ตอนที่ 5: ฉันคือสุนัขรับใช้ของพี่หนิว
ตอนที่ 5: ฉันคือสุนัขรับใช้ของพี่หนิว
ชุดเกราะเหล็ก
คุณภาพ: เหล็กดำ
เกราะ: 5
ต้านเวท: 5
ร่างกาย +1
ความต้องการของอุปกรณ์สวมใส่: ไม่มี
แนะนำไอเทม: ชุดเกราะที่ทำจากเหล็กกล้า
หมวกเหล็ก
คุณภาพ: เหล็กดำ
เกราะ: 3
ต้านเวท: 2
ร่างกาย +1
ความต้องการของอุปกรณ์สวมใส่: ไม่มี
แนะนำไอเทม: หมวกที่ทำจากเหล็กกล้า
รองเท้าบูตเหล็ก
คุณภาพ: เหล็กดำ
เกราะ: 3
ต้านเวท: 2
ร่างกาย +1
ความต้องการของอุปกรณ์สวมใส่: ไม่มี
แนะนำไอเทม: รองเท้าที่ทำจากเหล็กกล้า
ถุงมือเหล็ก
คุณภาพ: เหล็กดำ
เกราะ: 3
ต้านเวท: 2
ร่างกาย +1
ความต้องการของอุปกรณ์สวมใส่: ไม่มี
แนะนำไอเทม: ถุงมือที่ทำจากเหล็กกล้า
กระบี่ใหญ่เหล็กกล้า
คุณภาพ: เหล็กดำ
โจมตี: 5
ความแข็งแรง +1
ความต้องการของอุปกรณ์สวมใส่: ไม่มี
แนะนำไอเทม: กระบี่ยาวที่ทำจากเหล็กกล้า
…
หลังจากเซตอุปกรณ์สวมใส่ถูกส่งมอบ โครงกระดูกทั้งสองจึงเปลี่ยนรูปลักษณ์อย่างสมบูรณ์
เมื่อครู่ทั้งคู่เป็นเพียงโครงกระดูกเปราะบาง แต่ตอนนี้กลับถูกปกคลุมด้วยเซตชุดเกราะสมบูรณ์อย่างแน่นหนาประหนึ่งอัศวินเหล็กกล้าสองคน ซึ่งดูสง่าจนหวังยวนยิ่งรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็น
ต้องทราบก่อนว่าในจุดนี้มีผู้เล่นเพียงบางส่วนที่เต็มใจจ่ายเงินเพื่อซื้อเซตอุปกรณ์สวมใส่ในหมู่บ้านมือใหม่ แต่สำหรับทหารโครงกระดูกของตนเองกลับได้รับสิทธิประโยชน์ที่ผู้เล่นทั่วไปไม่สามารถเพลิดเพลินได้
เทียบกับทหารโครงกระดูกของเนโครแมนเซอร์คนอื่นแล้ว โครงกระดูกสวมชุดเกราะทั้งสองของตนเองนับว่าไม่ได้อยู่ระดับเดียวกันกับของคนอื่น
“จุ๊จุ๊จุ๊ นายท่านของพวกเราช่างแสนดีเหลือเกิน ฉันพร้อมจะรับใช้เขาตลอดไป” หลังจากสวมชุดเกราะแล้ว เสี่ยวไป๋ลูบกระบี่ใหญ่ในมือพลางสรรเสริญหวังยวน
“ถุย! คุณช่างเป็นสหายที่ไร้ศีลธรรมเหลือเกิน!” ต้าไป๋ยิ้มหยัน “เวรเอ๊ย ดันให้นักเวทอย่างฉันมาจับกระบี่เฉย หมอนี่โง่เกินไปแล้ว… เจ้าของผุพังชิ้นนี้ไม่เหมาะจะเอาไปใช้งานเลย”
ขณะเอ่ยคำ ต้าไป๋กวัดแกว่งกระบี่ยาวในมืออย่างงุ่มง่าม
“ต้าไป๋ ดูเหมือนแกจะไม่ชินมือเท่าไหร่ แสดงว่าแกมีปัญหากับการใช้กระบี่สินะ”
หวังยวนได้ยินบทสนทนาของทั้งสองพร้อมกับเห็นการกวัดแกว่งกระบี่อันเงอะงะของต้าไป๋ จึงอดไม่ได้ที่จะมองต้าไป๋ด้วยสีหน้าหยอกล้อ
“บัดซบ เขาบอกว่าฉันทำไม่ได้!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ต้าไป๋จึงเดือดดาลขณะจ้องมองหวังยวนอย่างขุ่นเคือง โดยเปลวเพลิงวิญญาณสั่นไหวไปมาในดวงตา "ไอ้สารเลว กล้าให้ฉันใช้ไม้เท้าไหมล่ะ?"
“อาจารย์หวูซวงอย่าทำแบบนี้เลย อย่ารบกวนเขาไปมากกว่านี้…” เสี่ยวไป๋พยายามห้ามปรามจากด้านข้าง
แท้งจริงแล้วหวังยวนอยากให้ไม้เท้ากับต้าไป๋ แต่สิ่งนั้นคืออาวุธเวทมนตร์ ตามการตั้งค่าของ <<ดอว์นเบรกกิ้ง>> อาวุธเวทมนตร์เป็นสินค้าระดับสูงที่หาซื้อได้เพียงในเมืองหลักเท่านั้น ตอนนี้จึงทำได้เพียงให้อย่างอื่นใช้ทดแทนไปก่อน
"คุณสมบัติ!"
หลังจากเปลี่ยนอุปกรณ์สวมใส่ให้โครงกระดูกทั้งสองแล้ว หวังยวนจึงเปิดหน้าต่างระบบคุณสมบัติอีกครั้ง
ชื่อ: หนิวต้าลี่
อาชีพ: เนโครแมนเซอร์
เลเวล: 1
ค่าพลังชีวิต: 460
ค่าพลังมานา: 460
โจมตี: 23 เวทมนตร์: 23 เกราะ: 23 ต้านเวท: 23
ความแข็งแรง: 23
ร่างกาย: 23
ปัญญา: 23
วิญญาณ: 23
ความคล่องตัว: 23
สกิล
อัญเชิญโครงกระดูก: เป็นสกิลใช้งานที่ใช้ค่าพลังมานา 5 หน่วยเพื่อชุบชีวิตคนตายให้กลายเป็นทหารโครงกระดูก ซึ่งสามารถอัญเชิญได้มากสุด 2 ตัว
อุปกรณ์สวมใส่: ไม้เท้าหัก หนังสือประวัติศาสตร์วีรชน: เกิดใหม่
สัตว์เลี้ยง (หนังสือประวัติศาสตร์วีรชน: เกิดใหม่)
ต้าไป๋
คุณสมบัติการเติบโต: ความแข็งแรง: C ร่างกาย: C ปัญญา: A วิญญาณ: A ความคล่องตัว: C
เผ่า: ทหารโครงกระดูก
เลเวล: 1
ค่าพลังชีวิต: 390
ค่าพลังมานา: 390
โจมตี: 20
ป้องกัน: 20
เกราะ: 32
ต้านเวท: 28
สกิล: สับ
อุปกรณ์สวมใส่: ชุดเกราะเหล็ก หมวกเหล็ก ถุงมือเหล็ก รองเท้าบูตเหล็ก กระบี่ใหญ่เหล็กกล้า
แนะนำภูมิหลัง: วิญญาณวีรชนที่ถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์วีรชนที่มีศักยภาพการเติบโตอย่างไร้ขีดจำกัด
เสี่ยวไป๋
คุณสมบัติการเติบโต: ความแข็งแรง: A ร่างกาย: A ปัญญา: C วิญญาณ: C ความคล่องตัว: C
เผ่า: ทหารโครงกระดูก
เลเวล: 1
ค่าพลังชีวิต: 470
ค่าพลังมานา: 270
โจมตี: 26
ป้องกัน: 16
เกราะ: 36
ต้านเวท: 20
สกิล: สับ
อุปกรณ์สวมใส่: ชุดเกราะเหล็ก หมวกเหล็ก ถุงมือเหล็ก รองเท้าบูตเหล็ก กระบี่ใหญ่เหล็กกล้า
แนะนำภูมิหลัง: วิญญาณวีรชนที่ถูกบันทึกไว้ในหนังสือประวัติศาสตร์วีรชนที่มีศักยภาพการเติบโตอย่างไร้ขีดจำกัด
แนะนำตัวละคร : ชายแห่งโชคชะตาผู้ครอบครองฉายานักรบจักรวรรดิ
“สุดยอด!!”
เมื่อเห็นหน้าต่างระบบคุณสมบัติของตนเอง หวังยวนจึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
ใน <<ดอว์นเบรกกิ้ง>> เนโครแมนเซอร์ถูกจัดอยู่ในตำแหน่งนักเวท กระนั้นกลับไม่มีความสามารถปลดปล่อยท่าทรงพลังแบบนักเวทธาตุได้ ดังนั้นหน้าต่างระบบคุณสมบัติจึงค่อนข้างธรรมดา
คุณสมบัติของสิ่งมีชีวิตอันเดดที่ถูกอัญเชิญโดยเนโครแมนเซอร์จะสืบทอดมาจากคุณสมบัติของตัวเนโครแมนเซอร์เช่นกัน โดยปกติแล้วยิ่งระดับของสิ่งมีชีวิตอันเดดที่ถูกอัญเชิญโดยเนโครแมนเซอร์สูงเท่าไหร่ อัตราการสืบทอดคุณสมบัติก็จะยิ่งมากตามไปด้วย
ตัวอย่างเช่น ทหารโครงกระดูกระดับหนึ่งซึ่งเป็นระดับต่ำสุดสามารถสืบทอดคุณสมบัติของเนโครแมนเซอร์ได้เพียง 50 แต้มเท่านั้น ส่วนนักรบโครงกระดูกระดับสองซึ่งเป็นระดับสูงกว่านรปัสามารถสืบทอดได้ 70 แต้ม นักรบโครงกระดูกระดับสามสามารถสืบทอดคุณสมบัติได้ 90 แต้ม ไล่ขึ้นไปจนกระทั่งถึงมังกรโครงกระดูกระดับเก้าสามารถสืบทอดคุณสมบัติของเนโครแมนเซอร์ได้มากถึง 210 แต้ม
เพราะเหตุนี้ เนโครแมนเซอร์จึงถูกมองว่าเป็นอาชีพแข็งแกร่งที่สุดในช่วงท้าย ส่วนช่วงแรกจะเล่นลำบาก แถมการอัญเชิญทหารโครงกระดูกก็ใช่ว่าจะทำได้โดยง่าย
ทว่าหวังยวนครอบครอง "หนังสือประวัติศาสตร์วีรชน" ทำให้โครงกระดูกสามารถสืบทอดคุณสมบัติของหวังยวนได้ นอกจากนี้ ภายใต้ผลของ "หนังสือประวัติศาสตร์วีรชน" ทหารโครงกระดูกจึงไม่เพียงสวมใส่อุปกรณ์และเรียนรู้สกิลได้เท่านั้น แต่ยังมีพรสวรรค์ในการเติบโตของคุณสมบัติอีกด้วย
ในตอนนี้ คุณสมบัติของทหารโครงกระดูกทั้งสองของหวังยวนใกล้เคียงกับผู้เล่นเลเวล 10
นี่คือ “อาวุธศักดิ์สิทธิ์” ที่สามารถตัดสินความเป็นความตายของมนุษย์ได้ มันช่างทรงพลังยิ่งนัก
“ขอบคุณพี่โครงกระดูกทั้งสอง... ไม่งั้นหากสิ่งนี้ตกไปอยู่ในมือของคนอื่น เราคงอิจฉาตาร้อนไปแล้ว” หวังยวนครุ่นคิดกับตัวเอง
…
หลังจากเตรียมการเรียบร้อย หวังยวนจึงพาทหารโครงกระดูกทั้งสองตรงไปยังด้านนอกของเมือง
“เวรเอ๊ย! อะไรกันเนี่ย?”
“ทหารโครงกระดูกเหรอ? ทำไมทหารโครงกระดูกถึงสวมชุดเกราะล่ะ?”
“กลายพันธุ์เหรอ? หรือว่าจะเป็นโครงกระดูกเกราะเหล็กในตำนาน?”
“โครงกระดูกเกราะเหล็ก? เว็บไซต์ทางการมีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ?”
“ไม่มั้ง ฉันมโนไปเองหรือเปล่า?”
ระหว่างทาง ทหารโครงกระดูกทั้งสองที่อยู่ด้านหลังหวังยวนเรียกเสียงฮือฮาได้พอสมควร
ถึงอย่างไร ในยุคนี้ที่ผู้เล่นไม่สามารถได้รับอุปกรณ์สวมใส่กับเนโครแมนเซอร์ไม่แม้แต่จะสามารถอัญเชิญทหารโครงกระดูกได้ ซึ่งผลกระทบจากการได้เห็นโครงกระดูกเกราะเหล็กมันเกินกว่าจะเปรียบเปรยได้
เนโครแมนเซอร์เหล่านั้นผู้เดิมรู้สึกภาคภูมิที่ตามหาศพจนอัญเชิญโครงกระดูกได้สำเร็จ พอได้เห็นทหารโครงกระดูกทรงพลังมากอำนาจทั้งสองที่อยู่ด้านหลังหวังยวน จากนั้นมองโครงกระดูกสีขาวที่ถือกระบี่เหล็กขึ้นสนิมที่อยู่ด้านหลังตัวเอง ความรู้สึกไม่เท่าเทียมในโลกจึงก่อตัวขึ้นมา
เมื่อมาถึงนอกเมือง
แม้เกมเปิดทำการมาได้สามวันแล้ว กระนั้นพื้นที่มือใหม่ยังคงเนืองแน่นและเต็มไปด้วยผู้เล่นทุกหนแห่ง
หมาป่าตัวหนึ่งปาดผ่านเท้าของหวังยวนก่อนจะกระโจนเข้าใส่
“อย่าแม้แต่จะคิดทำร้ายพี่นิวของฉัน!”
ก่อนหวังยวนจะถ่ายทอดคำสั่ง เสี่ยวไป๋ก็ก้าวมาอยู่ข้างหน้าหวังยวนขณะเตะหมาป่าจนกระแทกกับพื้น จากนั้นจึงสับคอของหมาป่าด้วยกระบี่
“บรู๋ว~”
54
แถบเลือดบนหัวของหมาป่าว่างเปล่าทันทีก่อนจะกลายเป็นศพ แล้วเหรียญทองแดงกับก้อนขนหมาจึงระเบิดออกมาก่อนผู้เล่นซึ่งอยู่รอบข้างต่างเผยสีหน้าประหลาดใจ
"คุณทำตัวเหมือนเป็นสุนัขรับใช้ชะมัด!" น้ำเสียงของต้าไป๋เต็มไปด้วยความเหยียดหยัน
“ใช่แล้ว ฉันเป็นสุนัขรับใช้ของพี่หนิว!” เสี่ยวไป๋เอ่ยคำ "ถึงยังไงภารกิจของพี่หนิวคือการไปเอาอุปกรณ์สวมใส่มาให้ฉัน"
"สมจริงเกินไปแล้ว!"
หวังยวนพูดไม่ออก เมื่อครู่เจ้าสารเลวเสี่ยวไป๋ผู้นี้อยากฆ่าตนเอง แต่ตอนนี้กลับเต็มใจที่จะเป็นสุนัขรับใช้ของตนเองเสียอย่างนั้น
