10

กลับมาที่บ้าน

นารูโตะนั่งลงบนเก้าอี้และเริ่มวาดภาพ พร้อมกับเปิดร้านค้าชาวไซย่าเพื่อเตรียมแลกเลือดชาวไซย่า

คราวนี้เขาได้ค่าประสบการณ์มากกว่า 200 แต้ม ซึ่งเพียงพอที่จะแลกเลือดชาวไซย่าได้มากกว่า 20 หยด และเลือดเหล่านี้จะช่วยเพิ่มพลังของเขาได้มาก

แต่เดิมเขาตั้งใจจะแลกเลือด แต่เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงในร้านค้าก็ต้องหยุดชะงัก เพราะฟีเจอร์ที่มองไม่เห็นก่อนหน้านี้กลับมองเห็นได้แล้ว

ฟีเจอร์เหล่านี้มีสองอย่าง ได้แก่ แผงข้อมูล และแผงสุ่มรางวัล การเปิดใช้ฟีเจอร์เหล่านี้ต้องใช้ค่าประสบการณ์อย่างละ 10 แต้ม

10 แต้มไม่ถือเป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขาในตอนนี้ แต่เนื่องจากเขาอยู่ในช่วงเริ่มต้น ซึ่งเป็นช่วงที่พลังยังน้อย ดังนั้นเขาจึงต้องการใช้ค่าประสบการณ์ทุกแต้มให้คุ้มค่า

"จะเปิดใช้ดีไหม?" นารูโตะพึมพำกับตัวเอง คิดว่าจะเปิดใช้ฟีเจอร์ทั้งสองหรือไม่

หลังจากวิเคราะห์สั้นๆ เขาเลือกที่จะไม่เปิดใช้แผงข้อมูล แต่ไปเปิดใช้แผงสุ่มรางวัลแทน

เพราะในแผงสุ่มรางวัลแสดงให้เห็นว่าการใช้ค่าประสบการณ์สามารถสุ่มรับพลังจากทุกโลกได้ ซึ่งขอบเขตนี้กว้างมาก และสามารถรับพลังใดๆ ก็ได้

หากโชคดีเขาอาจจะได้พลังสุดยอดจากทุกโลก ซึ่งจะทำให้เขารวยขึ้นมาก ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้ค่าประสบการณ์ 10 แต้มเพื่อเปิดใช้แผงสุ่มรางวัล

**[ติ๊ง! แผงสุ่มรางวัลเปิดใช้งานแล้ว ใช้ค่าประสบการณ์รวม 10 แต้ม]**

**ฟิ้ว!**

หน้าจอเสมือนปรากฏขึ้นต่อหน้า มีปุ่มสุ่มรางวัลสีแดงตรงกลาง และรอบๆ ปุ่มมีลูกบอลจำนวนมาก ดูเหมือนว่าลูกบอลเหล่านี้จะซ่อนรางวัลไว้

นารูโตะมองดูอย่างระมัดระวัง พบว่าการสุ่มรางวัลใช้ค่าประสบการณ์เพียง 10 แต้มเท่านั้น น้อยจนแทบไม่น่าเชื่อ

การใช้แต้มที่น้อยนี้ทำให้นารูโตะรู้สึกลังเล เพราะของถูกมักไม่มีคุณภาพ การได้ของดีจะมีโอกาสน้อยมาก

"ลองครั้งหนึ่งดูก่อน" นารูโตะพึมพำสองสามคำ และตัดสินใจใช้ค่าประสบการณ์ 10 แต้มเพื่อกดสุ่มรางวัล

**ติ๊งติ๊งติ๊ง!**

เสียงเหมือนกระดิ่งลมดังขึ้น ใสและไพเราะมาก ในขณะเดียวกันหน้าจอเสมือนต่อหน้าเขาก็เริ่มหมุนไป

**[ติ๊ง! สุ่มได้เลือดชาวไซย่า 2 หยด]**

ข้อความหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้านารูโตะ ทำให้เขาหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะดีใจ

"ไม่น่าเชื่อว่าสุ่มได้เลือดชาวไซย่า 2 หยด เท่ากับว่าได้เพิ่มมา 1 หยดฟรีๆ เยี่ยมไปเลย" นารูโตะดีใจมาก

แต่เขาก็ไม่ให้ความดีใจมาครอบงำ เขาคิดสักครู่แล้วตัดสินใจสุ่มอีกครั้ง หากได้ของดีอีกก็จะสุ่มต่อไป แต่ถ้าล้มเหลวเขาจะไม่สุ่มอีก

