เจ้าหน้าที่หมายเลข 40 [ฟรี]
ตอนที่ 40
จูบของแบล็ควิโดว์!
ลีออนที่เพิ่งเดินทางมาถึงที่นิวยอร์ก และก่อนที่เขาจะได้มีเวลาเพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์ยามค่ำคืนของนิวยอร์กร่วมกับนาตาชา ทันใดนั้นผอ.ฟิวรี่ก็โทรมาหาเขา
สถานที่นัดพบเป็นตึกเดียวกับตอนที่ผอ.ฟิวรี่มอบหมายภารกิจ ‘ห้องแดง’ ให้กับเขาครั้งล่าสุด
อย่างไรก็ตามคราวนี้สิ่งที่แตกต่างกันออกไปก็คือไม่ใช่ลุงฟิลที่มากับเขา แต่เป็นนาตาชา ‘แบล็ควิโดว์’ . . .
หลังจากขึ้นไปนั่งบนรถเชฟโรเลตที่ถูกเตรียมเอาไว้ หลังจากนั้นไม่นานลีออนและนาตาชาก็มาถึงจุดหมาย
"มาหาฉัน และพาแบล็ควิโดว์คนนั้นมาด้วย" นี่คือคำพูดของผอ.ฟิวรี่ที่บอกกับเขาทางโทรศัพท์
ภายในรถลีออนและนาตาชาไม่ได้พูดคุยกันเลย แต่ถึงอย่างนั้นลีออนพยายามคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมดที่อาจจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ภายในใจของเขา
ถึงแม้ว่าเขาจะได้คุยกับผอ.ฟิวรี่ทางโทรศัพท์ และผอ.ฟิวรี่ก็เห็นด้วยกับแผนการลี้ภัยนี้ของเขา อย่างไรก็ตามก่อนที่เรื่องทุกอย่างมันจะจบสิ้นอย่างสมบูรณ์ลีออนก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากผอ.ฟิวรี่หันหลังให้กับเขาและสั่งให้ลูกน้องฆ่านาตาชาทิ้งทันที?!
ความคิดไร้สาระนี้เหมือนกับหมอกควันที่ปกคลุมอยูในส่วนลึกในหัวใจของเขา
นิค ฟิวรี่มีความลับมากมายเหมือนกับผู้ชายที่ครอบครองดวงดาวบนท้องฟ้า
เวลาที่ลีออนอยู่ร่วมกับผอ.ฟิวรี่ยังไม่มากนัก ไม่สิเรียกว่าน้อยมากเลยด้วยซ้ำ!
ซึ่งจุดตัดเดียวระหว่างเขากับผอ.ฟิวรี่ของ SHIELD ก็คือภารกิจสุดท้าย นอกจากนี้เวลาในการพูดคุยกับเจอหน้ากันระหว่างเขามันยังไม่ถึงสิบนาทีเลยด้วยซ้ำ
ดังนั้นเขาจึงคิดไม่ออกว่าผอ.ฟิวรี่คิดอย่างไรกับนาตาชาในฐานะสายลับที่ทรยศ
ซึ่งถ้ามองในมุมมองของเขาก็คงได้แต่คิดในแง่ดีเข้าไว้และไปพบกับผอ.ฟิวรี่พร้อมกับนาตาชาซึ่งเต็มไปด้วยความสงสัยเช่นกัน
หลังจากเดินเข้าไปในตัวตึกและก่อนที่ลีออนจะแสดงบัตรเจ้าหน้าที่ของเขาขึ้นมา ทันใดนั้นน้องสาวแผนกต้อนรับที่เขาพบครั้งล่าสุดก็พูดขัดจังหวะเขาขึ้นมาซะก่อนว่า "เจ้าหน้าที่ลีออนกับคุณนาตาชา ตอนนี้หัวหน้ากำลังรอพวกคุณอยู่ที่ชั้นสี่ค่ะ"
"อืม!"
ลีออนพยักหน้าเล็กน้อย และพานาตาชาเดินเข้าไปในลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นสี่อย่างรวดเร็ว
ทันทีที่ประตูลิฟต์เปดิออก ลีออนก็เห็นสาวงามร่างสูงอีกคนหนึ่งทียืนอยู่ตรงหน้าของเขา
ลีออนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและยิ้มขึ้นมาอย่างดีใจทันที "มาเรีย ไม่เจอกันนานเลยนะ!"
ในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดของ SHIELD ผู้หญิงที่ถูกลีออนเรียกอย่างสนิทสนมนอกจากมาเรีย ฮิลล์ ผู้ช่วยของผอ.ฟิวรี่แล้วมันยังจะมีใครอีกบ้าง?!
"มาเรีย?" เมื่อได้ยินคำเรียกอย่างสนิทสนมของลีออน นาตาชาที่อยู่ด้านข้างก็มองผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูลิฟต์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเจ้าตัวที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูลิฟต์จะดูไม่ค่อยชอบให้ลีออนเรียกชื่อ มาเรีย อย่างสนิทสนมต่อหน้าคนอื่นสักเท่าไหร่
ฮิลล์ขมวดคิ้วให้ลีออนอย่างดุร้ายด้วยดวงตาสีฟ้าซีดของเธอ ก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า "ผู้อำนวยการกำลังรอพวกคุณอยู่ในห้องประชุม"
พอพูดจบเธอก็หันหลังเดินเข้าไปที่ห้องประชุมอย่างรวดเร็ว
ลีออนและนาตาชาหันไปมองหน้ากันเล็กน้อยแล้วเดินตามไปทันที
ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็มาถึงห้องประชุมภายใต้การนำของฮิลล์
ฮิลล์เคาะประตูสองสามครั้งเพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้คนข้างใน "พวกเขามาแล้วค่ะ"
"ปล่อยให้พวกเขาเข้ามาได้!"
"ค่ะ!"
ภายใต้การจ้องมองของฮิลล์ ลีออนและนาตาชาก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปในห้องประชุมด้วยกัน
เช่นเดียวกับครั้งที่แล้วผอ.ฟิวรี่นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะของห้องประชุมโดยไขว้นิ้วประสานเข้าหากันมองมาทางพวกเขาที่เดินเข้ามาอย่างเงียบ ๆ ด้วยตาข้างเดียวที่เหลืออยู่
เมื่อเห็นใบหน้าของผอ.ฟิวรี่ที่ดูดำคล้ำเหมือนถ่านลีออนก็คิดไม่ออกเลยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในใจ
ทันใดนั้นผอ.ฟิวรี่ก็เริ่มเคลื่อนไหว
ฟิวรี่ค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากที่นั่งเดินอย่างนุ่มนวลมาตบที่ไหล่ขวาของลีออนและพูดชมเชยขึ้นมาว่า "ทำได้ดีมาก! เจ้าหน้าที่ลีออน!"
ลีออนที่มึนงงเล็กน้อยรีบแสดงความภักดีอย่างรวดเร็ว "ขอบคุณครับ! ผมจะพยายามทำงานให้หนักขึ้น . . . "
หลังจากยืนยันผลงานของลีออนเรียบร้อยแล้ว ฟิวรี่ก็หันไปมองนาตาชาที่ยืนอยู่ด้านข้าง และยื่นมือขวาออกมา "สวัสดี ฉันเป็นผู้อำนวยการของกองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิ นิโคลัส โจเซฟ ฟิวรี่ ฉันมีความสุขมากที่ได้เห็นคุณ คุณนาตาชา โรมานอฟ"
จากใบหน้าที่มืดมดของฟิวรี่ในตอนแรก ตอนนี้ลีออนสามารถเห็นร่องรอยของความพึงพอใจขึ้นมาอย่างคลุมเครือ
นี่เป็นสัญญาณที่ดี!
อีกด้านหนึ่งเมื่อเผชิญหน้ากับความใจดีของฟิวรี่ นาตาชาก็ไม่คิดอะไรมาก เธอเหยียดมือเล็ก ๆ ของเธอออกมาจับกับมือใหญ่ของฟิวรี่ด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "เป็นเกียรติที่ได้พบคุณเช่นกันค่ะ"
ไม่นานหลังจากการทักทายกันเรียบร้อย ก่อนที่ลีออนจะได้รายงานภารกิจเขาก็ได้รับคำสั่งให้ออกมาจากห้องประชุมจากผอ.ฟิวรี่ "ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักเจ้าหน้าที่ลีออน คุณออกไปดื่มกาแฟและพักผ่อนเถอะ ฉันมีเรื่องจะพูดคุยกับนาตาชาเป็นการส่วนตัว . . . "
แน่นอนว่าลีออนไม่สิทธิ์ที่จะตอบขึ้นมาว่า ‘ไม่’ ทำได้แค่ตอบขึ้นมาว่า "ครับท่าน!" แล้วหันหลังเดินออกมาจากห้องประชุม
ในขณะที่กำลังจะปิดประตูลีออนก็เหลือบไปเห็นนาตาชาที่กำลังกระพริบตาให้เขาราวกับกำลังจะบอกว่า "ไม่ต้องเป็นห่วง! ฉันจะไม่เป็นไร!"
