สามผมบลอนด์ยิ้มเล็กน้อยพร้อมกับโบกมือ "ไม่ใช่ค่ะ พอดีฉันสังเกตเห็นคุณยืนอยู่ตรงนี้สักพักใหญ่แล้วก็เลยคิดว่าคุณอาจจะต้องการความช่วยเหลือดังนั้น . . . "

ลีออนมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม "อ๋อ! งั้นผมขอให้คุณช่วยอะไรผมสักหน่อยได้ไหม?"

ทันใดนั้นเหมือนลีออนจะคิดอะไรบางอย่างได้และรีบยื่นมือออกไปด้านหน้า "โอ้! ผมยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลย . . . ผมชื่อลีออน ลีออน โคลสัน เจ้าหน้าที่หน้าใหม่ที่เพิ่งเข้าร่วมกับ SHIELD เมื่อกี้นี้เลย"

สาวผมบลอนด์พยักหน้าด้วยรอยยิ้มและยื่นมือไปจับกับมือของลีออน "สวัสดีเช่นกันค่ะ ฉันชื่อ ชารอน คาร์เตอร์ มาจากแผนกสงคราม"

"ชารอน คาร์เตอร์?!"

SHIELD มีคนเข้าร่วมมากมายหลากหลายเชื้อชาติ ซึ่งใครจะคิดว่าวันแรกที่เขาเข้าร่วมกับ SHIELD จะได้เจอกับแฟนสาวในอนาคตของกัปตันอเมริกา

ลีออนยิ้มขึ้นมาจากก้นบึ้งของหัวใจและพูดขึ้นมาว่า "สวัสดีครับเจ้าหน้าที่คาร์เตอร์ ถ้าหากคุณไม่รังเกียจช่วยบอกผมหน่อยได้ไหมว่าผมจะไปที่แผนกปฏิบัติการพิเศษได้อย่างไร?"

"ได้อยู่แล้วค่ะ!" ชารอนหันไปรอบ ๆ และชี้นิ้วไปทางห้องโถง "คุณแค่เดินผ่านห้องโถงนี้ไปทางตะวันตกเฉียงใต้ขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นสามและคุณจะเห็นสัญลักษณ์ของแผนกปฏิบัติการพิเศษติดเอาไว้อยู่"

หลังจากวาดเส้นทางคร่าว ๆ ภายในใจลีออนก็หันไปพูดขอบคุณด้วยรอยยิ้ม "อย่างงี้นี่เอง . . . ขอบคุณครับ"

"ยินดีที่ได้ช่วยเหลือค่ะ"

เมื่อมองไปที่ร่างของลีออนที่เดินจากไปด้วยความมึนงงชารอนก็พึมพำขึ้นมาเบา ๆ ว่า "เจ้าหน้าที่ใหม่? ฉันไม่คิดเลยว่าเจ้าหน้าที่ใหม่จะเด็กมากขนาดนี้ . . . "

. . . . . .

เมื่อพูดถึงฐานะของหนึ่งในสำนักงานใหญ่ของ SHIELD ก็ต้องบอกเลยว่ามันกว้างขวางและน่าทึ่งมาก

เพียงแค่ล็อบบี้เพียงอย่างเดียวมันก็เพียงพอที่จะสร้างสนามฟุตบอลมาตราฐานได้สองสนาม

ดังนั้นเราจึงสามารถจินตนาการได้เลยว่าสำนักของใหญ่ของ SHIELD ในวอชิงตัน ดี.ซี. มันใหญ่ขนาดไหน

ลีออนเดินตามคำแนะนำของชารอนผ่านห้องโถงที่แออัดและขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นสาม

ทันทีที่เขาก้าวขาออกจากลิฟต์ลีออนก็สังเกตเห็นสัญลักษณ์ของ SHIELD ติดอยู่บนผนังไม่ไกลนักซึ่งเขียนเอาไว้ว่า ‘แผนกปฏิบัติการพิเศษ’ เป็นภาษาอังกฤษ

. . . . . .

จะเข้าไปแล้วนะ . . .

ลีออนสูดลมหายใจเข้าไปลึก ๆ และใช้ตราของเขาแสกนที่เซ็นเซอร์ประตูอัตโนมัติ เมื่อมีเสียงปี๊บประตูก็เปิดออกอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่เขาเดินเข้าไปด้านในลีออนก็ถูกสายตาของทุกคนจับจ้องมาที่เขาทันที

บางคนก็เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น บางคนก็มองลีออนอย่างศัตรู ซึ่งทำให้ลีออนแยก ‘มิตรและศัตรู’ จากเพื่อนร่วมงานของเขาได้อย่างง่ายดาย

อาจจะเป็นเพราะพื้นที่ขนาดใหญ่เกินไปและคนของแผนกนี้ที่มีค่อนข้างน้อยอยู่แล้วทำให้ที่นี่มันดูร้างเล็กน้อย แถมบรรยากาศยังเต็มไปด้วยความตึงเครียด

ซึ่งลีออนก็คิดว่ามันสมเหตุสมผลดี

ท้ายที่สุดแล้วที่นี่คือแผนกปฏิบัติการพิเศษของ SHIELD ที่มีมาตรฐานและการคัดคนที่เข้มงวดที่สุด

"เขาเป็นเจ้าหน้าที่คนใหม่? ไม่เด็กเกินไปหน่อยหรอ?!"

"ใช่ เขาดูเด็กมาก นายไม่เห็นชุดทหารที่เขาสวมอยู่หรือไง . . . "

"ฉันได้ยินมาว่าเขาอายุเพียงแค่ 20 ปี แต่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นร้อยโท และเมื่อเข้าร่วม SHIELD เขายัง . . . "

. . . . . .

ผู้คนภายในห้องส่งเสียงกระซิบกันไปมาอย่างมีชีวิตชีวาเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่น้องใหม่

ถึงแม้ว่าอายุของลีออนจะน้อยมากสำหรับการเข้าร่วม SHIELD แต่ด้วยประวัติส่วนตัวของลีออนทำให้แทบจะไม่มีปัญหาอะไรเลย

ได้รับการยอมรับจากโรงเรียนทหารที่มีชื่อเสียง สถาบันการทหารเวอร์จิเนีย (VMI) ด้วยเพียงอายุ 17 ปีและผ่านหลักสูตรการอบรบรอบด้าน

เมื่ออายุ 19 ปี จบการศึกษาจากสถาบันการทหารเวอร์จิเนียก่อนหน้าเพื่อน ๆ ด้วยผลลัพธ์ยอดเยี่ยมทั้งหมดและเข้าร่วมหน่วยเรนเจอร์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสี่หน่วยกองกำลังพิเศษที่มีแต่หัวกะทิคนสำคัญของสหรัฐอเมริกา

หลังจากนั้นเขาก็ใช้เวลาน้อยกว่า 12 เดือนในการเลื่อนตำแหน่งเป็นร้อยโทด้วยผลงานที่โดดเด่นและสมรรถภาพทางกายที่ยอดเยี่ยม และทำหน้าที่เป็นรองผู้บัญชาการกองร้อยที่ 3 ของกองพันที่ 1 กลายเป็นรองผู้บัญชาการที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์

ถ้าหากลีออนยังอยู่ในหน่วยเรนเจอร์บางทีเขาอาจจะทำลายสถิติมากกว่านี้

ในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยว่าทำไมลีออนถึงมาอยู่ที่ SHIELD ทันใดนั้นมันก็มีชายคนหนึ่งเดินออกมาจากกลุ่มและยืนอยู่ตรงหน้าของลีออน

"สวัสดี!"

เมื่อมองไปที่ใบหน้าของชายตรงหน้าที่เต็มไปด้วยความแข็งกร้าวและป้ายชื่อที่อยู่บนหน้าอกลีออนก็จำได้อย่างรวดเร็วว่าชายตรงหน้าของเขาเป็นใคร

"สวัสดีครับ ... เอ่อ คุณคือเจ้าหน้าที่บาร์ตันที่หัวหน้าโคลสันพูดถึงใช่ไหมครับ?"

ผมสั้นที่ถูกเซทเอาไว้อย่างเรียบร้อย ใบหน้าที่คล้ายกับ เจเรมี เรนเนอร์ มากกว่า 90% รูปร่างที่ถูกฝึกมาเป็นอย่างดีและรายละเอียดปลีกย่อยต่าง ๆ ที่ทำให้เจสันจำเขาได้อย่างรวดเร็ว

"ใช่ ฉันชื่อ คลินท์ บาร์ตัน" ชายคนนั้นพยักหน้า "นายคือเจ้าหน้าที่คนใหม่ที่เพิ่งถูกย้ายมา ลีออน โคลสัน ใช่ไหม?"

"ใช่ครับ!" ลีออนพยักหน้าตอบ

"ฉันเคยได้ยินโคลสันเล่าเรื่องของนายให้ฟังอยู่ ถึงแม้ว่ามันจะลำบากเล็กน้อย แต่ในอีกสองเดือนข้างหน้าฉันจะเป็นผู้บังคับบัญชาของนายในการทำภารกิจ ถ้าหากนายไม่เข้าใจอะไรก็มาถามกับฉันได้ เข้าใจไหม?"

ทัศนคติของฮอว์กอายที่มีต่อเขานั้นไม่แย่หรือดีจนเกินไป

ซึ่งสิ่งนี้ไม่ได้ทำให้ลีออนประหลาดใจ เพราะถ้าตัดสินจาก ‘ความเย็นชา’ ตามปกติของหัวหน้าของตัวเองในอนาคตแล้วการที่เขาพูดคุยด้วยดี ๆ แบบนี้มันก็ดีมากแล้ว

ลีออนคิดเสมอว่าประวัติการเข้าหน่วยเรนเจอร์ของเขามันไม่ได้วิเศษวิโสมาจากไหนเลย เพราะเมื่อเขาเข้ามาที่นี่เขาก็เป็นเพียงแค่มือใหม่ที่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับ SHIELD ดังนั้นไม่ต้องหวังว่าจะได้รับการเคารพจากคนอื่นเลยก่อนที่จะมีผลงานเป็นชิ้นเป็นอันและได้รับการยอมรับจากเพื่อนร่วมงาน

ลีออนยืนตัวตรงขาชิดพร้อมกับยกมือขึ้นทาบระหว่างคิ้วเพื่อทักทายแบบทหาร "รับทราบครับหัวหน้าบาร์ตัน!"

บาร์ตันมองสำรวจลีออนขึ้นลงเล็กน้อย ก่อนที่หลังจากนั้นไม่นานเขาจะถอนสายตาและพยักหน้าเล็กน้อย "ฉันจะพานายไปทำความคุ้ยเคยกับสภาพแวดล้อมและเปลี่ยนชุดของนายก่อน การใส่ชุดแบบนี้ที่นี่มันจะทำให้นายดูเหมือนคนโง่"

หลังจากเดินนำหน้าไปได้สองก้าวทันใดนั้นบาร์ตันก็ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้และหยุดเดินอย่างกะทันหัน "นอกจากนี้ที่นี่ไม่ใช่กองทัพ ดังนั้นฉันจึงไม่ชอบการทักทายแบบเป็นทางการมากนัก เพราะงั้น . . . "

"ทักทายตามปกติก็พอ!"

หลังจากพูดจบบาร์ตันก็เดินนำออกไปโดยมีลีออนเดินตามอยู่ด้านหลังทำความคุ้ยเคยกับสภาพแวดล้อม ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนชุดเป็นเครื่องแบบประจำตัวของเจ้าหน้าที่ในห้องล็อกเกอร์

ลีออนเลือกสวมชุดเป็นเสื้อเชิ้ตสีดำด้านในและทับด้วยเสื้อสูทสีดำผูกเนคไทดำ และกางเกงสีดำ บริเวณชายแขนเสื้อสลักคำว่า SHIELD เล็ก ๆ เอาไว้ เนื่องจากชุดนี้ถูกออกแบบมาอย่างพอดีทำให้ชุดกระชับเข้ากับรูปร่างของลีออนได้เป็นอย่างดี เรียกได้ว่าลีออนในตอนนี้ชุดดำแทบทั้งตัว!

อย่างไรก็ตามลีออนที่เพิ่งเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จได้ไม่นานทันใดนั้นมันก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นไปทั่วสำนักงาน

"แจ้งเตือนระดับ 5! แจ้งเตือนระดับ 5! เกิดเหตุการณ์จับตัวประกันขึ้นในตึกออสคอร์ป อินดัสตรีส์ ขอกำลังสนับสนุนด่วน!"

ในขณะเดียวกันภายในจิตใจของลีออนเสียงแจ้งเตือนของระบบที่ไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้นอีกครั้ง

[ติ๊ง!]

โปรดติดตามตอนต่อไป …

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด