ตอนที่แล้วตอนที่ 52 : ฮาร์ปี้สวิงกิ้ง !
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 54 : สกิลป้องกันกลายพันธุ์ ! การแข่งมีแชมป์ได้แค่คนเดียว !

ตอนที่ 53 : วิลโลว์กระหายเลือดหื่น !


ตอนที่ 53 : วิลโลว์กระหายเลือดหื่น !

แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก....

ฝูงมอนเตอร์พากันแห่กันเข้ามา

รากของพวกมันถูกดึงขึ้นจากพื้น พวกมันจึงขยับตัวได้แต่เคลื่อนที่ได้ช้า

แต่ในเวลาเดียวกันพวกมันก็พึ่งเถาวัลย์ที่ยาวกว่า 10 ม.ของพวกมันเพื่อเป็นเครื่องมือในการล่าเหยื่อได้

เถาวัลย์พวกนี้หนาและแข็งแรงอีกทั้งยังเหนียวด้วย พวกกันมีหนามพิษ เมื่อโดนเถาวัลย์พวกนี้รัดเอา เถาวัลย์เส้นอื่นๆก็จะเข้ามารัดเพิ่มพร้อมหนามที่เจาะไปถึงกระดูก มันใช้เวลาไม่กี่นาทีก็สามารถทำให้เหยื่อกลายเป็นแค่เศษเนื้อ  !

[กระตุ้นการสืบพันธุ์ ] !

สกิลถูกใช้เข้าใส่เถาวัลย์ของวิลโลว์กระหายเลือด เถาวัลย์ที่ฟาดเข้ามากลับชะงัก ก่อนที่จะลดความเร็วลง

ทว่าเถาวัลย์เส้นอื่นๆก็ยังฟาดเข้ามาอยู่ ตอนนั้นหลินลั่วเห็นว่าด้านหลังเถาวัลย์พวกนี้ มันมีวิลโลว์กระหายเลือด 7-8 ตัวที่ตัวใหญ่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่า 2 ม.โผล่มา

รากของมันถูกดึงขึ้นมาจากพื้นและกระดิกไปมา หลังจากที่ถูกสกิล [กระตุ้นการสืบพันธุ์] ไป บางทีเพราะมันเป็นต้นไม้ มันจึงชะงักไปไม่กี่วินาที จากนั้นเถาวัลย์จำนวนมาก็เริ่มสะบัดไปมาราวกับมองหาเหยื่อ

โชคร้ายที่วิลโลว์กระหายเลือดตัวอื่นเคลื่อนที่ได้ช้า เถาวัลย์ของวิลโลว์กระหายเลือดตัวนี้จึงได้แต่สะบัดไปมาแต่ไม่ได้โดนอะไร

เถาวัลย์บางเส้นของวิลโลว์กระหายเลือดตัวนี้รัดกันเองซะด้วยซ้ำ

มีของเหลวสีเขียวอ่อนไหลออกมาจากเถาวัลย์พวกนี้

หลินลั่วรู้ว่าของเหลวพวกนี้คือของเหลวจิตที่คนนับไม่ถ้วนต้องการ ในชีวิตที่แล้วเขาได้เรียนรู้ว่าต้นไม้นั้นขยายพันธุ์กันยังไง ต้นไม้ทั้งหมดนั้นต้องผ่าน 3 ขั้นตอนก่อนที่จะโตเต็มวัย

ขั้นแรกคือบาน

มันคือขั้นตอนที่กลีบเกสรจะเติบโตแทนถึงการที่ต้นไม้เติบโตเต็มวัย

ขั้นที่สองคือการผสมเกสร

ขั้นตอนที่เกสรตัวผู้จะถูกนำพาไปโดยพวกแมลงรึลมหลังจากที่ดอกไม้บานแล้ว

ต้นไม้ทั่วไปไม่อาจจะจัดการขั้นตอนนี้ด้วยตัวเองได้ มันได้แต่พึ่งองค์ประกอบภายนอก

แมลง หรือลม

อย่างที่สามคือการสืบพันธุ์

ตอนที่เกสรตัวผู้ตกลงไปในยอดเกสรตัวเมีย ละอองเรณูจะงอกท่อยาวลงสู่ก้านเกสรตัวเมีย

ในเวลาเดียวกันมันจะเคลื่อนที่ผ่านรูของออวุล จากนั้นก็แบ่งนิวเคลียสออกเป็น 2 ส่วน ผสมเข้ากับนิวเคลียสของไข่ อีกส่วนจะผสมกับโพลาร์นิวคลีโอเป็นอาหารสำหรับเลี้ยงเอมบริโอ

