21

อีกด้านหนึ่ง

ฮินาตะกินอาหารกลางวันอย่างเอร็ดอร่อยที่บ้านนารูโตะ แล้วออกไปอย่างมีความสุขพร้อมกับกล่องอาหารสองกล่อง

หนึ่งในนั้นคือหมูพะโล้ และอีกหนึ่งคือปีกไก่ย่าง ทั้งคู่เป็นอาหารที่อร่อยมาก ทำให้เธอมีความอยากอาหารมาก

ฮินาตะกลับบ้านพร้อมกับของดี ๆ เหล่านี้ แล้วก็เห็นพ่อและน้องสาวของเธอกำลังนั่งคุยกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร

"ฮินาตะ ในที่สุดลูกก็กลับมา หมูพะโล้เอากลับมาหรือเปล่า?" ฮิวงะ ฮิอาชิรีบถาม

"เอากลับมาสิ นารูโตะได้ยินว่าพ่อชอบกินหมูพะโล้ ก็เลยให้มาเยอะหน่อย แล้วยังมีปีกไก่ย่างด้วยนะ อร่อยมาก ๆ เลย" ฮินาตะพูด พลางวางอาหารทั้งสองกล่องบนโต๊ะแล้วเปิดออก กลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วห้องทันที ดึงดูดความสนใจของฮานาบิ

"หอมจัง หนูขอลองก่อนนะ" ฮิวงะ ฮิอาชิที่หิวมานานแล้วหยิบปีกไก่ย่างขึ้นมาลองชิม พอลองชิมก็หยุดไม่อยู่

ข้าง ๆ

ฮานาบิที่อิ่มอยู่แล้วเห็นฉากนี้ ก็รู้สึกเหมือนถูกโกง แต่เพราะเธอกินเนื้อน้อย เลยสงสัยว่า "มันอร่อยขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"เธอลองชิมดูสิ" ฮินาตะยิ้มพลางส่งสัญญาณ

"งั้นหนูจะลองดู"

ฮานาบิไม่ได้สนใจอะไรมาก ค่อย ๆ หยิบหมูพะโล้ใส่ปากเล็ก ๆ ของเธอ

แต่พอได้ลองเท่านั้นแหละ เธอที่ไม่ได้สนใจอะไรก็ต้องเบิกตากว้าง พูดด้วยความตกใจว่า "อร่อยจริง ๆ รสชาติพิเศษแบบนี้ไม่เคยกินมาก่อนเลย"

ฮานาบิพูดพลางกินหมูพะโล้อย่างรวดเร็ว แล้วมองไปที่ปีกไก่ย่างด้วยความคาดหวัง หยิบขึ้นมาลองชิม รสชาติหอมอร่อยของปีกไก่ย่างทำให้เธอตกตะลึงทันที

"อร่อยจริง ๆ พี่สาว พี่บอกว่าอาหารพวกนี้นารูโตะให้มาเหรอ เขาทำเองเหรอ?" ฮานาบิถามด้วยความอยากรู้

"แน่นอน เขาทำอาหารเก่งมาก นอกจากพวกนี้แล้วยังมีอาหารอร่อยอีกเยอะเลย" ฮินาตะอธิบายด้วยรอยยิ้ม

"ไม่น่าเชื่อว่านารูโตะจะเก่งขนาดนี้ ถ้ามีโอกาส ฉันต้องไปเจอเขาให้ได้ เอาล่ะ กินกันเถอะ"

ฮานาบิเห็นพ่อของเธอกินอย่างเอร็ดอร่อย ตอนนี้กินไปเยอะมากแล้ว เธอกลัวว่าจะไม่ได้กิน จึงรีบเข้าร่วมการกินด้วย

น่าเสียดายที่เธอกินอิ่มมาก่อนหน้านี้ กินไปได้ไม่นานก็อิ่มอีก ฮานาบิที่หงุดหงิดจึงหันไปมองพ่อของเธอแล้วพูด

"พ่อ ทำไมพ่อถึงบอกให้หนูกินเยอะ ๆ ก่อนหน้านี้ล่ะ? กลัวหนูจะแย่งกินอาหารพวกนี้หรือไง?"

