ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 73 ไปสังหารคนกับข้าที่เมืองเทียนเฟิง (ฟรี)
ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 73 ไปสังหารคนกับข้าที่เมืองเทียนเฟิง
ในคำพูดของหนิงเทียนนั้นมีเจตนาฆ่า ทำให้ผู้อาวุโสในโถงใหญ่ต่างก็ตัวสั่น
ทุกคนมองไปที่หนิงเทียน
ดูเหมือนผู้ก่อตั้ง...
จะโกรธแล้วจริง ๆ
“จักรพรรดินี เรื่องนี้ควรตัดสินใจอย่างไรดี?”
ผู้อาวุโสใหญ่ไม่กล้าตัดสินใจเอง จึงหันไปถามหลัวหวู่ชิง
“ปล่อยเขาไป”
หลัวหวู่ชิงเพียงแต่มองหนิงเทียน ไม่พูดอะไรมาก
เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้อาวุโสใหญ่ก็พยักหน้า “ขอรับจักรพรรดินี”
จากนั้น เขาก็หันไปมองหนิงเทียน “ท่านผู้ก่อตั้ง เชิญมาทางนี้ ข้าจะเลือกศิษย์ให้ท่าน ศิษย์นิกายบัญชาอสูรมีหลายร้อยคน ท่านไปคนเดียวอาจจะลำบาก”
“อืม”
หนิงเทียนไม่ได้ปฏิเสธ
เขาไม่ทราบฐานพลังยุทธ์ของเย่เหลิง แต่จะอย่างไรก็ตาม ความรอบคอบยังคงเป็นสิ่งสำคัญ เขาจึงไม่ได้หยิ่งผยองถึงกับปฏิเสธ
“เดี๋ยวก่อน”
ในเวลานั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในโถงใหญ่
ทุกคนมองไปยังเสียงนั้น
หลี่ฉางเซิงกำหมัดแน่น ดวงตาแดงก่ำ เต็มไปด้วยเส้นเลือด คำพูดของเขาแทบจะออกมาจากซอกฟัน
“จักรพรรดินี โปรดให้ข้าไปด้วย! ข้าต้องการแก้แค้นให้ฉางเต๋อ!”
น้องชายของเขาถูกฆ่าและยังถูกดูถูกเช่นนี้ เขาไม่อาจทนได้!
“เจ้าไปเถอะ”
เมื่อได้ยินดังนั้น หลัวหวู่ชิงก็อนุญาตโดยไม่ลังเล
“ขอบพระคุณ จักรพรรดินี!”
หลี่ฉางเซิงคำนับ
“ท่านผู้ก่อตั้ง ฉางเซิง ตามข้ามา”
ผู้อาวุโสใหญ่ถอนหายใจ พูดกับหนิงเทียน และหลี่ฉางเซิง จากนั้นก็พาทั้งสองออกจากราชวังมารสวรรค์
ภายในราชวังมารสวรรค์ ผู้อาวุโสทั้งหลายมีสีหน้าเคร่งขรึม
“จักรพรรดินี ท่านปล่อยให้ผู้ก่อตั้งไปจริง ๆ หรือ?”
ผู้อาวุโสฮั่วเหยียนขมวดคิ้ว “ฐานพลังยุทธ์ของเย่เหลิงนั้นทะลวงขอบเขตราชันปฐพีตั้งแต่ปีก่อนแล้ว ตอนนี้อาจจะ...”
“พวกเราไม่อาจเสียผู้ก่อตั้งไปได้”
ผู้อาวุโสรอบข้างต่างพยักหน้าเห็นด้วย
ตอนนี้ ในใจของคนนิกายมารสวรรค์ หนิงเทียนแทบจะสำคัญเท่ากับจักรพรรดินีแล้ว
จักรพรรดินีคือสัญลักษณ์แห่งความแข็งแกร่ง เป็นเกราะป้องกันที่แข็งแกร่งของพวกเขา
ส่วนผู้ก่อตั้งคือผู้นำทางการบำเพ็ญเพียร คอยนำพาพวกเขาไปข้างหน้า และยังกลายเป็นศรัทธาในใจของศิษย์ไม่น้อย
หากหนิงเทียนโชคร้ายตายด้วยน้ำมือนิกายบัญชาอสูร บางที นิกายมารสวรรค์ทั้งหมดคงจะวุ่นวาย
“ไม่ต้องห่วง”
หลัวหวู่ชิงมีสีหน้าเรียบเฉย มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย “เชื่อเขาเถอะ คนผู้นี้มักจะสร้างปาฏิหาริย์ขึ้นมาเสมอ”
หลัวหวู่ชิงยังจำได้ดี ในวันนั้น ผู้แข็งแกร่งขอบเขตจักรพรรดิเทพ 2 คนต่างก็ตายด้วยน้ำมือของหนิงเทียน!