นี่คือการแพร่พันธุ์ของต้นไม้

แน่นอนว่าวิลโลว์กระหายเลือดตรงหน้าเป็นมอนเตอร์ที่มีชีวิตที่ไม่อาจจะใช้ความรู้ทั่วไปตัดสินได้

อยู่ๆตอนนั้นเองฮาร์ปี้สองตัวที่เหมือนจะพลอดรักกันรุนแรงไปหน่อยก็กลิ้งเข้าไปในระยะล่าเหยื่อของวิลโลว์กระหายเลือด

เถาวัลย์ราวกับได้กลิ่นเหยื่อ เถาวัลย์ที่สะบัดไปมาในอากาศนั้นได้พุ่งเข้ามารัดฮาร์ปี้ทั้งสองตัวเอาไว้

“หือ ?”

“กร๊า กร๊า...”

.....

ฮาร์ปี้พวกนี้ถูกเถาวัลย์รัดไว้แน่นทำให้พวกมันไม่อาจจะหนีได้

ฮาร์ปี้บางตัวแขนบิดผิดรูปเพราะโดนเถาวัลย์รัดพร้อมเลือดที่ไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

มองจากไกลๆพวกมันเหมือนกับว่าวที่ลอยอยู่ในอากาศ

แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามพวกมันก็ไม่อาจจะหนีจากการควบคุมของวิลโลว์กระหายเลือดได้เลย !

ตอนที่ฮาร์ปี้สองตัวโดนจับ วิลโลว์กระหายเลือดตัวนั้นก็เหมือนได้สติกลับมา

เถาวัลย์เส้นอื่นๆที่อยู่เฉยๆนั้นได้ลงมือจับฮาร์ปี้ที่นอนกองอยู่กับพื้น

ฮาร์ปี้ตัวนี้ก็ยังโดนรัดตัวไว้แน่นเหมือนฮาร์ปี้สองตัวแรก

ผ่านไปสักพักฮาร์ปี้กว่า 10 ตัวก็ถูกวิลโลว์กระหายเลือดจับตัวรัดเอาไว้ ลอยอยู่ในอากาศ

มีฮาร์ปี้ที่น่าสงสารตัวหนึ่งร่วงลงมากระแทกกับพื้นแต่ก็ยังถูกจับลากขึ้นไปเป็นของเล่นของพวกวิลโลว์กระหายเลือดต่อ

ตัวอื่นๆน่าสงสารยิ่งกว่า พวกมันถูกฉีกเป็นชิ้นๆโดยเถาวัลย์ของวิลโลว์กระหายเลือด !

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยฝนเลือดผสมกับขนและเครื่องในร่วงกระจายไปทั่ว

“นี่...มันบ้าอะไรวะ ?”  หลินลั่วอุทานออกมา

“มันเป็นต้นไม้จริงมั้ย ?” หลินลั่วสูดหายใจเข้าลึกๆ ฉากตรงหน้าเขาไม่ต่างจากนรกบนดินเลย...

ตอนนั้นวิลโลว์กระหายเลือดตัวอื่นก็เริ่มเข้ามาสมทบ มันมีฮาร์ปี้ฝูงใหม่บินเข้ามาเพิ่ม

หลินลั่วรีบถอยกลับออกมาและใช้วิธีเดิม เขาใช้ [กระตุ้นการสืบพันธุ์] ออกไปรัวๆ

ฮาร์ปี้ที่ตอนแรกคิดจะฆ่าหลินลั่วกลับร้อนรนขึ้นมา

วิลโลว์กระหายเลือดเหมือนเปลี่ยนเป็นปลาหมึกที่ใช้เถาวัลย์พวกมันเป็นหนวดสะบัดไปมารอบๆ

เถาวัลย์เหล่านี้รัดตัวฮาร์ปี้ที่นอนอยู่ที่พื้นก่อนจะลากฮาร์ปี้พวกนี้ขึ้นไปในอากาศและเริ่มลงโทษ

หลินลั่วใช้โอกานี้สรีบเข้าไปในอาณาเขตของวิลโลว์กระหายเลือด

ถ้ามันมีวิลโลว์กระหายเลือดขวางทางหลินลั่วอยู่ งั้นเขาก็แค่ใช้ [กระตุ้นการสืบพันธุ์] ใส่มัน

วิลโลว์กระหายเลือดพวกนี้จัดการได้ง่ายกว่าฮาร์ปี้ที่บินอยู่ในอากาศ แต่สุดท้ายฮาร์ปี้พวกนี้ก็ถูกวิลโลว์กระหายเลือดลากไปลงโทษอยู่ดี

แต่เมื่อไม่มีฮาร์ปี้เหลืออยู่รอบตัว เถาวัลย์ของวิลโลว์กระหายเลือดก็เริ่มรัดกันเองเหมือนมันเริ่มเล่นสนุกกันเอง

หลินลั่วทั้งเดินหน้าและใช้สกิลอกมา ฮาร์ปี้พากันร่วงลงมาจากท้องฟ้าอย่างต่อเนื่อง !