"พ่อแค่กลัวว่าลูกจะกินไม่อิ่มเท่านั้นแหละ ถ้าอยากกินก็ไปกินเถอะ พ่อไม่ห้าม" ฮิวงะ ฮิอาชิพูดพลางกินต่อ

"หนู..."

ฮานาบิรู้สึกหงุดหงิด เธออิ่มจนกินต่อไม่ไหวแล้ว ทำได้แค่ไม่มองอาหารพวกนั้น แล้วหันไปถามฮินาตะแทน

"พี่สาว เล่าเรื่องนารูโตะให้ฟังหน่อยสิ ทำไมเขาทำอาหารเก่งขนาดนี้?"

"เดี๋ยวค่อยเล่า พี่มีเรื่องจะคุยกับพ่อก่อน"

ฮินาตะนึกขึ้นได้ถึงภารกิจที่นารูโตะมอบหมาย แล้วหันไปหาฮิวงะ ฮิอาชิ "พ่อ นารูโตะอยากให้พ่อช่วยหาอุปกรณ์ฝึกที่มีน้ำหนัก"

"อุปกรณ์ฝึกที่มีน้ำหนัก? เรื่องนี้ง่าย พ่อจะจัดการให้" ฮิวงะ ฮิอาชิตอบโดยไม่ลังเล

"ใช่แล้ว ขอคัมภีร์นินจาวิถีดินที่สามารถเพิ่มแรงโน้มถ่วงด้วย" ฮินาตะพูดอีกครั้ง

"คัมภีร์นินจาวิถีดิน? นี่สิยากหน่อย"

ฮิวงะ ฮิอาชิลังเล นินจาวิถีดินเกี่ยวกับแรงโน้มถ่วงส่วนใหญ่จะอยู่ในประเทศดิน ยากที่จะหาได้

"พ่อพยายามดูเถอะ นารูโตะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของหนู แล้วยังมีอาหารอร่อยด้วย" ฮินาตะช่วยพูด

"เอาล่ะ พ่อจะพยายามดู"

ฮิวงะ ฮิอาชิคิดถึงข้อมูลที่ได้ตรวจสอบวันนี้ คิดถึงท่าทีของผู้บริหารโคโนฮะที่เปลี่ยนไปต่อนารูโตะ และอาหารอร่อยตรงหน้า เขาจึงเงียบไปสองวินาทีก่อนตอบ "เอาล่ะ พ่อจะพยายามดู"

"สู้ ๆ นะคะ"

ฮินาตะรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินพ่อสัญญา นี่เป็นครั้งแรกที่นารูโตะขอให้เธอช่วย เธอจะต้องช่วยนารูโตะ ไม่อย่างนั้นจะรู้สึกผิดมาก

ฮินาตะที่อารมณ์ดีจึงพาฮานาบิที่อิ่มไปยังห้องนั่งเล่น แล้วนั่งคุยเรื่องนารูโตะด้วยกัน

อีกด้านหนึ่ง

ที่บ้านนารูโตะ

โคลนนิ่งหลายตัวของนารูโตะกำลังยุ่งอยู่ในห้อง บางตัววาดรูป บางตัวแกะสลัก และบางตัวเรียนรู้ศิลปะและความรู้ต่าง ๆ

ส่วนนารูโตะนั่งสมาธิ ดูแผงข้อมูลของตัวเอง

วันนี้เขาเจอคนไม่มาก แค่ไม่กี่คนเท่านั้น แต่เพราะเป็นคนสำคัญ เขาเลยได้ค่าประสบการณ์มามากกว่า 100 แต้ม

ค่าประสบการณ์มากขนาดนี้พอที่จะแลกเลือดชาวไซย่าได้ 10 หยด ตอนนี้เขามีเลือดชาวไซย่าอยู่ 90 หยด เหลือแค่ 10 หยดก็จะครบ 100

นารูโตะรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะเขารู้สึกว่าถ้าเลือดชาวไซย่าครบ 100 หยด จะมีอะไรใหม่ ๆ เกิดขึ้น

