แมลงช้างหลากพิษ ร่างโตเต็มวัย (อ่านฟรี 18/08/2567)

เปรี้ยง! ฉูดดดดด

คริสกลิ้งตัวหลบในจังหวะสุดท้ายเอาตัวรอดไปได้อย่างฉิวเฉียด แต่ถึงอย่างนั้นแขนซ้ายของเขาก็ถูกปากที่แหลมคมของบอสมอนสเตอร์ตัดขาดไปอยู่ดี

เลือดสีแดงสดพุ่งกระฉูดออกมาจากไหล่ซ้ายของเขาเหมือนก๊อกแตก ชายหนุ่มหน้าซีดลงเล็กน้อยจากอาการเสียเลือดมากจนเกินไป แต่โดยภาพรวมเขาก็ยังสามารถต่อสู้ได้อยู่

“ปากที่เหมือนคีมนั่นคมไม่น้อย ถ้าข้าไม่มีนาโนแมชชีนที่พัฒนาเป็นเซลล์เอกภพคงได้เสียเลือดจนตายไปแล้ว” คริสกล่าวออกมาพลางถอยห่างออกมาจากบอสมอนสเตอร์ด้วยความระมัดระวัง

แผลที่เขาได้รับในตอนนี้ค่อย ๆ สมานตัวอย่างรวดเร็ว ไม่นานเลือดที่พุ่งกระฉูดก็หยุดไหล หลังจากนั้นคริสก็นำแขนข้างที่ขาดมาจ่อต้นแขนของตน

สิ่งที่น่าเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น! มันมีเส้นเลือดและใยกล้ามเนื้อของต้นแขนที่ขาดพุ่งออกไปจับแขนที่ขาดเอาไว้ ก่อนจะค่อย ๆ เชื่อมต่อกันอย่างเชื่องช้า

ถึงจะบอกว่าเชื่องช้า แต่ก็ใช้เวลาเพียงสิบนาทีเท่านั้น แขนของคริสก็กลับมาติดกันเหมือนเดิมอีกครั้ง มีเพียงอาการเหนื่อยล้าจากการเสียเลือดเท่านั้นที่ไม่ได้รับการทดแทนกลับมา

“เพลิงทมิฬ!” คริสเรียกใช้ทักษะออกมา ก่อให้เกิดเปลวเพลิงสีดำขึ้นปกคลุมร่างกายของเขาทั่วทั้งตัว แต่เปลวเพลิงเหล่านี้ไม่ได้ก่อให้เกิดความร้อนหรือสร้างความเสียหายให้กับตัวเขาแม้แต่น้อย

กี๊ซซซซซซซ ฟ้าวว

บอสมอนสเตอร์แมลงช้างหลากพิษส่งเสียงแหลมสูงออกมาด้วยความไม่ชอบใจ มันรู้แล้วว่าเปลวเพลิงสีดำที่อยู่รอบร่างกายของมนุษย์ตรงหน้าสามารถสร้างบาดแผลให้มันได้ไม่ใช่น้อย มันจึงอาศัยการโจมตีโดยการยิงพิษเข้าใส่แทน รวมถึงยอมใช้ขาบางข้างเข้าโจมตี

ถึงแม้ขาข้างนั้นจะได้รับบาดเจ็บแต่ก็คุ้มถ้าสามารถจัดการมนุษย์ตรงหน้าของมันได้!

เปรี้ยง! อั้ก!

“เพราะพิษที่ข้าได้รับ รวมถึงทรายใต้เท้าทำให้ขยับตัวลำบาก ต้องหาทางเข้าใกล้มันให้ได้” คริสถูกเท้าของบอสมอนสเตอร์เข้าอย่างจัง โชคดีที่เขาเบี่ยงตัวให้การโจมตีโดนเกราะของเขาแทน

ด้วยเกราะหมีขาวน้ำแข็งระดับ C ที่แข็งแกร่งกว่าบอสมอนสเตอร์ตัวนี้ รวมเข้ากับความแข็งแกร่งของตัวชายหนุ่มและเปลวเพลิงทมิฬรอบตัว ทำให้ความเสียหายที่เขาได้รับมีไม่มากนัก อย่างมากก็เป็นเพียงแรงกระแทกที่ทำให้เขากะอักเลือดออกมานิดหน่อย

แต่ทางฝั่งบอสมอนสเตอร์ที่เป็นฝ่ายโจมตีกลับถูกเปลวเพลิงทมิฬเผาปลายขาข้างที่โจมตีเข้ามาอย่างสาหัส มันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนจะเอาปลายขาข้างนั้นจุ่มลงในทรายเพื่อดับไฟ

ฟุบ ฟุบ ฟุบ

คริสอาศัยจังหวะที่บอสมอนสเตอร์กำลังชะงักเพราะความเจ็บปวดรีบเคลื่อนไหวร่างกายไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เพียงพริบตาเดียวชายหนุ่มก็ไปอยู่ด้านข้างของบอสมอนสเตอร์เสียแล้ว

คริสกระโดดขึ้นไปบนตัวของบอสมอนสเตอร์ก่อนจะตวัดดาบที่มีเปลวเพลิงทมิฬลุกโชนตัดขาของบอสมอนสเตอร์จนขาดไปถึงสองข้าง

กรี๊ซซซซซ ครืนนนน

ทางฝั่งบอสมอนสเตอร์ที่ได้สติจากความเจ็บปวดก็พยายามจะเคลื่อนย้ายร่างกายลงไปในทรายเพื่อตั้งหลักก่อน ทำให้คริสที่ยืนอยู่บนหลังของมันเกือบจะเสียหลักจนหล่นลงไป

ถ้าเขาหล่นลงไปในตอนนี้ที่ทรายกำลังถูกดูดลงไปด้านล่างพร้อมร่างของบอสมอนสเตอร์ล่ะก็ มีหวังเขาได้ตายแน่ ๆ !

‘คงต้องเสี่ยงดูแล้ว’ ชายหนุ่มครุ่นคิดในใจก่อนจะกระโดดลงจากหลังของมันไปยืนอยู่ที่ด้านหน้าของบอสมอนสเตอร์ เขาจ้องหน้ามันอย่างไม่หวาดกลัว

กรี๊ซซซซ

แมลงช้างหลากพิษที่เห็นศัตรูคู่อาฆาตโผล่มาเย้ยหยันถึงด้านหน้าของมัน มันจึงเลิกมุดทรายแต่หันมาไล่งับมนุษย์ตรงหน้าแทน คริสอาศัยจังหวะที่ปากขนาดใหญ่นั่นกำลังอ้าออกเพื่อจะตัดร่างของเขา ขว้างหอกที่เก็บมาได้สองเล่มเข้าใส่บอสมอนสเตอร์ตรงหน้าอย่างแรง

หอกทั้งสองเล่มที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังเวทย์และเปลวเพลิงทมิฬพุ่งเข้าใส่ปากที่อ้ากว้างของแมลงช้างหลากพิษด้วยความรวดเร็ว!

เปรี้ยง! ฉูดดดด

ครึ่งหลัง

“ส่วนหัวน่าจะเป็นจุดอ่อนของสิ่งมีชีวิตทั่วไป ซึ่งเจ้าตัวนี้ก็อาจจะเป็นเช่นนั้น” คริสกล่าวออกมาเบา  ๆ ก่อนจะเคลื่อนร่างตามติดบอสมอนสเตอร์ที่หัวสะบัดไปด้านหลังเพราะแรงปะทะของหอกทั้งสองเล่ม

ในตอนนี้มีเลือดสีเขียวไหลทะลักออกมาจากส่วนหัวของแมลงช้างหลากพิษไม่ยอมหยุด มันกรีดร้องออกมาพลางสะบัดขาและปากขนาดยักษ์ของมันไปทุกทิศทาง ซึ่งนั่นก็ทำให้คริสเลือกที่จะหลบไปอยู่ใต้ท้องของมันเพื่อหลบการโจมตีทั้งหมด

แม้ว่าเขาจะถูกเลือดที่เป็นพิษของมันรวมถึงไอพิษปนเปื้อนร่างกายบ้าง แต่ตัวเขาก็สามารถสร้างภูมิขึ้นกันพวกมันขึ้นเองได้อย่างเชื่องช้า

ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ ฉูดดด

คริสไล่ฟันท้องของบอสมอนสเตอร์อย่างรวดเร็ว เขาวิ่งฟันท้องของมันลากยาวไปทุกทิศทางจนเครื่องในของมันหลุดออกมากองอยู่ที่ด้านนอก

ชายหนุ่มวิ่งโจมตีอย่างไม่หยุดหย่อน จนกระทั่งร่างอันใหญ่โตของมอนสเตอร์ตรงหน้าได้ทรุดลงในที่สุด

“กว่าจะตายได้ นับเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากไม่ใช่น้อย โชคดีที่ข้ามีทักษะหลากหลายอย่าง รวมถึงความแข็งแกร่งที่มากขึ้นกว่าแต่ก่อนเลยรอดมาได้” คริสลากร่างกายที่หนักอึ้งของตัวเองออกมาจากซากบอสมอนสเตอร์ที่ทับเขาอยู่

เขาคลานออกมาอย่างเชื่องช้าก่อนจะไปนั่งพักอยู่ในจุดที่ไม่ห่างจากร่างของบอสมอนสเตอร์มากนัก

“จะว่าไปข้าต้องลองดูดกลืนร่างกายของมันสินะ” ชายหนุ่มนึกขึ้นได้ถึงตอนที่เขาจัดการกับมอนสเตอร์ในตอนแรกที่มาถึงดวงดาวแห่งนี้ ในตอนนั้นมีหน้าต่างโปร่งแสงโผล่ขึ้นมาถามว่าเขาจะดูดกลืนซากศพมอนสเตอร์ที่จัดการไหม

ซึ่งพอเขาตอบตกลงร่างของมอนสเตอร์เหล่านั้นก็ถูกหลอมรวมเขากับร่างกายของเขา ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นและได้รับทักษะบางอย่างมาด้วย

แต่ทำไมคราวนี้ถึงไม่มีหน้าต่างโปร่งแสงขึ้นมากันล่ะ ?

ตึก ตึก ตึก

ชายหนุ่มเดินเข้าหาร่างของบอสมอนสเตอร์ที่นอนหมดสภาพอยู่อย่างเชื่องช้า เขาตัดสินใจว่าจะลองเอามือไปสัมผัสร่างของมันดู เผื่อว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง

บางทีเคล็ดลับในการจะดูดกลืนอาจจะต้องสัมผัสร่างกายของสิ่งที่ดูดกลืนก็ได้

ครึกกก ครึกกก ครืนนนนนน

ยังไม่ทันที่มือของคริสจะได้สัมผัสเข้ากับร่างของบอสมอนสเตอร์ มันก็มีบางสิ่งเกิดขึ้นเสียก่อน ร่างบองบอสมอนสเตอร์ที่ชายหนุ่มเข้าใจว่ามันตายแล้วนั้นค่อย ๆ หลอมรวมเข้าด้วยกันจนกลายเป็นวงกลมสีขาวขนาดใหญ่

ถ้าสังเกตให้ดีจะพบว่าพื้นผิวของวงกลมเหมือนจะเป็นเส้นใยประหลาดบางอย่าง

เปรี้ยง! เปรี้ยง!

ชายหนุ่มทดลองใช้ดาบโจมตีก็พอว่าเขาฟันเจ้าก้อนกลมสีขาวนี่ไม่ได้ แถมเปลวเพลิงของเขาก็ไม่มีผลกับมันอีกต่างหาก!

[บอสมอนสเตอร์ระดับสามแมลงช้างหลากพิษเงื่อนไขครบถ้วน]

[เลื่อนระดับเป็นบอสมอนสเตอร์ระดับสามขั้นสมบูรณ์ แมลงช้างหลากพิษ ร่างโตเต็มวัย]

ทันใดนั้นก็ได้มีหน้าต่างโปร่งแสงสีม่วงปรากฎขึ้น!

มันแสดงข้อความที่ชวนให้รู้สึกตกตะลึงออกมา!!