ตอนที่ 465 อุดมคติ 2(ฟรี)

บทที่ 465 อุดมคติ

ฮิกส์ตอบอย่างนอบน้อม “ผมจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขอบคุณท่านที่อนุญาตให้ผมทำสิ่งนี้”

“จากคำบรรยายของคุณ อีกทั้งเขายังช่วยชีวิตคุณ ฉันจึงวางใจ ฉันเชื่อว่าเขาจะเป็นคนสำคัญและการมีเพื่อนร่วมทางจะทำให้เส้นทางของเขาราบรื่นขึ้น”

“ท่านเข้าใจความคิดของผม ผมรู้สึกประทับใจมาก” นี่เป็นสิ่งที่ฮิกส์รู้สึกขอบคุณมากที่สุด เขาไม่คาดคิดว่าท่านที่ได้วางกฎเกณฑ์อย่างเข้มงวดและสร้างฐานที่เจริญรุ่งเรืองทั้งห้าฐานจะเข้าใจการกระทำที่ผิดกฎของเขาที่ช่วยอู่ฉีและเพื่อนของเขาเข้าสู่ฐานโนอาห์

ท่านเจ้าเมืองม้วนเส้นผมไปฉันงหนึ่งและกล่าวด้วยความรู้สึก “ไม่มีอะไร ฉันเคยรอดชีวิตมาได้ในสถานการณ์ที่ลำบากยากแค้นและสามารถตั้งตัวได้ในเขตที่ล่มสลาย ก็เพราะมีพวกเจ้าที่พร้อมจะมอบอนาคตของพวกเราให้กันและกัน เพื่อนร่วมทางเช่นนี้หายากนัก ทั้งกับเราและกับเด็กพวกนั้นก็เช่นกัน”

คำพูดของท่านเจ้าเมืองทำให้ฮิกส์นึกถึงช่วงเวลาที่ลำบากในการสร้างฐาน เขาหวนนึกถึงช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมาที่พวกเขาได้พยายามอย่างเต็มที่และมีโชคช่วย จนสามารถสร้างฐานมนุษย์ที่อยู่รอดได้ห้าฐานในเขตที่ล่มสลายนี้

แม้จะเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก ต้องเผชิญกับอุปสรรคและปัญหาที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน ฮิกส์ก็ยังรู้สึกว่าช่วงเวลานั้นรวมถึงปัจจุบันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุข นี่เป็นทางที่เขาเลือกเองโดยละทิ้งอนาคตที่ดูเหมือนจะสดใส เพราะการได้ติดตามท่านเป็นสิ่งที่เขาใฝ่ฝันมากที่สุด และการได้เป็นแขนขวา เพื่อนร่วมทาง หรือแม้แต่ “ที่พึ่ง” ของท่านก็เป็นความฝันของเขา

ฮิกส์รู้สึกว่าตนเองคิดมากไป ท่านเป็นคนศักดิ์สิทธิ์ มีความสามารถมาก เขาไม่ควรพูดถึงคำว่า “ที่พึ่ง” เขาก้มศีรษะเล็กน้อยและเตรียมตัวจะล่าถอย “ท่านครับ ผมไม่มีธุระอื่น จะไม่รบกวนท่านแล้ว”

“เดี๋ยวก่อน” เจ้าเมืองกล่าวขึ้น เธอหยิบกล่องอุปกรณ์สีเงินที่มีตราสัญลักษณ์สีฟ้าสี่มุมออกมาจากใต้โต๊ะทำงาน วางกล่องนั้นลงบนโต๊ะ และบอกให้ฮิกส์นำไป

“นี่คือ?” ฮิกส์เดินขึ้นไปหยิบกล่องอุปกรณ์สีเงิน ถามด้วยความสงสัย

“เป็นอุปกรณ์ใหม่จากสถาบันวิจัยและโรงงานผลิตอาวุธ ‘ดาวเงิน’ เป็นอุปกรณ์สำหรับทหารเดี่ยวในสงคราม มีความแข็งแรงพอที่จะใช้ในการรบต่อเนื่องของนายทหารระดับพันตรี นำอุปกรณ์นี้ไปให้อู่ฉีและพวกของเขา”

ฮิกส์ตกใจมาก “ท่านครับ อุปกรณ์ใหม่ที่มีค่าควรจะถูกจัดสรรให้กับหน่วยรักษาความปลอดภัยที่เป็นเลิศ ทำไมท่านถึง...”

“ก็แค่ชิ้นเดียว คุณไม่กังวลว่าการที่อู่ฉีเลือกหน่วยสำรวจนอกกำแพงจะต้องเผชิญกับอันตรายมากมายในอนาคตหรือ? ทหารคนสำคัญของโนอาห์ต้องเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น แต่การป้องกันที่เหมาะสมก็ต้องมี” เจ้าเมืองกล่าวพร้อมรอยยิ้ม คำพูดของเธอมีเหตุผลมากและพิจารณาสิ่งที่ฮิกส์ไม่ได้นึกถึง

ฮิกส์รู้สึกซาบซึ้งมาก เขาคิดว่าการช่วยเหลือจากเจ้าเมืองนี้เกินกว่าที่คาดคิด ท่านเจ้าเมืองดูเหมือนจะให้ความสำคัญกับอู่ฉีมาก

อย่างไรก็ตาม นั่นก็ไม่ผิด ถ้าไม่มีอู่ฉี ทีมสนับสนุนที่เขานำคงไม่สามารถนำกระดูกคืนมาได้

