เจ้าหน้าที่หมายเลข 8 [ฟรี]

ตอนที่ 08

ภารกิจเสร็จสิ้น!

 

ตอนที่เสียงปืนดังขึ้นร่างของนอร์แมนยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ตอบสนอง พร้อมกับร่างของพวกโจรสวมหน้ากากที่ล้มลงกับพื้นเหมือนโดมิโน

เขาไม่ได้รับบาดเจ็บ!

ทันใดนั้นนอร์แมนก็รู้สึกตื่นเต้นทันทีเมื่อเห็นว่าการช่วยเหลือมาถึงแล้ว!

เมื่อเขาค่อย ๆ หันหลังกลับมาเขาก็มองเห็นร่างของคนที่มาช่วยเหลือเขาอย่างเต็มตา ชายคนแรกถือธนูอยู่ในมือดวงตาแหลมคมเหมือนกับเหยี่ยว คนที่สองเป็นชายหนุ่มถือปืนพกใส่ท่อเก็บเสียงดวงตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์

เมื่อมองสำรวจเครื่องแต่งกายของพวกเขาที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดจากพวกโจรสวมหน้ากากและตราสัญลักษณ์รูปนกอินทรีบนแขนขวาของพวกเขา นอร์มอนก็เดาตัวตนของพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว . . . พวกเขาเป็นมิตรไม่ใช่ศัตรู!

ซึ่งคำพูดของพวกเขาก็เป็นเครื่องยืนยันความคิดของเขาได้เป็นอย่างดี

ลีออนเก็บปืนพกเข้าไปในซองหนังที่ต้นขาและพูดขึ้นมาว่า "คุณออสบอร์น ผมเป็นเจ้าหน้าที่จากกองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิ ตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว"

ถึงแม้ว่านอร์แมนจะไม่รู้ว่าทำไมคนจากกองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิถึงมาช่วยตัวเอง แต่นอร์แมนก็อดมีความสุขไม่ได้ที่ตอนนี้เขาปลอดภัยแล้ว

แถมเทคโนโลยีที่เป็นความลับของบริษัทก็ยังไม่ถูกโจรสวมหน้ากากพวกนี้ปล้นไป

ข่าวดีพวกนี้ทำให้นอร์แมนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอกและรู้สึกละอายใจเล็กน้อย เขาค่อย ๆ ตบฝุ่นบนชุดสูทของเขาและเดินเข้าไปหาลีออนและฮอว์กอายที่ยืนอยู่

"ขอบคุณพวกคุณทั้งสองคนมาก! ถ้าไม่ใช่เพราะพวกคุณทั้งสองคนสิ่งที่ฉันทุ่มเทมาทั้งชีวิตคงถูกโจรพวกนี้ทำลายจนหมดสิ้น" ในขณะที่พูดนอร์แมนก็ยื่นมือไปหาพวกเขาทั้งสองคน

ลีออนยื่นมือไปจับกับวายร้ายชื่อดังของมาร์เวล และเมื่อเห็นว่าหัวหน้าของตัวเองไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาเขาก็พูดขึ้นมาแทนว่า "คุณออสบอร์นสุภาพเกินไปแล้ว นี่เป็นหน้าที่ของพวกเราอยู่แล้วครับ"

ต้องบอกเลยว่านอร์แมน ออสบอร์น คนนี้คู่ควรกับการเป็นหางเสือของหนึ่งในบริษัทเทคโนโลยียักษ์ใหญ่ของมาร์เวล

ถึงแม้ว่าเขาจะถูกจับเป็นตัวประกันโดยพวกคนร้ายแต่เขาก็ไม่ได้แสดงความตื่นตระหนกออกมาเลย ยิ่งไปกว่านั้นท่าทางของเขาหลังจากได้รับการช่วยเหลือมันก็ทำให้ลีออนอดชื่นชมในใจไม่ได้ . . . นี่แหละความน่าเกรงขามที่แท้จริง!

ทัศนคติที่นอร์แมนมีให้กับเขาและฮอว์กอายนั้นลีออนไม่ได้แปลกใจเลย แต่เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าจะกลายเป็นกรีนก็อบลินในอนาคตลีออนก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอีกครั้ง

ในทางกลับกันนอร์แมนนั้นรู้สึกขอบคุณลีออนเด็กหนุ่มที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้เป็นอย่างมาก

เขาไม่สนความเฉยชาของฮอว์กอายและมองขึ้นลงสำรวจลีออนด้วยสายตาของเขา

เท่าที่เขารู้ กองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิ เป็นหน่วยข่าวกรองที่ลึกลับมาก ผู้คนที่สามารถเข้าไปทำงานในแผนกนี้ได้ล้วนเป็นหัวกะทิระดับสูง

อย่างไรก็ตามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเขาดูเหมือนจะมีอายุไม่เกิน 23 ปีอย่างแน่นอน!

การที่ชายหนุ่มคนนี้สามารถเข้าร่วมแผนกนี้ได้ตั้งแต่อายุยังน้อยแบบนี้ และเมื่อพิจารณาฝีมือการยิงปืนก่อนหน้านี้ ทักษะของเขาก็ดีมากเช่นกัน

ทำให้นอร์แมนอยากรู้ข้อมูลของลีออน ชายหนุ่มที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้เป็นอย่างมาก

เขาอยากรู้ว่าเจ้าหน้าที่ของกองงานยุทธวิธีจัดระเบียบกำลังพิเศษแห่งมาตุภูมิทั้งหมดนั้นแข็งแกร่งหรือชายหนุ่มลีออนคนนี้คนเดียวที่เป็นกรณีพิเศษ?

ในขณะเดียวการได้รับความช่วยจากเจ้าหน้าที่ของ SHIELD ทั้งสองคนทำให้เขาเริ่มนึกถึงความปลอดภัยของคนอื่น ๆ ในบริษัทออสคอร์ป อินดัสตรีส์ขึ้นมา ก่อนที่เขาจะหันไปถามกับพวกเขาทั้งสองคนว่า "ขอโทษนะ ตอนนี้สถานการณ์ภายในตึกเป็นอย่างไรบ้าง? โจรสวมหน้ากาก . . . ถูกจัดการหมดแล้วหรือยัง?"

"คุณนอร์แมนไม่ต้องเป็นห่วงครับ ตอนนี้ทางเราได้ควบคุมห้องกล้องวงจรปิดและยกเลิกระบบป้องกันของตึกนี้เรียบร้อยแล้ว นอกจากนี้ FBI หน่วยรบพิเศษ และกองกำลังอื่น ๆ กำลังทยอยกันเข้ามาในตัวตึก ดังนั้นพวกผู้ก่อการร้ายทั้งหมดคงจะถูกกำจัดในเร็ว ๆ นี้"

เมื่อได้ยินคำตอบของลีออน นอร์แมนก็เริ่มผ่อนคลายความกังวลที่อยู่ภายในใจลง

ลีออนพยุงนอร์แมนที่มีอาการเหนื่อยล้าเข้าไปหาเก้าอี้นั่งรอในศูนย์วิจัย ก่อนที่เขาจะกลับมายืนด้านข้างฮอว์กอาย

ตอนนี้ฮอว์กอายกำลังใช้มือแตะหูฟังออกคำสั่งกับเจ้าหน้าที่ SHIELD คนอื่น ๆ อยู่ "ดันแคน ขึ้นมาถึงไหนแล้ว?"

"เรามาถึงชั้นที่ 20 แล้วครับท่าน"

"เจ้าหน้าที่ลีออนและฉันทำการช่วยเหลือนอร์แมน ออสบอร์นเรียบร้อยแล้ว ต่อไปให้ทำการค้นหาศัตรูทุกชั้นและกวาดล้างศัตรูทั้งหมดให้เร็วที่สุด!"

"ครับท่าน!"

"ลูเซียส นายร่วมมือกับดันแคน อย่าให้ศัตรูทำร้ายตัวประกันหรือหนีไปได้ เข้าใจไหม!"

"ครับท่าน!"

หลังจากออกคำสั่งเสร็จฮอว์กอายก็ได้ยินเสียงของลีออนที่ดังขึ้นมาจากทางด้านข้างของเขาว่า "ต่อไปให้ผมทำอะไรครับ?"

ฮอว์กอายหันหน้าเหลือบมองไปทางลีออนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "ภารกิจของเราเสร็จสิ้นแล้ว หน้าที่ที่เหลือปล่อยให้พวกเขาจัดการไปเถอะ"

"พวกเขาจะต้องทำงานให้คุ้มกับเงินภาษีของประชาชนที่พวกเขาได้ไปจริงไหม?"

ลีออนพยักหน้าอย่างครุ่นคิด "ผมเข้าใจแล้วครับ"

อันที่จริงแล้วภารกิจช่วยเหลือนอร์แมน ออสบอร์น ประธานบริษัทออสคอร์ป สำหรับทีม SHIELD ที่นำโดย ครินท์ บาร์ตัน ตอนนี้ภารกิจของพวกเขาได้สำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว

ดังนั้นการใช้ประโยชน์จากทหาร ตำรวจ และคนอื่น ๆ ที่กระหายผลงานในการกวาดล้างผู้ก่อการร้ายจึงเป็นความคิดที่ดีที่สุด ลีออนและฮอว์กอายเดินไปพิงกำแพงทางเดินเพื่อพักผ่อนรอคนอื่น ๆ

"นายเก่งมาก!"

"หะ?!"

ลีออนหันไปมองฮอว์อายด้วยความตกใจ พร้อมกับร่องรอยความสงสัยที่ปรากฏขึ้นมาในสายตาของเขา "หัวหน้ากำลังชมผมอยู่หรอครับ?"

"อืม!" ฮอว์กอาพยักหน้าอย่างช้า ๆ และพูดขึ้นมาต่อว่า "ตอนแรกฉันคิดว่านายจะเป็นเพียงแค่เด็กที่ใช้เส้นสายเข้ามา . . . "

"แต่ใครจะคิดว่าฝีมือของนายในวันนี้จะทำให้ฉันประหลาดใจจริง ๆ ดูเหมือนว่าสิ่งที่ฟิวพูดจะเป็นความจริง" เมื่อได้ยินคำพูดจากปากของฮอว์กอายลีออนก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ และพูดขึ้นมาด้วยความประหลาดใจทันทีว่า "เอ่อ?! หัวหน้ารู้จักผมและ . . . "

ก่อนที่ลีออนจะได้พูดจบฮอว์กอายก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนว่า "ตกใจอะไรขนาดนั้น! ฟิวกับฉันเป็นเพื่อนร่วมงานกันมาสิบปี เมื่อหลานชายของเขาเข้ารวม SHIELD ฉันจะไม่รู้อย่างนั้นหรอ?"

"ฮะ ฮะ . . . "

ลีออนเกาหัวด้วยสีหน้าเขินอายเล็กน้อย "ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะซ่อนมันเอาไว้"

"ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจและฟิวก็ได้บอกกับฉันเอาไว้แล้ว" ฮอว์กอายโบกมือแบบขอทีไปที ก่อนที่เขาจะวางมือบนไหล่ของลีออนและพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจังว่า "นี่เป็นเหตุผลที่ฟิวปล่อยให้นายมาอยู่กับฉัน"

"โอ้ ผมเข้าใจแล้วครับ"

ทันใดนั้นลีออนก็ไขข้อสงสัยก่อนหน้านี้ของเขาทั้งหมดได้สักที

ทำไมลุงฟิวถึงย้ายเข้ามาที่แผนกปฏิบัติการพิเศษและส่งเข้าไปอยู่ในทีมของฮอว์กอาย?

นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่ฮอว์กอายดูเชื่อใจเขามากเป็นพิเศษตอนที่เขาเสนอแผนการ และไหนจะยังรอยยิ้มที่อธิบายไม่ได้ตอนที่เขาหันหลังเดินจากไปตอนนั้นอีก

เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะว่าฮอว์กอายรู้มานานแล้วว่าเขาเป็นหลานชายของฟิล โคลสัน!

ไม่เพียงแค่นั้นลุงฟิวยังขอให้ฮอว์กอายที่เป็นเพื่อนที่รู้จักมานานของเขาช่วยดูแลเขาเป็นการส่วนตัวอีก . . .

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ลีออนก็รู้สึกอบอุ่นในใจ ในขณะที่เขากำลังพูดอะไรบางอย่างทันใดนั้นเขาก็ถูกขัดจังหวะขึ้นมาอีกครั้งจากเสียงที่ดังขึ้นมาจากหูฟัง "รายงาน! ตอนนี้ศัตรูทั้งหมดถูกกวาดล้างและไม่มีตัวประกันได้รับบาดเจ็บครับ!"

"รับทราบ ออกจากสถานที่เกิดเหตุและไปพบกันบนเครื่องบิน"

"ครับท่าน!"

การสนทนานี้หมายความว่าภารกิจในครั้งนี้เสร็จสมบูรณ์แล้ว!

ในขณะเดียวกันภายในใจของลีออนก็มีเสียงแจ้งเตือนภารกิจสำเร็จดังขึ้นมา

[ติ๊ง! ภารกิจ ‘กู้ภัยลอยฟ้า’ เสร็จสมบูรณ์ ระบบส่งมอบรางวัลเสร็จสิ้น โฮสต์โปรดตรวจสอบด้วยตัวเอง]

โปรดติดตามตอนต่อไป …