ตอนที่ 179 ศักดิ์ศรีของอสูรตัวผู้

ตอนที่ 179 ศักดิ์ศรีของอสูรตัวผู้

เมื่อรู้ว่าไอร่าและคนอื่น ๆ มาที่นี่เพื่อแช่น้ำพุร้อน ตัวลิ่นพูดว่า “มีน้ำพุร้อนอยู่ลึกเข้าไปในถ้ำ มันมีกลิ่นแปลก ๆ นั่นน่าจะเป็นน้ำพุร้อนที่เจ้าพูดถึง”

ไอร่ามีความสุข “เราไปเล่นที่นั่นได้หรือไม่”

“ได้สิ” ตัวลิ่นอ่อนโยนและอดทนเสมอเพื่อเผชิญหน้ากับเธอเหมือนผู้อาวุโสผู้น่ารัก “ข้าจะพาเจ้าไปที่นั่น”

พวกเขาเดินลึกเข้าไปในถ้ำ ระหว่างทางมีศิลาสีดำทั้งสองด้าน

ไอร่าอดไม่ได้ที่จะสัมผัสพวกมัน มีศิลาสีดำมากมาย หากเธอขายพวกมันออกไป เธอจะทำเงินได้มากมายอย่างแน่นอน

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เซฟาโล่นำทหารมาที่นี่เพื่อมัน

ไอร่าถามว่า “ท่าน...ชางกู่ เมืองเดือนดับส่งใครมาที่นี่หลังจากที่เรากลับไปแล้วอีกหรือไม่”

ตัวลิ่นกล่าวว่า “หลังจากนั้นมีมาอีกสองชุด พวกเขาแน่ใจว่ามีเหมืองศิลาอยู่ที่นี่และปฏิเสธที่จะหยุดจนกว่าพวกเขาจะขุดศิลาขึ้นมา ข้ารำคาญพวกเขานักดังนั้นจึงโหดเหี้ยมกับพวกเขาไปเสียหน่อย และฆ่าพวกเขาไปหลายตน นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงกลัวและไม่กล้ากลับมาอีก”

ไอร่าสับสนมาก “เซฟาโล่มาที่นี่เพื่อขุดเพราะยี่หวาบอกว่ามีเหมืองศิลาอยู่ที่นี่ เหตุใดยี่หวาถึงแน่ใจนักว่ามีเหมืองศิลาอยู่ที่นี่”

เชร์ก็ไม่สามารถเข้าใจได้เช่นกัน “การสำรวจเหมืองศิลาเป็นกระบวนการที่ซับซ้อนมาก ยี่หวาดูไม่เหมือนสตรีที่เข้าใจเรื่องเช่นนี้”

ดูเหมือนว่ายี่หวาจะมีความลับมากมาย

พวกเขาเห็นบ่อน้ำพุร้อนขนาดใหญ่ที่ปลายถ้ำ

ท่ามกลางความร้อนอบอ้าว กลิ่นกำมะถันอบอวลไปทั่วถ้ำ

คอนริสูดดม “กลิ่นนี้แปลกจริง ๆ”

เชร์เดินไปแตะน้ำพุ “น้ำอุ่นกว่าน้ำพุร้อนบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์”

ตัวลิ่นแปลงร่างเป็นมนุษย์

เขาทำให้ไอร่ารู้สึกว่าเป็นผู้อาวุโส ไอร่าคิดว่าเขาไม่ใช่เด็ก แต่เธอประหลาดใจที่เห็นเขาในร่างมนุษย์

เขาดูเหมือนจะอายุมากที่ 30 ปี มีผมสั้นสีเขียวเข้มเรียบร้อย ดวงตาอ่อนโยน และมีรูปร่างเพรียวสูง เขาสูงประมาณ 1.9 เมตร บนคอของเขามีลายดาวสีเขียวเข้มและมีดาวเต็มเก้าดวง

ไอร่าตกใจมาก “ท่านเป็นอสูรวิญญาณเก้าดาวหรือ ท่านมีพลังมากทีเดียว”

