30

หลี่ฉีโบกมือ "เรื่องราวในอดีตอันยาวนาน ในตอนนั้นฉันกับคุณยายของหนิงเอ๋อร์รักใคร่กันเกือบจะได้แต่งงานกันแล้ว น่าเสียดายที่สามีของเธอไม่ยินยอม..."

เซี่ยจิง "...."

"เล่าต่อ"

เซี่ยจิงรู้สึกอยากซุบซิบนินทาเป็นอย่างมาก

หลี่ฉีลูบหัวตัวเองที่ล้านเกลี้ยงเกลา ใบหน้าเจียมตัว "อืม จริงๆ แล้วก็ไม่มีอะไรมาก ตอนที่ฉันยังหนุ่มเพราะรูปร่างหน้าตาที่ยังใช้ได้ ก็คงจะพอๆ กับนายตอนนี้แหละ ด้วยเหตุนี้จึงมีสิ่งล่อใจมากมาย

ตอนนั้นยังอายุน้อย เลือดลมกำลังพลุ่งพล่าน ชอบเรื่องการต่อสู้ฆ่าฟัน จึงหาวิธีเข้าไปในสำนักมังกรที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาก ตอนนั้นคุณปู่ของหนิงเอ๋อร์ยังไม่ได้เป็นเจ้าสำนัก ฉันกับเขาสนิทกันมากเหมือนพี่น้องท้องเดียวกัน มักจะไปเยี่ยมเยียนที่บ้านของเขา..."

หลี่ฉีมองด้วยความคิดถึง

"ครั้งแรกที่พบกับพี่สะใภ้ ก้นของเธอ..."

เซี่ยจิงนั่งลง ฟังอย่างตั้งใจ กลัวจะพลาดแม้แต่คำเดียว

แต่ใครจะรู้ว่าหลี่ฉีกลับแลบลิ้น "โอ๊ย ไม่มีอะไรจะเล่าแล้ว เรื่องในอดีตไม่ควรนึกถึง"

เซี่ยจิงรู้สึกใจร้อน "อย่าเพิ่งสิอาจารย์ เล่าต่อเถอะ"

หลี่ฉีมองเขา "นายมาเรียนวิชากังฟูหรือมาฟังนิทาน เรื่องของคนรุ่นเก่าคนหนุ่มสาวไม่ควรอยากรู้อยากเห็นมากเกินไป"

เซี่ยจิงขยับปากเกือบจะด่าออกมา

"เอาเถอะ เรื่องแบบนี้ค่อยฟังทีหลัง เอาเรื่องสำคัญก่อน" หลี่ฉีกล่าว

เซี่ยจิงก็เก็บอาการไว้ พยักหน้าตอบ "ครับ"

"เข้ามา ฉันจะตรวจกระดูกให้นาย" หลี่ฉีโบกมือเรียก

เซี่ยจิงเดินไปหาเขา

"ยื่นมือมา"

เซี่ยจิงทำตาม

หลี่ฉีเหยียดฝ่ามือที่เหี่ยวแห้งออกไป จับที่ข้อมือของเซี่ยจิง ส่ายแรงราวกับเขย่าเส้นก๋วยเตี๋ยว!

เซี่ยจิงรู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ต้านทานไม่ได้ ไหลเข้ามาในร่างกายของเขาตามข้อมือ

ร่างกายทั้งหมดของเขาดุจเรือลำเล็กที่อยู่ในคลื่นลมทะเลที่โหมกระหน่ำ ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ทำท่าทางต่างๆ ออกมา กระดูกทั่วร่างกายดังเปรี๊ยะๆ ไม่หยุด

"อืม... อืม?"

หลี่ฉีใช้ข้อมูลจากการส่งผ่านพลังเพื่อสำรวจร่างกายของเซี่ยจิง ตอนแรกก็สงสัย แต่หลังจากนั้นก็รู้สึกประหลาดใจ

"เจ้าหนุ่มน้อย เมื่อก่อนนายออกกำลังกายแบบไหน?"

เขาถามด้วยความสงสัย

เซี่ยจิงกล่าว "ก็แค่วิ่งออกกำลังกาย ฯลฯ นอกจากนี้ก็ไม่ได้ทำอะไร"

หลี่ฉีฟังแล้วพึมพำ "เป็นไปไม่ได้ เรื่องแบบนี้มีจริงเหรอ?"

เขาเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาที่เคยขุ่นมัวตอนนี้สว่างไสวราวกับน่ากลัว "เจ้าหนุ่มน้อย นายรู้ไหมว่าร่างกายของนายเป็นอย่างไร?"

เซี่ยจิงถูกมองจนรู้สึกไม่สบายใจ ถามด้วยความสงสัย "เป็นอะไรไปหรือครับอาจารย์ ร่างกายผมไม่ดีเหรอครับ?"

"ไม่ดี?" หลี่ฉีส่ายหัว ราวกับอยากจะหัวเราะ

"ไม่ใช่ไม่ดี แต่ดีเกินไป ดีจนแทบจะเป็นไปไม่ได้"

"ร่างกายของนายราวกับถูกพระเจ้าที่มีอาการย้ำคิดย้ำทำปั้นขึ้นมา กล้ามเนื้อทุกมัด กระดูกทุกท่อน อวัยวะทุกชิ้น... สมบูรณ์สมดุลกันจนน่ากลัว"

หลี่ฉีรู้สึกทึ่งมาก ลูบกล้ามเนื้อที่แขนของเซี่ยจิง ราวกับกำลังลูบสมบัติล้ำค่า

"ถ้าฉันไม่แน่ใจว่าตัวเองไม่มีอะไรน่าสนใจให้ใครมาหมายปอง แันคงจะคิดว่านายเป็นคนที่บริษัทใหญ่ๆ ใช้เทคโนโลยีสร้างขึ้นมาเป็นอัจฉริยะเทียม"

"ไม่คิดเลยว่าบนโลกนี้จะมีมนุษย์ที่เกิดมาพร้อมร่างกายที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้..."

เซี่ยจิงหรี่ตาลง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นเพราะแผงทักษะ

ตั้งแต่ที่เปิดใช้งานแผงทักษะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเปิดใช้งานทักษะ "การต่อสู้" ร่างกายของเขาก็กลายเป็นแบบนี้

ในระดับหนึ่ง เขาเป็น 'อัจฉริยะเทียม' ที่หลี่ฉีพูดถึงจริงๆ

"เสี่ยวจิงเอ๋อร์"

หลี่ฉีมองเขาด้วยสายตาที่ร้อนแรงขึ้นเล็กน้อย

"ไม่ต้องสงสัยเลยว่านายเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดในโลกที่จะฝึกสำนักซ่อนมังกร"

"ถ้าเป็นนาย คงจะสามารถฝึกฝนร่างกายของสำนักซ่อนมังกรให้สมบูรณ์แบบที่สุดได้"

"ร่างกาย?" เซี่ยจิงรู้สึกสนใจ

ได้ยินคำใหม่เข้าอีกแล้ว

หลี่ฉียิ้ม กล่าวว่า "ที่เรียกว่า 'ร่างกาย' ก็คือการฝึกฝนวิชากังฟูทั้งชุดจนสำเร็จ แล้วค่อยๆ ฝึกฝนร่างกายให้แข็งแกร่งขึ้น"

"วิชากังฟูแต่ละสำนักมีวิธีฝึกฝนและวิธีการต่อสู้ที่แตกต่างกัน มีจุดเน้นที่แตกต่างกัน บางสำนักเน้นความคล่องแคล่วว่องไว บางสำนักเน้นพลังที่แข็งแกร่ง คนที่ฝึกฝนวิชากังฟูที่แตกต่างกัน ในที่สุดก็จะฝึกฝนร่างกายให้เข้ากับวิชากังฟู"

"เช่น สำนักลมทองที่นายรู้จัก สำนักของพวกเขาชื่อสำนักดาบสายรุ้งลมทอง เมื่อฝึกฝนร่างกายจนสำเร็จ โครงสร้างภายในร่างกายจะแตกต่างจากคนทั่วไปอย่างสิ้นเชิง สามารถสร้างพลังที่แหลมคมราวกับมีดได้ ใช้หมัดต่อยคนก็เหมือนใช้มีดเฉือนคน ฉีกเนื้อออกเป็นชิ้นใหญ่ๆ ได้ไม่ยาก ใช้ฝ่ามือตัดคอคนก็ไม่ใช่เรื่องยาก"

เซี่ยจิงฟังแล้วตาเป็นประกาย "แล้วร่างกายของสำนักซ่อนมังกรของเรามีจุดเด่นอะไร?"