ฮิกส์ถือกล่องอุปกรณ์สีเงินและลาเจ้าเมือง เดินผ่านพรมม่วงและหายไปที่ประตูห้องทำงาน

ประตูไม้แดงปิดลง เจ้าเมืองนั่งพิงพนักเก้าอี้ที่หมุนได้ ใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งขาวคีบเส้นผมเบา ๆ เธอกดปุ่มบนโต๊ะทำงาน เปิดแผงควบคุมภาพเสมือนบนอากาศและแสดงจอภาพเสมือน เธอเคลื่อนไหวมือบนแผงควบคุมภาพเสมือนและปรับการแสดงผลเป็นกล้องวงจรปิดชั้น 5

เจ้าเมืองย้อนเวลาในกล้องวงจรปิดจนสามารถเห็นการสนทนาของฮิกส์และอู่ฉีที่หน้าลิฟต์ชั้น 5 เธอขยายภาพ กล้องที่ขยายแล้วไม่เบลอ เผยให้เห็นใบหน้าของอู่ฉีอย่างชัดเจน

ดวงตาเหมือนออบซิเดียนของเขาสวยและน่าดึงดูดแม้จะดูผ่านจอภาพเสมือน เจ้าเมืองจ้องใบหน้าของอู่ฉี สายตาของเธอเหมือนมีความรู้สึกบางอย่าง

นิ้วชี้และนิ้วโป้งที่คีบเส้นผมตกลงมา แต่เธอยังคงขยับนิ้วเหมือนยังจับเส้นผมอยู่

ผ่านไปสักพัก เจ้าเมืองปิดจอภาพเสมือน เธอลุกขึ้นยืนงและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนั่งลงอีกครั้ง

“ครั้งหน้าแล้วกัน ครั้งหน้าค่อยพบเขา” เจ้าเมืองพึมพำกับตัวเอง

...

ค่ำคืนมาถึงอย่างเงียบงัน ท้องฟ้ายามค่ำคืนมืดมิด มีดวงจันทร์สว่างและดวงดาวประดับท้องฟ้า เมฆที่อยู่ใกล้ดวงจันทร์เป็นกลุ่มเดียวที่สะท้อนแสงจันทร์ในท้องฟ้ายามค่ำคืน

การจัดการซื้อของตลอดบ่ายสิ้นสุดลง กั๋วไป่ไป่มีความสามารถในการเลือกซื้อเฟอร์นิเจอร์และจัดการได้อย่างยอดเยี่ยมในทีมที่มีแต่ผู้ชาย

โบนัสจากภารกิจในบัตรประจำตัวของอู่ฉีมีจำนวนมาก การใช้เงินนี้ซื้ออพาร์ตเมนต์หรือห้องชุดยังไหว ดังนั้นกั๋วไป่ไป่จึงใช้เงินนี้ซื้อสิทธิ์การใช้บ้านสองชั้นริมทะเลสาบในฝั่งตะวันออกของโนอาห์ บ้านมีพื้นที่พอให้ทุกคนอยู่อย่างสบายมีพื้นที่ส่วนตัว เครื่องใช้ไฟฟ้า น้ำสะอาด และทรัพยากรชีวิตอื่น ๆ ครบครัน กั๋วไป่ไป่เปลี่ยนเตียงและของใช้ในบ้านตัวอย่างทั้งหมด ส่วนการตกแต่งและเฟอร์นิเจอร์อื่น ๆ ไว้จัดการในวันถัดไป

กั๋วไป่ไป่มีแผนที่ชัดเจนว่า มุมไหนของระเบียงไม้ที่มองเห็นทะเลสาบเทียมและเกาะกลางทะเลสาบควรวางกระถางต้นไม้

เกาหยวนแซวว่า “ตอนอยู่ฐานใต้ดินไม่เห็นเธอทำได้เก่งขนาดนี้”

กั๋วไป่ไป่ยิ้มและตอบกลับว่า “อย่าประเมินความสามารถในการปรับตัวของผู้หญิงต่ำไป”

นาฬิกาในห้องนอนแสดงเวลา 11.30 น. เวลานี้เกาหยวน กู่ฉางไจ้ และครีสเหนื่อยล้าและเข้านอนแล้ว ส่วนสุนัขจิ้งจอกแดงตัวน้อยก็ดูหมดแรงเช่นกัน มันนอนหลับอยู่ในที่นอนอุ่น ๆ ของมัน

อู่ฉีย้ายเก้าอี้ออกไปนั่งที่ระเบียงไม้ จากตรงนี้สามารถมองเห็นทะเลสาบเทียมที่สะท้อนแสงจันทร์สีเงินและอาคารรอบทะเลสาบในโนอาห์

โนอาห์เงียบสงัดอย่างตรงเวลา ไม่มีหน้าต่างไหนที่มีแสงส่องออกมาจากภายใน บ้านของพวกเขาก็เช่นกัน แหล่งแสงเดียวมาจากดวงจันทร์

บ้านใหม่ ลมเย็น วิวทะเลสาบ และท้องฟ้าที่มองเห็นได้ตลอดเวลา อู่ฉีหลับตารับรู้สิ่งรอบตัว รู้สึกเหมือนมีของเหลวที่ไม่ร้อนหรือเย็นไหลผ่านหัวใจ

“นายนั่งทำอะไรอยู่?” เสียงของกั๋วไป่ไป่ดังมาจากด้านหลัง