ตอนที่แล้วเจ้าหน้าที่หมายเลข 34 [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเจ้าหน้าที่หมายเลข 36 [ฟรี]

เจ้าหน้าที่หมายเลข 35 [ฟรี]


ตอนที่ 35

ตอบโต้!

ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปืนดังขึ้นหลายนัดโดนเข้ากับตัวรถ พร้อมกับเสียงคำรามของเครื่องยนต์ที่จะต้องยกมือขึ้นมาปิดหูเอาไว้เนื่องจากเสียงดังของมัน

รถแลนด์โรเวอร์กำลังเร่งความเร็วอย่างสุดกำลังหลบหนีการไล่ล่าจากรถเอสยูวีสีดำห้าถึงหกคันที่กำลังขับโยกไปมาซ้ายขวาเพื่อพยายามขนาบข้างรถแลนด์โรเวอร์

ฉากนี้มันเหมือนกับในหนังไม่มีผิด . . .

อย่างไรก็ตามสิ่งที่กำลังเห็นอยู่นี้มันเป็นโลกแห่งความเป็นจริงที่ไม่มีผู้กำกับสั่ง ‘คัต’

ลีออนก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อหลบกระสุนที่พุ่งมาจากทางด้านหลังและเหยียบคันเร่งจนสุดเพื่อเร่งความเร็วหนีรถที่ตามมาด้านหลัง

ส่วนนาตาชาที่นั่งอยู่ด้านข้างกำลังใช้ปืนพก M4A1 เอนตัวออกไปทางหน้าต่างยิงปืนใส่รถที่กำลังไล่ตามอยู่ด้านหลังเพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายตีขนาบข้างได้

ทันใดนั้นกระสุนของนาตาชาก็ระเบิดยางรถเอสยูวีของอีกฝ่ายคันหนึ่งพร้อมกับเสียงปืนที่ดังขึ้นมาอีกหลายนัด ก่อนที่รถเอสยูวีคนนั้นจะเสียหลักพุ่งชนใส่รถของพวกตัวเองที่อยู่ด้านข้าง!

รถเอสยูวีสองคันชนกันอย่างรุนแรง!

ชิ้นส่วนรถยนต์หลุดกระจุยเป็นชิ้น ๆ กระเด็นไปตามท้องถนน พร้อมกับคนขับรถที่หมดสติไปทันทีจากแรงกระแทกอย่างรุนแรง . . .

ลีออนที่เห็นภาพทั้งหมดด้วยกระจกมองหลังก็อดหันไปชมนาตาชาไม่ได้ว่า "ยิงได้สวย!"

นาตาชาเอนตัวกลับเข้ามาในรถด้วยสีหน้าเรียบเฉย ถอดแมกกาซีนออกและเปลี่ยนอันใหม่เข้าไป

ในขณะเดียวกันลีออนก็รีบใช้ประโยชน์จากตอนที่อีกฝ่ายกำลังกระสับกระส่ายรีบเร่งความเร็วอีกครั้งเพื่อหลบหนีการไล่ล่า

อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าลีออนจะพยายามเร่งความเร็วอย่างสุดกำลังและหวังว่าจะสลัดอีกฝ่ายได้ แต่ดูเหมือนว่าฟ้าจะไม่ได้เป็นใจแบบนั้น เพราะอีกฝ่ายก็ไล่ล่าตามพวกเขามาอย่างรวดเร็ว

พวกนายจะทุ่มเทมากเกินไปแล้ว!

พวกนายไล่ตามพวกฉันมาไกลมากแล้วนะ ทำไมยังไม่ยอมปล่อยพวกเราไปอีก . . .

ลีออนที่กำลังขับรถรู้สึกว่าถ้าหากเขายังไม่ลงมือทำอะไรสักอย่างบางทีเขาและนาตาชาอาจจะถูกฝังอยู่ที่นี่!

ดังนั้นในขณะที่ลีออนกำลังขับรถแลนด์โรเวอร์บนถนนด้วยความเร็วสูง เขาก็หันไปบอกกับนาตาชาที่อยู่ข้าง ๆ ว่า "เป็นแบบนี้ต่อไปพวกเราไม่รอดแน่! รถคันนี้คงทันได้อีกไม่นาน และถ้าหากถูกยิงที่ถังน้ำมัน พวกเราคงหมดทางหนี้ . . . "

"ดังนั้นพวกเราจะต้องหาทางทำอะไรสักอย่างเพื่อหนีออกจากสถานการณ์บ้า ๆ นี่!"

เมื่อได้ยินคำพูดของลีออนนาตาชาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วยเล็กน้อยกับคำพูดของลีออน

ก่อนที่เธอจะเริ่มคิดหาวิธีอย่างรวดเร็ว หลังจากผ่านไปไม่นานนาตาชาก็พูดขึ้นมาว่า "ไปที่ท่าเรือที่ใกล้ที่สุด!"

