6
เวลาได้ผ่านไปอย่างช้า ๆ ในขณะที่คุรามะร้องคำรามด้วยความโกรธ
เมื่อประสบการณ์บอลสีฟ้ารอบ ๆ คุรามะ เหลือเพียงขนาดเท่าลูกปิงปองเท่านั้น นารูโตะจึงหยุดการเก็บค่าประสบการณ์ และโบกมือลาคุรามะ กลับสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง
บอลประสบการณ์ของคุรามะนั้นจริง ๆ แล้วเล็กกว่าของฮินาตะอยู่เล็กน้อย ค่าประสบการณ์ที่มีอยู่ก็ลดลงนิดหน่อย แต่...
แต่ค่าประสบการณ์ของคุรามะนั้นเพิ่มขึ้นครั้งละ +3 ซึ่งทำให้นารูโตะเก็บค่าประสบการณ์ได้ในระยะเวลาสั้น ๆ
จุดนี้ทำให้นารูโตะรู้สึกสงสัย ไม่เข้าใจว่าทำไมของคุรามะถึงเป็น +3 แต่ของฮินาตะเป็น +1
ทันใดนั้น นารูโตะคิดบางอย่างขึ้นมาได้และค่อย ๆ หรี่ตาลง เขาเริ่มเดาคำตอบได้เลือนลาง
คำตอบนี้คือปัญหาเรื่องพลังการต่อสู้ คุรามะมีพลังการต่อสู้สูงกว่าฮินาตะมากมายหลายเท่า ไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้เลย ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มค่าประสบการณ์
แต่จุดนี้ยังไม่สามารถยืนยันได้ ต้องหาข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อยืนยัน
หลังจากเก็บความคิดเหล่านั้นกลับมา นารูโตะจึงเริ่มตรวจสอบร้านค้าชาวไซย่าอีกครั้ง คิดถึงการแลกเลือดของชาวไซย่า เพียงแต่มีปัญหาเรื่องเส้นผมที่ทำให้เขาลังเล
เพราะเลือดของชาวไซย่าดูเหมือนจะมีลักษณะที่ดุดัน ปกติแล้วผมของชาวไซย่าจะเป็นสีดำ แต่ในต้นฉบับก็มีลูกหลานของชาวไซย่าที่ผมไม่ได้เป็นสีดำ
แต่นารูโตะเมื่อได้รับเลือดของชาวไซย่าหยดหนึ่ง ผมของเขาทันทีเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างรวดเร็ว ความดุดันนี้เหมือนจะยืนยันว่าเลือดของชาวไซย่านี้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
แต่การเพิ่มพลังการต่อสู้ด้วยหยดเลือดยังน้อยเกินไป ยังต้องพัฒนาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากคิดสักครู่ นารูโตะจึงลุกขึ้นไปยังห้องเก็บของ เริ่มค้นหาเพราะเขาจำได้ว่าที่บ้านน่าจะมีขวดน้ำยาย้อมผมอยู่ คิดว่าจะหามันออกมาใช้
แต่หลังจากค้นหาอยู่สักพักก็ไม่พบ "ไม่มีแล้วหรอ? ดูเหมือนจะต้องออกไปข้างนอกสักหน่อย เวลาก็ยังไม่สายเกินไป"