หลี่ฉียิ้ม "จุดเด่นของร่างกายของสำนักซ่อนมังกรของเรา อาจจะพูดได้ว่ามีก็ได้ ไม่มีก็ได้"

เซี่ยจิง "อืม?"

หลี่ฉีกล่าวด้วยความพึงพอใจ "นักรบรอบด้าน รู้จักไหม"

"แนวคิดหลักของสำนักซ่อนมังกรของเราคือสิบสามคำ ซ่อนมังกรในร่างกาย บ่มเพาะมังกรในหัวใจ"

"เมื่อร่างกายฝึกสำเร็จ ก็จะเหมือนกับมังกรตัวจริงที่ซ่อนอยู่ในร่างกาย สามารถขยายใหญ่หรือเล็กลงได้ตามต้องการ สามารถขึ้นหรือลงได้ตามต้องการ คล่องแคล่ว ว่องไว พลัง ป้องกัน ทะลุ... มีครบทุกอย่าง ไม่มีจุดอ่อนใดๆ"

จากนั้นก็ถอนหายใจ "แต่แน่นอนว่าการมีทุกอย่างมักจะหมายความว่าทุกอย่างก็ธรรมดา ร่างกายของสำนักซ่อนมังกรมีความต้องการพรสวรรค์ด้านร่างกายที่สูงมาก คนที่พรสวรรค์ไม่เพียงพอ ฝึกฝนสำนักซ่อนมังกรก็จะกลายเป็นคนธรรมดา"

"แม้แต่ศิษย์พี่ชายและศิษย์พี่สาวของนาย ก็ไม่ได้มีพรสวรรค์มากพอทุกคน พวกเขาก็ฝึกฝนสำนักซ่อนมังกรเช่นกัน แต่ก็จะหาวิธีเปลี่ยนวิธีฝึกฝน ฝึกฝนร่างกายที่เน้นอย่างอื่น"

หลี่ฉีตบไหล่เซี่ยจิง กล่าวว่า "พรสวรรค์ด้านร่างกายของนายเป็นสิ่งที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน สมดุลจนไม่เหมือนมนุษย์ทั่วไป เป็นร่างกายที่เหมาะสมที่สุดสำหรับแนวคิด 'รอบด้าน' ของสำนักซ่อนมังกร"

ฟังดูเจ๋งมาก...

เซี่ยจิงตั้งตารอ "ขออาจารย์สอนด้วยครับ"

หลี่ฉียิ้ม "ดีเลย ไม่รอช้า วันนี้ฉันจะสอนนายท่าตั้งต้นของสำนักซ่อนมังกรก่อน ท่าตั้งต้นนิ่ง ท่ามังกรจำศีล"

เขาจับมือเซี่ยจิง ส่ายเพียงครั้งเดียว พลังก็ไหลผ่านฝ่ามือเข้าไปในร่างกายของเซี่ยจิง ควบคุมการเคลื่อนไหวของเขา

เซี่ยจิงเผลอแยกขาออกจากกัน ลำตัวเอนไปทางซ้ายสุด กำมือทั้งสองแล้วชิดไว้ที่หูข้างซ้ายและขวา กระดูกทั่วร่างกายดังเปรี๊ยะๆ ท่าทางเหมือนมังกรที่จำศีล

"จำท่านี้ไว้ รวมถึงการหายใจและการสั่นสะเทือนของพลังที่จุดต่างๆ ของร่างกาย"

หลี่ฉีสั่ง

"ท่ามังกรจำศีล ท่านี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ 'บ่มเพาะพลังมังกร' โดยการจินตนาการถึงท่าทางของมังกร เลียนแบบรูปร่างของมังกร และสะสมพลังมังกรขนาดใหญ่"

"เมื่อนายฝึกฝนท่านี้จนชำนาญ ฉันจะสอนท่าเคลื่อนไหว 'ท่าสั่นเกราะ' เพื่อใช้ 'ฝึกพลังมังกร'"

เซี่ยจิงไม่ได้พูดอะไร จดจ่ออยู่กับการจดจำการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดในร่างกายและนอกร่างกายของตัวเอง

...