ทำให้ลีออนที่จะต้องทิ้งนาตาชาเอาไว้ตามลำพังเผชิญหน้ากับ ‘ปีศาจตาเดียว’ อย่างนิว ฟิวรี่อดไม่ได้ที่จะสงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย
ท้ายที่สุดแล้ว แบล็ควิโดว์ มันก็ไม่ได้มีแค่ชื่อ!
ถ้าหากเกิดการต่อสู้ขึ้นจริง ๆ ฟิวรี่อาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาตาชา แบล็ควิโดว์สาวที่เต็มไปด้วยหนามอันแหลมคม . . .
หลังจากลีออนออกจากห้องประชุมเขาก็เดินไปหาฮิลล์และถามเกี่ยวกับการเหตุที่เกิดขึ้นกับ SHIELD ในช่วงที่เขาไม่อยู่
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ลีออนคาดไม่ถึงก็คือการสนทนาระหว่างฟิวรี่และแบล็ควิโดว์มันไม่ได้ใช้เวลานานอย่างที่คิด
หลังจากผ่านไปประมาณยี่สิบนาทีลีออนก็เห็นนาตาชาเดินออกมาจากห้องประชุม
‘ทำไมเร็วจัง?!’ ลีออนคิดเช่นนี้ภายในใจในขณะที่พูดคุยกับฮิลล์ตามปกติ
"เป็นยังไงบ้าง?" ลีออนหันไปถามกับนาตาชา
นาตาชาตอบขึ้นมาด้วยสีหน้าเย็นชาตามปกติว่า "ฉันได้เข้าร่วมกับ SHIELD แล้ว . . . "
สีหน้าลีออนเปลี่ยนเป็นแปลกใจเล็กน้อย "เอ๋? แค่นั้น? ไม่มีอะไรนอกจากนี้เลย?!"
"ใช่! ผู้อำนวยการขอให้นายพาฉันไปลงทะเบียนตามขั้นตอนให้เรียบร้อยแล้ว แล้วค่อยไปทดสอบทักษะต่าง ๆ"
"หลังจากฉันผ่านการทดสอบพวกนี้จนหมดฉันก็จะได้เข้าร่วมกับ SHIELD จริง ๆ . . . "
เมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงและการแสดงออกของนาตาชาดูเหมือนว่าผอ.ฟิวรี่จะไม่ได้ไล่ต้อนเธอจนมุมมากเกินไป
ลีออนถอนหายใจด้วยความโล่งอกปัดเป่าความคิดไร้สาระทั้งหมดภายในใจของเขาทิ้งไป
ในขณะที่ลีออนกำลังถอนหายใจด้วยความโล่งอก และตะโกนขึ้นมาในใจว่า ‘ในที่สุดมันก็สำเร็จ!’ ทันใดนั้นมันก็มีเสียงคุ้นเคยดังขึ้นมาในหัวของเขา
[ติ๊ง!]
[ภารกิจ ‘โน้มน้าวแบล็ควิโดว์’ สำเร็จ ระบบในทำการส่งผลรางวัลเรียบร้อยแล้ว โฮสต์โปรดตรวจสอบมันด้วยตัวเอง]
ภารกิจสำเร็จแล้ว?!
ในขณะเดียวกันนาตาชาที่ยืนอยู่ตรงหน้าของลีออนจู่ ๆ ก็ทำท่าทางแปลก ๆ ที่ทำให้ทั้งฮิลล์และลีออนประหลาดใจ
นาตาชาเขย่งปลายเท้าของเธอขึ้นเล็กน้อยต่อหน้าฮิลล์จูบลงไปที่แก้มของลีออนเบา ๆ!
โดยไม่ต้องรอให้ลีออนที่กำลังตกตะลึงอยู่ตอบสนองนาตาชาก็กระซิบที่ข้างหูของลีออนเบา ๆ ว่า "นี่เป็นของขวัญแทนคำขอบคุณ แต่อย่าคิดเกินเลยไปมากกว่านั้นเชียว . . . "
โปรดติดตามตอนต่อไป …