เขาต้องการให้สิ่งที่ได้จากการสุ่มมีมูลค่ามากกว่าสิ่งที่แลกได้ เพราะในช่วงเริ่มต้นนี้ การแลกเลือดชาวไซย่าจะปลอดภัยกว่า เขาต้องการพลังมากขึ้นในช่วงแรก

เมื่อมีพลังป้องกันตัวเองแล้ว เขาถึงจะกล้าใช้ค่าประสบการณ์เพื่อสุ่มหาพลังอื่นๆ

ดังนั้นนารูโตะจึงสุ่มอีกครั้งด้วยความคาดหวัง ใช้ค่าประสบการณ์ 10 แต้มเพื่อเริ่มการสุ่ม

**[ติ๊ง! ได้รับ 1 แต้มเพิ่มความสามารถทักษะเบิกกว้าง ทักษะแยกร่างเพิ่มเป็นทักษะแยกร่างขั้นสูง]**

“หืม?”

มองดูรางวัลที่ได้รับนารูโตะขมวดคิ้วเล็กน้อย เพราะไม่นานนักเขาจะได้ทักษะแยกร่างเงาพันร่าง ซึ่งทำให้ทักษะแยกร่างขั้นสูงนี้กลายเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็น

“ช่างมันเถอะ แลกเลือดชาวไซย่าที่เหลือดีกว่า ปลอดภัยกว่า”

นารูโตะส่ายหัวไม่อยากเสี่ยงอีก จึงแลกค่าประสบการณ์ทั้งหมดเป็นเลือดชาวไซย่า

**[ติ๊ง! ได้รับเลือดชาวไซย่า 1 หยด]**

**[ติ๊ง! ได้รับเลือดชาวไซย่า 1 หยด]**

...

เสียงแจ้งเตือนดังไม่หยุด นารูโตะรู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นในร่างกายและความสามารถในการรับรู้ที่เฉียบคมขึ้น ริมฝีปากของเขายิ้มออกมา

ตอนนี้เขามีเลือดชาวไซย่าทั้งหมด 30 หยด ซึ่งจำนวนเลือดขนาดนี้ช่วยเพิ่มพลังให้ร่างกายอย่างเห็นได้ชัด

รวมกับร่างกายของตระกูลอุซึมากิที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว เท่ากับว่าเป็นการผสมผสานความแข็งแกร่งสองแบบ

กล่าวได้ว่านารูโตะได้ประโยชน์มากและมีพลังมากขึ้น แต่ต้องทดสอบอีกทีว่าพลังถึงระดับไหน

"ลองทดสอบทักษะแยกร่างขั้นสูงดูก่อน หวังว่าจะไม่ทำให้ผิดหวัง" นารูโตะเริ่มจับตราประทับ

**ปุ้ง!**

ควันสีขาวฟุ้งขึ้น มีร่างแยกสามร่างยืนอยู่รอบๆ อย่างเงียบๆ แต่นารูโตะตาโต

เพราะในขณะที่ร่างแยกปรากฏขึ้น เขาพบว่าเขาสามารถควบคุมร่างแยกด้วยความคิดได้ ราวกับควบคุมหุ่นยนต์ด้วยรีโมท สามารถออกคำสั่งต่างๆ ได้

การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้นารูโตะประหลาดใจมาก เพราะแม้แต่ทักษะแยกร่างเงาพันร่างก็ไม่สามารถทำได้ เช่น ในต้นฉบับ ร่างแยกของนารูโตะมักจะทะเลาะกันเอง ไม่ประสานงานกัน

หากร่างแยกสามารถควบคุมด้วยความคิดได้ จะทำให้วิชานินจานี้พัฒนาขึ้นอย่างมาก แน่นอนว่านารูโตะไม่ได้สนใจด้านนี้มากนัก เพราะเขาให้ความสำคัญกับเลือดชาวไซย่ามากกว่า

ตราบใดที่เขามีเลือดชาวไซย่าครบ เขาจะมีพลังทำลายล้างสูงมาก ดังนั้นเขาจึงเน้นที่เลือดชาวไซย่ามากกว่า

"ต้องสำรวจการควบคุมพลัง 'คิ' ต่อไป หากสามารถควบคุม 'คิ' ได้ ฉันก็จะฝึกวิชาบินได้"

นารูโตะพูดและนั่งขัดสมาธิ เริ่มฝึกพลัง 'คิ' อีกครั้ง

แต่เพิ่งฝึกได้ไม่นาน เขารู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังจ้องมอง ไม่ใช่นินจาลับที่อยู่ข้างนอกบ้าน แต่เป็นทิศทางของห้องทำงานโฮคาเงะที่ไกลออกไป

นารูโตะรู้สึกถึงการจ้องมองนี้ แต่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้และฝึกต่อไป

เพราะเขารู้ว่านี่คือวิชากล้องส่องทางไกลของโฮคาเงะรุ่นที่สาม ชัดเจนว่าชายชรานั่นกำลังสอดแนมเขาอีกครั้ง ทำให้นารูโตะรู้สึกไม่พอใจมาก รู้สึกเหมือนสัตว์ที่ถูกเลี้ยงในกรง รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง

ไม่นานหลังจากนั้น

ความรู้สึกถูกสอดแนมหายไป นารูโตะมองไปที่ห้องทำงานโฮคาเงะและยิ้มเยาะ “รอให้พลังมากพอเถอะ จะต้องโชว์พลังให้ดู เช่น ฆ่าดันโซ ส่วนโฮคาเงะรุ่นที่สาม...”

ดวงตาของนารูโตะเป็นประกายเย็นชา จากนั้นเขาก็ฝึกพลัง 'คิ' ต่อไป

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วในระหว่างการฝึกพลัง 'คิ' ไม่นานก็ถึงวันรุ่งขึ้น

เช้าวันใหม่ อากาศแจ่มใส มีเสียงนกร้องและดอกไม้บานสะพรั่ง

นารูโตะก้าวออกจากบ้าน ไม่สนใจนินจาลับที่แอบสอดแนม และเดินไปโรงเรียน

วันนี้เขาตั้งใจจะสะสมค่าประสบการณ์ให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้แลกเลือดชาวไซย่าเพิ่ม และพลังจะเพิ่มขึ้นอีกมาก

แต่เพิ่งเดินไปได้ไม่กี่ร้อยเมตร มีสุนัขตัวใหญ่ตัวหนึ่งวิ่งมาจากอีกฝั่งของถนน และตามมาด้วยชายสามคน นำทีมโดยชายร่างผอมสูง

“ระวัง! สุนัขบ้า มันกัดทุกคนที่เจอ รีบหลบ!” ชายร่างสูงร้องเตือนด้วยความกังวล กลัวว่าสุนัขจะกัดคนอีก

แต่สุนัขวิ่งเร็วมาก เพียงไม่นานก็ถึงหน้านารูโตะ แล้วสุนัขกระโจนเข้าหานารูโตะที่อยู่ข้างทาง

“จบเห่แล้ว!” ชายร่างสูงร้องอย่างสิ้นหวัง เพราะรู้ว่าต้องจ่ายค่าเสียหายอีกแล้ว

แต่ในขณะนั้นเอง

ในขณะที่ชายร่างสูงสิ้นหวัง

สุนัขที่กระโจนใกล้นารูโตะในอากาศ เหมือนรู้สึกถึงบางอย่าง มันหมุนตัวหลบแล้วเร่งความเร็ววิ่งกลับไป

สุนัขวิ่งไปพลางมองนารูโตะด้วยความหวาดกลัว เหมือนนารูโตะเป็นสัตว์ประหลาด ถึงขั้นที่สุนัขกระโจนเข้าอ้อมกอดของชายร่างสูง สั่นกลัวจนไม่กล้าขยับ

ภาพนี้ทำให้ทุกคนอึ้ง คนที่ตามสุนัขมาก็อึ้ง จ้องมองด้วยตาเบิกกว้างเหมือนกลายเป็นหิน

นารูโตะเดินอย่างเย็นชา ผ่านคนเหล่านี้ไปอย่างช้าๆ โดยไม่มองสุนัขแม้แต่น้อย ขณะที่เดินผ่าน สุนัขก็ยิ่งสั่นกลัว และหางของมันก็หดกลับ

“นี่มัน…”

ชายร่างสูงเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง กลืนน้ำลายและไม่กล้าพูดอะไร

นินจาลับที่เฝ้าดูนารูโตะขมวดคิ้ว “เป็นเพราะเก้าหางหรือ? เหมือนไม่ใช่ ปกติหมาก็เคยไล่กัดนารูโตะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”