“เพราะข้ามีอายุมานาน ข้าจึงค่อย ๆ พัฒนามาถึงเก้าดาว คู่ครองของเจ้ามีคุณสมบัติที่ดี ความสำเร็จในอนาคตของพวกเขาจะสูงกว่าข้าอย่างแน่นอน”

ลูกหมาป่าเห็นบ่อน้ำพุร้อนเป็นครั้งแรก ขณะที่ทุกคนกำลังคุยกัน พวกเขาก็แทบจะรอไม่ไหวที่จะกระโดดลงบ่อน้ำ

น้ำร้อน แต่ไม่มีผลอะไรสำหรับพวกเขา

พวกเขาโบกอุ้งเท้าและว่ายไปรอบ ๆ บ่อน้ำพุร้อนด้วยท่าสุนัขว่ายน้ำ

อสูรตัวผู้ก็ลงไปในบ่อน้ำร้อนทีละตัว ไอร่าพบมุมหนึ่งที่ไม่มีใครเห็น เธอจึงหยิบชุดว่ายน้ำออกจากพื้นที่ของเธอ เธอทำมันก่อนที่เธอจะมา มันทำมาจากหนังงู

หนังงูมีความนุ่มและบาง และกันน้ำได้ ใช้เป็นชุดว่ายน้ำได้ดีที่สุด

ไอร่ายังทำชุดชั้นในสองชุดไว้สำรองด้วย เดิมทีเธอวางแผนที่จะทำชุดชั้นในสองสามชุดสำหรับเชร์ คอนริ และธยาน์ หากพวกเขาเปลือยเปล่าสวมกระโปรงหนังสัตว์ ไม่เพียงแต่พวกเขาจะเปิดเผยตัวเองเท่านั้น แต่ยังจะทำร้ายลูก ๆ ของพวกเขาด้วย ไม่ถูกสุขลักษณะ!

ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็ปฏิเสธชุดชั้นในที่เธอทำ

โดยเฉพาะเจ้าสารเลวคอนริตนนั้น เขาบอกว่าลูกของเขาแข็งแกร่งมากและจะไม่เกิดรอยขีดข่วนแน่นอน

ในความเป็นจริง เขาแค่ไม่เต็มใจที่จะสวมหนังงูของธยาน์บนร่างกายของเขาและเขาต้องการสวมมันในสถานที่ลับและสำคัญเช่นนี้ ในฐานะอสูรตัวผู้ที่มีศักดิ์ศรีแข็งแกร่ง เขาพบว่ามันเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้

เชร์ไม่ได้ปฏิเสธออกมาตรง ๆ เหมือนคอนริ แต่เขาบอกอย่างชัดเจนว่าเขาไม่ต้องการชุดชั้นใน

มีเพียงธยาน์เท่านั้นที่บังคับตัวเองให้สวมมันสองสามวันเพราะมันเป็นหนังงูของเขา จากนั้นเขาก็เก็บชุดชั้นในไว้และไม่เคยวางแผนที่จะใส่มันอีกเลย

ไอร่าไม่มีทางเลือกนอกจากต้องสร้างและสวมชุดชั้นในของเธอเอง เธอจะปล่อยให้ทั้งสามคนมีอาการคัน!

เธอรวบผมขึ้นแล้วมันเป็นมวยด้วยหนังเทียมที่ทำจากเอ็นสัตว์ จากนั้นเธอก็เปลี่ยนชุดเป็นชุดว่ายน้ำ หนังงูบาง ๆ พันรอบหน้าอกและบั้นท้ายเล็ก ๆ ของเธอไว้แน่น เผยให้เห็นเส้นโค้งที่น่าตกใจของเธอ

เมื่อเธอเดินออกจากมุม อสูรตัวผู้ที่กำลังคุยกันขณะแช่น้ำพุร้อนก็หยุดพูดและจ้องมองมาที่เธอ

ไอร่ารู้สึกเขินอายเมื่อถูกพวกเขาจ้องมอง

เธอพุ่งเข้าไปในบ่อน้ำพุร้อนเหมือนกับกระต่ายขาว

เมื่อร่างของเธอจมอยู่ในน้ำร้อน สายตาอันเร่าร้อนของพวกเขาก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

ไอร่าหยิบไข่ 10 ฟองออกมาจากวงแหวนมิติของเธอและวางลงในตะกร้าไม้ไผ่ใบเล็ก ๆ เธอติดไว้กับกำแพงหินของบ่อน้ำพุร้อน

ใช้เวลาไม่นานในการทำไข่ให้สุก

คอนริเคลื่อนตัวไปและยื่นกรงเล็บหมาป่าของเขามาที่เธอ เขายิ้มอย่างโง่เขลาเป็นพิเศษ “ไอร่า...”

