บทที่ 515 ดอกท้อเปื้อนโลหิต
บทที่ 515 ดอกท้อเปื้อนโลหิต ในขณะที่สายตาทุกคู่ต่างจับจ้องไปที่นั่น ในฐานะผู้ที่มีขอบเขตการบ่มเพาะสูงสุดในหลุมลึก เจ้าคฤหาสน์เถาหยวนกลับจ้องมองไปที่ชุดคลุมสีขาวของหนานหยางอย่างไม่ละสายตา เมื่อเทียบกับหุ่นเชิดแปลกประหลาดสองตัวนั้น สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกไม่ดีอย่างแท้จริงคือ ผู้นำนิกายหนุ่มของนิกายหนานห...