ลีออนไม่มีเวลาคิดบวกกับเสียงปืนที่ดังไล่มาจากข้างหลังทำให้เขารีบทำตามคำแนะนำของนาตาชาทันที ขับรถมุ่งหน้าไปที่ท่าเรือที่ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเมือง

หลังจากขับรถหนีกระสุนปืนมาอย่างทุลักทุเลพวกเขาก็รีบขับรถมุ่งหน้าขึ้นเหนือและในที่สุดก็มาถึงท่าเรือของเมืองนิซนีร์วาตอฟสก์

บางทีอาจจะเป็นเพราะตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาเริ่มงานทำให้ท่าเรือขนาดใหญ่ที่มีตู้คอนเทนเนอร์กองรวมกันอยู่มากมายไม่เห็นวีแววของคนหรือเสียงความวุ่นวายตามปกติที่มันควรจะมี

"รีบลงจากรถ!"

ลีออนและนาตาชาจอดรถเอาไว้ข้าง ๆ รีบแบกกระเป๋าและอุปกรณ์เดินเข้าไปในท่าเรือที่มีเส้นทางคดเคี้ยวซับซ้อนเต็มไปด้วยตู้คอนเทนเนอร์

สถานที่อย่างท่าเรือเป็นสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการซ่อนตัว ถ้าหากไม่ใช่พนักงานที่ทำงานที่นี่เป็นประจำมันจะเป็นเรื่องยากมากที่จะเดินไปบริเวณโดยรอบโดยไม่หลงทาง

ซึ่งมันเหมาะสมเป็นอย่างมากสำหรับการลอบโจมตี!

และที่นี่ก็เป็นสถานที่ที่นาตาชาและลีออนเลือกที่จะโต้กลับ!

แทนที่จะถูกอีกฝ่ายไล่ล่าอยู่ฝ่ายเดียว และหลบหนีไปเรื่อย ๆ พวกเขาเลือกที่จะจัดการคนพวกนี้ก่อนแล้วค่อยหลบหนีไปยังจะดีกว่า

ในเมื่อมันเป็นแผนการของนาตาชา ลีออนจึงไม่พูดอะไรให้มากความ

ยิ่งไปกว่านั้นตามที่นาตาชาบอกเขา เธอบอกว่าเคยมาที่นี่มาก่อนและยังเคยอยู่ที่นี่อีกด้วย ทำให้ที่นี่มันยังเหลืออุปกรณ์บางอย่างที่เธอเหลือทิ้งเอาไว้และสามารถนำมาใช้สำหรับการหลบหนีได้ . . .

ในขณะที่ลีออนและนาตาชาหายตัวเข้าไปในตู้คอนเทเนอร์นับไม่ถ้วน ตอนนี้คนของห้องแดงก็มาถึงที่นี่แล้วเช่นกัน!

รถเอสยูวีสีดำเจ็ดคันจอดเรียงรายกันเป็นเหมือนกับกำแพงตรงหน้าประตูท่าเรือ

แกรีก!

ประตูรถเอสยูวีที่จอดอยู่ตรงกลางเปิดออกอย่างช้า ๆ

ขาเรียลยาวคู่หนึ่งสวมรองเท้าส้นสูงยาวประมาณเจ็ดถึงแปดเซนติเมตรก้าวออกมาจากตัวรถเหยียบลงกับพื้น

หญิงสาวร่างสูงสวมแจ็กเก็ตหนังสีดำและกางเกงหนังรัดรูปก้าวออกมาจากตัวรถอย่างช้า ๆ

เธอสะบัดหัวเล็กน้อยทำให้ผมสีบลอนด์ของเธอพลิ้วไหวไปมาเผยให้เห็นใบหน้าที่น่าดึงดูดและทรงเสน่ห์

เมื่อเธอเห็นรถแลนด์โรเวอร์ที่จอดอยู่ตรงประตูท่าเรือมุมปากของเธอก็ยกยิ้มขึ้นมา "แยกย้ายกันออกไปหาให้ทั่ว!"

ด้วยคำสั่งของเธอนักฆ่าหลายคนที่ยืนอยู่ด้านหลังเธอก็รีบวิ่งเข้าไปในท่าเรือด้วยอาวุธครบมือ

ในขณะเดียวกันหญิงสาวก็หยิบปืนพกสองกระบอกออกมาจากเอว เดินแคทวอร์คด้วยท่าทางสบาย ๆ สายลับหญิงหลายคนที่กำลังออกมาจากรถเข้าไปด้านใน

