่อเทียบกับโจรสลัดเหล่านั้น โจรสลัดำวกดังกล่าวมีความเชื่อเป็นพิเศษ
ไม่ว่าจะเป็นการนับถือการส่วนตัวหรือความมีเสน่ห์ ปัจจัยนี้เองที่ทำให้โจรสลัดเหล่านั้นรับมือได้ยากขึ้น
หลังจากการตายของร็อค กลุ่มโจรสลัดร็อคก็กระจัดกระจายเหมือนนกและสัตว์ร้าย เพราะพวกเขาไม่เคยรวมตัวกันตั้งแต่แรก
ลูกเรือโจรสลัดของเวสตันสบายดี แต่แม้ว่ามันจะไม่มีปัญหาภายในลูกเรือ เวสตันก็เป็นสมาชิกของพันธมิตรโจรสลัด
ความไม่น่าเชื่อถือมากกว่าพลวัตภายในของลูกเรือโจรสลัดคือพันธมิตรโจรสลัด พันธมิตรโจรสลัดเต็มไปด้วยการทรยศที่ยิ่งใหญ่กว่าและความร่วมมือที่ไม่น่าเชื่อถือ
การสร้างความไว้วางใจอย่างแท้จริงในหมู่โจรสลัดนั้นหายาก และเรดเคานต์ที่อยู่คนเดียวมาตลอดก็เป็นตัวอย่างที่ดี
เขารักษาความระมัดระวังในระดับหนึ่งแม้กระทั่งต่อชาร์ล็อตต์หลินหลิน ในปัจจุบัน ผู้ร่วมงานที่ใกล้ชิดที่สุดของเขาคืออาร์เซอุส และกว่าทศวรรษของความร่วมมือได้สร้างรากฐานที่แข็งแกร่งของความไว้วางใจระหว่างพวกเขา
เรือที่ได้รับความเสียหายที่รายงานในหนังสือพิมพ์กองทัพเรือคือเรือโจรสลัดของเวสตัน เมื่อทุกคนได้รับการจับคู่อย่างเท่าเทียมกัน มันก็จะเป็นพันธมิตร แต่เมื่อความสมดุลนี้ถูกรบกวน พันธมิตรจะกลายเป็นแค่สิ่งที่ถูกยึดติดกันไว้เฉยๆ
เขารู้คร่าวๆว่าดินแดนของเวสตันอยู่ที่ไหน และการเดินทางครั้งนี้ก็เพื่อจุดประสงค์นั้น
ไคโดเดาไม่ผิด ในพื้นที่ทะเลแห่งหนึ่งของนิวเวิลด์ การต่อสู้ระหว่างโจรสลัดกำลังเกิดขึ้น เวสตันไม่เพียงแต่แพ้ในการต่อสู้ แต่แม้ว่าเขาจะไม่ตายในทันที แต่เขาก็เสียชีวิตหลังจากนั้นเนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัส
ลูกน้องของเวสตันไม่ได้ทำอะไรที่อุกอาจเป็นพิเศษ แต่ลูกเรือโจรสลัดคนอื่นๆนั้นแตกต่างกัน ถ้าไม่มีเวสตัน ลูกเรือโจรสลัดของเวสตันก็ถูกมองว่าเป็นแค่เศษเนื้อชิ้นใหญ่
การใช้ประโยชน์จากสภาพที่อ่อนแอของพวกเขา กลุ่มโจรสลัดบางกลุ่มที่เก็บแรงกายไว้ตอนที่ต่อสู้กับทหารเรือก่อนหน้านี้เริ่มดำเนินการ
“ส่งสมบัติของพวกแกมา! เวสตันคงซ่อนอะไรไว้หลายอย่าง!”
“ใช่ เวสตันตายไปแล้ว พวกแกไม่จำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อเขาต่อไปใช่ไหม?”
กลุ่มโจรสลัดหลายกลุ่มได้ร่วมมือกันชั่วคราวเพื่อกดดัน กลุ่มโจรสลัดของพวกเขาไม่ได้รับความเสียหายมากเกินไป และมันเป็นการยากสำหรับพวกเขาที่จะตัดสินผู้ชนะระหว่างกัน ดังนั้น ในขณะนี้ พวกเขาจึงร่วมมือกันเพื่อแบ่งลูกเรือโจรสลัดของเวสตัน
อย่างไรก็ตาม จากตำแหน่งของพวกเขา มันจะเห็นได้ว่าคนเหล่านี้ยังมีความเป็นนักรบต่อกันในระดับหนึ่ง
“ไอ้พวกเวร ถ้าพวกแกไม่ถอยไปตั้งแต่เนิ่นๆ กัปตันเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสแบบนี้และตายไปในการต่อสู้ !”
"แกกําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่? เวสตันก็ปั่นหัวคุณเหมือนกันเหรอ? ความไว้วางใจในหมู่โจรสลัดเนี่ยนะ? พวกแกโง่เกินไปที่จะเป็นผู้นำเพื่อพุ่งไปข้างหน้าอย่างบ้าบิ่น ”
ปัง! ปัง!
ทันใดนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้นสองครั้ง และรูเลือดสองรูปรากฏขึ้นในหน้าอกของโจรสลัดที่เยาะเย้ยเวสตัน
“แกไม่ได้รับอนุญาตให้ดูหมิ่นกัปตัน!”
“ไอ้พวกเวร พวกแกอยากตายงั้นเหรอ?”
การต่อสู้รอบใหม่กำลังจะปะทุขึ้น สมาชิกที่เหลือของกลุ่มโจรสลัดของเวสตันก่อให้เกิดการต่อต้านอย่างดุเดือด แต่ข้อเสียเชิงจำนสนทำให้การต่อต้านของพวกเขาดูไร้ประโยชน์
เพื่อแย่งข้าวของของเวสตันที่เหลืออยู่ พวกเขายังนำปืนใหญ่ออกมาด้วย
นี่คือการยึดป้อมปราการที่เวสตันขุดเข้าไปในภูเขา เวสตันในอดีตอย่างน้อยก็เคยเป็นทหารประจำอาณาจักร และในการขุดป้อมปราการ เขาดีกว่าโจรสลัดที่ไม่มีแม้แต่รากฐานที่มั่นคงในนั้น
การทิ้งระเบิดของปืนใหญ่ทำให้หินตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ในห้องกำบัง เสียงร้องไห้ดังก้องไปทั่ว เด็กชายผมสีม่วงสวมหมวกหนังที่บดบังสองเขาน้อยๆของเขา กำลังปิดบังการกระแทกขนาดใหญ่บนหัวของเขาพลางร้องไห้ไปด้วย
หินที่ตกลงมาก่อนหน้านี้ได้ทิ้งรอยกระแทกนี้ไว้บนหัวของเขา
และตรงหน้าเขาก็มีหญิงสาวผมสีฟ้าและสีชมพู สวมหน้ากากลายลูกไม้ เธอถือไม้ที่มีตะปูในมือจ้องมองไปที่ทางเข้าห้องด้วยความโกรธ
“อย่ากลัวไปเลย เพย์แทน ไม่มีใครสามารถทำร้ายนายได้ ฉันจะปกป้องนายเอง”
เธอคืออุลติ และคนที่เธอเรียกว่าเพย์แทนคือน้องชายแท้ๆของเธอ พวกเขาเป็นลูกที่เหลืออยู่ของเวสตัน คำพูดของเธอมีไว้เพื่อปลอบโยนน้องชายและตัวเธอเอง
ตอนอายุเพียง 5 ขวบ คำพูดของเธอเกินกว่าวัยอันควรอย่างไม่ต้องสงสัย เสียงปืนด้านนอกดูเหมือนจะหยุดลงแล้ว
นี่ไม่ใช่ข่าวดีเพราะมันหมายความว่าการต่อสู้ได้สิ้นสุดลงแล้ว ในไม่ช้า เสียงเตะประตูก็ดังก้องมาจากข้างนอก และประตูที่ดูเหมือนจะแข็งแรงก็อยู่ได้ไม่นานก่อนที่จะถูกเตะเปิดออก
โจรสลัดที่อยู่นอกประตูจ้องมองไปที่เด็กสองคนที่อยู่ข้างใน เผยให้เห็นรอยยิ้มที่เป็นอันตราย
"บอส! เขอลูกสองคนของเวสตันครับ! เหมือนในรูปเลย เราอาจจะขายพวกมันได้ราคาสูง” ก่อนหน้านี้เวสตันเคยอวดลูกๆของเขา ซึ่งมันดึงดูดความสนใจที่ไม่พึงประสงค์ในวันนี้
ยิ่งของหายาก ราคาก็ยิ่งสูง โดยเฉพาะของที่มีเขา ยิ่งมีของหายากมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งมีค่ามากขึ้นเท่านั้น
อุลติไม่ใช่ยามาโตะ และกระบองที่ทำอย่างหยาบๆก็ไม่ใช่ทาเครุ เมื่อต้องเผชิญกับโจรสลัดที่เป็นผู้ใหญ่ เธอไม่สามารถทำตามสัญญาเพื่อปกป้องน้องชายได้ หลังจากการโจมตีไม่กี่ครั้ง เธอก็พบว่าตัวเองถูกตรึงไว้กับพื้นโดยฝ่ายตรงข้าม
"พี่!"
เขาพยายามโจมตีอีกฝ่าย แต่ด้วยการเป็นเด็กสามขวบ เขาจึงดูไร้เรี่ยวแรงมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เสียงกรีดร้องใหม่ก็ดังมาจากข้างนอก
โจรสลัดที่ประตูคิดว่ามันเป็นการต่อสู้เพื่อขโมยของข้างนอก พวกเขาจับพี่น้องและนำออกไปข้างนอก เมื่อพวกเขามาถึงข้างนอก ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าเสียงกรีดร้องเหล่านั้นเกี่ยวกับอะไร
“มัน-มันคือไคโด!! ร้อยอสูรไคโด!! อ้า!” ลมหายใจเพลิงพัดผ่าน ทำให้โจรสลัดหลายคนกลายเป็นซากปรักหักพังท่ามกลางเปลวไฟ
“แม้ว่าการทรยศจะไม่ได้หายาก แม้ในหมู่โจรสลัดก็ตาม แต่พวกแกก็ควรมีเกียรติบ้าง! อัศนีแปดทิศ!”
