บทที่ 24 หอการค้าหมิงเหมิง  

“ท่านพี่ใหญ่และท่านพี่รองมีเรื่องต้องทำ เลยไม่ได้ไป”

พวกเขาไม่สามารถเป็นผู้เข้าร่วมการประมูลได้

สำหรับการดูดซับคุณสมบัติทางยาซีซุยทั้งหมดจะใช้เวลาประมาณสิบวัน ซึ่งพรสวรรค์และความอดทนจะเป็นตัวกำหนดการออกของฤทธิ์ยาในการขยายตัวของเส้นลมปราณ

หลูมู่หยานสามารถทำได้ภายในระยะเวลาอันสั้น นั่นก็เป็นเพราะประสบการณ์ที่โชกโชนของนางเมื่อชีวิตที่ผ่านมา และพรสวรรค์ของร่างนี้

แม้ว่าร่างกายของนางจะเป็นร่างที่ไร้ซึ่งทางตัน ทว่าพรสวรรค์ของนางนั้นกลับยอดเยี่ยม หลูมู่หยานนั้นแข็งแกร่งกว่าความเป็นอัจริยะในชาติที่แล้วมาก

แน่นอนว่า หากไม่มีเม็ดยาล้างไขกระดูกนางอาจจะกลายเป็นขยะไร้ค่าไปชั่วชีวิต แต่ตอนนี้นางได้เปลี่ยนร่างกายของนางแล้ว นางได้ดูดซับพลังจากโลกและสวรรค์ได้สองถึงสามเท่า นับเป็นสองถึงสามเท่าของนักดาบธรรมดา

หยุนหลันขมวดคิ้ว พร้อมกับคิดในใจถึงเหตุที่ทำให้พี่ชายของหลูมู่หยานทั้งสองคนไม่ได้เข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้

อย่างไรก็ตาม มันไม่ใช่เรื่องเหมาะสมที่จะถามหลูมู่หยานถึงสิ่งที่เขาสงสัยในที่สาธารณะ เขายิ้มและเอ่ยว่า “ในเมื่อมู่หยานไปคนเดียว ทำไมไม่มากับเราล่ะ?”

ท้ายที่สุดทั้งเขาและนางต่างเป็นครอบครัว แม้ว่าหยุนหลันจะไม่ชอบความไม่แน่นอนทางอารมณ์ของหลูมู่หยานในเฉียนโหลว แต่ความรู้สึกที่อยากจะปกป้องก็ชัดเจนมากขึ้น ยิ่งกว่านั้นในยามที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาอารมณ์ดีเช่นนี้เขาก็ยิ่งต้องการมากยิ่งขึ้น

“ตกลง!” หลูมู่หยานพยักหน้า

ความทรงจำส่วนใหญ่ของนางคือฉีอี้ซวน และโดยพื้นฐานนางไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับการประมูลในหัวมากนัก การที่ต้องตามลูกพี่ลูกน้องอย่างหยุนหลัน คงจะดูน่าเชื่อถือกว่าการไปคนเดียว

คนอื่น ๆ ในตอนนี้พยายามหาสาเหตุที่ร่างกายของหลูมู่หยานถูกกำจัด แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้คัดค้านการตามหาอะไร

หยุนหลันมองขึ้นไปฟ้า ตอนนี้การประมูลกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว “ไปกันเถอะ สายแล้ว”

“ได้”

หลังจากออกจากร้านอาหาร กลุ่มของพวกเขาก็รีบขึ้นรถม้าของตัวเองทันที ส่วนหลูมู่หยานก็อยู่กับหยุนหลัน

“เจ้ารู้จักหอการค้าหมิงเหมิงหรือไม่?” หยุนหลันหยิบกาน้ำชาบนโต๊ะพร้อมกับรินส่งให้หลูมู่หยาน เขาเดาว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาคนนี้คงจะรู้แค่เพียงการวิ่งตามฉีอี้ซวน ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับหอการค้ามากนัก

หลูมู่หยานค่อย ๆ จิบชา ก่อนจะครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ และเอ่ยว่า “ข้ารู้แค่ว่าหอการค้าหมิงเหมิง เป็นองค์กรของหอการค้าที่กระจายอยู่ทั่วทั้งทวีปวิญญาณและสวรรค์ แล้วเบื้องหลังของที่นั่นดูมีอิทธิพล แม้แต่ประเทศที่แกร่งที่สุดบนแผ่นดินใหญ่ก็ยังไม่กล้าด้วย”

“ร้านค้าของพวกเขากระจายกันอยู่ทั่วทั้งทวีป และยังขายสินค้าได้หลากหลาย โดยเฉพาะงานประมูลใหญ่ที่จัดขึ้นเป็นประจำในประเทศต่าง ๆ แล้วก็ยังเป็นที่ต้องการของใครหลายคนในทุกครั้งที่มีของหายาก” เวลานี้เป็นเวลาที่หลูมู่หยานรอคอยที่จะเข้าร่วมการประมูลที่หอการค้าหมิงเหมิง

หยุนหลันใช้มือถูไปที่แก้วชา ก่อนจะเลิกคิ้วเล็กน้อย พร้อมกับเอ่ยถามว่า “นั่นคือสิ่งที่เจ้ารู้?”

“ใช่!” หลูมู่หยานพยักหน้า แม้ว่านางจะเคยได้ยินมาบ้าง แต่มันก็ไม่ได้อยู่ในความทรงจำเสียเท่าไหร่นัก “ลูกพี่ลูกน้องของข้ารู้เรื่องอื่น ๆ เกี่ยวกับหอการค้าหมิงเหมิงอีกหรือไม่? ข้าอยากรู้”

“อำนาจของหอการค้าหมิงเหมิงไม่ได้มีแค่เฉพาะสิ่งนี้ พวกเขายังควบคุมทรัพยากรมากกว่าหนึ่งในสิบของทวีปวิญญาณและสวรรค์ โดยเฉพาะในช่วงสิบปีที่ผ่านมา การพัฒนาของหอหารค้าหมิงเหมิงไม่ได้หยุดนิ่ง กองกำลังหลายแห่งได้ร่วมมือกันปราบปรามและใช้ความพยายามอย่างมากที่จะหยุดหมิงเหมิง แต่ที่สุดแล้วก็สามารถตกลงกันได้แบบประณีประนอม” สิ่งที่หยุนหลันเล่า ยอมรับว่าเป็นข้อมูลที่ค่อนข้างลับของคนที่อยู่ภายใต้นักดาบจักรพรรดิ

“ไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาสามารถนำของหายากมากมายออกมาประมูลได้ทุกครั้ง” หลูมู่หยานเริ่มเข้าใจอำนาจหอการค้าหมิงเหมิงมากขึ้น พวกเขาสามารถควบคุมทรัพยากรณ์มากมายของทวีปวิญญาณและสวรรค์ได้ แถมยังมองไม่เห็นคนที่หนุนหลังอีกด้วย

หอการค้าหมิงเหมิงนำสินค้าหายากมาประมูลเป็นครั้งคราว ซึ่งไม่เพียงแต่ซื้อใจผู้ประมูลเท่านั้นแต่ยังได้รับเหรียญทองสีม่วงเพียงพออีกด้วย และมากไปกว่านั้นยังสามารถเก็บความสัมพันธ์ของผู้ที่แข็งแกร่งเอาไว้ได้ดีกว่าการได้ทรัพยากรเครือข่ายเป็นไหน ๆ

เมื่อเทียบกับกองกำลังขนาดใหญ่ที่ถือครองทรัพยากรทั้งหมดอย่างแน่นหนาในมือของพวกเขา ปรมจารย์ด้านดาบของทวีปวิญญาณสวรรค์ก็ชอบหอการค้าพันธมิตรแห่งความมืดในยามที่พวกเขามีปัญหา

“มีปรมจารย์ดาบมากมายในทวีปวิญญาณและสวรรค์ที่ต้องการสร้างความสัมพันธ์กับหอการค้าหมิงเหมิง เพราะการได้เป็นสหายกับพวกเขานั้นประเมินค่าไม่ได้เลย และคำสั่งของพันธมิตรหมิงเหมิงระดับวีไอพีก็มีค่าและหายาก มหาอำนาจราชาแห่งดาบต่างกระตือรือร้นที่จะได้บางอย่าง” ดวงตาของหยุนหลันแสดงความกระตือรือร้นเล็กน้อย

“แล้วพันธ์มิตรแห่งความมืดมีประโยชน์อะไรหรือไม่?” เหรียญนี้สามารถทำให้ราชาแห่งดาบแข็งแกร่งได้ ซึ่งมันจะต้องไม่ง่ายเหมือนกับการแลกเปลี่ยนสิ่งของ

หยุนหลันยิ้มกระอักกระอ่วน พร้อมกับส่ายหัวไปมา “ข้าก็ไม่รู้ความหมายเฉพาะหรอก” ด้วยความแข็งแกร่งในระดับเขา ไม่สามารถล่วงรู้ความลับนั้นได้

หลูมู่หยานบ่นพึมพำ “หลิงหมิงเหมิง” ซึ่งหยุนหลันก็ไม่สามารถจับใจความได้ แม้ว่าจะนั่งอยู่ตรงข้ามกันก็ตาม

ใช้เวลาแค่เพียงจิบน้ำชา ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงหอการค้าหมิงเหมิงในอาณาจักรเหยียนโจว หลูมู่หยานก้าวขาลงจากรถม้าพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองอาคารที่สูงตระหง่านอยู่ตรงหน้า

ชั้นแรกของหอการค้าเป็นร้านค้า ซึ่งจะขายสิ่งที่ปรมจารย์ด้านดาบต้องการ ไม่ว่าจะเป็น แกนคริสตัล เม็ดยา อาวุธจิตวิญญาณ และเกราะวิญญาณ เป็นต้น ส่วนชั้นที่สองเป็นพื้นที่สำหรับซื้อแกนคริสตัล ชุดเกราะหนัง และเม็ดยาที่ได้จากปีศาจ และชั้นสาม เป็นห้องประมูลอิสระ มีที่นั่งพร้อมทั้งห้องธรรมดาและห้องวีไอพี

ทันทีที่เห็นคนสามคนลงจากรถ ชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาทักทายและกล่าวด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน “องค์ชายสาม องค์ชายห้า องค์ชายน้อย องค์ชายเสี่ยว องค์ชายฉี และท่านหญิง เชิญเข้าข้างในขอรับ”

“วันนี้เจ้าของร้านต้อนรับแขกเป็นการส่วนตัว หาตัวยากจริง ๆ นะ” หยุนหลันยิ้มอย่างสุภาพ และทำความเคารพต่อเจ้าของร้านของปรมจารย์ด้านดาบระดับสูงคนนี้ ชายผู้นี้เป็นหัวหน้าหอการค้าพันธมิตรหมิงเหมิงในรัฐหยานโจว และยังเป็นเจ้าของร้านที่มีสถานะสูงอีกด้วย

“ฮ่าฮ่า การประมูลครั้งนี้สำคัญมาก ฉะนั้นข้าจึงต้องออกไปรับด้วยตนเอง” เจ้าของร้านหลู่พาพวกเขาขึ้นไปยังห้องส่วนตัวชั้นสามด้วยรอยยิ้ม ห้องดังกล่าวเป็นห้องที่แยกไว้อย่างเป็นสัดส่วน ซึ่งเป็นสิทธิพิเศษของราชวงศ์ “ข้าต้องไปรับแขกผู้มีเกียรติคนอื่น ๆ อีก ข้าไม่รบกวน”

“เชิญท่านหลู่ โปรดทำเถิด” หยุนหลันพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

หลังจากที่เจ้าของร้านหลู่ออกไปแล้ว หลูมู่หยานก็มองสำรวจที่ห้องส่วนตัวที่เอาไว้เฉพาะรับแขกคนพิเศษ

สถานที่ที่หันหน้าเข้าหาเวทีประมูลในห้องส่วนตัวคือแผงกั้นโปร่งแสงที่สูงตั้งแต่พื้นจรดเพดาน สามารถมองเห็นภายนอกได้จากภายใน แต่ผู้ที่อยู่ภายนอกจะไม่สามารถมองเห็นภายในได้ และแผ่นกั้นที่สูงจากพื้นจรดเพดานขนาดนั้นก็มีผลในการปิดกั้นการสำรวจพลังจิตด้วย

นอกจากนี้ ยังมีเก้าอี้นุ่มหลายตัวในห้องส่วนตัวนี้ และเก้าอี้แต่ละตัวจะมีปุ่มสีแดง ผู้ประมูลสามารถเสนอราคาได้เพียงแค่กดมัน ซึ่งมันง่ายและสะดวกกว่าการประมูลในอาณาจักรแห่งการเพาะปลูก

หลังจากนั่งลง หญิงรับใช้รูปงามสองคนก็เข้ามาชงชาวิญญาณให้กับทุกคน การกระทำของพวกนางช่างเหมือนสายน้ำที่ไหลไปด้วยความสง่างาม และทำให้เจริญหูเจริญตาได้

ไม่นานกลิ่นหอมจาง ๆ ของชาก็ทำให้คนที่อยู่ในห้องรู้สึกสดชื่น

แน่นอนว่าหอการค้าหมิงเหมิงเป็นหอการค้าที่ดีที่สุดในทวีป ดีแม้กระทั่งชาที่ชงให้ดื่ม