ห้องแดงรู้ดีเกี่ยวกับความแข็งแกร่งและทักษะการต่อสู้ของแบล็ควิโดว์

โดยเฉพาะอย่างยิ่งทักษะการยิงปืนที่สามารถฆ่าศัตรูหลายคนได้ในเวลาอันสั้นของเธอ

ทำให้ด้วยความแข็งแกร่งของเธอจึงไม่มีใครกล้าประมาทแม้แต่เสี้ยววิ

ดังนั้นในฐานะผู้นำทีมไล่ล่ากลุ่มแรก เยเลนา เบโลวา จึงแบ่งคนออกเป็นทีมละห้าคนผ่านอุปกรณ์สื่อสารด้วยความระมัดระวัง

คนทั้งหมดยี่สิบหน้าคนถูกแบ่งออกเป็นห้ากลุ่ม แยกย้ายกันไปตามหาทั่วท่าเรือ

ซึ่งภาพพวกนี้กำลังปรากฏอยู่ในสายตาของลีออนที่กำลังใช้กล้องส่องทางไกลจากระยะไกลด้วยเช่นกัน

ลีออนนอนอยู่บนตู้คอนเทนเนอร์ลดกล้องส่องทางไกลลงและหันไปพูดกับนาตาชาที่อยู่ข้าง ๆ ว่า "ดูเหมือนว่าผู้นำทีมของอีกฝ่ายจะฉลาดไม่ใช่เล่น ตอนนี้พวกเรากำลังซวยจริง ๆ แล้ว . . . "

การที่อีกฝ่ายแบ่งออกเป็นทีม ๆ แบบนี้มันไม่ใช่ข่าวดีสำหรับพวกเขาทั้งสองคนเลย

ตราบใดที่เขาไม่สามารถจัดการศัตรูทั้งหมดได้อย่างรวดเร็ว อีกไม่นานหลังจากนี้กำลังเสริมของศัตรูจะตามมาสมทบ

ซึ่งเมื่อกำลังเสริมของศัตรูมาถึงสิ่งที่กำลังรอพวกเขาอยู่ก็คือลูกกระสุนมากมาย!

ดังนั้นถ้าหากพวกเขาจะฆ่าศัตรูที่นี่อยู่ที่นี่ทั้งหมดมันจะต้องใช้ลักษณะภูมิประเทศให้เป็นประโยชน์ และใช้เวลาให้น้อยที่สุด!

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือพวกเขาจะต้องจบการต่อสู้อย่างรวดเร็ว!

โชคยังดีที่อีกฝ่ายแบ่งเป็นทีมละห้าคนเท่านั้น เพราะเพียงแค่ห้าคนมันไม่สามารถหยุดลีออนและนาตาชาได้

โดยจะสามารถสังเกตเรื่องนี้ได้จากน้ำเสียงที่ดูถูกเหยียดหยามเล็กน้อยของนาตาชา "แค่ห้าคน . . . "

"ใช่ แค่ห้าคน . . . " ลีออนพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับพยักหน้าให้เธอเล็กน้อย

เมื่อมองไปที่บนหัวของนาตาชาที่ถูกเขียนเอาไว้ว่า [ค่าความชอบ : เฉยชา] อยู่บนหัวของเธอ ลีออนก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำในใจว่า ‘เธอค่อนข้างเชื่อใจคนยากจริง ๆ’

พวกเขาทั้งสองคนนอนระนาบอยู่บนตู้คอนเทนเนอร์และสังเกตการณ์อยู่สักพักหนึ่งรอจนกระทั่งมีศัตรูกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในระยะโจมตีของพวกเขา

ลีออนและนาตาชาประสานแววตาเข้าหากันเพื่อเป็นการส่งสัญญาณให้กันและกัน!

หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็กระโดดลงมาจากตู้คอนเทนเนอร์ลงมาด้านล่างหยิบอาวุธและอุปกรณ์

นาตาชาหยิบปืนพกสองกระบอกที่ใส่ท่อเก็บเสียงขึ้นมาถือเอาไว้ในมือ ก่อนที่สายตาของเธอจะเหลือบมองไปที่ลีออนที่ยืนอยู่ด้านข้างพร้อมกับกระเป๋าในมือ ทำไมเขายังไม่หยิบอาวุธออกมาอีก?

นาตาชาขมวดคิ้วและหันไปถามกับลีออนเบา ๆ ว่า "นายคิดจะทำอะไร?!"

"หืม? มีอะไรผิดปกติอย่างนั้นหรอ?"

"สงครามกำลังจะเริ่มแท้ ๆ แล้วอาวุธของนายอยู่ที่ไหน?"

"อาวุธ?!" ลีออนทำสีหน้าตกใจ

"นี่ไง!"

ลีออนใช้มือตบไปที่กระเป๋าสีเงินที่ถืออยู่ในมือพร้อมกับแสดงรอยยิ้มชั่วร้ายให้กับนาตาชา

"คุณจะได้เห็นมันในเร็ว ๆ นี้แน่นอน!"

โปรดติดตามตอนต่อไป …

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด