ตอนที่ 35 ค้นพบคนใหม่

ในเดือนธันวา เมืองหลวงเริ่มเผาถ่านไฟเพื่อความอบอุ่น ทั้งเมืองปกคลุมด้วยควันถ่าน ในวัง ถ่านไหมทองไร้ควันถูกใช้ ไฟส่องสว่างในโถงต่างๆเพื่อรักษาความอบอุ่น

หลังจัดการจดหมายเหตุเสร็จ หลินว่านเอ๋อร์ก็แจกจ่ายถ่านไปวังต่างๆในฮาเร็ม นวดข้อมือเบาๆ และยืนขึ้น ช่วงนี้จักรพรรดิชักหนักข้อ!ก่อนหน้า เขาแค่ขอให้นางทำเครื่องหมายส่วนสำคัญในจดหมายเหตุ แต่ตอนนี้ เกาหลิงเฟิงส่งหน้าที่นี้ให้นางอย่างสมบูรณ์

ขณะรับรู้ถึงความไว้ใจของจักรพรรดิ หลินว่านเฮ่ฮร์ก็กำลังโดนเพิ่มภาระงาน

“หวนเอ๋อร์”หวนเอ๋อร์คือสาวใช้ส่วนตัวของนาง

หวนเอ๋อร์ขานรับทันที“องค์จักรพรรดินี”

“ฝ่าบาทอยู่ไหน?”

“ฝ่าบาทกำลังดื่มชาอยู่ในวังของสนมเอกเจ้าค่ะ”

“ฮึ่ม!”

หลินว่านเอ๋อร์แค่นเสียง และขันทีกับสาวใช้ทั้งหมดในโถงก็คุกเข่าทันที

“ลุกขึ้น?พวกเจ้าคุกเข่ากันทำไม?’

ขันทีกับสาวใช้เหล่านี้ตัวสั่น ระหว่างนี้ อำนาจของจักรพรรดินีชักแกร่งขึ้น แม้นางจะยังอ่อนโยนต่อหน้าเกาหลิงเฟิง ไม่เคยขาดสติใส่ขันทีกับสาวใช้รอบตัว แต่การตรวจจดหมายเหตุและดูแลราชสำนักก็ทำให้กลิ่นอายของนางยิ่งแข็งแกร่ง

ตรงกันข้าม เกาหลิงเฟิงกลายเป็นเข้าหาได้มากขึ้น หลินว่านเอ๋อร์หงุดหงิด นางทำงาน แต่จักรพรรดิกลับวิ่งไปวังของสนมเอกเพื่อสนุก!แต่ ในฐานะจักรพรรดินี นางไม่อาจแสดงอารมณ์อิจฉาได้

ก่อนหน้านี้นางก็ไม่แยแสมาตลอดนี่?ทำไมจู่ๆนางถึงหงุดหงิดทุกครั้งที่ได้ยินว่าจักรพรรดิอยู่กับสนมฮวา?จักรพรรดินีสงบอารมณ์ ยังไงซะ สุดท้ายฝ่าบาทก็จะกลับมาวังนาง ระหว่างนี้ เกาหลิงเฟิงอยู่ในวังนางทุกวัน

ความชื่นชอบพิเศษของจักรพรรดิต่อจักรพรรดินีกระจายไปทั้งภายในและภายนอกราชสำนัก มารดาของจักรพรรดินีดีใจ ถึงขั้นมาวังเพื่อแนะนำหลินว่านเอ๋อร์ว่าในฐานะจักรพรรดินี นางต้องไม่หยิ่งเพราะการเอาใจใส่

ทันใดนั้น หลินว่านเอ๋อร์ก็รู้สึกคลื่นไส้ นางอาเจียน และทำให้หวนเอ๋อร์กรีดร้อง“ฝ่าบาท ท่านรู้สึกไม่สบายใจหรือ?เร็ว ไปเรียกหมอหลวงมา!”

ในขณะเดียวกัน เกาหลิงเฟิงนั่งในวังของสนมฮวา จิบชาและถาม“ที่รักของข้า น้องชายเจ้า ฮวามู่หลานเป็นคนเช่นไร?”

หัวใจของสนมฮวาเต้นเร็ว นางถอนหายใจ นางรู้จักน้องชายนางดี เขามักหยิ่งและทะเยอทะยาน อยากสร้างชื่อให้ตนเองในหมู่ทหาร แต่เพราะความหยิ่ง เขาจึงทำให้หลายคนไม่พอใจ แม้กระทั่งแวดวงขุนนางก็ยังพูดถึงเขาไม่ดี

และเพราะภาคภูมิใจเกินไป เขาเลยขี้เกียจอธิบายตัวเองให้ใครฟัง ข่าวลือจึงยิ่งไร้สาระ สุดท้าย ฮวามู่หลานก็กลายเป็นแพะรับบาป หลังสนมฮวาเข้าวัง ก็ไม่มีใครสามารถยับยั้งฮวามู่หลานได้อีก ดังนั้นชื่อเสียงเขาจึงยิ่งแย

สนมฮวาสังเกตทั้งหมด แต่ไม่เคยแนะนำน้องชายให้เกาหลิงเฟิงรู้จักเพราะเนางรู้ว่าเกาหลิงเฟิงเป็นจักรพรรดิที่ปรีชา!เขาจะไม่แต่งตั้งน้องชายนางแค่เพราะอยากเอาใจนาง ยิ่งไปกว่านั้น ชื่อเสียงของฮวามู่หลานนั้นแย่และการเลื่อนตำแหน่งเขาจะทำให้เกิดการวิจารณ์

น้องชายนางทำอะไรผิดอีก?สนมฮวาครุ่นคิด และคิดไม่ออกว่าน้องชายนางทำอะไร นางเลยพูด“น้องชายข้ามีนิสัยดื้อรั้นและไม่เหมาะสำหรับงานสำคัญ”

สนมฮวาคิดคำนี้

ระหว่างนี้ แม้เกาหลิงเฟิงจะไม่เข้าร่วมราชสำนักยามเช้า อำนาจเขาก็ยิ่งเติบ น้องชายนาง ฮวามู่หลานชื่นชมจักรพรรดิทุกครั้งที่เข้าวัง ด้วยหลินเจี้ยนเฉิงเป็นตัวหลักในราชสำนัก สถานการณ์การเมืองที่วุ่นวายจึงสงบลง ราชสำนักฟื้นจากความวุ่นวายและเริ่มเข้ารูป

แม้เกาหลิงเฟิงจะยกอำนาจให้ราชเลขา เหล่าขุนนางก็ยังเคารพเขา ในการประชุมจักรพรรดิครั้งแรก เกาหลิงเฟิงได้แสดงพรสวรรค์ แม้กระทั่งหลินเจี้ยนเฉิงก้ยังประทับใจ

เหล่าขุนนางไม่มองจักรพรรดิหนุ่มอย่างดูเบาอีก แม้จะไม่มีราชสำนักยามเช้า เหล่าขุนนางก็ยังยื่นจดหมายเหตุ และตอนจักรพรรดิตรวจทาน เขาจะสนใจแต่เรื่องสำคัญ ถ้ามีข้อผิดพลาด เขาจะให้คำแนะนำที่เป็นผู้ใหญ่ เช่นนั้น จึงไม่มีใครกล้าหลอกจักรพรรดิอีก

ปรากฏการณ์ประหลาดปรากฏในราชสำนัก ตอนมีราชสำนักยามเช้า มันจะโกลาหล เหล่าขุนนางขี้เกียจ แต่ตอนนี้ แม้จะไร้ราชสำนักยามเช้า เรื่องบ้านเมืองก็ชัดเจน เหล่าขุนนางในเมืองหลวงไม่กล้าหลอกจักรพรรดิ นี่ทำให้ฮวามู่หลานเต็มไปด้วยความชื่นชม

การพบเจอกับจักรพรรดิที่ชาญฉลาดเช่นนี้ สนมฮวาไม่คิดว่านางจะสามารถส่งผลต่อการตัดสินของเกาหลิงเฟิงได้ การรักษายศโหวชิงหยวนและใช้ชีวิตอย่างสงบไปทั้งชีวิตคือทั้งหมดที่นางหวังให้น้องชายนาง สนมฮวาจึงพูด“น้องชายข้าไม่ค่อยได้ความ ฝ่าบาท โปรดอภัยให้เขา”

สุดยอด!เกาหลิงเฟิงดีใจ แม้กระทั่งพี่สาวก็ยังยอมรับว่าน้องชายไม่ได้ความ นี่หมายความว่าน้องชายนางไร้ค่าจริงๆ!เขาจะเป็นทรัพย์สินในการทำลายโชคลาภ!