เงามหาจักรพรรดิเทพที่ลึกลับนั้นเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าหนิงเทียนคือปาฏิหาริย์!
“อืม”
เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้อาวุโสในโถงใหญ่ต่างก็นึกถึงความตกตะลึงที่หนิงเทียนมอบให้ในช่วงเวลานี้ พวกเขาก็ยิ้มแห้ง ๆ
ความกังวลในตอนนี้สลายไป
บางที ผู้ก่อตั้งอาจจะสามารถสร้างปาฏิหาริย์ได้จริง ๆ
...
ณ ประตูภูเขา นิกายมารสวรรค์
ผู้อาวุโสใหญ่เรียกศิษย์เกือบร้อยคนมาที่ประตูภูเขา ฐานพลังยุทธ์ของศิษย์เหล่านี้อยู่ที่ขอบเขตวิญญาณประจักษ์
“ท่านผู้ก่อตั้ง ท่านผู้อาวุโสใหญ่ เรียกพวกเรามาทำอะไรหรือขอรับ?”
ศิษย์เหล่านั้นถูกเรียกตัวมา ทุกคนยังคงสงสัย พวกเขามองหนิงเทียน และผู้อาวุโสใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า
“สังหารคน”
หนิงเทียนกล่าวเบา ๆ ดวงตาของเขามีแววเย็นชา
“สังหารคน?”
เมื่อได้ยินคำพูดของหนิงเทียน ศิษย์เหล่านั้นก็ตกใจ
สังหารคนรึ?
จะสังหารใคร?
“ทุกคนเงียบก่อน”
ผู้อาวุโสใหญ่โบกมือ จากนั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ศิษย์เหล่านั้นฟัง
หลังจากฟังจบ ศิษย์เหล่านั้นก็ตกตะลึง
ต่อมา ดวงตาของพวกเขาก็แดงก่ำ กัดฟันและกำหมัดแน่น
“เจ้าพวกสารเลว! พรรควิถีธรรมงั้นรึ? กล้าฆ่าศิษย์นิกายมารสวรรค์ของเรา! ทำลายพวกมันเสียให้สิ้น!”
“ส่วนเย่เหลิงคนนั้น ข้าจะตัดหัวมันแล้วปัสสาวะรดหัวมันเอง!”
“แก้แค้น ต้องแก้แค้น!”
ศิษย์นิกายมารสวรรค์เกือบร้อยคนกัดฟันแน่น ในดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น!
เมื่อได้ยินว่าต้องต่อสู้ ต้องฆ่าคน พวกเขาก็ไม่ได้หวาดกลัว ในดวงตาของพวกเขากลับเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างบ้าคลั่งราวกับคนบ้า!
หากไม่แก้แค้น พวกเขาก็คงอัดอั้น
เมื่อเห็นเจตนาฆ่าที่บ้าคลั่งในดวงตาของพวกเขา ผู้อาวุโสใหญ่ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
หากเจตนาฆ่ามากเกินไป พวกเขาก็อาจจะทำเรื่องโง่ ๆ ได้
ผู้อาวุโสใหญ่กำลังจะพูดเตือนพวกเขา แต่ก็เห็นหนิงเทียนเดินออกมา
“ทุกคน”
หนิงเทียนยืนอยู่บนที่สูง ศิษย์เหล่านั้นต่างก็มองเขา
หนิงเทียนกล่าวอย่างเย็นชา “มีคนรังแกศิษย์นิกายมารสวรรค์ ใครสามารถบอกข้าได้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร?”
“ตาย!”
“ผู้ใดรังแกศิษย์นิกายมารสวรรค์ ผู้นั้นต้องตาย!”
ศิษย์เหล่านั้นโกรธเกรี้ยว กำหมัดแน่น เจตนาฆ่าในดวงตาก็แปรเปลี่ยนเป็นความมุ่งมั่น
หนิงเทียนพูดต่อ “เลือดของศิษย์นิกายมารสวรรค์ไม่อาจเสียเปล่า!”
“ถูกต้อง เลือดของศิษย์นิกายมารสวรรค์ไม่อาจเสียเปล่า!!”
ศิษย์เหล่านั้นต่างตะโกน
เสียงดังก้องสะท้อนไปทั่วทั้งประตูภูเขา!
“นี่...”
เมื่อเห็นหนิงเทียนพูดไม่กี่คำก็สามารถเปลี่ยนเจตนาฆ่าในใจของศิษย์เหล่านั้นให้กลายเป็นความมุ่งมั่น ผู้อาวุโสใหญ่ก็รู้สึกชื่นชมจากใจจริง
“ท่านผู้ก่อตั้ง ระยะทางจากนิกายมารสวรรค์ไปเมืองเทียนเฟิงประมาณหนึ่งวัน รอข้านำอสูรพาหนะมาให้ จะได้เร่งความเร็ว”
ผู้อาวุโสใหญ่เดินเข้ามาหาหนิงเทียน พูดจบก็หันหลังกลับเข้าไปในนิกายมารสวรรค์
ไม่นานนัก เมื่อผู้อาวุโสใหญ่กลับมา
เขากำลังต้อนอสูรพาหนะหลายสิบตัว
อสูรเหล่านั้นก็คือม้าที่ลุกโชนด้วยเปลวไฟ วิ่งเร็วดุจสายลม!
“ท่านผู้ก่อตั้ง นี่คือม้าเพลิงแสวงลมระดับ 2”
ผู้อาวุโสใหญ่พูดพลางจูงม้าที่แข็งแรงที่สุดในฝูงมา
“อืม”
“เป็นม้าที่ดี”
หนิงเทียนมองม้าเพลิงแสวงลม ดวงตาของเขาฉายแววชื่นชม
“พลังต่อสู้ของม้าเพลิงแสวงลมอาจจะไม่แข็งแกร่ง แต่ความเร็วนั้นรวดเร็วยิ่งนัก น่าจะสามารถพาท่านผู้ก่อตั้งไปถึงเมืองเทียนเฟิงได้ภายในครึ่งวัน” ผู้อาวุโสใหญ่กล่าว
“ครึ่งวัน?”
เมื่อได้ยินดังนั้น หนิงเทียนก็หรี่ตาลงเล็กน้อย
จากนั้น ก็หันหลัง กระโดดขึ้นขี่ม้าเพลิงแสวงลม
ถึงแม้ว่าม้าเพลิงแสวงลมจะลุกโชนด้วยเปลวไฟ แต่อานม้านั้นถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษ จึงไม่ต้องกังวลว่าสะโพกจะไหม้
เสียงม้าร้องดังขึ้น
ม้าเพลิงแสวงลมยกขาหน้าขึ้น ร้องเสียงดัง
หลังจากที่ฝึกม้าเพลิงแสวงลมจนเชื่องแล้ว หนิงเทียนก็มองหลี่ฉางเซิง และศิษย์คนอื่น ๆ ในดวงตาของเขามีแววเย็นชา “ขึ้นม้า ไปฆ่าคนกับข้าที่เมืองเทียนเฟิง!”
“ขอรับ ท่านผู้ก่อตั้ง!”
หลี่ฉางเซิง และศิษย์คนอื่น ๆ ต่างพยักหน้า ในดวงตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า พวกเขาก้าวขึ้นขี่ม้า
ม้าเพลิงแสวงลมทั้งฝูงต่างก็ส่งเสียงร้องอย่างโกรธเกรี้ยว
“ไป!”
“เป้าหมาย เมืองเทียนเฟิง!”
ในพริบตา เสียงของหนิงเทียนดังขึ้น
ม้าเพลิงแสวงลมก้าวเท้าออกไป ในพริบตาก็ไปไกลหลายสิบเมตร เปลวไฟบนร่างกายลุกโชน จากนั้น ทุกคนก็ตามไป