ไอร่าปอกไข่แล้วยัดเข้าปาก “ทำดี อย่ารบกวนข้า ไปเล่นเองเลยไป”

คอนริกินไข่แล้วมองดูเธออย่างคร่ำครวญ

ไอร่าแสร้งทำเป็นไม่เห็นความไม่พอใจในดวงตาของเขาและแจกไข่อีกเก้าฟองที่เหลือให้กับทุกคน

หลังจากแช่น้ำพุร้อนแล้วทุกคนก็กลับเข้าฝั่ง

เชร์ก่อไฟ เขาหยิบเนื้อสดและหม้อออกมาเพื่อทำน้ำซุปหม้อใหญ่

ชางกู่หยิบไวน์ผลไม้และเนื้อแห้งออกมาทั้งหมด ทุกคนดื่มและกินเนื้อสัตว์ บรรยากาศมีความสามัคคี

หลายปีมาแล้วที่มันมีชีวิตชีวาขนาดนี้ ชางกู่อารมณ์ดี เขาหยิบกลองหนังออกมาจากที่ไหนสักแห่งและเริ่มตีมัน

จังหวะที่เร็วก็น่าพอใจ

บุหรงยื่นมือของเขาไปที่ไอร่า “ส่งขลุ่ยมาให้ข้า”

ไอร่าหยิบขลุ่ยสั้นที่ทำจากกระดูกขัดเงาออกมามอบให้เขา เขาเอามันเข้าปากแล้วเป่ามันเบา ๆ เสียงขลุ่ยที่ชัดเจนและร่าเริงดังขึ้นลงตามจังหวะของกลอง มันน่ารื่นรมย์ยิ่งนัก

ไอร่าดื่มไวน์ ใบหน้าของเธอจึงแดง

เธอดึงธยาน์ให้ลุกขึ้นยืน “มาเต้นกันเถอะ”

ธยาน์มองลงไปที่เธอ “ข้าเต้นไม่เป็น”

“ข้าจะสอนเจ้า” ไอร่าจับมือของเขาแล้ววางลงบนเอวของเธอ จากนั้นเธอก็กระโดดตามจังหวะ

ธยาน์มักจะระมัดระวังมากในตอนแรก กลัวที่จะเหยียบเท้าของเธอ ต่อมาเขาค่อย ๆ จับจังหวะและการเคลื่อนไหวก็ราบรื่นขึ้น เขายังจับมือไอร่าและหมุนเธอไปรอบ ๆ

เชร์มอบไก่ย่างครึ่งหนึ่งให้กับคอนริซึ่งเมาไปแล้ว

เขากอดขวดไวน์แล้วร้องไห้ว่า “ไอร่า แม้ว่าข้าจะอ่อนแอกว่าพวกเขาสองคน แต่องคชาตของข้าก็หนากว่าพวกเขา เจ้าไม่สามารถลำเอียงได้อีกต่อไป”

เชร์พูดไม่ออก

เขาบอกตัวเองว่าอย่าทะเลาะกับคนขี้เมามากเกินไป

จากนั้น เขาก็หยิบขวดผงบดจากใบไม้สีแดงขึ้นมาและเทลงในไวน์ที่อยู่ในอ้อมแขนของคอนริ

คอนริเงยหน้าขึ้นและดื่มไวน์ไปอึกใหญ่ เขาต้องลากลิ้นของเขาไปบนพื้นจากความเผ็ดร้อน และน้ำตาไหลอาบแก้ม

เชร์ตบไหล่ของเขา “ถึงแม้ของเจ้าจะหนา แต่ของข้ายาวกว่าของเจ้า”