เจ้าหน้าที่หมายเลข 16 [ฟรี]
ตอนที่ 16
ฟิตซ์ และ ซิมมอนส์!
"กระบวนการเกิดนิวเคลียสผลึกของเธอมันเป็นเพียงแค่ทฤษฎี และยังอีกยาวไกลที่จะสามารถเข้าสู่ขั้นตอนการปฏิบัติ . . . "
"ฉันรู้ แต่ฉันเชื่อว่าในเร็ว ๆ นี้มันจะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน และมันจะต้องสำเร็จก่อนกลไกการส่งของของนายแน่"
"ไร้สาระหน่า! กลไกลการส่งของของฉันได้เข้าสู่ขั้นตอนการทดสอบแล้ว และมันจะเสร็จในเร็ว ๆ นี้ . . . "
"อย่างนั้นหรอ? ทั้ง ๆ ที่มันก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วตั้งแต่ที่นายบอกฉันตอนนั้น . . . "
. . . . . .
บริเวณทางเดินที่มีผู้คนสัญจรไปมามีผู้ชายผมหยิกสั้นคนหนึ่งกำลังยืนโต้เถียงกับสามผมสีน้ำตาล
สำหรับเรื่องที่พวกเขากำลังโต้เถียงกันนั้นลีออนไม่เข้าใจเลย
แต่ถ้าดูจากปฏิกิริยาของคนอื่น ๆ ที่อยู่ที่นี่แล้วดูเหมือนว่าการโต้เถียงของพวกเขาทั้งสองคนจะเป็นเหมือนกับกิจวัตรประจำวันของที่นี่
แน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่ได้ขัดขวางแผนการของลีออน เมื่อเขาเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยทั้งสองคนดวงตาของลีออนก็หรี่ลงเล็กน้อยพร้อมกับมุมปากของเขาที่แอบยิ้มขึ้นมาอย่างลับ ๆ
ลีโอ ฟิตซ์!
และอีกคน . . .
เจมม่า ซิมมอนส์!
บางครั้งโชคชะตามันก็เป็นสิ่งที่น่ามหัศจรรย์
เขาเดินมาที่แผนกวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเพื่อเดินเล่น และมันก็เป็นเพียงความตั้งใจเพียงชั่ววูบเท่านั้น
อย่างไรก็ตามใครจะคิดว่าเขาจะได้พบกับคู่หูทางด้านเทคโนโลยีที่เก่งที่สุดของ SHIELD ฟิตซ์ และ ซิมมอนส์ เร็วขนาดนี้!
ดูเหมือนว่าตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนกำลังศึกษาอยู่ที่ สถาบันฝึกสอน SHIELD และกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเรียบร้อยแล้ว
เมื่อมองไปที่พวกเขาทั้งอคนที่กำลังโต้เถียงกันอยู่ทันใดนั้นหัวของลีออนก็ปรากฏความคิดหนึ่งขึ้นมา ‘ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้ในการเข้าไปทักทาย?’
เมื่อคิดได้ดังนี้ลีออนก็เดินเข้าไปหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว
"เธอเข้าใจฟิสิกส์ไหม? เธอไม่เคยได้ยินหลักการของอาร์คิมิดีสมาก่อนเลยหรือไง??"
"ฉันก็แค่อยากให้นายใส่ใจมากกว่านี้ อย่าปล่อยให้สิ่งไร้ประโยชน์พวกนี้มารกห้องทดลอง . . . "
ในขณะที่พวกเขาทั้งสองคนกำลังโต้เถียงกัน ทันใดนั้นมันก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา "สวัสดีครับ! พวกคุณสบายดีไหม?"
เสียงพูดของคนคนนี้ทำให้พวกเขาทั้งสองคนหยุดชะงัก และหยุดโต้เถียงกันทันที ก่อนที่สายตาของพวกเขาจะจ้องมองไปที่คนที่รบกวนพวกเขา ‘ดูยังไงเขาก็ไม่ใช่คนของแผนกวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี’
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความมึนงงของพวกเขาทั้งสองคน ลีออนก็แสดงรอยยิ้มจริงใจขึ้นมาทันที "สวัสดีครับ! ผมชื่อลีออน ลีออน โคลสัน จากแผนกปฏิบัติการพิเศษ"
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่ แต่พวกเขาก็ทักทายลีออนกลับตามมารยาท
"สวัสดี ผมลีโอ ฟิตซ์"
"สวัสดีเช่นกันค่ะ ฉัน เจมม่า ซิมมอนส์ ว่าแต่ . . . คุณมีอะไรให้พวกเราช่วยไหมคะ?"
เมื่อเทียบกับฟิตซ์ที่ขี้อายและชอบเก็บตัว ซิมมอนส์ดูเหมือนว่าจะร่าเริงกว่า ดังนั้นเวลาอยู่ด้วยกันส่วนใหญ่แล้วซิมมอนส์จะเป็นคนที่พูดมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด
"ขอโทษทีนะที่มารบกวนพวกคุณ แต่ผมเห็นว่าพวกคุณกำลังเถียงกันราวกับว่าจะต่อสู้กันแล้ว ดังนั้นผมก็เลย . . . " ลีออนอธิบายความตั้งใจของเขาให้พวกเขาทั้งสองคนฟัง
"เอ่อ??"
เมื่อได้ยินคำพูดของลีออน พวกเขาทั้งสองคนก็เหลือบมองกันเล็กน้อย ก่อนที่จะหัวเราะกันออกมาด้วยความขบขัน
คราวนี้เป็นลีออนที่มองภาพตรงหน้าด้วยความมึนงงแทน
"ฮิฮิฮิ ฉันต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ค่ะ พวกเราไม่ได้หัวเราะเยาะคุณนะ แต่พวกเราคิดว่าคุณตลกมาก!" ซิมมอนส์เอามือขึ้นมาปิดปากและหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะโบกมืออีกข้างไปมาเพื่อพยายามอธิบาย
"ห๊ะ? อย่างนั้นหรอครับ?" ลีออนยังมึนงงอยู่ดี
"ใช่ค่ะ คุณอาจจะไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้พวกเราไม่ได้กำลังทะเลาะกันอยู่ แต่มันเป็นเรื่องปกติของพวกเราเวลาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่พวกเราสนใจ"
แม้แต่ฟิตซ์ที่เป็นคนขี้อายก็อดยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้พร้อมกับกางมือออกพยายามอธิบาย "ถึงแม้จะดูเหมือนว่าพวกเราทะเลาะกัน . . . "
"ทุกคนในสถาบันแห่งนี้ ทั้งครูและนักเรียนรู้ว่าพวกเราสองคน ... มีวิธีพูดคุยกับแบบพิเศษ ดังนั้นจึงไม่มีใครคิดเหมือนคุณว่าพวกเรากำลังทะเลาะกันอยู่ . . . "
"และมันก็เป็นเหตุผลที่ทำให้พวกเราหัวเราะ"
ฟิตซ์อธิบายอย่างกระฉับและตรงประเด็น
"โอ้! ผมเข้าใจแล้ว"
ลีออนไม่ได้รู้สึกเขินอายกับสิ่งที่เขาทำลงไปแม้แต่น้อย เขาแค่ยักไหล่และหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ "ดูเหมือนว่าผมจะต้องกลับไปอ่านหนังสือเพิ่มเพื่อตามให้ทันความคิดของอัจฉริยะเหมือนพวกคุณ"
บางทีอาจจะเป็นเรื่องที่ลีออนพยายามหยุดไม่ให้พวกเขาทั้งสองคนทะเลาะกัน และการพูดคุยกันอย่างสนุกสนานทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาดีขึ้นโดยไม่รู้ตัวและดูเหมือนจะเข้ากันได้เป็นอย่างดี
ฟิตซ์ที่ปกติไม่ค่อยชอบตบมุขกับคนอื่นก็ยังอดพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้มไม่ได้ว่า "บางทีคุณอาจจะตามพวกเราไม่ทัน . . . "
"ฮ่าฮ่าฮ่า!!"
การตบมุขที่แฝงไปด้วยความจริงนี้ทำให้ลีออนหัวเราะออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ
เขาแน่ใจแล้วว่าสองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเป็นคู่หูสติเฟื่องที่ฉลาดที่สุดของ SHIELD!
ความรู้สึกระหว่างการได้มองดูตัวละครพวกนี้ผ่านหน้าจอกับการได้มาสัมผัสจริง ๆ มันให้ความรู้สึกแตกต่างและแปลกประหลาดมากสำหรับลีออนผู้ข้ามมาจากอีกโลกหนึ่ง
สิ่งนี้ทำให้อารมณ์ของเขามีความสุขและตื่นเต้นปะปนกันไป
"คุณลีออน ในเมื่อคุณบอกว่าคุณมาจากแผนกปฏิบัติการพิเศษ ดังนั้นตอนนี้คุณก็เป็นเจ้าหน้าที่ภาคสนามแล้วอย่างนั้นหรอ?"
"ใช่ครับ"
"แล้ววันนี้คุณมาที่แผนกวิทยาศาสตร์เพราะมีภารกิจอย่างนั้นหรอ?" ซิมมอนส์ถามขึ้น
"เอ่อ ... อันที่จริงแล้ววันนี้เป็นวันที่สองที่ผมเข้าร่วมกับ SHIELD"
"อะไรนะ?!"
"คุณโกหกพวกเราหรือเปล่า?!"
เห็นได้ชัดว่าคำตอบของลีออนทำให้พวกเขาทั้งคู่ประหลาดใจมาก
"ผมไม่ได้โกหก ผมมาที่นี่วันนี้เพื่อส่งรายงานภารกิจของเมื่อวาน และเยี่ยมชมสำนักงานใหญ่เพื่อทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม . . . "
"รายงานภารกิจของเมื่อวาน?!" ฟิตซ์จับคีย์เวิร์ดสำคัญได้อย่างรวดเร็ว และถามขึ้นมาด้วยความสงสัยว่า "จะบอกว่าคุณเข้าร่วมกับ SHIELD วันแรกก็ได้ออกไปทำภารกิจภาคสนามเลยอย่างนั้นหรอ?!"
"อืม!" ลีออนเอามือกอดอกพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อยด้วยสีหน้าอวดเบ่งราวกับกำลังบอกกับฟิตซ์กว่า ‘น่าเสียดายที่ผู้ชายที่โชคดีที่สุดก็คือฉัน’
เมื่อเห็นใบหน้าอวดดีของลีออน ฟิตซ์และซิมมอนส์ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า . . . "
เสียงหัวเราะนี้ทำให้ระยะห่างระหว่างพวกเขาลดลงโดยไม่รู้ตัว
ในขณะที่ฟิตซ์กำลังหัวเราะเขาก็พูดขึ้นมาว่า "คุณบอกว่านี่เป็นครั้งแรกที่มาสำนักงานใหญ่ใช่ไหม? งั้นพวกเราสองคนจะทำหน้าที่เป็นไกด์ให้กับคุณเอง พวกเราจะพาคุณเดินเที่ยวไปรอบ ๆ สถาบันแห่งนี้!"
"ว้าว! นี่เป็นคิดที่ดีเลย! ฉันเห็นด้วย!" ซิมมอนส์ที่ยืนอยู่ด้านข้างพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
เมื่อเห็นความกระตือรือร้นของพวกเขาทั้งสองคน ลีออนก็ไมได้ปฏิเสธ "ถ้าอย่างนั้น . . . ผมขอรบกวนพวกคุณด้วย!"
"งั้นพวกเราจะพาไปดูห้องทดลองของพวกเราก่อน!"
หลังจากพูดจบคู่หูสติเฟื่องทั้งสองคนก็ก้าวเท้าเดินออกไปกันอย่างร่าเริงพาลีออนซึ่งเป็น ‘แขก’ ทัวร์สถาบันฝึกสอน SHIELD . . .
เมื่อเห็นฟิตซ์และซิมมอนส์ที่มักจะเถียงกันตลอดเวลากำลังพาคนนอกไปเดินเที่ยวชมสถานที่ต่าง ๆ พวกเขาก็มองกันไปมาด้วยความประหลาดใจ
แม้แต่เจ้าหน้าที่ วีฟเวอร์ ที่เป็นผู้อำนวยการของสถาบันแห่งนี้ยังอดไม่ได้ที่จะพึมพำขึ้นมากับภาพที่หายากตรงหน้านี้
"ชายหนุ่มคนนั้นเป็นใคร . . . "
โปรดติดตามตอนต่อไป …
