ตอนที่ 80 หาสัตว์เลี้ยง

“เย้! คุณจะรับน้องหมาไปเลี้ยงด้วยใช่หรือเปล่าคะ?” ไอรีนพูดอย่างดีใจ

ดิโอยิ้มแล้วตอบว่า ถ้าเขาถูกชะตาหรือมีความรู้สึกผูกพันกับหมาตัวไหนเข้า เขาก็จะรับหมาตัวนั้นไปเลี้ยงแน่นอน

ทั้งสามคนขับรถไปยังร้านขายสัตว์เลี้ยงใกล้สุดทันที

หลังจากได้ลูกศรแสตนด์มาครอบครองอยู่หลายเดือน ในที่สุดดิโอตัดสินใจว่าเขาจะใช้ลูกศรกับสัตว์หลังจากใช้บัตรที่เชื่องสัตว์แล้ว

ดูเหมือนว่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด เพื่อให้ผู้ใช้แสตนด์คนใหม่ไม่หักหลังเขาเหมือนอย่างที่เคยเกิดขึ้นในเรื่องต้นฉบับ

เขาพิจารณาถึงความเป็นไปได้ต่างๆ ของสัตว์เลี้ยงและพลังแสตนด์หลากหลายแบบที่สัตว์ตัวนั้นจะได้รับ

หลังจากไปถึงร้านขายสัตว์เลี้ยงสาขาแรก ดิโอหยิบลูกศรแสตนด์ทันทีและซ่อนไว้ในแขนเสื้อ

เขาวาดมืออย่างระมัดระวังไปยังสัตว์แต่ละตัวเพื่อดูการตอบสนองของลูกศรแสตนด์

เขารู้ดีว่าลูกศรจะตอบสนองต่อสิ่งมีชีวิตอะไรก็ตามที่มีศักยภาพในการใช้แสตนด์

ครั้งหนึ่งตอนเดินตลาดไปซื้อของพร้อมกับวิลล์ที่กำลังทำความสะอาดภัตตาคาร ลูกศรเกิดเรืองแสงและพุ่งไปยังคนหรือสิ่งของกลางฝูงชนและไม่นานหลังจากนั้นสัญญาณก็หายไป ดิโอสันนิษฐานว่าสิ่งที่ทำให้ลูกศรแสตนด์มีปฏิกิริยานั้นคงจะเคลื่อนที่ไปไกลแล้ว

นี่คือสิ่งที่ดิโอเข้าใจเกี่ยวกับลูกศรแสตนด์ เขายังรู้สึกว่าน่าจะมีอะไรอีก แต่นึกอะไรไม่ออก

"สวัสดีค่ะ! ให้ช่วยอะไรดีคะ?" พนักงานหญิงของร้านถามอย่างสุภาพ

"ผมอยากเลี้ยงสัตว์สักตัวแต่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะรับตัวอะไรดี ขอผมดูรอบๆ หน่อยได้ไหมครับ?" ดิโอตอบอย่างสุภาพ

ได้ยินดังนั้นพนักงานหญิงสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย

คำพูดของดิโอเป็นนัยว่าเขามาเดินดูเล่นๆ ไม่ได้มีความตั้งใจจริงที่จะรับเลี้ยงสัตว์ด้วยความรัก

แต่เธอก็ตัดสินใจมองข้าม เพราะถือว่าเป็นความคิดส่วนตัวของเขาเอง

แต่เธอก็นึกสงสารสัตว์ที่จะถูกดิโอเลือก

พวกมันจะกลายเป็นเพียงของที่พอเขาเบื่อก็คงจะทิ้งไป

"ได้ค่ะ! เรียกได้ถ้าต้องการอะไรนะคะ!" เธอพยายามตอบให้ดูร่าเริงที่สุด

"พี่ดิโอคะ! น้องหมาตัวนี้น่ารักสุดๆ เลย!" ไอรีนบอกจากมุมหนึ่งของห้อง

เธอกำลังอุ้มสโนว์บอลและมองดูพุดเดิ้ลสีขาวตัวหนึ่งที่ติดโบว์สีแดงไว้บนหัวอย่างสนใจ

ดิโอ ลูบหัวลูกสุนัข พลางพยายามตรวจจับการตอบสนองต่อลูกศรแสตนด์ แต่ก็ไม่พบปฏิกิริยาใดๆ น่าเสียดาย

เขาไม่แสดงความผิดหวังให้ไอรีนเห็น และบอกว่าเขาคิดว่าพุดเดิ้ลสีขาวตัวนี้ไม่เหมาะกับเขาเลย

ไอรีนพยักหน้าเบาๆ พร้อมกับหัวเราะคิกคักเพราะเธอกำลังจินตนาการถึงภาพดิโอพร้อมกับพุดเดิ้ลตัวน้อยน่ารักเดินเคียงข้างอยู่

ดิโอก้มลงดูสัตว์อื่นๆ ทันทีและปล่อยให้น้องสาวเดินดูไปเรื่อยๆ

หลังจากเดินวนในร้านหนึ่งรอบ ดิโอค่อนข้างผิดหวังเล็กน้อยที่ไม่มีสัตว์ตัวไหนเลยที่หลูกศรแสตนด์มีการตอบสนอง

เขาตัดสินใจออกจากร้านหลังจากขอโทษพนักงานว่าวันนี้หาสัตว์เลี้ยงถูกใจไม่ได้เลย

โชคดีที่ถนนเส้นนี้มีร้านขายสัตว์เลี้ยงมากมายหลายร้าน ทำให้เขาไม่ต้องไปไหนไกลเพื่อดูสัตว์ชุดใหม่ว่าจะมีใครที่เขาถูกใจบ้าง

การหาสัตว์เลี้ยงที่เหมาะกับเขาไม่ใช่ภาระอันหนักหนาสำหรับดิโอเลย

ถ้านิวยอร์คไม่มีสัตว์ที่เขาต้องการ เขาก็คงจะเดินทางไปหาตามที่อื่นๆ!

เขาเดินดูร้านขายสัตว์ไม่ต่ำกว่า 10 ร้าน จนกระทั่งเที่ยงวัน แต่ก็ยังไม่เจอสัตว์ที่ลูกศรมีปฏิกิริยาเลย

เจสสิก้าและไอรีนไม่รู้ว่าดิโอคิดอะไรอยู่ในใจ แต่ดูเหมือนเขาจะปฏิเสธทุกตัวที่ทั้งคู่เลือกให้ไปซะหมด

หลังจากออกมาจากร้านขายสัตว์เลี้ยงร้านสุดท้าย ดิโอสังเกตเห็นว่าทั้งคู่ดูเหนื่อยๆ จากการเดินหาสัตว์เลี้ยงกันแล้ว

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเข้าร้านถัดไปโดยบอกทั้งสองว่าจะเป็นร้านสุดท้ายจริงๆ

ทันทีที่เปิดประตูร้าน ดิโอรู้สึกได้ว่าลูกศรมีปฏิกิริยาบางอย่างกับสัตว์ตัวใดตัวหนึ่งในร้าน

เขารีบเดินเข้าไปหาสัตว์ที่ทำให้ลูกศรมีปฏิกิริยาในทันที เขาเข้าไปลูบตัวสุนัขและแมวหลายตัวเพื่อดูว่าลูกศรจะตอบสนองหรือไม่ ก่อนที่จะยื่นมือเข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ที่มีพวกปลา กิ้งก่าและสัตว์เลื้อยคลานอีกหลายชนิด

ในที่สุดเขาก็เจอสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ลูกศรมีปฏิกิริยา มันอยู่ในตู้กระจกขนาดย่อมที่เรียงรายกันอยู่ด้านหลังชั้นวางของ เขาตัดสินใจทันทีว่าจะรับเลี้ยงเจ้าสิ่งมีชีวิตตัวนี้แน่นอน!