วิลโลว์กระหายเลือดใช้เถาวัลย์รัดเหยื่ออย่างฮาร์ปี้และนำไปเล่นสนุกต่อ ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนภาพนี้ก็ดูแปลกอยู่ดี

ในสถานการณ์แปลกๆนี้ หลินลั่วก็ได้เข้าไปถึงใจกลางพื้นที่ของวิลโลว์กระหายเลือดอย่างรวดเร็ว

เขาไม่อยากอยู่ในที่ที่ไม่ต่างอะไรจากนรกนี่นานนัก ใครจะไปรู้ว่าถ้าวิลโลว์กระหายเลือดเป็นบ้าขึ้นมา มันอาจจะหันมาเล่นเขาแทนก็ได้ ?

ไกลออกไปมีบึงขนาดใหญ่อยู่ที่เนินเขา ที่นี่ปกคลุมด้วยหมอกแทบจะมองไม่เห็นอะไร

ที่เนินเขา ตงฟางเหอที่พยายามวนรอบบึงไปนั้นรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวด้านหลัง เขารีบหันกลับมามองและต้องตกใจ

“บ้าเอ้ย!”

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ ?”

ในสายตาของเขา กลุ่มมอนเตอร์ด้านหลังที่ทำให้เพื่อนเขาต้องตกรอบและมังกรที่ต้องเผาแก่นเลือดนั้นกลับเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างมาก

ฮาร์ปี้ที่แต่เดิมบินวนอยู่ในอากาศพากันร่วงลงมากระแทกกับพื้น จนได้รับบาดเจ็บหนัก

วิลโลว์กระหายเลือดพากันรัดและฆ่ากันเอง

“มันเกิดอะไรขึ้นกันวะ ?” ตงฟางเหอสูดหายใจเข้าลึกๆและพูดขึ้น “ทำไมฮาร์ปี้พวกนี้ถึงได้ดูคลั่งและโจมตีกันเอง ? ทำไมมันถึงร่วงลงมาได้ ?”

“สกิลควบคุม ? สกิลสตันท์ของพ่อมด ? บทเพลงท้องฟ้าต้องห้ามของนักบวช ? รึสกิลแรงโน้มถ่วง ? รึพวกเทมเมอร์ ? หมอกพิษ ?”

“สกิลพวกนี้ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ได้ แต่มันเหนือกว่าความสามารถของผู้ปลุกพลังหน้าใหม่....”

“วิลโลว์กระหายเลือดพวกนี้อีก ไม่ใช่ว่าควรจะโจมตีศัตรูรึไง ? ทำไมพวกมันถึงพากันรัดพวกเดียวกันเอง ?”

“คนที่ตามหลังฉันมาได้อาชีพอะไรกันแน่ ?”

เขาหยุดและมองลงไปจากเนินเขา !

ชัดแล้วว่ามีผู้ปลุกพลังกำลังมุ่งหน้ามาทางเขา

ตอนที่ชายคนนี้เดินหน้า ฮาร์ปี้และวิลโลว์กระหายเลือดที่ขวางหน้าอยู่ก็พากันผิดปกติไป

ในอีกความหมายคือฮาร์ปี้และวิลโลว์กระหายเลือดพวกนี้ไม่อาจจะขวางเขาได้เลย !

“บ้าเอ้ย ! ฉันจะปล่อยให้เขาเดินหน้าต่อไปแบบนี้ไม่ได้ !” ตงฟางเหอกัดฟันแน่นและพูดขึ้น “ฉันไม่รู้จักเขา เขามีความสามารถแปลกๆ เขาต้องเป็นคนที่มีแผนการในหัว ฉันจะปล่อยให้เขาเดินหน้าต่อไม่ได้ !”

“ฉันต้องชนะการแข่งแบบทีมและการแข่งแบบเดี่ยว ด้วยวิธีนี้ฉันถึงจะได้โลกวิเศษมาครอง !”

“เขาคือคู่ปรับตัวฉกาจ ! ฉันต้องหาทางกำจัดเขาที่ชั้น 28 ให้ได้ !”

เขามองไปรอบๆ จากนั้นก็มองไปที่มังกรที่อ่อนแรงของตัวเองพร้อมสายตาที่เปลี่ยนไป

“ฉันคิดออกแล้ว ฉันแค่ต้อง...”

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด