เจ้าหน้าที่หมายเลข 23 [ฟรี]

ตอนที่ 23

ภารกิจลับ!

 

ฤดูใบไม้ผลิกำลังจะหมดลงต้อนรับด้วยสายลมจากฤดูร้อน

ฤดูร้อนปี 2007 นั้นมาเร็วกว่าปีอื่น ๆ

นิวยอร์ก ควีนส์

ในอพาร์ตเมนต์ลีออนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็คตัวที่ปกปิดร่างกายส่วนล่างของเขาเอาไว้

เขาเดินไปที่ห้องครัวเปิดตู้เย็นหยิบนม มายองเนส และวัตถุดิบอื่น ๆ ออกมาเตรียมพร้อมสำหรับการทำอาหารเช้าของวันนี้

ซิชีซี . . .

เสียงของไข่ที่กระจายตัวจากความร้อนดังขึ้นมาอย่างเย้ายวนใจพร้อมกับกลิ่นหอมที่กระจายไปทั่วอพาร์ตเมนต์

เมื่อลีออนตักไข่ขึ้นมาวางลงบนจาน ทันใดนั้นมันก็มีสาวสวยผมบลอนด์รูปร่างยั่วยวนสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเพียงตัวเองกำลังยืนพิงกำแพงมองลีออนด้วยรอยยิ้ม

"หอมมากเลย . . . "

ลีออนยิ้มให้กับสาวสวยผมบลอนด์และถามขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า "คุณตื่นแล้วหรอ?"

"อืม" สาวสวยผมบลอนด์ไม่ได้สนใจว่าลีออนจะเห็นร่างกายของเธอหรือไม่ เธอเดินด้วยเท้าเปล่ามาทางด้านหลังของลีออนและกอดเขาเอาไว้!

เมื่อมองไปที่อาหารเช้าสองจานที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้อย่างเรียบร้อยบนโต๊ะอาหารสาวผมบลอนด์ก็ถามขึ้นมาด้วยรอยยิ้มว่า "ว้าว! ทั้งหมดนี่เป็นของฉันคนเดียวเลยหรอ!"

ลีออนใช้มือตีก้นขาวนวลของสาวผมบลอนด์ด้วยความมั่นเขี้ยว "ไม่! ของฉันด้วย"

สาวสวยผมบลอนด์ไม่สนใจการกระทำของลีออน เธอเอนตัวไปด้านหน้าทิ้งตัวทับกับร่างกายของลีออนพร้อมกับขยับตัวขึ้นลงด้วยหน้าอก 34D ของเธอและถามกับลีออนด้วยรอยยิ้มขี้เล่นว่า "ฉันไม่อยากกินอาหารที่คุณทำแล้ว . . . ฉันอยากกินคุณมากกว่า"

หลังจากพูดจบเธอก็เอานิ้วเรียลยาวของเธอแตะไปที่ริมฝีปากของลีออนและค่อย ๆ ไล่ลงอย่างช้า ๆ

"เด็กดื้อ!"

ถึงแม้ว่าเขาจะได้สัมผัสประสบการณ์อันดุเดือดเมื่อคืนนี้ แต่ลีออนก็เริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้งจากการยั่วยวนของอีกฝ่าย

อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะได้ออกกำลังกายยามเช้าด้วยกัน ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ในห้องนั่งเล่นก็ดังขึ้นมาอย่างกะทันหัน!

ริงงง . . . ริงงง . . . ริงงง . . .

"ไม่ต้องรับหรอก!"

ถึงแม้ว่าสาวสวยผมบลอนด์จะเอามือคล้องคอของลีออนและพยายามใช้เสียงเย้ายวนในการรั้งเอาไว้ แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดความมุ่งมั่นของลีออนที่จะไปรับโทรศัพท์ได้

"รอผมแปปหนึ่ง!" หลังจากพูดจบลีออนก็แยกตัวออกมาจากสาวสวยผมบลอนด์เดินตรงไปที่ห้องนั่งเล่นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย

"สวัสดีครับ ลีออนพูดสาย"

"ลีออน อรุณสวัสดิ์!" เสียงที่คุ้นเคยของโคลสันดังขึ้นมาจากโทรศัพท์

ลีออนถือโทรศัพท์เดินไปที่ระเบียงและถามขึ้นมาว่า "โทรมาหาผมแต่เช้าแบบนี้มีอะไรเกิดขึ้นอย่างนั้นหรอครับ? รายงานภารกิจผมก็ส่งไปแล้ว . . . "

"ไม่ใช่เรื่องรายงานภารกิจ ผอ.ฟิวรี่อยากเจอเธอ"

เมื่อได้ยินคำพูดของโคลสัน ลีออนก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "โอ้?! ที่ไหนหรอครับ? ที่ศูนย์ใหญ่?"

"ไม่ใช่ มาที่เลขที่ XX บล็อก XX ฝั่งตรงข้ามอเวนิว" โคลสันที่อยู่อีกปลายสายพูดสถานที่ขึ้นมาอย่างรวดเร็วและเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นมาต่อว่า "เธอมีเวลาเพียงแค่สิบนาทีเท่านั้น"

"เข้าใจแล้วครับ ผมจะรีบไปที่นั่นทันที"

หลังจากวางสายลีออนก็เดินกลับเข้าไปในห้อง เมื่อหญิงสาวผมบลอนด์เห็นลีออนเดินกลับเข้ามาเธอก็เตรียมตัวจะกระโดดกอดเขา แต่ลีออนก็หลบอย่างง่ายดายและเดินเข้าไปในห้องนอนอย่างรวดเร็ว

"เอ๊ะ?!" หญิงสาวผมบลอนด์มึนงงเล็กน้อย

ลีออนไม่ได้สนใจสาวผมบลอนด์และรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขาทันที

ในขณะที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าลีออนก็หันไปบอกกับหญิงสาวผมบลอนด์ว่า "แซลลี่ ผมมีธุรด่วนบางอย่างต้องไปจัดการและคงไม่กลับมาในเร็ว ๆ นี้ หลังจากคุณทานอาหารเช้าเสร็จตอนจะออกจากบ้านช่วยล็อคประตูให้ดีด้วยนะ"

ประมาณยี่สิบวินาทีต่อมาลีออนก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงยีนส์เดินออกมาจากห้องนอน

"แต่ว่า . . . "

เมื่อหญิงสาวผมบลอนด์หรือแซลลี่ได้ยินคำพูดของลีออนเธอก็ต้องการจะพูดอะไรบางอย่างขึ้นมา แต่เธอถูกขัดจังหวะด้วยการจูบจากลีออน

การจูบแบบฝรั่งเศสเป็นการจูบที่ทำให้ผู้หญิงทุกคนหลงใหล

"เอาไว้วันหลังเรามานัดเจอกันใหม่!"

หลังจากพูดจบลีออนก็สวมรองเท้าผ้าใบ หยิบกุญแจโรงรถเดินออกมาจากบ้านอย่างรีบร้อน

กระบวนการทั้งหมดนี้ใช้เวลาน้อยกว่าหนึ่งนาที

ตอนนี้ภายในอพาร์ตเมนต์เหลือเพียงแค่หญิงสาวผมบลอนด์ที่ยังยืนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ภายในห้องนั่งเล่นและพึมพำกับตัวเองว่า "แต่ฉันยังไม่มีข้อมูลติดต่อของคุณเลย . . . "

. . . . .

เมื่อสวมแว่นกัดแดดเสร็จเสียงคำรามของเครื่องยนต์ก็ดังขึ้นมาในเวลาเดียวกัน

เสียงคำรามของเครื่องยนต์ดังกึกก้องไปทั่วโรงรถ . . .

เมื่อเบรกมือถูกปล่อย F26 FAZER สีเงินก็ทะยานออกมาจากโรงรถเหมือนกับแฟลชสีเงิน!

ใช้เวลาประมาณ 8 นาที 40 วินาทีเต็มก่อนที่ลีออนจะมาถึงตำแหน่งที่โคลสันบอก

เมื่อเงยหน้าขึ้นเขาก็เจอกับอาคารทรงเตี้ย ๆ ที่ดูเหมือนกับอาคารสำนักงานขนาดเล็กอยู่ตรงหน้า ลีออนหน้ามุ่ยเล็กน้อยก่อนที่จะเดินเข้าไปด้านใน

"ที่นี่เป็นฐานลับอีกแห่งหนึ่ง . . . "

เมื่อเดินเข้ามาด้านในลีออนก็หยิบบัตรเจ้าหน้าที่ของตัวเองส่งให้หญิงสาวแผนกต้อนรับ หญิงสาวแผนกต้อนรับรับบัตรมาด้วยรอยยิ้มและพูดว่า "เจ้าหน้าที่ลีออน เจ้าหน้าที่โคลสันกำลังรอคุณอยู่ที่ชั้น 4 ค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

หลังจากพูดจบลีออนก็เดินตรงเข้าไปในลิฟต์

ติ๊ง!

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกลีออนก็มองเห็นโคลสันที่กำลังยืนมองเขาด้วยรอยยิ้มพร้อมกับก้มหน้าลงไปมองนาฬิกาที่ข้อมือของตัวเองเล็กน้อย และพูดขึ้นมาว่า "ทันเวลาพอดีเลยนะ!"

"แน่นอนอยู่แล้วครับ ผมเป็นเจ้าหน้าที่หน้าใหม่ที่แข็งแกร่งที่สุดของ SHIELD เลยนะ!" หลังจากพูดหยอกล้อเล็กน้อยลีออนก็เดินตามลุงฟิลของเขาไปที่ไหนสักแห่งหนึ่ง

"ผอ.ฟิวรี่อยากเจอตัวผมเพราะมีภารกิจลับหรอครับ? เขาจะมอบภารกิจลับให้ผมทำ?"

โคลสันไม่ตอบ แต่พูดขึ้นมาอย่างลึกลับแทน "เดี๋ยวเธอก็รู้เอง . . . "

ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองคนก็เดินมาถึงหน้าห้องหนึ่ง

โคลสันไม่ได้เปิดประตูเข้าไปด้านในทันที แต่เคาะประตูเบา ๆ สามครั้ง

เมื่อได้รับการอนุญาตจากข้างในโคลสันก็เปิดประตูออกและส่งสัญญาณให้ลีออนเดินเข้าไป

เมื่อเห็นลุงฟิลไม่ขยับ ลีออนก็มึนงงเล็กน้อย "หืม? ลุงฟิลไม่เข้าไปด้วยหรอ?"

"นี่คือภารกิจของเธอ ไม่ใช่ของฉัน"

หลังจากพูดจบโคลสันก็พลักร่างของลีออนเข้าไปด้านในเบา ๆ

ด้านในเป็นห้องประชุมขนาดเล็ก

ลีออนมองไปที่ผอ.ฟิวรี่ที่นั่งอยู่ในตำแหน่งหัวโต๊ะของการประชุมด้วยท่าทางนั่งไขว้นิ้วและสายตาที่กำลังมองมาทางเขาอย่างเงียบ ๆ

"นั่งลงก่อนสิ"

ลีออนเดินไปดึงเก้าอี้ด้านข้างฟิวรี่ออกมาและนั่งลง

ฟิวรี่คิดว่าลีออนน่าจะคาดเดาจุดประสงค์ของเขาได้ไม่มากก็น้อย ดังนั้นเขาจึงพูดเข้าประเด็นทันที "ภาษารัสเซียของนายเป็นอย่างไรบ้าง?"

"เอ๊ะ?" ลีออนตกใจเล็กน้อยและรีบตอบขึ้นมาว่า "ดีมากครับ!"

การอยู่กับฮอว์กอายเขาไม่เพียงได้เรียนรู้ทักษะระดับพิเศษสองอย่างเท่านั้น แต่ยังได้เรียนรู้ทักษะเบ็ดเตล็ดอื่น ๆ อีกมากมาย

ยกตัวอย่างเช่น [ภาษารัสเซีย], [เทคนิคป้องกันการติดตาม] . . .

คำตอบของลีออนทำให้ฟิวรี่พยักหน้าเล็กน้อย

และก่อนที่ลีออนจะถามอะไรขึ้นมา ฟิวรี่ก็พูดจุดประสงค์ในการพบกันครั้งนี้ของเขาขึ้นมาทันที "ฉันมีภารกิจลับให้นายทำ ซึ่งฉันปล่อยให้นายทำภารกิจนี้คนเดียว"

โปรดติดตามตอนต่อไป …