นารูโตะลุกขึ้นอย่างรวดเร็วจัดเตรียมตัวเพื่อออกไปซื้อขวดน้ำยาย้อมผม เพราะหลังจากแลกเลือดชาวไซย่าแล้ว ผมของเขาแน่นอนว่าจะเปลี่ยนอีกครั้ง แล้วแว่นกันแดดก็ไม่สามารถปกปิดได้
ดังนั้น น้ำยาย้อมผมจึงเป็นสิ่งที่ดี
ด้วยเงินที่มีไม่มาก นารูโตะจึงก้าวออกจากบ้านไปยังอีกด้านของหมู่บ้านโคโนฮะ
ชาวบ้านรอบ ๆ รู้จักเขาดี หลายคนไม่อยากขายของให้เขา เขาเองก็ไม่อยากเผชิญกับสายตาที่เย็นชา แต่ที่อีกด้านของหมู่บ้านโคโนฮะ ยังมีคนยินดีขายของให้เขาอยู่บ้าง
เมื่อก่อนนารูโตะซื้อนมจากพื้นที่อีกด้านของหมู่บ้านนี้ แม้ว่าจะไกลกว่าหน่อย และมีเพียงบางคนที่ยินดีขายของ
ด้วยความคาดหวังในใจ นารูโตะเดินอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางสายตาที่มองอย่างแปลก ๆ ของผู้คนรอบข้าง
ไม่กี่นาทีต่อมา
นารูโตะได้ซื้อขวดน้ำยาย้อมผมและรีบกลับบ้าน แต่เมื่อมาถึงหน้าบ้านเขาเจอกับสามคน
สามคนนี้มีผู้นำเป็นคนอ้วน และอีกสองคนผอม พวกเขาเป็นคนที่เคยรังแกฮินาตะ
เพราะการฝึกฝนตั้งแต่เด็ก นารูโตะเมื่อพบกับสามคนนี้เมื่อก่อน จัดการกับพวกเขาอย่างรุนแรง ทำให้เกิดความเกลียดชังขึ้น
นอกจากนี้ พวกเขาได้รับอิทธิพลจากผู้ปกครอง ทำให้ดูถูกนารูโตะอย่างมาก ทั้งสองฝ่ายมีความขัดแย้งกันหลายครั้ง ความเกลียดชังนั้นได้เกิดขึ้นนานแล้ว
ตอนนี้พวกเขามาที่หน้าบ้านของนารูโตะ แน่นอนว่าไม่ใช่เจตนาดี ดังนั้นนารูโตะจึงไม่ให้หน้าดีแก่พวกเขา พูดด้วยเสียงเย็นชา
"อ้วน แกมาทำอะไรที่หน้าบ้านฉัน?"
"ไม่มีอะไร ก็แค่อยากถามว่าแกต้องการสุนัขนินจาหรือเปล่า ถ้าต้องการก็ไปเอาที่บ้านฉันได้" อ้วนพูดยิ้ม ๆ
"สุนัขนินจา? แกจะใจดีขนาดนั้น?" นารูโตะยิ้มเยาะ สายตาสีฟ้าเย็นชามองตรงไปยังอีกฝ่าย
"ฮ่า ๆ จริง ๆ แล้วสุนัขนินจาตัวนั้นดุเกินไป คนทั่วไปไม่สามารถฝึกมันได้ ฉันคิดว่าแกน่าจะฝึกมันได้" อ้วนพูดยั่วเย้า
"ไอ้โง่!"
นารูโตะด่ากลับอย่างรุนแรง ผลักอ้วนออกไป และเดินกลับบ้านด้วยหน้าที่เย็นชา ปิดประตูอย่างแรง
เหตุการณ์นี้ทำให้อ้วนโกรธมาก เขาพูดอย่างโกรธเคือง "น่ารำคาญ ไอ้เด็กนี่มันยิ่งยากจะจัดการ"
"แล้วทำไงดี? เราไม่สามารถปล่อยความเกลียดนี้ไปได้" ลูกน้องพูด
"จะทำยังไงดี? เอาสุนัขนินจามาขู่เขาดีไหม?" ลูกน้องอีกคนเสนอแนะ
"นั่นก็เป็นความคิดที่ดี แต่สุนัขนินจาตัวนั้นดุเกินไป ฉันไม่กล้าเข้าใกล้" อ้วนลังเล ไม่กล้าลงมือ
"แล้วจะทำยังไงดี?"
"ฉันก็ไม่รู้"
สามคนกระซิบกระซาบพูดกัน ไม่พบวิธีแก้ไข สุดท้ายก็เดินจากไปอย่างเครียดเคือง แต่ชัดเจนว่ายังไม่ยอมแพ้
ภายในบ้าน
นารูโตะเตรียมน้ำยาย้อมผม มองดูสามคนที่เดินจากไป สายตาของเขามีแววเย็นชา แล้วเขาจึงปิดม่านปิดสายตา
นารูโตะนั่งลงบนเก้าอี้ วางน้ำยาย้อมผมลง แล้วหยิบกระจกเล็ก ๆ วางไว้ข้างหน้า จากนั้นจึงเข้าสู่ร้านค้าระบบอีกครั้ง เพื่อแลกเลือดชาวไซย่าใหม่
ตอนนี้เขามีค่าประสบการณ์ 45 แต้ม เพียงพอที่จะแลกเลือดชาวไซย่าได้อีก 4 หยด รวมกับหยดเดิมคือ 5 หยด เพียงพอที่จะเพิ่มพลังร่างกายของเขาอีกขั้นหนึ่ง
【ติ้ง! ใช้ค่าประสบการณ์ 40 แต้ม แลกเลือดชาวไซย่า 4 หยดสำเร็จ】
เสียงเครื่องจักรดังขึ้น ร่างกายของนารูโตะร้อนขึ้นอีกครั้ง เลือดที่คึกคักเหมือนกำลังเฉลิมฉลองการเกิดใหม่ของมัน
พร้อมกับนั้น
ผมของนารูโตะเริ่มเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง จากเดิมที่มีเพียงบางส่วนเป็นสีดำ ขยายขึ้นเล็กน้อย ยังอยู่บริเวณหน้าผาก
นารูโตะดูตัวเองในกระจก ไม่มีความคิดจะย้อมผม เพราะเขาต้องการเพียงขวดน้ำยาย้อมผมมาเป็นเหตุผลเท่านั้น คนอื่นจะไม่รู้ว่าเขาย้อมผมหรือไม่
"หืม?"
นารูโตะหรี่ตาลงอีกครั้ง รู้สึกถึงการมองเห็นสี่คนที่กำลังจับตาดูเขาอยู่ เหมือนกับว่าเขา "มองเห็น" คนเหล่านั้น แม้ว่าไม่ได้หันหลังกลับ แต่ก็สามารถ "มองเห็น" ได้อย่างง่ายดาย ความรู้สึกนี้ทำให้นารูโตะประหลาดใจ
เพราะเขาจำได้ว่าเลือดของชาวไซย่าในความรู้สึกมันผิดปกติ แต่ที่เก่งกว่าในเรื่องการมองเห็นพลัง หากเป็นหน่วยธรรมดาไม่มีพลังง่ายต่อการมองข้าม
เช่นในต้นฉบับ ซุนโกคูที่สามารถมองเห็นจักรวาล เมื่อมองหาศัตรูบางตัว เขาต้องใช้เวลามาก แถมยังโดนโจมตีจนบาดเจ็บ หากความรู้สึกของเขาสามารถ "มองเห็น" ทุกสิ่งได้ มันจะสุดยอดมาก ตอนนี้ นารูโตะเพิ่งได้รับเลือดชาวไซย่า 5 หยด แต่ได้รับความสามารถในการรับรู้ที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ มันทำให้เขางงงวย
"หรือว่าฉันได้รับเลือดชาวไซย่าที่แข็งแกร่งกว่า? ดุดันกว่า? หรือว่ามีการเพิ่มพลังพิเศษเมื่อรวมกับสายเลือดอุซึมากิ? ถ้าเป็นเช่นนั้น มันคือโชคลาภใหญ่"
นารูโตะสูดลมหายใจลึก กำหมัดแน่น รู้สึกได้ว่าพลังเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน และผลของเลือดชาวไซย่าในร่างกายของเขา เพิ่งจะเริ่มแสดงออก
อนาคตร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งยิ่งขึ้น หากเขามุ่งเน้นการฝึกฝน เขาจะกลายเป็นแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
"ดูเหมือนต้องวางแผนการฝึกฝนใหม่ ต้องฝึกฝนด้วยการเพิ่มน้ำหนักด้วย"
นารูโตะคิดถึงเป้าหมายการฝึกฝนในอนาคต ในขณะที่นั่งสมาธิอีกครั้ง เริ่มต้นการฝึกพลังอีกครั้ง