เขาสูดหายใจลึก ใช้ค่าประสบการณ์ทั้งหมดเพื่อแลกเลือดชาวไซย่า

【ติ๊ง! แลกสำเร็จ ได้รับเลือดชาวไซย่า 10 หยด】

กระแสอุ่นไหลในร่างกาย เลือดทั้งหมดเดือดพล่าน ในการต้อนรับการเกิดใหม่

เขารู้สึกเหมือนกำลังเปลี่ยนแปลง สีผมดำขึ้นมาก ใบหน้าเด่นชัดขึ้น กล้ามเนื้อแข็งแรงมีพลังมากขึ้น

นารูโตะอ้าสองมือ รู้สึกถึงพลังมหาศาลในร่างกาย พลางพูดด้วยความประหลาดใจ "พลังมหาศาลขนาดนี้ เป็นการพัฒนาก้าวกระโดดจริง ๆ"

นารูโตะพึมพำ พลังของเขาเดิมก็แข็งแกร่งอยู่แล้ว หลังจากการเปลี่ยนแปลงนี้ พลังเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า

นอกจากนี้ ความสามารถในการรับรู้ของเขายังเพิ่มขึ้นมาก พื้นที่รับรู้เดิมขยายขึ้นหลายเท่า

การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นแค่ไหนเขายังต้องทดสอบ แต่เขารู้ว่าความสามารถนี้มีประโยชน์มาก

【ติ๊ง! เลือดชาวไซย่าครบ 100 หยด กลายเป็นสายเลือด ได้รับสายเลือดชาวไซย่า 10% จากชาวไซย่าปลอม กลายเป็นชาวไซย่าผสม】

【ติ๊ง! ครบ 100% จะเปลี่ยนเลือดทั้งหมด กลายเป็นชาวไซย่าโดยสมบูรณ์】

ติ๊ง!

นารูโตะ: ชาวไซย่าผสม

สายเลือด: 10%

ความสามารถ: เสริมจิตวิญญาณแยกร่าง, วิชาพรางตัว, ความเชี่ยวชาญการขว้างคุไน, ความเชี่ยวชาญการควบคุมจักระ

ค่าประสบการณ์: 9

"สายเลือดชาวไซย่า 10%? หนึ่งในสิบเหรอ?" นารูโตะพึมพำ คิดถึงอนิเมะดราก้อนบอลที่มีตัวละครชื่อว่า ปัง

สาวคนนี้ก็เป็นชาวไซย่าผสม สายเลือดไม่เข้มข้นมาก ประมาณหนึ่งในสี่ แต่เธอมีพรสวรรค์แข็งแกร่ง และพลังต่อสู้ไม่ธรรมดา เกิดมาไม่มีหาง และไม่สามารถกลายเป็นชาวไซย่าสมบูรณ์ได้

นารูโตะรู้ดีว่าชาวไซย่ามีความแตกต่างกัน และสายเลือดก็มีระดับต่างกัน

เหมือนกับซุนโกคูตอนเด็กที่กลายเป็นลิงยักษ์แล้วสูญเสียความสามารถในการคิด แต่เบจิต้ากลายเป็นลิงยักษ์แล้วยังรักษาปัญญาไว้ได้ ถ้าซุนโกคูไม่โชคดีมาถึงโลก เขาคงไม่มีความสำเร็จอย่างตอนนี้

ดังนั้น สายเลือดที่ต่างกันก็ให้ผลประโยชน์ที่ต่างกัน

นารูโตะรู้สึกว่าสายเลือดชาวไซย่าของเขามีบางอย่างพิเศษ โดยเฉพาะความสามารถในการรับรู้ที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ สะดวกยิ่งกว่าตาถ้าหัวใจ

เขารู้สึกว่าสายเลือดชาวไซย่า 10% ของเขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าของซุนโกคู และจะช่วยเขาได้มาก

"ลองดูดีกว่า"

นารูโตะหลับตาเตรียมลอง แต่เพิ่งจะหลับตาก็ลืมตาขึ้นทันทีด้วยความยินดี